merhaba, önceki konumuna tekrar paylaşacağım.
bilenler hatırlar eşimin saçma sapan hareketlerinden bıktım benim sözümün hükmü yok hep kendi dediği oluyor. eve bir eşya almaya kalksam onun rızasıyla olur çocuk kreşe gidemez çünkü uygun görmüyor vs vs.
en son annesine çocuk için gel bizde kal kışın çocukta dışarıya çıkmaz dedi bu arada kızım 4 yaşında ve kv lerin evi 15 dk lık mesafede.
artık herşey üst üste gelmeye başladı. eşime bana sormadan anneni çağırıyorsun dedim düzen değiştiriyorsun. vay efendim sana mı sorucam davetle mi çağırıcam istediğim her dakika çağırırım diyor. ve ben boşanmak istediğimi söyledim. o da bu konuya çok sinirlendiğini ve hemen bugün dava açalım diyor. hanımlar ben mi yanlış düşünüyorum çalışan bir kadınım zaten eşim istediği için çocuğa annesi bakıyor bana kalsa hemen kreşe vericem. üstüne bir de düzen değiştirmeye çalışıyor. benmi yanlış düşünüyorum eşimmi saçmalıyor artık sağlıklı düşünemiyorum ve boşanmak istiyorum.
edit: sorun gelip kalma değil aslında eşimin bana sormadan konuşması.
bir önceki konu
merhaba, 4 yaşında bir kızım var. 3 yaşına kadar kendim büyüttüm ve kreşe verir işe başlarım diye düşünmüştüm.
ama her seferinde eşim kreş için önüme set koydu, ben hem sosyalleşsin aktif olsun istedim hemde kimseye minnet etmemiş olurum diye düşündüm. ama eşim annesine baktırmakta ısrar etti ve hala da öyle. asıl konu son zamanlarda eşimin hem kendi isteği ile annesine baktırması hemde bir konu olurken arkadaşlarından örnek vermesi. ''x arkadaşımın annesi aynı apartmanda ama çocuğuna bakmıyor, benimki bakıyor Allah razı olsun annemden.'' Evet Allah razı olsun bakıyor bakmam demiyor ama ben çocuğuma kötülük yapıyorum istiyorum ki gelişsin sosyal olsun yeni şeyler keşfetsin. Sürekli annesine gittiğimizde bana bırakmıyor sormama benden önce davraniyor, '' anne ne istiyosun ne alayım sana söyle söyle birşeyler söyle alacam hadi diyor. Bende alırım ne isterse bu arada sorun yapmam. Banyosunun musluğu bozuktu hatta ben dedim eşime tamirci çağırdı. Ama sürekli bu şekilde annesiyle telefonda konusuyor ne istersen ne sorun olursa beni ara hemen yaptırırım fizana git bul de getireyim. Ayrıca kayınvalidemlerin durumu da iyi. Ama eşimn bunları yaparken bana inat yapar gibi yapıyor. Dün pazara gittik yine annesine zorla birşey istetti kadında istedi. Pazarda istediği şey yoktu, manav manav trafiğin içinde gezdik bende bozuldum doğrusu çünkü istenen şey çok acil birşey değildi. Bunu söylediğimde de yok annem yanlış anlar bilerek almadığımızı düşünür dedi. Sonra bulduk istenen şeyi aldık eşim, arabada bana bakarak ''annem benden bişey istedi bulmasam olmaz, fizanda da olsa gider alırım o benim annem dedi. Annem asker gibi sabah kalkıyor, ne desem yapıyor diyor. Bende al tamam ama bana niye böyle davranarak alıyosun dedim çünkü sen almamı istemiyosun bozuluyosun olayına getiriyor. Bende indim arabadan sinirlendim eve geldim. Hep böyle yapıyor annesine birley alırken benim inadıma alır gibi yapıyor, ben su al desem unutur gelir yarın alırız der oflar. Ama annesine gelince aynı seyi yapmıyor sanki çocuga ben zorla baktırıyormusum gibi davranıp annesine kul köle olmamı bekliyor. Artık bu son zamanlarda alışkanlık haline geldi. kayınvalidem salça alıcam der tamam ben alırım diyor. Mecburmuyum anlamadım, alınır da evine de ben bakmak zorundamıyım. Ayrıca kış için annesine bana sormadan gel bizde kal diyor çocukta dışarıya çıkmamış olur soğukta diyor. Annesi de baban var yemek nasıl hazırlasın diyor, eşimde gelsin bizde yesin hafta içi diyor. Bana sormadan düzen değiştirmeye çalışıyor.
Artık eşimin bu hareketlerinden dolayı ailesinden de soğumaya başladım daha az görüşmek istiyorum aradaki diyaloglar canımı çok sıkmaya başladı. Bu durum sanki kayınvalidemin hoşuna gidiyor gibi...Oğluna asla laf etirrmez, pırlanta da dahi çizik varmış oğlunda yokmuş. Ne yapacağımı nasıl davranacağımı bilmiyorum artık.
bilenler hatırlar eşimin saçma sapan hareketlerinden bıktım benim sözümün hükmü yok hep kendi dediği oluyor. eve bir eşya almaya kalksam onun rızasıyla olur çocuk kreşe gidemez çünkü uygun görmüyor vs vs.
en son annesine çocuk için gel bizde kal kışın çocukta dışarıya çıkmaz dedi bu arada kızım 4 yaşında ve kv lerin evi 15 dk lık mesafede.
artık herşey üst üste gelmeye başladı. eşime bana sormadan anneni çağırıyorsun dedim düzen değiştiriyorsun. vay efendim sana mı sorucam davetle mi çağırıcam istediğim her dakika çağırırım diyor. ve ben boşanmak istediğimi söyledim. o da bu konuya çok sinirlendiğini ve hemen bugün dava açalım diyor. hanımlar ben mi yanlış düşünüyorum çalışan bir kadınım zaten eşim istediği için çocuğa annesi bakıyor bana kalsa hemen kreşe vericem. üstüne bir de düzen değiştirmeye çalışıyor. benmi yanlış düşünüyorum eşimmi saçmalıyor artık sağlıklı düşünemiyorum ve boşanmak istiyorum.
edit: sorun gelip kalma değil aslında eşimin bana sormadan konuşması.
bir önceki konu
merhaba, 4 yaşında bir kızım var. 3 yaşına kadar kendim büyüttüm ve kreşe verir işe başlarım diye düşünmüştüm.
ama her seferinde eşim kreş için önüme set koydu, ben hem sosyalleşsin aktif olsun istedim hemde kimseye minnet etmemiş olurum diye düşündüm. ama eşim annesine baktırmakta ısrar etti ve hala da öyle. asıl konu son zamanlarda eşimin hem kendi isteği ile annesine baktırması hemde bir konu olurken arkadaşlarından örnek vermesi. ''x arkadaşımın annesi aynı apartmanda ama çocuğuna bakmıyor, benimki bakıyor Allah razı olsun annemden.'' Evet Allah razı olsun bakıyor bakmam demiyor ama ben çocuğuma kötülük yapıyorum istiyorum ki gelişsin sosyal olsun yeni şeyler keşfetsin. Sürekli annesine gittiğimizde bana bırakmıyor sormama benden önce davraniyor, '' anne ne istiyosun ne alayım sana söyle söyle birşeyler söyle alacam hadi diyor. Bende alırım ne isterse bu arada sorun yapmam. Banyosunun musluğu bozuktu hatta ben dedim eşime tamirci çağırdı. Ama sürekli bu şekilde annesiyle telefonda konusuyor ne istersen ne sorun olursa beni ara hemen yaptırırım fizana git bul de getireyim. Ayrıca kayınvalidemlerin durumu da iyi. Ama eşimn bunları yaparken bana inat yapar gibi yapıyor. Dün pazara gittik yine annesine zorla birşey istetti kadında istedi. Pazarda istediği şey yoktu, manav manav trafiğin içinde gezdik bende bozuldum doğrusu çünkü istenen şey çok acil birşey değildi. Bunu söylediğimde de yok annem yanlış anlar bilerek almadığımızı düşünür dedi. Sonra bulduk istenen şeyi aldık eşim, arabada bana bakarak ''annem benden bişey istedi bulmasam olmaz, fizanda da olsa gider alırım o benim annem dedi. Annem asker gibi sabah kalkıyor, ne desem yapıyor diyor. Bende al tamam ama bana niye böyle davranarak alıyosun dedim çünkü sen almamı istemiyosun bozuluyosun olayına getiriyor. Bende indim arabadan sinirlendim eve geldim. Hep böyle yapıyor annesine birley alırken benim inadıma alır gibi yapıyor, ben su al desem unutur gelir yarın alırız der oflar. Ama annesine gelince aynı seyi yapmıyor sanki çocuga ben zorla baktırıyormusum gibi davranıp annesine kul köle olmamı bekliyor. Artık bu son zamanlarda alışkanlık haline geldi. kayınvalidem salça alıcam der tamam ben alırım diyor. Mecburmuyum anlamadım, alınır da evine de ben bakmak zorundamıyım. Ayrıca kış için annesine bana sormadan gel bizde kal diyor çocukta dışarıya çıkmamış olur soğukta diyor. Annesi de baban var yemek nasıl hazırlasın diyor, eşimde gelsin bizde yesin hafta içi diyor. Bana sormadan düzen değiştirmeye çalışıyor.
Artık eşimin bu hareketlerinden dolayı ailesinden de soğumaya başladım daha az görüşmek istiyorum aradaki diyaloglar canımı çok sıkmaya başladı. Bu durum sanki kayınvalidemin hoşuna gidiyor gibi...Oğluna asla laf etirrmez, pırlanta da dahi çizik varmış oğlunda yokmuş. Ne yapacağımı nasıl davranacağımı bilmiyorum artık.
Son düzenleme:
