Merhaba, kendimi çok yalnız çaresiz yapacak hiç bir şeyi yokmuş , monoton bir hayata mahkum kalmış hissediyorum. Korkuyorum. 1 yıllık Evliyim ve Hamileyim. Eşimle sıkıntılarım var bunu daha öncede yazmıştım. ama bn çok yoruldum. hamileyken mutsuz olmakta istemiyorum hep arkama attım mutsuzluklarımı ama tıkandım artık sanırım sizden yardım istiyorum
Neden erkekler (tabi hepsi değil) , evlendikten sonra nasılsa aldım moduna giriyor. sıfır ilgi sıfır alaka . hata yaptığında gönül alma gbi bir şey yok. üzüldüğünüzde umrunda değil. birde üzen kendisi. küstüğünüzde o da küsüyor sanki bni o küstürmemiş. ağlamamak için kendimi sıkıyorum artık. dün akşam patladm. kimse yokken oturup hüngür hüngür ağladım. eşim gelmesine yakın da yüzümü yıkadm. yemeğimi yaptım önüne koydum. başka odaya geçtim erkenden uyudum. ama bu bile umrunda değil. eşim evlenmeden önce bni sever sayar bi hata yapsa düzeltmeye çalışır. mutlu olmamıza çabalar. şimdi değil. herşeyi benden bekliyor. ilgi göstermeyor. bni umursamıyor. ben iyiysem çok iyiyiz. ama onn dediği bir şey olmaz ve ya bn küsmüşsem ya da bi problem varsa bn gidip adım atıp haklı veya haksız hiç farketmez o hiç gelmiyor. adım atmıyor. ben artık çok yoruldum. güzel bi söz söylesin. iyi davransın. anlayışlı olsun. bi karar varsa biz artık evliyiz oturup birlikte alalım (kiii herşeyi hala annesine danışır o da ayrı konu). ben napıcam şimdi?
Küs davranim diyorum konuşmuyoruz hatalı biliyorum ama içim kaldırmıyor. ona sarılmadan onnla ii olmadan mutlu olamıyorumm. barışim diyorum ii davranıyor mutlu gibiyiz ilk bir şey çktgnda yine bnden bekliyor. hem çalışıyorum hem hamileyim ama bn yapmadan bir iğne yapmıyor evde. hepsi bnm görevimmiş. peki ya eşin görevi nedir ? bari mutlu et. yok. nasıl bitecek bu işgence. eve git işe gel evde anlaşamadığın bir koca. hayattan soğudum artık. devam edemiyorum. sussam olmuyor. konuşsam çare değil. nasıl bir yol izlicem bıktım.
Bir insan bu kadar anlayışsız olabilir mi? senin görevin. senin işin. keyfin bilir. nasıl istersen. anneme sorim. kardeşimi çağırim. dışarı çıkmıyoruz bir şey paylaşmıyoruz. onn ailesiyle ilgili bir şeyse kalk gitmemiz lazm. bnmkilerle ilgili bir şeyse sabahtan surat beş karış bn gelmesem. artık dayanamıyorum.
Sizce ne yapmalıyımm?
