Bak sana bu yazıyı 40 ına merdiven dayamış , 11 yıllık evli ve evliliğinin ilk yıllarını attığı triplere tepki beklemek gibi bir ahmaklıkla geçiren bir kadın olarak yazıyorum . Umarım dikkate alırsın .
Eşinin kavgaya sebep olan hareketi tam bir hadsizlik . Bu kadar önemli bir sebebinde olmayabilirdi o gün yemeği ve çayı hazırlamamak için , belki kendini biraz yorgun hissetmen bile yeterdi . Tüm bu ''hizmetleri(!)'' hala yapmaya devam edip ben saygıda kusur etmem demen de hata . Bunlar saygı değil arkadaşım .
Gelelim triplerine , kızmakta , gücenmekte son derece haklısın . Ama tepkin yanlış . Öyle odalara kapanıp , ağlamanı duyurmakla öfken sadece daha çok büyüyecek . Bak sen bile yazmışsın , kaç gündür ağladığımı bile bile yanıma gelmemesine öyle kırıldım ki kavganın asıl sebebini unuttum diye .
Konu ne ise onu konu yaşadığında konuşalım mümkünse , belki sinirlerin yatışması için bir süre beklenir ama ...günlerce odalara kapanıp , aynı sofraya oturmadan ondan gelecek hareketi beklemek ; inan bana sadece ömürden geçen boşa vakit .
Bir an önce toparla kendini , hem kendin hem evladın için . Bu huzursuzluğu o da hissediyor unutma .
Eğer konuşamam diyorsan , tüm olayları ve hislerini kaleme al . Eşine ver okusun . Böylece hararetli bir tartışma ortasında lafın kesilmiş olmaz .
Muhtemelen başı önde gelecektir yanına hatta '' eee yine bana söylemedin '' diye üste çıkmaya da çalışabilir .
Ve evet keşke söyleseydin .
Not: Bu olay dışında da genel olarak yemek vs.. işleri saygı unsuru olarak görme . Eğer sen bunları saygı unsuru olarak görür ve yaparsan , karşındaki muhatabında o işleri yapmadığın gün ''saygısızlık'' yaptığını düşünür kendince . Saçma ama gerçek bu .