canım eşin tam bir öküz onu kabul edelim ama resmin tümüne bak bence doğum yaptığın zaman harici bu adamın sana bir yamuğu olmamış, erkekler baba olunca bazen ne yapacaklarını şaşırıyor korkuyorlar ve saçmalıyorlar , eşiyle 6 sene evvel boşanmış senle tanışalı 5 sene olmuş bu adamın 11 sene önceki kadını sevmesi imkansıza yakın bence genelde iyi bir adamsa boşanma evliliğini düzeltmeye çalış bence düzelir de...haklısın konuşmayı denedim ama sonun da hep tartıştık çünkü bana sevmiyorum onu diyor seni sinir etmek için söyledim diyor işin içinden çıkıyor ben de haliyle neden söyledin diye kendime hakim olamıyorum sonunda tartışıyoruz çözüm olmuyor yani
canım yorumun için gerçekten teşekkür ederim söylediklerine harfiyen katılıyorum..ne boşanabiliyorum ne de eşime eskisi gibi olabiliyorum elimde deil.boşanamama sebebim gerçekten onu sevdiğimden deil tamamen çocugumla ilgili..eşime karşı nötürüm artık.bunun farkın da ama haklıyım. eşim benmle psikoloğa gelmez biliyorum ama ben gideceğim çünkü buna ihtiyacım var. kararım bi süre ailemin yanına gitmek. ve düşünmek herşeyi gözden geçirmek..
kızlar merhaba ben 24 yaşındayım eşim 38 ve severek evlendik ailelerin karşı çıkmasına karşın evlendik 3 senedir evliyiz 2 senede ewlenmeden önce görüşüyorduk yani 5 yıldır birbirimizi tanıyoruz.geçen sene hamile kaldım ve hamileliğim boyunca eşimle çok iyiydik bir dediğimi iki etmedi ta kii doğum yapana kadar..mayıs ayında doğum yaptım ve 37 haftalık acil sezeryana alındım bebeğimde solunum sıkıntısı vardı yoğun bakımında yattı ben perişandım 2 gün hastanede yattım ilk defa doğum yaptım hemde sezeryan çok kötüydüm ve eve geldik eşimle sürekli tartıştık herşeye bahane bulmaya başladı bana sürekli al çocugunu git babanın evine demeye başladı ne yapsam sinirleniyordu anlam veremiyordum ve ben perişandım doğum yapmışım bebeğimi kucağıma alamamamışım dikişliyim doğrulamıyorum bile..ve uykusuz hiç dinlenemiyorum çünkü 3 saatte bir bebeğime anne sütü sağıyordum sağmak içinde hastaneye gidiyordum doğum yaptıgımın 4. günüydü. kalktım bebeğime süt götürecektik eşim yine bağırmaya başladı sebepsiz yere..ve bana konuşalım dedi bende aynen şunu dedim bak sezeryanlıyım günlerdir uykusuzum belimi bile doğrultamıyorum ve bebeğimiz yoğun bakımında bi çıksın bende toparlanayım sorunlarımızı konuşarak çözelim dedim bu sözüme karşın sinirlendi bağırdı ve bana aynen şunu dedi '' sana bişey dicem kaçgündür nasıl diyeceğimi düşünüyorum ben hala eski eşimi seviyorum ve onu unutamadım'' cümle eksiksiz fazlasız buydu....dünya başıma yıkıldı kendimi okadar kastımki dikişlerim patlayacak sandım gözlerimden yaşlar akmaya başladı eşime bağırmaya başladım ve o halimle ağlaya ağlaya evi terk ettim aileme bişey diyemedim uzaktalar zaten onların isteemediği bi ewlilik yapmışım onalara ne diyebilirimki..eşim hemen ortak tanıdıgımız bi ablayı araıyo evi terk ettiğimi söylüyor ve o tanıdık abla bana yardım etti saatlerce ağladım bağırdım çağırdım ve eşim geldi ben seni seviyorum ben öyle bişey demek istemedim sen yanlış anladın sana örnek vermeye çalıştım vs vs dedi yani söylediği şeyleri kıvırmaya çalıştı..çocugum şuan 7 aylık bebeğim için evliyim ama hiç istemeyerek bana dokunmasını dahi istemiyorum aslında farkında biliyor.. çünkü o günden sonra eşimden soğudum ona bakışlarım bile değişti aşık olduğum adam benim için değersiz oldu. evliliği sadece çocugum için sürdürüyorum ama psikolojik olarak bitiyorum o cümleleri unutamıyorum eşime en muhtaç oldugum zamanda beni yıktı bitirdi..bana yıllarca yalan söyledi ki ben tanıştıgımızda ona eski eşinle barışma ihtimalin var mı onu seviyor musun diye sormuştum kesinlikle hayır demişti...bu yalanı affedemiyorum onu gerçekten sevdiğini unutamadığını biliyorum çünkü yüzünden onunla ilgili konu açıldıgı zaman değişiyor bu bariz belli..kızlar bana bir yol gösterin siz olsanız ne yaparsınız gerçekten çok kötüyüm..
kızlar merhaba ben 24 yaşındayım eşim 38 ve severek evlendik ailelerin karşı çıkmasına karşın evlendik 3 senedir evliyiz 2 senede ewlenmeden önce görüşüyorduk yani 5 yıldır birbirimizi tanıyoruz.geçen sene hamile kaldım ve hamileliğim boyunca eşimle çok iyiydik bir dediğimi iki etmedi ta kii doğum yapana kadar..mayıs ayında doğum yaptım ve 37 haftalık acil sezeryana alındım bebeğimde solunum sıkıntısı vardı yoğun bakımında yattı ben perişandım 2 gün hastanede yattım ilk defa doğum yaptım hemde sezeryan çok kötüydüm ve eve geldik eşimle sürekli tartıştık herşeye bahane bulmaya başladı bana sürekli al çocugunu git babanın evine demeye başladı ne yapsam sinirleniyordu anlam veremiyordum ve ben perişandım doğum yapmışım bebeğimi kucağıma alamamamışım dikişliyim doğrulamıyorum bile..ve uykusuz hiç dinlenemiyorum çünkü 3 saatte bir bebeğime anne sütü sağıyordum sağmak içinde hastaneye gidiyordum doğum yaptıgımın 4. günüydü. kalktım bebeğime süt götürecektik eşim yine bağırmaya başladı sebepsiz yere..ve bana konuşalım dedi bende aynen şunu dedim bak sezeryanlıyım günlerdir uykusuzum belimi bile doğrultamıyorum ve bebeğimiz yoğun bakımında bi çıksın bende toparlanayım sorunlarımızı konuşarak çözelim dedim bu sözüme karşın sinirlendi bağırdı ve bana aynen şunu dedi '' sana bişey dicem kaçgündür nasıl diyeceğimi düşünüyorum ben hala eski eşimi seviyorum ve onu unutamadım'' cümle eksiksiz fazlasız buydu....dünya başıma yıkıldı kendimi okadar kastımki dikişlerim patlayacak sandım gözlerimden yaşlar akmaya başladı eşime bağırmaya başladım ve o halimle ağlaya ağlaya evi terk ettim aileme bişey diyemedim uzaktalar zaten onların isteemediği bi ewlilik yapmışım onalara ne diyebilirimki..eşim hemen ortak tanıdıgımız bi ablayı araıyo evi terk ettiğimi söylüyor ve o tanıdık abla bana yardım etti saatlerce ağladım bağırdım çağırdım ve eşim geldi ben seni seviyorum ben öyle bişey demek istemedim sen yanlış anladın sana örnek vermeye çalıştım vs vs dedi yani söylediği şeyleri kıvırmaya çalıştı..çocugum şuan 7 aylık bebeğim için evliyim ama hiç istemeyerek bana dokunmasını dahi istemiyorum aslında farkında biliyor.. çünkü o günden sonra eşimden soğudum ona bakışlarım bile değişti aşık olduğum adam benim için değersiz oldu. evliliği sadece çocugum için sürdürüyorum ama psikolojik olarak bitiyorum o cümleleri unutamıyorum eşime en muhtaç oldugum zamanda beni yıktı bitirdi..bana yıllarca yalan söyledi ki ben tanıştıgımızda ona eski eşinle barışma ihtimalin var mı onu seviyor musun diye sormuştum kesinlikle hayır demişti...bu yalanı affedemiyorum onu gerçekten sevdiğini unutamadığını biliyorum çünkü yüzünden onunla ilgili konu açıldıgı zaman değişiyor bu bariz belli..kızlar bana bir yol gösterin siz olsanız ne yaparsınız gerçekten çok kötüyüm..
Eski eşinden sizinle olan ilişkisi yüzünden mi ayrıldıkızlar merhaba ben 24 yaşındayım eşim 38 ve severek evlendik ailelerin karşı çıkmasına karşın evlendik 3 senedir evliyiz 2 senede ewlenmeden önce görüşüyorduk yani 5 yıldır birbirimizi tanıyoruz.geçen sene hamile kaldım ve hamileliğim boyunca eşimle çok iyiydik bir dediğimi iki etmedi ta kii doğum yapana kadar..mayıs ayında doğum yaptım ve 37 haftalık acil sezeryana alındım bebeğimde solunum sıkıntısı vardı yoğun bakımında yattı ben perişandım 2 gün hastanede yattım ilk defa doğum yaptım hemde sezeryan çok kötüydüm ve eve geldik eşimle sürekli tartıştık herşeye bahane bulmaya başladı bana sürekli al çocugunu git babanın evine demeye başladı ne yapsam sinirleniyordu anlam veremiyordum ve ben perişandım doğum yapmışım bebeğimi kucağıma alamamamışım dikişliyim doğrulamıyorum bile..ve uykusuz hiç dinlenemiyorum çünkü 3 saatte bir bebeğime anne sütü sağıyordum sağmak içinde hastaneye gidiyordum doğum yaptıgımın 4. günüydü. kalktım bebeğime süt götürecektik eşim yine bağırmaya başladı sebepsiz yere..ve bana konuşalım dedi bende aynen şunu dedim bak sezeryanlıyım günlerdir uykusuzum belimi bile doğrultamıyorum ve bebeğimiz yoğun bakımında bi çıksın bende toparlanayım sorunlarımızı konuşarak çözelim dedim bu sözüme karşın sinirlendi bağırdı ve bana aynen şunu dedi '' sana bişey dicem kaçgündür nasıl diyeceğimi düşünüyorum ben hala eski eşimi seviyorum ve onu unutamadım'' cümle eksiksiz fazlasız buydu....dünya başıma yıkıldı kendimi okadar kastımki dikişlerim patlayacak sandım gözlerimden yaşlar akmaya başladı eşime bağırmaya başladım ve o halimle ağlaya ağlaya evi terk ettim aileme bişey diyemedim uzaktalar zaten onların isteemediği bi ewlilik yapmışım onalara ne diyebilirimki..eşim hemen ortak tanıdıgımız bi ablayı araıyo evi terk ettiğimi söylüyor ve o tanıdık abla bana yardım etti saatlerce ağladım bağırdım çağırdım ve eşim geldi ben seni seviyorum ben öyle bişey demek istemedim sen yanlış anladın sana örnek vermeye çalıştım vs vs dedi yani söylediği şeyleri kıvırmaya çalıştı..çocugum şuan 7 aylık bebeğim için evliyim ama hiç istemeyerek bana dokunmasını dahi istemiyorum aslında farkında biliyor.. çünkü o günden sonra eşimden soğudum ona bakışlarım bile değişti aşık olduğum adam benim için değersiz oldu. evliliği sadece çocugum için sürdürüyorum ama psikolojik olarak bitiyorum o cümleleri unutamıyorum eşime en muhtaç oldugum zamanda beni yıktı bitirdi..bana yıllarca yalan söyledi ki ben tanıştıgımızda ona eski eşinle barışma ihtimalin var mı onu seviyor musun diye sormuştum kesinlikle hayır demişti...bu yalanı affedemiyorum onu gerçekten sevdiğini unutamadığını biliyorum çünkü yüzünden onunla ilgili konu açıldıgı zaman değişiyor bu bariz belli..kızlar bana bir yol gösterin siz olsanız ne yaparsınız gerçekten çok kötüyüm..
Sebep her ne olursa olsun erkekler beyinlerinde sabitleştirdiği kaďın dışında kimseyi kabullnemiyor..sizin durumunuzs hakkatten üzüldüm bir de böyle durumlar pat diye ortaya çıkıyor adam birden bire çözülüp içinde ne varsa söylüyor..tecrübeyle sabittirkızlar merhaba ben 24 yaşındayım eşim 38 ve severek evlendik ailelerin karşı çıkmasına karşın evlendik 3 senedir evliyiz 2 senede ewlenmeden önce görüşüyorduk yani 5 yıldır birbirimizi tanıyoruz.geçen sene hamile kaldım ve hamileliğim boyunca eşimle çok iyiydik bir dediğimi iki etmedi ta kii doğum yapana kadar..mayıs ayında doğum yaptım ve 37 haftalık acil sezeryana alındım bebeğimde solunum sıkıntısı vardı yoğun bakımında yattı ben perişandım 2 gün hastanede yattım ilk defa doğum yaptım hemde sezeryan çok kötüydüm ve eve geldik eşimle sürekli tartıştık herşeye bahane bulmaya başladı bana sürekli al çocugunu git babanın evine demeye başladı ne yapsam sinirleniyordu anlam veremiyordum ve ben perişandım doğum yapmışım bebeğimi kucağıma alamamamışım dikişliyim doğrulamıyorum bile..ve uykusuz hiç dinlenemiyorum çünkü 3 saatte bir bebeğime anne sütü sağıyordum sağmak içinde hastaneye gidiyordum doğum yaptıgımın 4. günüydü. kalktım bebeğime süt götürecektik eşim yine bağırmaya başladı sebepsiz yere..ve bana konuşalım dedi bende aynen şunu dedim bak sezeryanlıyım günlerdir uykusuzum belimi bile doğrultamıyorum ve bebeğimiz yoğun bakımında bi çıksın bende toparlanayım sorunlarımızı konuşarak çözelim dedim bu sözüme karşın sinirlendi bağırdı ve bana aynen şunu dedi '' sana bişey dicem kaçgündür nasıl diyeceğimi düşünüyorum ben hala eski eşimi seviyorum ve onu unutamadım'' cümle eksiksiz fazlasız buydu....dünya başıma yıkıldı kendimi okadar kastımki dikişlerim patlayacak sandım gözlerimden yaşlar akmaya başladı eşime bağırmaya başladım ve o halimle ağlaya ağlaya evi terk ettim aileme bişey diyemedim uzaktalar zaten onların isteemediği bi ewlilik yapmışım onalara ne diyebilirimki..eşim hemen ortak tanıdıgımız bi ablayı araıyo evi terk ettiğimi söylüyor ve o tanıdık abla bana yardım etti saatlerce ağladım bağırdım çağırdım ve eşim geldi ben seni seviyorum ben öyle bişey demek istemedim sen yanlış anladın sana örnek vermeye çalıştım vs vs dedi yani söylediği şeyleri kıvırmaya çalıştı..çocugum şuan 7 aylık bebeğim için evliyim ama hiç istemeyerek bana dokunmasını dahi istemiyorum aslında farkında biliyor.. çünkü o günden sonra eşimden soğudum ona bakışlarım bile değişti aşık olduğum adam benim için değersiz oldu. evliliği sadece çocugum için sürdürüyorum ama psikolojik olarak bitiyorum o cümleleri unutamıyorum eşime en muhtaç oldugum zamanda beni yıktı bitirdi..bana yıllarca yalan söyledi ki ben tanıştıgımızda ona eski eşinle barışma ihtimalin var mı onu seviyor musun diye sormuştum kesinlikle hayır demişti...bu yalanı affedemiyorum onu gerçekten sevdiğini unutamadığını biliyorum çünkü yüzünden onunla ilgili konu açıldıgı zaman değişiyor bu bariz belli..kızlar bana bir yol gösterin siz olsanız ne yaparsınız gerçekten çok kötüyüm..
Şutlayın eski eşine gitsin o zaman madem o kadar seviyomuş niye ayrlmış..zaten aranizdaki yaş farki da çok er geç sorun olacakkızlar merhaba ben 24 yaşındayım eşim 38 ve severek evlendik ailelerin karşı çıkmasına karşın evlendik 3 senedir evliyiz 2 senede ewlenmeden önce görüşüyorduk yani 5 yıldır birbirimizi tanıyoruz.geçen sene hamile kaldım ve hamileliğim boyunca eşimle çok iyiydik bir dediğimi iki etmedi ta kii doğum yapana kadar..mayıs ayında doğum yaptım ve 37 haftalık acil sezeryana alındım bebeğimde solunum sıkıntısı vardı yoğun bakımında yattı ben perişandım 2 gün hastanede yattım ilk defa doğum yaptım hemde sezeryan çok kötüydüm ve eve geldik eşimle sürekli tartıştık herşeye bahane bulmaya başladı bana sürekli al çocugunu git babanın evine demeye başladı ne yapsam sinirleniyordu anlam veremiyordum ve ben perişandım doğum yapmışım bebeğimi kucağıma alamamamışım dikişliyim doğrulamıyorum bile..ve uykusuz hiç dinlenemiyorum çünkü 3 saatte bir bebeğime anne sütü sağıyordum sağmak içinde hastaneye gidiyordum doğum yaptıgımın 4. günüydü. kalktım bebeğime süt götürecektik eşim yine bağırmaya başladı sebepsiz yere..ve bana konuşalım dedi bende aynen şunu dedim bak sezeryanlıyım günlerdir uykusuzum belimi bile doğrultamıyorum ve bebeğimiz yoğun bakımında bi çıksın bende toparlanayım sorunlarımızı konuşarak çözelim dedim bu sözüme karşın sinirlendi bağırdı ve bana aynen şunu dedi '' sana bişey dicem kaçgündür nasıl diyeceğimi düşünüyorum ben hala eski eşimi seviyorum ve onu unutamadım'' cümle eksiksiz fazlasız buydu....dünya başıma yıkıldı kendimi okadar kastımki dikişlerim patlayacak sandım gözlerimden yaşlar akmaya başladı eşime bağırmaya başladım ve o halimle ağlaya ağlaya evi terk ettim aileme bişey diyemedim uzaktalar zaten onların isteemediği bi ewlilik yapmışım onalara ne diyebilirimki..eşim hemen ortak tanıdıgımız bi ablayı araıyo evi terk ettiğimi söylüyor ve o tanıdık abla bana yardım etti saatlerce ağladım bağırdım çağırdım ve eşim geldi ben seni seviyorum ben öyle bişey demek istemedim sen yanlış anladın sana örnek vermeye çalıştım vs vs dedi yani söylediği şeyleri kıvırmaya çalıştı..çocugum şuan 7 aylık bebeğim için evliyim ama hiç istemeyerek bana dokunmasını dahi istemiyorum aslında farkında biliyor.. çünkü o günden sonra eşimden soğudum ona bakışlarım bile değişti aşık olduğum adam benim için değersiz oldu. evliliği sadece çocugum için sürdürüyorum ama psikolojik olarak bitiyorum o cümleleri unutamıyorum eşime en muhtaç oldugum zamanda beni yıktı bitirdi..bana yıllarca yalan söyledi ki ben tanıştıgımızda ona eski eşinle barışma ihtimalin var mı onu seviyor musun diye sormuştum kesinlikle hayır demişti...bu yalanı affedemiyorum onu gerçekten sevdiğini unutamadığını biliyorum çünkü yüzünden onunla ilgili konu açıldıgı zaman değişiyor bu bariz belli..kızlar bana bir yol gösterin siz olsanız ne yaparsınız gerçekten çok kötüyüm..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?