Merhaba güzel arkadaşlarım,
Öncelikle konu başlığıma tıklayıp okuduğunuz için hepinize teşekkür ediyorum.
2001 yılından beri çalışan bir öğretmenim.Bugüne kadar kendime özel olarak aldığım bir bileziğim bile yok.
Ne var ne yoksa hepsini eve ve arabaya yatırdık.
Arabayı eşim kullanıyor.17 yıldır ehliyetim var ancak araba pistlerinden başka bir yerde araba kullanmadım.Haliyle unuttum hiç bir pratiğim yok arkadaşlar.
Okulum evime uzak.İki araç değiştirmek gerekiyor.Eşimin iş yeri ise evimize yürüyerek 5 dakika uzaklıkta. Ancak arabasız evden çıktığını bugüne dek hiç görmedim.
Nereye gitsem ya otobüs ya minibüsle gitmem gerek. Ya da eşimin müsait zamanını beklemek zorundayım.
Ailem ve arkadaşlarım akrabalar halen neden araba almadığımı sorup biraz da suçu bende buluyorlar.
Eşime bu konuda ne söylesem, “ tabi, ooooldu sana uçak da alırım, merak etme, he he...” tarzındaki söylemlerini duyuyorum.Asla alma taraftarı değil. Ben de çok pratiğim yok diye çok da üstelemiyordum.
Ancak en son olayda benim de artık çalışan ve çocuklu bir bayan olarak bir arabamın olması gerektiğini düşünüyorum.
En son olay derken, gideceğim yere eşim bırakmadı. Elimde eşya ve kucağımda çocukla otobüse bindim.Ve bayağı yol yürüdüm.
Şimdi arkadaşlar, sizce ben araba almak için ısrarcı olmalı mıyım? Ne dersiniz?Kullanabilir miyim? Eşimi nasıl ikna ederim?
Değerli fikirlerinize ihtiyacım var.Hepinize ayrı ayrı teşekkür ediyorum.