Izin istersen onada Hak doguyor Izin isteme get allll bin bas GazaMerhaba güzel arkadaşlarım,
Öncelikle konu başlığıma tıklayıp okuduğunuz için hepinize teşekkür ediyorum.
2001 yılından beri çalışan bir öğretmenim.Bugüne kadar kendime özel olarak aldığım bir bileziğim bile yok.
Ne var ne yoksa hepsini eve ve arabaya yatırdık.
Arabayı eşim kullanıyor.17 yıldır ehliyetim var ancak araba pistlerinden başka bir yerde araba kullanmadım.Haliyle unuttum hiç bir pratiğim yok arkadaşlar.
Okulum evime uzak.İki araç değiştirmek gerekiyor.Eşimin iş yeri ise evimize yürüyerek 5 dakika uzaklıkta. Ancak arabasız evden çıktığını bugüne dek hiç görmedim.
Nereye gitsem ya otobüs ya minibüsle gitmem gerek. Ya da eşimin müsait zamanını beklemek zorundayım.
Ailem ve arkadaşlarım akrabalar halen neden araba almadığımı sorup biraz da suçu bende buluyorlar.
Eşime bu konuda ne söylesem, “ tabi, ooooldu sana uçak da alırım, merak etme, he he...” tarzındaki söylemlerini duyuyorum.Asla alma taraftarı değil. Ben de çok pratiğim yok diye çok da üstelemiyordum.
Ancak en son olayda benim de artık çalışan ve çocuklu bir bayan olarak bir arabamın olması gerektiğini düşünüyorum.
En son olay derken, gideceğim yere eşim bırakmadı. Elimde eşya ve kucağımda çocukla otobüse bindim.Ve bayağı yol yürüdüm.
Şimdi arkadaşlar, sizce ben araba almak için ısrarcı olmalı mıyım? Ne dersiniz?Kullanabilir miyim? Eşimi nasıl ikna ederim?
Değerli fikirlerinize ihtiyacım var.Hepinize ayrı ayrı teşekkür ediyorum.
Ilkin konunuzu okudum, size çok kızdım; sonra yorumları okudum, daha çok kızdım. Benim de eski eşim bana "Ben 3000 maaş alıyorum, sen 2000 alıyorsun. Ben bu eve 3000 katkıda bulunurken sen 2000 lira bulunuyorsun. Oysaki 2500/2500 olmalıydı. Bu durumda senin bana her ay 500 lira borcun var." derdi. Hey gidi günler hey... Kıçına tekmeyi vurup yakamdan silkelemeseydim ben hâlâ yaşadığım şeyi "evlilik" sanıyor olacaktım. Size çok kızgınım, kendinize ve hemcinslerinize bunu layık gördüğünüz için.
Yemin ederim bu sözleri duydu bu kulaklar. Başkası anlatsa inanmazdım. Maaş kartım da ondaydı o vakitler,cahillik işte... Maaş kartım yetmemiş bir de aylık 500 lira beni borçlandırdı iyi mi... O gün bitti o evlilik benim için. Eee, ayrıldıktan sonra da anlaşıldı ki benim maaşım kızlarla yeniyormuş. Ahh ne safmışım, ne saf... O değil de 3 senelik evliliğimde aylığı 500 liradan 18000 lira borçlandık adama ya.Allah'ım bu forumda daha neler duyacağım.
Eski eşiniz evliliği iş ortaklığı yada ev arkadaşlığı sanmış galiba. Yarı yarıya harcamalıydık demek ne demek ya. Demekki çalışmasanız sizi kapıya koyacaktı. Boşanmakla iyi etmişsiniz. Bu erkeklere ne oldu böyle aklım almıyor bazen gerçekten.
Eşiniz 5 dk uzaklıktaki işine araba ile gitsin diye 2001 sen beri çalışılıyor karda kışta sıcak havada işe gidicem diye uğraşıyorsunuz öyle mi.Merhaba güzel arkadaşlarım,
Öncelikle konu başlığıma tıklayıp okuduğunuz için hepinize teşekkür ediyorum.
2001 yılından beri çalışan bir öğretmenim.Bugüne kadar kendime özel olarak aldığım bir bileziğim bile yok.
Ne var ne yoksa hepsini eve ve arabaya yatırdık.
Arabayı eşim kullanıyor.17 yıldır ehliyetim var ancak araba pistlerinden başka bir yerde araba kullanmadım.Haliyle unuttum hiç bir pratiğim yok arkadaşlar.
Okulum evime uzak.İki araç değiştirmek gerekiyor.Eşimin iş yeri ise evimize yürüyerek 5 dakika uzaklıkta. Ancak arabasız evden çıktığını bugüne dek hiç görmedim.
Nereye gitsem ya otobüs ya minibüsle gitmem gerek. Ya da eşimin müsait zamanını beklemek zorundayım.
Ailem ve arkadaşlarım akrabalar halen neden araba almadığımı sorup biraz da suçu bende buluyorlar.
Eşime bu konuda ne söylesem, “ tabi, ooooldu sana uçak da alırım, merak etme, he he...” tarzındaki söylemlerini duyuyorum.Asla alma taraftarı değil. Ben de çok pratiğim yok diye çok da üstelemiyordum.
Ancak en son olayda benim de artık çalışan ve çocuklu bir bayan olarak bir arabamın olması gerektiğini düşünüyorum.
En son olay derken, gideceğim yere eşim bırakmadı. Elimde eşya ve kucağımda çocukla otobüse bindim.Ve bayağı yol yürüdüm.
Şimdi arkadaşlar, sizce ben araba almak için ısrarcı olmalı mıyım? Ne dersiniz?Kullanabilir miyim? Eşimi nasıl ikna ederim?
Değerli fikirlerinize ihtiyacım var.Hepinize ayrı ayrı teşekkür ediyorum.
Ben alinca kapinin onunde gordu arabayi birde iyi bir hocadan ders temiz isMerhaba güzel arkadaşlarım,
Öncelikle konu başlığıma tıklayıp okuduğunuz için hepinize teşekkür ediyorum.
2001 yılından beri çalışan bir öğretmenim.Bugüne kadar kendime özel olarak aldığım bir bileziğim bile yok.
Ne var ne yoksa hepsini eve ve arabaya yatırdık.
Arabayı eşim kullanıyor.17 yıldır ehliyetim var ancak araba pistlerinden başka bir yerde araba kullanmadım.Haliyle unuttum hiç bir pratiğim yok arkadaşlar.
Okulum evime uzak.İki araç değiştirmek gerekiyor.Eşimin iş yeri ise evimize yürüyerek 5 dakika uzaklıkta. Ancak arabasız evden çıktığını bugüne dek hiç görmedim.
Nereye gitsem ya otobüs ya minibüsle gitmem gerek. Ya da eşimin müsait zamanını beklemek zorundayım.
Ailem ve arkadaşlarım akrabalar halen neden araba almadığımı sorup biraz da suçu bende buluyorlar.
Eşime bu konuda ne söylesem, “ tabi, ooooldu sana uçak da alırım, merak etme, he he...” tarzındaki söylemlerini duyuyorum.Asla alma taraftarı değil. Ben de çok pratiğim yok diye çok da üstelemiyordum.
Ancak en son olayda benim de artık çalışan ve çocuklu bir bayan olarak bir arabamın olması gerektiğini düşünüyorum.
En son olay derken, gideceğim yere eşim bırakmadı. Elimde eşya ve kucağımda çocukla otobüse bindim.Ve bayağı yol yürüdüm.
Şimdi arkadaşlar, sizce ben araba almak için ısrarcı olmalı mıyım? Ne dersiniz?Kullanabilir miyim? Eşimi nasıl ikna ederim?
Değerli fikirlerinize ihtiyacım var.Hepinize ayrı ayrı teşekkür ediyorum.
Bana sordunuz herhalde. O saflık dönemleri geçti tabii ki. Kendisine yol verdim ve 180 derece değişti hayatım. Sırtımda bir kamburdu eşim. Çok daha güzelim,çok daha genç görünüyorum, çok daha mutluyum ve en önemlisi çok daha akıllıyım. Kimseye hesap vermeden özgürce yaşıyorum, tabii aklı başında bir kadın olarak. Hâlâ 18 bin lira borcum var eski eşime.Şaka gibi
Şimdi ne yapıyorsunuz nasılsınız
Alıntılamadan duramadım.Bana sordunuz herhalde. O saflık dönemleri geçti tabii ki. Kendisine yol verdim ve 180 derece değişti hayatım. Sırtımda bir kamburdu eşim. Çok daha güzelim,çok daha genç görünüyorum, çok daha mutluyum ve en önemlisi çok daha akıllıyım. Kimseye hesap vermeden özgürce yaşıyorum, tabii aklı başında bir kadın olarak. Hâlâ 18 bin lira borcum var eski eşime.Umarım prangalarınızdan kurtulursunuz siz de geç olmadan. Hayat çok güzel, bir o kadar da kısa...
Ayyy, aynen ya. Benim eski eşim de bana -bugun gibi aklımda miktarı- 200 lira harçlık veriyordu. Kerizler kraliçesiyim.Alıntılamadan duramadım.
Eski eş kişisi olacak hain ben çalışmadığım dönemde bana sürekli psikolojik baskı yapıyordu.
Eve para getirmediğin için söz hakkın yok diyordu hep
Kim para getiriyorsa o konuşacak diyordu.
Ay hatırladıkça kendime sinir oluyorum.
Maaş kartını eşine veren kadın hiç çalışmasın daha iyi. Bende öyle yapıyordum çünkü. İçinden bana lütuf gibi 200-300 lira veriyordu.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?