Cumartesi günü bağıra bağıra bütün herşeyi söyledim haykırdım o kadar sinirlendim ki bütün bildiklerimi söyledim. O gün evlilik yıldonumumuzdu 5 senelik evlilikte hiç kutlamadı benim buna önem verdiğimi biliyor hatırlatmama rağmen insan olan özür diler bir çiçek alır cıktı gece yarısı geldi
Başka şeylerde yazacağım şuan yazamıyorum
Hepiniz çok haklısınız teşekkür ediyorum
Bugün Tv reklamı tanıtımın olduğu altın bileklik reklamı vardı babam evlenme hediyesi mi aldın dedi
yok öyle birşey dedi
Gözüne soka soka dediğimiz halde böyle
Kusura bakmayın ama anneniz çok yanlış düşünüyor. Tam tersi size destek olmalı. Herkes göç edecek bu dünyadan. Onu düşünürsek hiçbir şey yapmamız lazım. Eşiniz zaten bakmıyormuş çocuğuna. Üvey baba diye bir şey Yok. Ne adamlar var evleneceği kadına, çocuğuna sahip çıkan, ona abilik yapan. Keşke boşanıp evlenebilseniz. Ona muhtaç olmadığınızı da görür. Zayıflayayım sonra boşanayım demek daha fazla psikolojik baskıya katlanmak demek. Zayıflatacak olmaydınız bu 5 sene de zayıflardınız. O kadar kolay değildir yani. Bir an önce ondan kurtulun. Sonra zayıflayın, iş bulun, kaybettiğine şaşırsın. Annenizi ikna edin lütfen. Katlanamıyorum artık deyin ve bana göre de boşanayım mı diye buraya sormanıza bile gerek Yok. Tek yapılması gereken o. Ağır oldıysa kusura bakmayın. Hakkınızda hayırlısıGünaydın arkadaşlar bütün yorumları okudum gerçekten çok haklısınız.Tesekkur ediyorum.
Annem halen boşanma diyor Biz vefat ettiğimizde yalnız kalacaksın dedi.Allah korusun
Beni zamanında annemlerde uyardı söyledi herşeyi ileriyi gördüler ben o kadar aşık olmuşum ki görmek istememişim.
Evlenmeden önce bizimle tabi konuştular eşimin ailesi yardımcı olmayınca annemler yardımcı oldu sevenleri ayırmayalım deyip benim ne kadar çok sevdiğimi gördüler
anne belki hayatım daha iyi olacaktır belki bir daha evlenirim mutlu olurum dedim Çoçuğunu üvey babamı büyütecek öyle mi dedi
Yine yazacağım...
Lütfen aklınızdaki yazmaya devam ediniz
Bu bir yıllık konu ve konu sahibi 1 yıldır aktif değil...Pislik herif ya kendini ne sanıyor acaba kendi ne ki seni küçük görüyor anlamıyorum ben nasıl vicdan bu Allah hiç mi vermemiş vicdan merhamet... Benimde şuan başımdan bi benzeri geçti. Benim sevgilimdi beni beğenmeyen ve terk etti. İyileşmeye çalışıyorum ama gururumu toplamak en zor olanı. Allah ikimizinde yardımcisi olsun. Seninki çok daha zor bi süreç tabiki. Resimlerinizi koyabilir misin sakıncası yoksa. Ama şunu diyim bu adam düzelmez çünkü merhamet yok. Bi insanda merhamet yoksa o insan herşeyi yapar!
Bu bir yıllık konu ve konu sahibi 1 yıldır aktif değil...
Beni sinir bastı okurken.Merhabalar
Lütfen yardımcı olun.Yazi uzun oldu ama anlatmam gerekenleri anlattım.
9 senelik sevgililikten sonra eşimle evlendik. Evlenmeden önce 6. Senemizde birbirlerimizin ailesiyle tanıştık ve ayni sene trafik kazası geçirdik neyseki birkaç kırıkla kurtulduk ama benim psikolojim bozuldu yolda yuruyememeye başladım yani Agorafobi oluştu bunu zamanla aşmaya çalıştım ama eşim beni anlayamıyordu nasıl yuruyemiyorsun diye bağırıyordu iste o zamanlar başladı beni eleştirmeye. Ailesi beni istemedi aileler birbirleriyle tanışmadılar istemeye de gelmediler ama biz birbirimizi seviyorduk en azından ben öyle sanıyordum,sanıyordum çünkü 8. senemizde ailemin yardımıyla nişanlanacaktık ki yüzük seçmeye gideceğimiz gün eşim gelmedi telefonu ulaşılamıyordu. Annem ve ben cok bekledik çok ayıp etti Ve o gün nişanlanacaktık nisanlana da gelmedi önceden sipariş verilen buyuk Nişan pastamız vardı. İyi ki aile içinde olacaktı da davetli yoktu. Annemler istemedi Nişana gelmeyen adam mi olur dediler zor ikna ettim Esimle konuştum otoban yolundaymista telefon bulamamışta bir sürü bahane. Affettim seviyordum bilemedim iste. Sonraki hafta yüzükleri aldık ertesi gün Nişan oldu. Eve gidememişte takımını alamamış Nişanda babamın gömleğini giydi. Sanki sırf ben istiyordum. Ailesi beni çalışmadığım için, fazla iyi niyetli olduğum icin ve fazla kilom olduğu icin istemedi. Bir de kız kardeşi kendi arkadaşlarıyla tanistirip durdu. Çıktığımız zamanların birinde 13 gün ulaşamadım sonra telefonu açtığında beni tersledi birsuru şey söyledi ve şehir dışındaydı. Çok Zor günler geçirdim bana aşıktı kendine aşık etti çok sevdim. Ve zamanla değişmeye başladı ben bunu çok geç kabullendim.Kiz kardesi zaten başlı başına bir dert beni istemedi yakıştıramadı.aslinda o bana yakışmıyormuş ben iyi aile terbiyesi aldım kibarım nazigim ve cirkin değilim esimle çıkarken benimle çıkmak isteyen başkaları da oldu ama kabul etmedim sevdiğim var dedim. Ve günler birbirlerini kovaladı benim ailemin yardımıyla 9 . Senemizde evlendik ilk başta beni istemeyen hatta doğruysa oğlu Benimle evlenirse evlatlıktan rededeceklerini söyleyenler bize evlerini verdi sanki hiçbirşey yok gibi davrandilar
Evlendikten sonra 3.ay kendi isteğimle hamile oldum Ve sonraki sene çocuğumuz oldu. Ama Eşimin annesi çok konuşuyor herseye karışıyor bunaldım surekli başka seyler akrabaları anlatıyor. Ben anne babama çok bağlıyım çok ilgilenirim yardımcı olurum elimden geldiğince annem rahatsız is yapamıyor heryeri agriyor ben sık sık gidip kalıyorum hem evdeki konuşmalardan kaçıyorum. Surekli tenkit eleştiri. Eşim evde çıt çıkarmamı istemiyordu asagiya yanı anne babasına ses gidecek diye şimdilerde birşey demiyor. Evle ilgisi az Yok mu var mi belli değil. Ben çok zayıf değildim hep fazla kilom vardı evlenirken de kiloluydum hamilelikte kilo aldım dogurdum daha çok kilo aldım beni bir kadın olarak değilde anne olarak görmeye ve evde isleri yapan biri olarak görmeye başladı. Hakaretler etti file benziyorsun salak gerizekalı aptal .. şeklinde ve küçük goruyor beğenmiyor arkadaşlarını tanımıyorum davet ediliyoruz sadece tek gidiyor zayıfla gel diyor.Makyajda yapsan hiçbirşeye benzemiyorsun deyip çok kırıyor. Benim çalışmadığımı biliyordu hatta çalışmana gerek Yok derdi sımdi çalışanları örnek veriyor anlatırken başkalarına beni çalışıyor şeklinde anlatıyor. Bana vurmadan vuracakmış gibi defalarca el kaldırdı ama vurmadı. Benimle gözükmek istemiyor fotoğraf bile çektirmiyor. İsten eve geldiğinde hatta giderken dahi opmuyor zorla yapıyor çocuğunu öpmeden oynamadan zaman geçiriyor. Surekli elinde telefon yatıyor. Bizimle yemek yemiyor biz sofradan kalktıktan sonra geliyor yemeğini koyup çağırıyorum gelmiyor. Geçen gün onun sevecegi yemek yaptım arayı düzelteyim diye eskisi gibi hayatımın askı gel bak çok güzel yemek hazırladım birazdan gel tamam mi oldu mu dedim olmadı dedi ve yemeğe gelmedi.
Beni geçen sene aldattı başta bilmiyormuş gibi davrandım dualar ettim. Aylar sonra sinirlendim söyledim onunla (affedersiniz) yatmadım dedi ama samimi yazışmaları vardı Ve geçen gün o kadınla olan fotoğrafını telefonunda gördüm ona sarılmış samimi bir şekilde. Ve o an dondum ne yapacağımı şaşırdım Sok oldum. Söylemedim ona ne yapacağımı düşünüyorum. Biz aylardır iliskiye girmedik. Hep kırıcı davranıyor Ve benden igrenir şeklinde kaşlarını çatıp sinirli bakıyor.
Benim çoğu ihtiyacımı babam karşılıyor
Eski adam gitti başka biri geldi
Annem dışındaki herkes boşan diyor. Annem çocuğun icin katlan diyor ama böyle huzursuz bir ortamda ilgisiz adamla ne olur.
Ben çok kararsız kaldım düzelmez diyorlar üstelik aldattı
Ağır depresyon panik bozukluk Ve agorafobim var.
Lütfen yardımcı olun ne yapmalıyım.
Okuduğunuz icin teşekkür ederim.
Ekleme: evde yemek sırasında Yedigin önünde yemediğin arkanda sus dedi annesi ne istiyorsun başka şeklinde ve ben o yemeği gidip çöpe döktüm
Geçen haftalarda dışarı da yemekteyken yemeğin ılınmasini beklerken oğlumun fotoğrafını çekerken koluma sertçe vurdu birşey yokken salak salak davranma dedi içime birşey oturdu sanki zor yutkundum sende güzel davran bana böyle davranamazsin dedim
Bunları çekmek zorunda değilsin.Ruhunda yaralar açılmasına izin verdiğin sürece,her geçen yıl daha da birşeyler alacak senden.Kendin için evladın için ayrılıp,psikolojik tedavş görerek hem zayıflayabilir,hem de diğer rahatsızlıklarından kurtulabilirsin.Kimsenin kimseye sebep ne olursa olsun hakaret etmeye,kötü davanmaya hakkı yok.Bu davranışlar biraz da hastalığını tetiklemiş.Merhabalar
Lütfen yardımcı olun.Yazi uzun oldu ama anlatmam gerekenleri anlattım.
9 senelik sevgililikten sonra eşimle evlendik. Evlenmeden önce 6. Senemizde birbirlerimizin ailesiyle tanıştık ve ayni sene trafik kazası geçirdik neyseki birkaç kırıkla kurtulduk ama benim psikolojim bozuldu yolda yuruyememeye başladım yani Agorafobi oluştu bunu zamanla aşmaya çalıştım ama eşim beni anlayamıyordu nasıl yuruyemiyorsun diye bağırıyordu iste o zamanlar başladı beni eleştirmeye. Ailesi beni istemedi aileler birbirleriyle tanışmadılar istemeye de gelmediler ama biz birbirimizi seviyorduk en azından ben öyle sanıyordum,sanıyordum çünkü 8. senemizde ailemin yardımıyla nişanlanacaktık ki yüzük seçmeye gideceğimiz gün eşim gelmedi telefonu ulaşılamıyordu. Annem ve ben cok bekledik çok ayıp etti Ve o gün nişanlanacaktık nisanlana da gelmedi önceden sipariş verilen buyuk Nişan pastamız vardı. İyi ki aile içinde olacaktı da davetli yoktu. Annemler istemedi Nişana gelmeyen adam mi olur dediler zor ikna ettim Esimle konuştum otoban yolundaymista telefon bulamamışta bir sürü bahane. Affettim seviyordum bilemedim iste. Sonraki hafta yüzükleri aldık ertesi gün Nişan oldu. Eve gidememişte takımını alamamış Nişanda babamın gömleğini giydi. Sanki sırf ben istiyordum. Ailesi beni çalışmadığım için, fazla iyi niyetli olduğum icin ve fazla kilom olduğu icin istemedi. Bir de kız kardeşi kendi arkadaşlarıyla tanistirip durdu. Çıktığımız zamanların birinde 13 gün ulaşamadım sonra telefonu açtığında beni tersledi birsuru şey söyledi ve şehir dışındaydı. Çok Zor günler geçirdim bana aşıktı kendine aşık etti çok sevdim. Ve zamanla değişmeye başladı ben bunu çok geç kabullendim.Kiz kardesi zaten başlı başına bir dert beni istemedi yakıştıramadı.aslinda o bana yakışmıyormuş ben iyi aile terbiyesi aldım kibarım nazigim ve cirkin değilim esimle çıkarken benimle çıkmak isteyen başkaları da oldu ama kabul etmedim sevdiğim var dedim. Ve günler birbirlerini kovaladı benim ailemin yardımıyla 9 . Senemizde evlendik ilk başta beni istemeyen hatta doğruysa oğlu Benimle evlenirse evlatlıktan rededeceklerini söyleyenler bize evlerini verdi sanki hiçbirşey yok gibi davrandilar
Evlendikten sonra 3.ay kendi isteğimle hamile oldum Ve sonraki sene çocuğumuz oldu. Ama Eşimin annesi çok konuşuyor herseye karışıyor bunaldım surekli başka seyler akrabaları anlatıyor. Ben anne babama çok bağlıyım çok ilgilenirim yardımcı olurum elimden geldiğince annem rahatsız is yapamıyor heryeri agriyor ben sık sık gidip kalıyorum hem evdeki konuşmalardan kaçıyorum. Surekli tenkit eleştiri. Eşim evde çıt çıkarmamı istemiyordu asagiya yanı anne babasına ses gidecek diye şimdilerde birşey demiyor. Evle ilgisi az Yok mu var mi belli değil. Ben çok zayıf değildim hep fazla kilom vardı evlenirken de kiloluydum hamilelikte kilo aldım dogurdum daha çok kilo aldım beni bir kadın olarak değilde anne olarak görmeye ve evde isleri yapan biri olarak görmeye başladı. Hakaretler etti file benziyorsun salak gerizekalı aptal .. şeklinde ve küçük goruyor beğenmiyor arkadaşlarını tanımıyorum davet ediliyoruz sadece tek gidiyor zayıfla gel diyor.Makyajda yapsan hiçbirşeye benzemiyorsun deyip çok kırıyor. Benim çalışmadığımı biliyordu hatta çalışmana gerek Yok derdi sımdi çalışanları örnek veriyor anlatırken başkalarına beni çalışıyor şeklinde anlatıyor. Bana vurmadan vuracakmış gibi defalarca el kaldırdı ama vurmadı. Benimle gözükmek istemiyor fotoğraf bile çektirmiyor. İsten eve geldiğinde hatta giderken dahi opmuyor zorla yapıyor çocuğunu öpmeden oynamadan zaman geçiriyor. Surekli elinde telefon yatıyor. Bizimle yemek yemiyor biz sofradan kalktıktan sonra geliyor yemeğini koyup çağırıyorum gelmiyor. Geçen gün onun sevecegi yemek yaptım arayı düzelteyim diye eskisi gibi hayatımın askı gel bak çok güzel yemek hazırladım birazdan gel tamam mi oldu mu dedim olmadı dedi ve yemeğe gelmedi.
Beni geçen sene aldattı başta bilmiyormuş gibi davrandım dualar ettim. Aylar sonra sinirlendim söyledim onunla (affedersiniz) yatmadım dedi ama samimi yazışmaları vardı Ve geçen gün o kadınla olan fotoğrafını telefonunda gördüm ona sarılmış samimi bir şekilde. Ve o an dondum ne yapacağımı şaşırdım Sok oldum. Söylemedim ona ne yapacağımı düşünüyorum. Biz aylardır iliskiye girmedik. Hep kırıcı davranıyor Ve benden igrenir şeklinde kaşlarını çatıp sinirli bakıyor.
Benim çoğu ihtiyacımı babam karşılıyor
Eski adam gitti başka biri geldi
Annem dışındaki herkes boşan diyor. Annem çocuğun icin katlan diyor ama böyle huzursuz bir ortamda ilgisiz adamla ne olur.
Ben çok kararsız kaldım düzelmez diyorlar üstelik aldattı
Ağır depresyon panik bozukluk Ve agorafobim var.
Lütfen yardımcı olun ne yapmalıyım.
Okuduğunuz icin teşekkür ederim.
Ekleme: evde yemek sırasında Yedigin önünde yemediğin arkanda sus dedi annesi ne istiyorsun başka şeklinde ve ben o yemeği gidip çöpe döktüm
Geçen haftalarda dışarı da yemekteyken yemeğin ılınmasini beklerken oğlumun fotoğrafını çekerken koluma sertçe vurdu birşey yokken salak salak davranma dedi içime birşey oturdu sanki zor yutkundum sende güzel davran bana böyle davranamazsin dedim
Kilo vermek elinizde değil mi? Sizi zaten geçen sene aldatmış biri için şimdi boşanayım mı diye mi soruyorsunuz?Merhabalar
Lütfen yardımcı olun.Yazi uzun oldu ama anlatmam gerekenleri anlattım.
9 senelik sevgililikten sonra eşimle evlendik. Evlenmeden önce 6. Senemizde birbirlerimizin ailesiyle tanıştık ve ayni sene trafik kazası geçirdik neyseki birkaç kırıkla kurtulduk ama benim psikolojim bozuldu yolda yuruyememeye başladım yani Agorafobi oluştu bunu zamanla aşmaya çalıştım ama eşim beni anlayamıyordu nasıl yuruyemiyorsun diye bağırıyordu iste o zamanlar başladı beni eleştirmeye. Ailesi beni istemedi aileler birbirleriyle tanışmadılar istemeye de gelmediler ama biz birbirimizi seviyorduk en azından ben öyle sanıyordum,sanıyordum çünkü 8. senemizde ailemin yardımıyla nişanlanacaktık ki yüzük seçmeye gideceğimiz gün eşim gelmedi telefonu ulaşılamıyordu. Annem ve ben cok bekledik çok ayıp etti Ve o gün nişanlanacaktık nisanlana da gelmedi önceden sipariş verilen buyuk Nişan pastamız vardı. İyi ki aile içinde olacaktı da davetli yoktu. Annemler istemedi Nişana gelmeyen adam mi olur dediler zor ikna ettim Esimle konuştum otoban yolundaymista telefon bulamamışta bir sürü bahane. Affettim seviyordum bilemedim iste. Sonraki hafta yüzükleri aldık ertesi gün Nişan oldu. Eve gidememişte takımını alamamış Nişanda babamın gömleğini giydi. Sanki sırf ben istiyordum. Ailesi beni çalışmadığım için, fazla iyi niyetli olduğum icin ve fazla kilom olduğu icin istemedi. Bir de kız kardeşi kendi arkadaşlarıyla tanistirip durdu. Çıktığımız zamanların birinde 13 gün ulaşamadım sonra telefonu açtığında beni tersledi birsuru şey söyledi ve şehir dışındaydı. Çok Zor günler geçirdim bana aşıktı kendine aşık etti çok sevdim. Ve zamanla değişmeye başladı ben bunu çok geç kabullendim.Kiz kardesi zaten başlı başına bir dert beni istemedi yakıştıramadı.aslinda o bana yakışmıyormuş ben iyi aile terbiyesi aldım kibarım nazigim ve cirkin değilim esimle çıkarken benimle çıkmak isteyen başkaları da oldu ama kabul etmedim sevdiğim var dedim. Ve günler birbirlerini kovaladı benim ailemin yardımıyla 9 . Senemizde evlendik ilk başta beni istemeyen hatta doğruysa oğlu Benimle evlenirse evlatlıktan rededeceklerini söyleyenler bize evlerini verdi sanki hiçbirşey yok gibi davrandilar
Evlendikten sonra 3.ay kendi isteğimle hamile oldum Ve sonraki sene çocuğumuz oldu. Ama Eşimin annesi çok konuşuyor herseye karışıyor bunaldım surekli başka seyler akrabaları anlatıyor. Ben anne babama çok bağlıyım çok ilgilenirim yardımcı olurum elimden geldiğince annem rahatsız is yapamıyor heryeri agriyor ben sık sık gidip kalıyorum hem evdeki konuşmalardan kaçıyorum. Surekli tenkit eleştiri. Eşim evde çıt çıkarmamı istemiyordu asagiya yanı anne babasına ses gidecek diye şimdilerde birşey demiyor. Evle ilgisi az Yok mu var mi belli değil. Ben çok zayıf değildim hep fazla kilom vardı evlenirken de kiloluydum hamilelikte kilo aldım dogurdum daha çok kilo aldım beni bir kadın olarak değilde anne olarak görmeye ve evde isleri yapan biri olarak görmeye başladı. Hakaretler etti file benziyorsun salak gerizekalı aptal .. şeklinde ve küçük goruyor beğenmiyor arkadaşlarını tanımıyorum davet ediliyoruz sadece tek gidiyor zayıfla gel diyor.Makyajda yapsan hiçbirşeye benzemiyorsun deyip çok kırıyor. Benim çalışmadığımı biliyordu hatta çalışmana gerek Yok derdi sımdi çalışanları örnek veriyor anlatırken başkalarına beni çalışıyor şeklinde anlatıyor. Bana vurmadan vuracakmış gibi defalarca el kaldırdı ama vurmadı. Benimle gözükmek istemiyor fotoğraf bile çektirmiyor. İsten eve geldiğinde hatta giderken dahi opmuyor zorla yapıyor çocuğunu öpmeden oynamadan zaman geçiriyor. Surekli elinde telefon yatıyor. Bizimle yemek yemiyor biz sofradan kalktıktan sonra geliyor yemeğini koyup çağırıyorum gelmiyor. Geçen gün onun sevecegi yemek yaptım arayı düzelteyim diye eskisi gibi hayatımın askı gel bak çok güzel yemek hazırladım birazdan gel tamam mi oldu mu dedim olmadı dedi ve yemeğe gelmedi.
Beni geçen sene aldattı başta bilmiyormuş gibi davrandım dualar ettim. Aylar sonra sinirlendim söyledim onunla (affedersiniz) yatmadım dedi ama samimi yazışmaları vardı Ve geçen gün o kadınla olan fotoğrafını telefonunda gördüm ona sarılmış samimi bir şekilde. Ve o an dondum ne yapacağımı şaşırdım Sok oldum. Söylemedim ona ne yapacağımı düşünüyorum. Biz aylardır iliskiye girmedik. Hep kırıcı davranıyor Ve benden igrenir şeklinde kaşlarını çatıp sinirli bakıyor.
Benim çoğu ihtiyacımı babam karşılıyor
Eski adam gitti başka biri geldi
Annem dışındaki herkes boşan diyor. Annem çocuğun icin katlan diyor ama böyle huzursuz bir ortamda ilgisiz adamla ne olur.
Ben çok kararsız kaldım düzelmez diyorlar üstelik aldattı
Ağır depresyon panik bozukluk Ve agorafobim var.
Lütfen yardımcı olun ne yapmalıyım.
Okuduğunuz icin teşekkür ederim.
Ekleme: evde yemek sırasında Yedigin önünde yemediğin arkanda sus dedi annesi ne istiyorsun başka şeklinde ve ben o yemeği gidip çöpe döktüm
Geçen haftalarda dışarı da yemekteyken yemeğin ılınmasini beklerken oğlumun fotoğrafını çekerken koluma sertçe vurdu birşey yokken salak salak davranma dedi içime birşey oturdu sanki zor yutkundum sende güzel davran bana böyle davranamazsin dedim