Eşim arada kalıyor , ne yapmalıyım ?

ben sizi anlıyorum bunalmışsınız

lakin bu sürekli birlikteyiz işi gerçek değil

yani kendiniz 4 kez gittim yazmışsınız

muhtemelen o ilk gidiş klasik el öpme gidişi

birinde çaya gitmişsiniz

bir diğerinde iftara demiş

diğeri de bayram herhalde

yani evlerinizin arası eşinizin her gün gideceği mesafe ise 4 kere gitmek çok değil

bakın kv ye 2 ayda 4 kere gidilir olarak anlamayın bu yazdığımı, ama eşinizin sık sık gitmesi karşısında sizin 4 kere gitmeniz çok olarak nitelendirilemiyor

o ilk gidişi saymayın yeni evliler ana babaya başka şehirde dahi olsa gider, biri bayram biri iftar

korona dan bağımsız bu tarz ziyaretleri insanlar daha uzak akrabalara yapıyor, kv ye iftara gitmek bayramda gitmek olağan, zaten kendiniz de iftarda davet etmişsiniz, demek ki sizin için de olağan (kv nin yemek yapmaması vs zaten garip, o onun terbiyesizliği)

mesela bu para olayına çok takılmışsınız, haksızsınız diyemem ama buna takılmak sizi yıpratır, duymayın bu tarz konuşmaları

o ne derse desin sizin hayatınız değişmeyecek diye düşünün

kv dem şurada düğün yapacağız deyince ayy çok pahalıdır, biz para veremeyiz dedi

kv dem hayatında o dediğimiz yeri görmemiştir, pahalı mı ucuz mu bilmez, ama onun kafasında bu gelin mutlaka bize göre pahalı bir yerde düğün ister fikri vardı

hepimiz bu yollardan geçtik bu aşamada sizin yapmanız gereken eşinizin onlarla olan mıç mıç ilişkisini azaltmak

eşin haftada bir uğrarsa seninle 15 günde bir geçerken uğraması göze batmaz

ama eşin o 15 gün içerisinde 12 kere giderse tabii senin bir kere gitmen göze batar

bir de eşinin işi hep mi böyle

yani bu yaşam ileride sizi çok yorar

vardiya vs belki de hep böyle çalışma gerçekten hem çalışana hem de evdeki diğer kişilere de zordur

kv ye komşu teyze gözü ile bakın, burada çok yazarım

bana gelmişsiniz oturmaya, tesadüf ya benim de yaşlı bir komşum gelmiş

kendince konuşuyor, ona he deyip geçeriz ya, bize ne zaten bir daha görmeyeceğiz diye işte kv yi öyle dinleyin

he deyin geçin, bildiğinizi okuyun

ama eşiniz de kp e niye gittin, kız tarafına neden sık gidiyorsunuz gibi saçma sorulara dur demeli, size ne gibi, bu bizim hayatımız gibi güzide kelimeler vardır, babam trip attı deyip bozulmamalı, herkese durması gereken yeri iletmeli

bu arada o ilk zamanlar kv lerin gelin gelsin hissi olur, yani oğlan evlendi de gelin bizi beğenmiyor da mı gelmiyor vs

sonra geçer o istekleri, bir süre sonra bahaneler daha kolay olur iş yoğun geç çıktık vs vs, ama burada iş yine eşinin her boş anını annesinde geçirmemesinde düğümlenir

kvler aman oğlum gelin zaten işte, sen de uyandıysan evde boş boş oturacağına gel burada otur demeyi severler yani eşinin orada onunla sohbet etmesi, bir iş yapması vs değil de kendi evinde değil de onun evinde oturması garip bir haz verir, bunu durduracak olan da eşin

hatta bazıları geline bile yapıyor bunu kendi evinde değil gel burada otur :)))
Yok hayır ben eşimle sürekli birlikteyiz evde olduğumuz vakitlerde diyorum ailesiyle demedim. Az veya çok demiyorum ben sürekli gitmek istemiyorum ısrarla beni de istiyorlar. Zaten uzun saatler çalışıyorum işim de yoğun kalan vaktimi de eşimle geçirmek istiyorum en azından ilk aylar bunlar doğal yani. Eşim yapısı gereği kıramaz biliyorum onu ailesine karşı doldurmak istemiyorum sen gidebilirsin diyorum annen ve baban ama benden her zaman bekleme. O da anlayışlı bu konuda haklısın diyor. Şuan böyle ama düzelecek ilerleyen zamanlarda iş saati konusu. Bence de dur demeli hastalık söz konusu bunu da biliyorlar. Ama babasını biliyor karışma derse kavgaya kadar varır olay o yüzden bir şey diyemiyorum da. Bir şekilde eşimle de konuşarak orta yolu bulacağız. Karşı tarafın çok anlayacağını sanmıyorum sadece bana söylerlerse ben net konuşurum. Eminim konu uzar sonrasında hiç gitmeme durumu olur.
 
Evet insan ister istemez kıyaslama yapıyor anneme gidince annem normal günde bile daha çok hazırlık yapıyor diye düşündüm. Çok zormuş bu işler.
Aslında zor değil yalnızca doğru bir yol tutturman lazım.
Yeni evliyken eşimin ailesine gittik yemeğe, onlar yemiş bizden önce :) annesi dediki aşşşşşkıııııım açmısın eşim dedi evet açız yemeğe çağırdınızya, annesi gitti iki tabak yemek koydu oğluna ye benim aşşşşkıııım ye aç mı kaldın sen ah ah dedi. Eşimle gözgöze geldik, ona fırsat bırakmadan ben dedim hayırdır ben eşek başımıyım sadece oğlunu insan yerine koyuyorsun sizde adet böyleyse bileyim ben de size öyle davranayım.
bir seferinde de yeni evliyken eşimin memleketine gittik 13 saat otobüsle perişan olduk, otobüste bir mikrop kaptım, ateşler içinde yanıyorum nasıl hastalandım, eşimde hapşırıyor yalnızca, doktorumla telefonda konuşuyorum şunu al bunu iç filan....annesi kalktı ben anneyim artık sen bizim kızımızsın gelin değilsin filan demeler, gitti bir fincan bitki çayı yaptı verdi eşime analık böyle birşey işte bak elden hayır yok benden var sana filan lafları...... çıkardım telefonu annemi aradım dedim beni aldırıver buradan herkes kendi evladına analık yapıyor ben elim bana analık yapıver perişan haldeyim. Herkes dondu kaldı. Ay sen yanlış anladın, yok öyle demek istemedim, yok sanada yaparım falan filan, iki gün sonra iğnelerle yolculuk yapabilecek duruma gelir gelmez evimize döndük. 11 yıllık evliyim bir daha memleketine hiç gitmedim. Kimse de dönüp soramadı neden diye.
Ben sertimdir, adalet benim için çok önemlidir. Sen de kendine uygun cümlelerle aptal değilim herkes sınırını bilsin dersen ömür boyu rahat edersin. Bende tecrübe çok. Bunlar en basitleri. Hayatını ve insanların sana nasıl davranacağını kendin belirle.
 
Normalde muhabbeti severim somurtmaktansa diye. Ama bu çok konuşuyor diye lanse edilince içimden de gelmedi ne konuşayım ki ?
Normalde muhabbeti severseniz o şekil devam. Şöyle olayim boyle olayim diye ne kasacaksiniz kendinizi..icinizden o an ne geldiyse o şekil devam edin..yok az konusmaliyim yok sunu yapmaliyima ne gerek var. Hayatta da böyle iyi emin olun. Aksi gereksiz stres yaratır..
 
Her soyleneni bu kadar takmayin, kayinpeder eşimle her konusmaya once laf sokarak başlar "bizi unuttun, baban mi vardi" benzeri şeyler söyler.
Kaynanam da ayni. Hatta geçen de kaynim aradi ve eşime dedi ki" ben annemin yanindayim senin aksine" (burada bir mevzudan laf sokma var) 😁
Gorumcelere hiç girmiyorum. Butun aile eşime laf sokar, arada bir bakmissin gorumcemin biri selami sabahi kesmis boyle kendi kendilerine kurulurlar filan. Yillardir boyleler.

Onlar oyle yapiyor diye hayatimizda herhangi birseyi degistirmedik. Sallamiyor eşim zaten.
Her soylenileni dinlesek yaşlanirdik.
 
Aslında zor değil yalnızca doğru bir yol tutturman lazım.
Yeni evliyken eşimin ailesine gittik yemeğe, onlar yemiş bizden önce :) annesi dediki aşşşşşkıııııım açmısın eşim dedi evet açız yemeğe çağırdınızya, annesi gitti iki tabak yemek koydu oğluna ye benim aşşşşkıııım ye aç mı kaldın sen ah ah dedi. Eşimle gözgöze geldik, ona fırsat bırakmadan ben dedim hayırdır ben eşek başımıyım sadece oğlunu insan yerine koyuyorsun sizde adet böyleyse bileyim ben de size öyle davranayım.
bir seferinde de yeni evliyken eşimin memleketine gittik 13 saat otobüsle perişan olduk, otobüste bir mikrop kaptım, ateşler içinde yanıyorum nasıl hastalandım, eşimde hapşırıyor yalnızca, doktorumla telefonda konuşuyorum şunu al bunu iç filan....annesi kalktı ben anneyim artık sen bizim kızımızsın gelin değilsin filan demeler, gitti bir fincan bitki çayı yaptı verdi eşime analık böyle birşey işte bak elden hayır yok benden var sana filan lafları...... çıkardım telefonu annemi aradım dedim beni aldırıver buradan herkes kendi evladına analık yapıyor ben elim bana analık yapıver perişan haldeyim. Herkes dondu kaldı. Ay sen yanlış anladın, yok öyle demek istemedim, yok sanada yaparım falan filan, iki gün sonra iğnelerle yolculuk yapabilecek duruma gelir gelmez evimize döndük. 11 yıllık evliyim bir daha memleketine hiç gitmedim. Kimse de dönüp soramadı neden diye.
Ben sertimdir, adalet benim için çok önemlidir. Sen de kendine uygun cümlelerle aptal değilim herkes sınırını bilsin dersen ömür boyu rahat edersin. Bende tecrübe çok. Bunlar en basitleri. Hayatını ve insanların sana nasıl davranacağını kendin belirle.
Doğru söylüyorsun aslında , normalde böyle değilim neden sesimi çıkarmıyorum ki. İstemediğim ya da hoşlanmadığım bir durumu söyleyebilirim. Kesinlikle öyle herkes kendi evladına annelik yapıyor , ama bu kadar dışlanma da olmaz ki.
 
Her soyleneni bu kadar takmayin, kayinpeder eşimle her konusmaya once laf sokarak başlar "bizi unuttun, baban mi vardi" benzeri şeyler söyler.
Kaynanam da ayni. Hatta geçen de kaynim aradi ve eşime dedi ki" ben annemin yanindayim senin aksine" (burada bir mevzudan laf sokma var) 😁
Gorumcelere hiç girmiyorum. Butun aile eşime laf sokar, arada bir bakmissin gorumcemin biri selami sabahi kesmis boyle kendi kendilerine kurulurlar filan. Yillardir boyleler.

Onlar oyle yapiyor diye hayatimizda herhangi birseyi degistirmedik. Sallamiyor eşim zaten.
Her soylenileni dinlesek yaşlanirdik.
Sürekli olunca bir de kendilerini övüyorlar yalan söyleyerek. Hatta bizimle ilgili 2 kez yalan söyledi ben insanlara doğrusunu söyledim yalan diyerek. Bu yüzden katlanamıyorum.
 
Ne istiyorsan kalk al diyen birinin evine ben olsam adımımı bile atmam
Görüşmeyin,gitmeyin..
Eşiniz istiyorsa tek gitsin.
Eşiniz size hak veriyor anladığım kadarıyla,o yüzden size saygı duymayana saygı duymayın..
İçlerinde sevgi yok belli ki,kendinizi sevdirmek için kendiniİ harap etmeyin..
Ne halleri varsa görsün
 
Merhabalar arkadaşlar ,

Çok problemli nişanlılık sürecinden sonra evlendim Nisan ayında. Ailesinin sıkıntılı ve diğer 2 geliniyle de anlaşamadığını biliyordum (bu yüzden sevgililik ve nişanlılık döneminde çok bitirmek istedim eşim ikna etti bir şekilde, bile bile lades yani ) normalde de mesafeli yapım olduğundan hallederim yüz göz olmam diyordum. Tabi ne kadar olabilirsin. Zaten Saat 18.00'e kadar zaten çalışıyorum gidince yemek v.s 20.30'da işim bitiyor eşim hep gece çalışıyor birbirimize 1,5 saat anca ayırabiliyoruz. Bu yüzden kimse sorun çıkarmaz diye düşünüyordum öyle değilmiş. Henüz 2 aylık evliyim 4 kez gittim eşimin ailesinin yanına. İlk gittiğimizde bana sizi borçsuz evlendirdim bundan sonra karışmam gibi konuştu. Halbuki öyle değil eşim arabasını sattı parasını babasına verdi yeni araba aldı onun kredisini ödüyoruz. Gelen takıları istemedim sadece hiç borcum olmasın diye konuşmuştum o da olmadı yani borçsuz evlendirdim dediği bir tek bilezikleri aldılar. Mobilyadan da kalan borç var onu da ödüyoruz. İkimizde çalıştığımız için sorun değil fakat ilk gittiğimde dile getirmesi beni sinirlendirdi. Yine de bir şey demedim. İkinci kez gittik akşam çayına. Annesi biz çay içtik siz içecek misiniz dedi bizde normal olarak hayır dedik (sorulması bile tuhaf geldi bana) ilgilenmediler sürekli kendilerini övüyorlar, oturup oturup geri geldik. İftara çağırdı gittik, bana çorba oğlum içmez dün akşamdan kalan var canım yeniden yapmak istemedi o da babanla bana yeter dedi. Sende ne yiyeceksen koy dedi. Bilmiyorum ben mi abartıyorum benim çok zoruma gitti çünkü hiç özenmemiş zaten yoğun bir gündü oruçluyuz madem yapmayacaksın çağırma. Ailemi çağırırken eşimin ailesiyle birlikte iftara çağırdım izin günümde. Onda da annesi yemekleri hanginiz yaptıysa eline sağlık dedi annem ve yengemin yanında benim yapamayacağımı ima ederek. Muhabbet ediyorum o çok konuşur diye konuşuyor annesi başkalarına anlatırken , susuyorum ne oldu yine niye susuyorsun diyor. Hep sabrettim (nişanlılıkta çok daha fazlasını yaptılar) fakat sonrasında irtibatı kestim. Sadece anneler gününde arayıp gününü kutladım o kadar. Eşim söylediklerinin arkasında gidelim diye tutturmuyor ve zorlamıyor ama çok sıkıştırdıklarının farkındayım. Bu dönemde ailemle hastalıkla mücadele ediyoruz çok riskli ameliyat sürecimiz var ona ayrı üzülüyorum. En azından hafta sonu dinlenelim diyoruz fakat 2 günde bir olduğu gibi dün kahvaltımızı yaptık eşimin babası arada trip attı kapattı. İşte kayınpederine gitmişsin imasında bulunup. Eşim bu hastalık için çok yanımızda ve desteğini de esirgemiyor, haliyle toplanıp ne yapacağımızı konuşuyoruz. Her gittiğinde dolduruşa getirmeye çalıştıklarını da biliyorum gelince sordum ne söyledi diye. Niye tek geldin , işte gelin aldık ama göremiyoruz , dün de kayınpederindeymişsin bunları söylemiş. Ama ben sana gidelim demiyorum çünkü her şeyin farkındayım dedi. Onlar böyle yaptıkça daha da soğuyorum. Ama çok arada bıraktıklarını onlara da bir şey söyleyemediğini de . Ne yapmalıyım sizce ? Gittiğimde ilgilenilmiyor , gitmesem laf yapıyorlar .. Mesafemi yine korumam da gerekiyor çünkü tahammülüm kalmadı kendilerini övmelerine neyin ne olduğunu zaten gördüm , yaşadım.
Eşine ailesini kötüleme


Zaten farkındayım ama sen dersen kötü olursun
 
Merhabalar arkadaşlar ,

Çok problemli nişanlılık sürecinden sonra evlendim Nisan ayında. Ailesinin sıkıntılı ve diğer 2 geliniyle de anlaşamadığını biliyordum (bu yüzden sevgililik ve nişanlılık döneminde çok bitirmek istedim eşim ikna etti bir şekilde, bile bile lades yani ) normalde de mesafeli yapım olduğundan hallederim yüz göz olmam diyordum. Tabi ne kadar olabilirsin. Zaten Saat 18.00'e kadar zaten çalışıyorum gidince yemek v.s 20.30'da işim bitiyor eşim hep gece çalışıyor birbirimize 1,5 saat anca ayırabiliyoruz. Bu yüzden kimse sorun çıkarmaz diye düşünüyordum öyle değilmiş. Henüz 2 aylık evliyim 4 kez gittim eşimin ailesinin yanına. İlk gittiğimizde bana sizi borçsuz evlendirdim bundan sonra karışmam gibi konuştu. Halbuki öyle değil eşim arabasını sattı parasını babasına verdi yeni araba aldı onun kredisini ödüyoruz. Gelen takıları istemedim sadece hiç borcum olmasın diye konuşmuştum o da olmadı yani borçsuz evlendirdim dediği bir tek bilezikleri aldılar. Mobilyadan da kalan borç var onu da ödüyoruz. İkimizde çalıştığımız için sorun değil fakat ilk gittiğimde dile getirmesi beni sinirlendirdi. Yine de bir şey demedim. İkinci kez gittik akşam çayına. Annesi biz çay içtik siz içecek misiniz dedi bizde normal olarak hayır dedik (sorulması bile tuhaf geldi bana) ilgilenmediler sürekli kendilerini övüyorlar, oturup oturup geri geldik. İftara çağırdı gittik, bana çorba oğlum içmez dün akşamdan kalan var canım yeniden yapmak istemedi o da babanla bana yeter dedi. Sende ne yiyeceksen koy dedi. Bilmiyorum ben mi abartıyorum benim çok zoruma gitti çünkü hiç özenmemiş zaten yoğun bir gündü oruçluyuz madem yapmayacaksın çağırma. Ailemi çağırırken eşimin ailesiyle birlikte iftara çağırdım izin günümde. Onda da annesi yemekleri hanginiz yaptıysa eline sağlık dedi annem ve yengemin yanında benim yapamayacağımı ima ederek. Muhabbet ediyorum o çok konuşur diye konuşuyor annesi başkalarına anlatırken , susuyorum ne oldu yine niye susuyorsun diyor. Hep sabrettim (nişanlılıkta çok daha fazlasını yaptılar) fakat sonrasında irtibatı kestim. Sadece anneler gününde arayıp gününü kutladım o kadar. Eşim söylediklerinin arkasında gidelim diye tutturmuyor ve zorlamıyor ama çok sıkıştırdıklarının farkındayım. Bu dönemde ailemle hastalıkla mücadele ediyoruz çok riskli ameliyat sürecimiz var ona ayrı üzülüyorum. En azından hafta sonu dinlenelim diyoruz fakat 2 günde bir olduğu gibi dün kahvaltımızı yaptık eşimin babası arada trip attı kapattı. İşte kayınpederine gitmişsin imasında bulunup. Eşim bu hastalık için çok yanımızda ve desteğini de esirgemiyor, haliyle toplanıp ne yapacağımızı konuşuyoruz. Her gittiğinde dolduruşa getirmeye çalıştıklarını da biliyorum gelince sordum ne söyledi diye. Niye tek geldin , işte gelin aldık ama göremiyoruz , dün de kayınpederindeymişsin bunları söylemiş. Ama ben sana gidelim demiyorum çünkü her şeyin farkındayım dedi. Onlar böyle yaptıkça daha da soğuyorum. Ama çok arada bıraktıklarını onlara da bir şey söyleyemediğini de . Ne yapmalıyım sizce ? Gittiğimde ilgilenilmiyor , gitmesem laf yapıyorlar .. Mesafemi yine korumam da gerekiyor çünkü tahammülüm kalmadı kendilerini övmelerine neyin ne olduğunu zaten gördüm , yaşadım.
Şunların hiç biri önemli bile değil biliyormusun senin ailene gidildiği için trip atilmasiyla kıyaslayınca ...

Ben o trip olayını çok hadsizlik olarak gördüm tüm ayıpları solladı geçti benim için
 
Merhabalar arkadaşlar ,

Çok problemli nişanlılık sürecinden sonra evlendim Nisan ayında. Ailesinin sıkıntılı ve diğer 2 geliniyle de anlaşamadığını biliyordum (bu yüzden sevgililik ve nişanlılık döneminde çok bitirmek istedim eşim ikna etti bir şekilde, bile bile lades yani ) normalde de mesafeli yapım olduğundan hallederim yüz göz olmam diyordum. Tabi ne kadar olabilirsin. Zaten Saat 18.00'e kadar zaten çalışıyorum gidince yemek v.s 20.30'da işim bitiyor eşim hep gece çalışıyor birbirimize 1,5 saat anca ayırabiliyoruz. Bu yüzden kimse sorun çıkarmaz diye düşünüyordum öyle değilmiş. Henüz 2 aylık evliyim 4 kez gittim eşimin ailesinin yanına. İlk gittiğimizde bana sizi borçsuz evlendirdim bundan sonra karışmam gibi konuştu. Halbuki öyle değil eşim arabasını sattı parasını babasına verdi yeni araba aldı onun kredisini ödüyoruz. Gelen takıları istemedim sadece hiç borcum olmasın diye konuşmuştum o da olmadı yani borçsuz evlendirdim dediği bir tek bilezikleri aldılar. Mobilyadan da kalan borç var onu da ödüyoruz. İkimizde çalıştığımız için sorun değil fakat ilk gittiğimde dile getirmesi beni sinirlendirdi. Yine de bir şey demedim. İkinci kez gittik akşam çayına. Annesi biz çay içtik siz içecek misiniz dedi bizde normal olarak hayır dedik (sorulması bile tuhaf geldi bana) ilgilenmediler sürekli kendilerini övüyorlar, oturup oturup geri geldik. İftara çağırdı gittik, bana çorba oğlum içmez dün akşamdan kalan var canım yeniden yapmak istemedi o da babanla bana yeter dedi. Sende ne yiyeceksen koy dedi. Bilmiyorum ben mi abartıyorum benim çok zoruma gitti çünkü hiç özenmemiş zaten yoğun bir gündü oruçluyuz madem yapmayacaksın çağırma. Ailemi çağırırken eşimin ailesiyle birlikte iftara çağırdım izin günümde. Onda da annesi yemekleri hanginiz yaptıysa eline sağlık dedi annem ve yengemin yanında benim yapamayacağımı ima ederek. Muhabbet ediyorum o çok konuşur diye konuşuyor annesi başkalarına anlatırken , susuyorum ne oldu yine niye susuyorsun diyor. Hep sabrettim (nişanlılıkta çok daha fazlasını yaptılar) fakat sonrasında irtibatı kestim. Sadece anneler gününde arayıp gününü kutladım o kadar. Eşim söylediklerinin arkasında gidelim diye tutturmuyor ve zorlamıyor ama çok sıkıştırdıklarının farkındayım. Bu dönemde ailemle hastalıkla mücadele ediyoruz çok riskli ameliyat sürecimiz var ona ayrı üzülüyorum. En azından hafta sonu dinlenelim diyoruz fakat 2 günde bir olduğu gibi dün kahvaltımızı yaptık eşimin babası arada trip attı kapattı. İşte kayınpederine gitmişsin imasında bulunup. Eşim bu hastalık için çok yanımızda ve desteğini de esirgemiyor, haliyle toplanıp ne yapacağımızı konuşuyoruz. Her gittiğinde dolduruşa getirmeye çalıştıklarını da biliyorum gelince sordum ne söyledi diye. Niye tek geldin , işte gelin aldık ama göremiyoruz , dün de kayınpederindeymişsin bunları söylemiş. Ama ben sana gidelim demiyorum çünkü her şeyin farkındayım dedi. Onlar böyle yaptıkça daha da soğuyorum. Ama çok arada bıraktıklarını onlara da bir şey söyleyemediğini de . Ne yapmalıyım sizce ? Gittiğimde ilgilenilmiyor , gitmesem laf yapıyorlar .. Mesafemi yine korumam da gerekiyor çünkü tahammülüm kalmadı kendilerini övmelerine neyin ne olduğunu zaten gördüm , yaşadım.
Vecok net bı sekilde ne yapacağın belli aslında.

Aslaaaaaa gitmeyeceksin
Hemde asla
 
Eşinizin ailesi size değil evlatlarına saygısızlık yapiyorlar.Farkinda değiller sanirim.Evlatlari sevmiş,beğenmiş kimse kimseyi sevmek zorunda değil ama saygı duymak zorunda.Evlatlarinin hatrı için.Siz saygınızı koruduğunuz halde boyle davraniyorlarsa bunda kasıt vardır bence.Madem çalışıyorsunuz esinizde size baskı yapmıyor her cagirdiklarinda gitmeyin.Evde işlerim var yorgunum deyin.Gitseniz bile eşinizle kısa ziyaretler yapın.Esinizin anne babası o istediği zaman gitsin.Ama siz mesafe koyun biraz.Laf ederlerse işte bu yüzden gitmek içimden gelmiyor dersiniz.Saygi duymayı bir şekilde öğrenmek zorundalar.Burada eşinize de çok iş düşüyor.Dengeyi sağlayacak olan kendisi.Ne diyebilirim ki diyerek kenara çekilmek kolayına geliyor demek ki.Madem borcsuz evlendirmis neden 2 aylık gelin halen çalışmak zorunda?Çok laf ederlerse çıkarsınız işten oğulları tek başına ödesin borçları da bakalım o zaman sizi borcsuz evlendirdik diyebilecekler mi?Önünüzde uzun bir ömür var nasıl başlarsanız öyle gider.Agirliginizi şimdiden koyun derim.Ya siz onlara uyacaksiniz ya da onlar sınırlarını bilmeyi öğrenecekler.Gelin aldılar köle almadılar.Siz nasıl onların yaptıklarını kaldırabiliyorsaniz onlar da kaldirabilirler merak etmeyin.
 
Aslında zor değil yalnızca doğru bir yol tutturman lazım.
Yeni evliyken eşimin ailesine gittik yemeğe, onlar yemiş bizden önce :) annesi dediki aşşşşşkıııııım açmısın eşim dedi evet açız yemeğe çağırdınızya, annesi gitti iki tabak yemek koydu oğluna ye benim aşşşşkıııım ye aç mı kaldın sen ah ah dedi. Eşimle gözgöze geldik, ona fırsat bırakmadan ben dedim hayırdır ben eşek başımıyım sadece oğlunu insan yerine koyuyorsun sizde adet böyleyse bileyim ben de size öyle davranayım.
bir seferinde de yeni evliyken eşimin memleketine gittik 13 saat otobüsle perişan olduk, otobüste bir mikrop kaptım, ateşler içinde yanıyorum nasıl hastalandım, eşimde hapşırıyor yalnızca, doktorumla telefonda konuşuyorum şunu al bunu iç filan....annesi kalktı ben anneyim artık sen bizim kızımızsın gelin değilsin filan demeler, gitti bir fincan bitki çayı yaptı verdi eşime analık böyle birşey işte bak elden hayır yok benden var sana filan lafları...... çıkardım telefonu annemi aradım dedim beni aldırıver buradan herkes kendi evladına analık yapıyor ben elim bana analık yapıver perişan haldeyim. Herkes dondu kaldı. Ay sen yanlış anladın, yok öyle demek istemedim, yok sanada yaparım falan filan, iki gün sonra iğnelerle yolculuk yapabilecek duruma gelir gelmez evimize döndük. 11 yıllık evliyim bir daha memleketine hiç gitmedim. Kimse de dönüp soramadı neden diye.
Ben sertimdir, adalet benim için çok önemlidir. Sen de kendine uygun cümlelerle aptal değilim herkes sınırını bilsin dersen ömür boyu rahat edersin. Bende tecrübe çok. Bunlar en basitleri. Hayatını ve insanların sana nasıl davranacağını kendin belirle.
Doğru söylüyorsun aslında , normalde böyle değilim neden sesimi çıkarmıyorum ki. İstemediğim ya da hoşlanmadığım bir durumu söyleyebilirim. Kesinlikle öyle herkes kendi evladına annelik yapıyor , ama bu kadar dışlanma da olmaz ki.
Olu oluuur daha neler olur. Eşimin annesi hala bizi davet edeceği zaman oğlum ne zaman geleceksin der ne zaman geleceksiniz değil, haftasonu bize gel der bize gelin değil. Bir gün gittik dedim sen sadece oğlunu çağırdın ama biz karı-koca oğlumuzuda alıp geldik istersen sadece oğlun girsin ben oğlumla girmeyeyim tutuştu yok sen yanlış anladın ben hepinizi çağırdım sizi bir gördüm ayırmadım falan filan dedim ben anlarım yanlış doğru herşeyi anlarım beni sayanı sayarım birdaha böyle birşey olursa oğlumla evde kalırım oğlunu görürsün ancak.
Benim baskın bir karakterim var kayınvalidem ise hadsiz bir kadın. 11 yıla bir ömürlük iğrençlik yaşadık. Eğer ben dik durmasam herşeyi eşim halletsin diye kenara çekilsem benim kendime saygım kalmazdı. Eşim de bir süre sonra bıkar benden de soğurdu. Benim kayınvalidem bayram sabahı beni arayıp direk önce bizi arayacaksınız annenleri değil şimdi kapatıyorum bizi arayın diyen bir kadın. Hiçbir zaman önceliğimiz aileler olmadı. Telefonu kapatıp eşimle bayramlaştık, akrabaları aradık, akşam üstü benim aileme gittik bayramlaştık, akşam yemeğimizi yiyip eşimin ailesini aradık, kayınvalidem dediki önce bizi arayın dedim niye bu saatte arıyorsunuz dedimki aaa biz seni dikkate almadık ya annemlerdeydik bayramlaşmak için anca bu saatte boş kaldık. Eğer sen saçma sapan telefon etmeseydin biz zaten sizi aramak üzereydik. Şimdi kendi der kızım önce annenler sonra biz siz nasıl davrancağınızı bilirsiniz. Ben hiçbir zaman inadına dikine davranmadım, onun davranışlarına tepkisiz kalmayacağımızı gösterdim sadece. 3 kızı var beni hepsinden çok sayar, güvenir. Çok sorun yaşadık evler yandı yıkıldı ama ben öyle bir sahiplendim ki onları. Sen nasıl birşeysin ya diyip dururlar. Hiçbir zaman onlar böyle yaptı diyip iyilikten vazgeçmedim, herşeyin yeri ayrıdır kanlı bıçaklı da olsak hastalık ölüm ihtiyaç halinde aile olarak kenetlenmeliyiz dedim ve yaptım. Küs gibi olduğumuz bir dönem vardı, memlekete gideceklermiş, eşim yarın gidip güle güle diyecem dedi yattı, ben yolda yerler eve vardıklarında zorluk çekmesinler diye birkaç çeşit yolluk ve yemek yaptım,güzel bir sepet hazırladım, sabah eşim çıkarken verdim eline, dedim yesinler içsinler içimden geldi sakın aramız yok diye sıkıntı etmesinler sorunlarımız başka insaniyet başka. Ben kendimi mutlu ettim bana yakışan buydu, eşim mutlu oldu benimle gurur duydu, anneleri şok oldu yaptıklarından pişman oldu.birkaç kap yiyecek yakınlaşmamıza vesile oldu. Ne de güzel oldu......
Böyle anlatıp duruyorum da hani örnek verirsem belki aklında bir ışık yanar diye.
Bence biraz zamana ihtiyacınız var. Zamanla birbirinizi tanıyacak içinizdeki saklı kalmış güzellikleri açığa çıkaracak yakınlaşacaksınız.
Sevgi pıtırcığı değilim, olmanı da tavsiye etmem, net olmalısın, muhatap olmalısın, sınırını göstermelisin, iyi niyetini göstermelisin.....
Peşin hükümlü olma. Kimse olduğu yerde sabit kalmıyor, sende onlarda zamanla değişecek.
 
Mesela bunu büyütme diyen oldu bana ama aç kaldım yani hemde akşama kadar çalıştım o yorgunluğun üzerine. Evde yemeğim de vardı hem yapmayacaksan bir şekilde zaten yapılıyor

sen yemek goturmedin mi peki oraya? ben kayinvalideme ya da gorumceme giderken genelde ya tatli yaparim ya da ortaya zeytinyagli ya da salata gibi bir sey. karsi taraf garip ama sen de acemisin. para meseleleri falan cok takarsan kafayi yersin. biz borcsuz evlendirdik deyince he he de gec, nasil olsa kendi egolarini sisirmek icin yapiyorlar. gercekten para verip bir de minnet etmeni bekleselerdi daha kotu.
 
sen yemek goturmedin mi peki oraya? ben kayinvalideme ya da gorumceme giderken genelde ya tatli yaparim ya da ortaya zeytinyagli ya da salata gibi bir sey. karsi taraf garip ama sen de acemisin. para meseleleri falan cok takarsan kafayi yersin. biz borcsuz evlendirdik deyince he he de gec, nasil olsa kendi egolarini sisirmek icin yapiyorlar. gercekten para verip bir de minnet etmeni bekleselerdi daha kotu.
Ben işteyken aradılar , tatlı vs yapmaya vaktim yoktu. Kafaya takmaktan değil öyle olsa bişey istemiyorum demezdim ama daha ilk gittim bismillah nedir bu saçma konular .
 
X