İçimdekileri sizle paylaşmak istedim evliyim ve ailemden cok uzaktayim ustelik hic bir akram falanda yok burda aileme anlatsam cok uzulurler derdimi paylasacak kimsem yok 5 yıllık evliyim evliliğimin ilk yılları cok güzeldi evde yan yanayken bile elle elle otururduk ilk zamandan beri çocuğumuz olsun istedik doktora gittik doktor bende sorunlar oldugunu normalden hamile kalamayacagimi söyle tüp bebeğe gittik olmadı ordada sonra kendiliğinden hamile kaldım cok mutlu olduk anlatamam 6 haftalikken düşük oldu maalesef 6 ay sonra tekrar hamile kaldım busefer 12 haftalikken kalbi durdu yavrumun cok acılar çektim ozamanlar esim destekçimdi kimsem yoktu burda ondan 6 ay sonra tekrar hamile kaldım 6 haftalik düşük oldu yine 2 yıl geçti tekrar hamile kalamadım tedaviler falan sonuç vermedi memlekete her gittiğimizde anneside sürekli sormaya başladı çocuk yapın hayirli haberlerinizi bekliyoruz falan diye zaten ilk doktora gittiğimizde esim sorunun bende olduğunu ailesine söylemiş herkesin ağzında dolaşıyordu sorun sendeyim diye esim ondan sonra davranışları değişmeye başladı bi kac ay önce bi tartışmamız da bana ne verdin ki benden ne bekliyorsun cümlesini yüzüme çarptı şok oldum benden ne bekliyorsun çocuk veremedim onumu yüzüme vuruyorsun dedim sen ne anlarsan o dedi sonra pişman oldu dediğine ama artık ağzından cikmisti sözler cok kırıldım ve hep aklımda kalacak tartismalarimiz biraz artmaya başladı tartismalarimizda hep kız kardeşinden dolayı yazın eşimin çalıştığı yerde çalışıyordu görümcem ve hergun işten alıp evine bırakıyordu yarım saat mesafe ben istemiyordum sürekli götürüp getirmesini ayrıca dolmus otobüs var görümcem tercih etmiyordu ikimizde çalışıyoruz diyordum ben erken geldiği zaman eve sende gelsen yarım saat eve erken hergun birakmani istemiyorum dedim karisamazmisim ona bırakmak zorundaymış tüm yaz böyle geçti çalışmam konusundada esim baskı ya ailenin yanına git yaz boyu evi sezonluk kiraya vericem yada ise gir çalış dedi bende işe girdim 2 sezon çalıştım 3 sezonda kadroya kaldım 2. Senem aralıksız ve sorumluluğum olan bi yerde çalışıyorum zaten hormonlarım sorunlu stresten dahada kötü oldum meniskusum yırtıldı çalışırken ameliyat oldum 1 ay rapor aldım kontrole gittiğimizde doktor tekrar 10 gün rapor verdi cok dedi ise başlarsan iyi olur dedi gittik raporu bozdurup 3 gün aldım sadece bi kac ay sonra tekrar yırtılma oldu ve bu halde hala çalışıyorum safmısin neden kabul ettin bunları diyebilirsiniz değilim bana göre fedakar ve eşini cok seven biriyim son tartışmamız da dün yine kız kardeşi sebebiyle çıktı dün eşimi aramış beni pek aramaz kendileri müsaitsen size geleceğiz demiş esimle birlikte eşimde beni aramasını söylemiş beni aradı bende yogun çalışıyorum yeri geliyo 12 saat çalışıyorum bi sabah bi akşam vardiyasında ev dağınık misafire çıkaracak hazirligim yok yarin buyurun gelin dedim gorumceye durumumuda anlattım sorun değil dedi yarin geliriz dedi esim eve geldi sanki önce onu aramamis gibi davrandı ben sordum senimi aradı once diye evet dedi sen ne dedin diye sordu bende müsait olmadığımızı yarin buyurun gelin hem yemek falanda hazırlarım daha iyi olur dediğimi söyledim birden gözleri döndü nasil öyle dermişim kocası elmis küçük düşürmüşüm falan bide markete gidecektik hemde dedim yarin hazırlık için alışveriş yaparız diye düşündüm bi urun almıştım iadesinide yapacaktım gittik markete alışveriş yapıyorum yarin için sakın hiç bisey alma gelmeyecekler diye tartışmaya başladı.eve geldik en son sabah biseyler yemistim sinirden yemekde yiyemedim esim o kadar gamsiz olmuski bi guzel kedine gore hazirladi biseyler yedi bense sabaha kadar sinirden ac kaldim kendime ettim esimin ailesi hiç birzaman bizi aile olarak görmedi yüzüme gülüyorlar konuşuyorlar samimi fakat bu evin sadece eşime ait olduğunu hissettiriyorlar.bende patladım bi insanın çocuğu olmuyor diye bu şekilde davranilmaz sen bizi aile olarak görmüyorsun ki başkaları öyle görsün dedim ve dünden beri konuşmuyoruz cok guzel şeyler hazırladım 1 tabak yaptım bide çay koydum 1 saat sehbada durdu ben yaptım diye dokunmadı kaldırdım bende ben abartiyormuyum diye düşünüyorum empati yapıyorum fakat bu şekilde bunları hak etmediğimi düşünüyorum şuan hamilelik belirtilerim var kan verdim 23.4 çıktı daha gidemedim doktora bi kac kere dedim götürmedi bende tek basima cesaret edemiyorum yasadiklarimdan dolayi evde test yaptım bugün negatif çıktı stresten tutanamadigini düşünüyorum.daha bi sürü şey var bu kadarı bile çok uzun oldu içimi dökmek istedim.yaraliyim yavrularım dogsaydi en büyük moralim olacaktı zaman ayırıp okuyanlarda helal edin hakkinizi