Anneniz tanımanıza izin bile vermemiş ki nişanlıyken gayet başbaşa oturup konuşabilirdiniz ayıp günah değil. Şimdi de ayrılmanıza izin vermiyor gibi. Sizin içinizden ne geçiyor o önemli.. çocuklar büyüyene kadar idare edin. Kendiniz bir meslek bulun. Ayaklarınız üzerinde duracak duruma gelince, çocuklar okula gider siz çalışırsınız. Kendi hayatınızı kurun. Adam huzur vermiyor size. Sadece değer meselesi de değil.f
Flört diye bir dönem yok zaten 5 aylık nişanlılık var onda da annem iki kardeş ve bir kuzen takiyordu pesimize ya bir yeri geziyorduk hep birlikte ya da birşeyler içiyor dönüyorduk zaten şehir dışındaydı kendisi.Hic bir ters davranışı olmadı hep çok iyiydi.Aileler anlaşamadı pek babası belli etmişti kendini zaten şimdi yılda bir kere telefonda görüşüyorlar sadece
O istiyor ben 1 sene sonra diyordum onu yazdığımda.Sonra iki seneye çıktı.Sonra zaten atanmaya karar vermistimMayıs ayında bir konu acmissiniz 3. Çocuğu dusunuyormussunuz.
Vazgeçtiniz galiba değil mi?
Üzerinize daha fazla yük almayın adam çok zor çünkü.
İyi tamam o beş çocuk istiyor da siz niye hayır demiyorsunuz. 2 den 4 e tamamlayıp formasyon aldığınıza göre dkab öğretmeni misiniz?Bir de ben dört beş tane çocuk istiyorum diye konuşuyor ya çok üzülüyorum hiç bir kere benim fikrim hayalim hayattan beklentim ne diye sormadı.Hep o, onun hayalleri.Ben mesleğimi yapmak istiyorum öğretmenim ben formasyon vs almama yardım etti destek oldu iki yilliktan dörde tamamladım sınavlara vs götür getir halletti yani aslında kötü bir insan değil ama bence beni sevmiyor.Begeniyor olabilir ama aşık değil
İyi tamam o beş çocuk istiyor da siz niye hayır demiyorsunuz. 2 den 4 e tamamlayıp formasyon aldığınıza göre dkab öğretmeni misiniz?
Bir sey demiyorum çünkü polemiğe girilecek bir insan değil.Oturup iki zıt fikri medeni bir insan gibi tartışacağım bir yapısı yok.Ama bir şey olmuyor olmam dört çocuk yapacağım anlamına gelmez tabi üç belki diyordum ama dört beş kesinlikleİyi tamam o beş çocuk istiyor da siz niye hayır demiyorsunuz. 2 den 4 e tamamlayıp formasyon aldığınıza göre dkab öğretmeni misiniz?
Zaten bu zamana kadar hep ondan sabrettim doktorasını bitirme aşamasında ama her kritik noktasında sınavdır tezdir yayin gibi dönemlerde evde bir kriz oluyor muhakkak çok çok zor gerçekten bu şekilde sürekli hem öğrenci hem öğretmen hayatı yaşamak.Ben de ona dahil olup kendimi geliştirmeye çalışıyorum yl ye de bsalayayim diyorum ama bizim bu evimizi de bir döndüren var ben de evdeyim demiyor hiç.O ortak yaşamı biz nerdeyse hiç yaşamadık zaten.Hep bir işi hep bir sınavı var ve bu krizleri çıkartan da ben oluyorum ne vefasizliğim kalıyor ne yarı yolda bırakmam.Simdi bırakıp gitsem yine zorluktan kaçtım olacakBiraz başını okudum lakin sizin bahane dediğiniz master ve online ders olayı insanın gerçekten tüm gününü alan şeyler
Eşiniz iki işi birden idare etmeyi bilmiyor babalığı ve eşliği ayrı akademik kariyeri ayrı olmalı günde 2 saatini size kesin ayırmalı yani. Ama yemektir temizliktir zaten çalışmıyorsunuz bunları problem yapmayın. Hem film falan da izliyormuşsunuz birlikte. Bence siz atanmaya bakın yl dan önce. Çalışmak için de günde size 4 saat kadar odaya kapanabilecek süre tanısın. KPSS çalışın. Kalan vakitte tüm ev işleri yetişir ve insan 4 saat çalışarak 1yılfa gayet KPSS kazanır. Biz öyle yaptık ( eşimden ev işi beklemedim sadece çocuklara baktı yetti bana) ve ben kazandım atandım şükürZaten bu zamana kadar hep ondan sabrettim doktorasını bitirme aşamasında ama her kritik noktasında sınavdır tezdir yayin gibi dönemlerde evde bir kriz oluyor muhakkak çok çok zor gerçekten bu şekilde sürekli hem öğrenci hem öğretmen hayatı yaşamak.Ben de ona dahil olup kendimi geliştirmeye çalışıyorum yl ye de bsalayayim diyorum ama bizim bu evimizi de bir döndüren var ben de evdeyim demiyor hiç.O ortak yaşamı biz nerdeyse hiç yaşamadık zaten.Hep bir işi hep bir sınavı var ve bu krizleri çıkartan da ben oluyorum ne vefasizliğim kalıyor ne yarı yolda bırakmam.Simdi bırakıp gitsem yine zorluktan kaçtım olacak
Tartaklanmissiniz.Kotu muamele görünüyorsunuz.Her iş sizin üzerinizde.Bubl resmen kölelik.Bence eğer imkaniniz varsa bosanin,bana çok fazla geldi yasadiklariniz.
Her evlilik aşkla ayakta durmuyor. Hele iki çocuklu zamana gelince evlilik oturmuş olmalı. Aşk varsa da sevgiye dönüşmeli. Saygı zaten şart. Bence siz kötü bir insan değil diye boşanmamaya yer arıyorsunuz. Herkes kötü kocadan boşanmıyor. Bence huzursuzluk ve mutsuzluk yeter de artar bile boşanmak için. Aşık olmasın tamam ama saygı göstersin isteklerine. Ben de evliliğimin ilk yılları kendimi suçladım. Eşim bana aşık değil galiba aşık olsa böyle davranmaz diye. Kıymetimiz bilinir sanıyoruz aşık olursa. Ama o kadar basit değil.Bir de ben dört beş tane çocuk istiyorum diye konuşuyor ya çok üzülüyorum hiç bir kere benim fikrim hayalim hayattan beklentim ne diye sormadı.Hep o, onun hayalleri.Ben mesleğimi yapmak istiyorum öğretmenim ben formasyon vs almama yardım etti destek oldu iki yilliktan dörde tamamladım sınavlara vs götür getir halletti yani aslında kötü bir insan değil ama bence beni sevmiyor.Begeniyor olabilir ama aşık değil
Eşinizin size saygısı kalmamış ya gitsin tedavi olsun ya da bir süre onu yüzünüzden bile mahrum bırakın yani çocuklarınızı alın ailenizin yanına gidin. Eğer boşanmayı göze alamıyorsanız bu harekete hiç gerek yok onu da belirteyim. Sadece blöf yapmak için bişey yapmayın. Kendi yaşama becerisi edinememis muhtemelen otuzlu yaşlarında bir çocuğunuz daha varMerhaba arkadaşlar sekiz senelik evli iki çocuk annesi bir kadınım.Bu süreçte iyi günlerim de oldu kötü günlerim de. Ayrilmayi vs bile düşündüğüm zamanlar oldu ama görücü usulü de evlenmiş olsam sevdiğime,herşeyin güzel olduğuna inanmak istedim hep.Ama eşimin bana gerçekten bir insan olarak bir kadın olarak saygı duyduğuna değer verdiğine inanmıyorum.Bir konuda çatışsak kavga bile edemiyoruz ben sorunlarımi dile getirince son zamanlarda sürekli iterek beni odadan çıkartıyor kapıyı kilitliyor kendini sürekli soyutluyor gece aynı anda yatağa giremiyoruz malesef çok rica ettim kendisine lütfen dedim evlilik hayatı paylaşmaktir ne işin varsa gündüz hallet gece beraber yatalım ama yok(cinsel konuda yaklaşımında sorun yok) gece çalışmayı sever bilgisayar başında dersleriyle uğraşır( masterla meşgul) kahvesini demler video film izler,birlikte birşeyler yapalım dediğim zaman tek söylediği hadi film açalım neyse açarız izleriz ama her gün nerdeyse benden sonra yatağa girer öğlene kadar uyur ben çocuklarla sabah erkenden kalkıp ilgilenirim kahvaltıları oyun temizlik vs iki çocuk taktir edersiniz ki kolay değil ve hareketliler.Bunun dışında evdeki herşey bana ait yemek sofra kurmak kaldırmak bulaşık çamaşır ütü süpürge.Yatağini bile toplamaz gündüz de odasında hayatına çekilir online dersim var diye.Ben bu yıl çalışmayı bıraktım evdeyim bebeğimi kendim büyüteyim diye ama kpss ye hazırlandım o süreçte çocukları parka vs indirdi ben ders çalışırken elinden geldiğince yardım etti ama normalde yeme içme alt değiştirme yapmadığı için bilemiyordu yine evin tüm sorumluluğu bendeydi.Neyse
son yaşadığım sıkıntıdan yola çıkarak anlatmak istiyorum size. Cocuğumda deri rahatsızlığı çıktı özel randevu aldik neyse gideceğimiz gün bana çocuğun yanında tek kişi giriyormuş dedi pandemi dolayısıyla ben de gelmek istiyorum dedim birşey demedi gereksiz gördü yolda hiç konuşmadı oraya gittiğimizde doktor bana birşeyler sordu tabi annesiyim birebir ben biliyorum çocuğumu muayene olduk döndük.Ertesi gün tahliller için gidecekken sen gelme çocukların sesinden birşey anlaşılmıyor dedi ve sabah hiç bir sebep yokken beni tersledi çocuk aç gidecek tahlile kahvaltı ister misin dedim istemedi aç gitmesin diye tahta kaşıkla bal+propolis vardı ondan veriyim dedim bunları niye makineye koydun bilmem ne kavga edecek yer arıyor ben de birşey olmaz hep koymuyorum zaten kaşık deterjanı çekiyor diye koymuyorum sıvı deterjan dedim Bilmiş bilmiş konuşma dedi.Cok sinir oldum birazdan gecerken su koy bana dedi.Ben de kızımın yanındaydım onla ilgileniyorum kendin doldur iç su dedim.Gel buraya dedi gel buraya dedi gelmiyorum dedim salona çağırdı üçüncü seferde ismimle bağırdı son ses.yanina gidince de saymadiğini bırakmadı saygisizsin sen sende saygı yok vs boynumdan tutarak sarstı neye uğradığımi şaşırdım ağlamaya başladim sen bana değer vermiyorsun dedim şimdi kendini dusunme sırası değil dedi ve çekti gitti.Geldiğinde yaptığı şey için hiç pişman değildi hâlâ daha bana sorgu sual hesaba çeker gibi konuşuyor çocuğun kremini sürdün mu vs.Cok üzgünüm ve kafam yorgun karşıma aldım geç konuşalım diyorum çıkıp gidiyor kırdı mi özür dileme yok evde bir işin ucundan tutma yok hayat saatleri bizden farklı çocuklara ayrı ona ayrı kahvaltı hazırlıyorum söylenince de bana saygın yok diyor.Evde bir çöp bile kaldırmadan istediği saatte istediğini yapmak istiyor çalışınca da çok zordu herşey benim üzerimdeydi biraz üzerine gidince kırma dökme huyu da vardı geçen seneden beri (ben gitmeye kalktım ayrilacaktim) yapamıyor o kadarını terapiste gitme şartıyla döndüm ama gitmedi korona bahanesiyle şimdi de gitmiyor ve birşey söyleyince bende birşey yok sensin sorun diyor.Herseye kosturmaktan 0-6 yaş iki çocuk sınav çalışma stresi vs ben de yoruluyorum bağırdım oluyor kızdığım oluyor ama tahammül edilmeyecek yaşanmayacak bir kadın değilim mantıksız aptal biri hiç değilim çünkü sürekli bu şekilde aşağılama da var.Ailesiyle kardesiyle konustugu gibi bir olayı ciddi ciddi paylaştığı gibi benimle paylaşmıyor adeta bir yetişkin olarak görmüyor beni.
Mesleğim var evlenmeden önce kaç sene çalışmış biriydim şimdi inanın çocuk gibi oldum maddi manevi her cihette hakim olmak hükmetmek istiyor gücümün üstünde sorumluluk yüklüyor tasiyamiyorum diyorum kabul etmiyor ben senin gibi anne görmedim ben senin gibi insan görmedim her seyimi hakir gören bu adamla ne yapacağım bilmiyorum.Sorsan seviyor da beş tane de çocuk istiyor ama aileden gelen kadın kalıbını yikamiyor bir turlu.K.pederim de eşini çok aşağılar hepimizin içinde bağırır hakaret eder para vermez kaynanama o da arkasından sayar yüzüne karşı birşey demez ben öyle olmak istemiyorum kendime saygım var evlilikten beklentim bu değil çok uzun oldu kusura bakmayın