Eş adayımın ailesiyle ailem arasındaki fark

morveturkuaz

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
23 Eylül 2011
15
0
Merhaba, Kadınlar Kulübü’ne yeni üye oldum, ilk mesajım foruma katkı yapmaktan ziyade direkt olarak akıl danışmak şeklinde olacağı için özür diliyorum. Evlilikle ilgili acı veren bir kararsızlıkla karşı karşıyayım. Kadınlar Kulübü forumu ara sıra hem bilgi edinme amacıyla girdiğim, hem de eğlendiğim bir yer olduğu için ve üyeler çok çeşitli kültürel kökenden olduğu için bana geniş bir pencere sunabileceğinize inanıyorum, umarım ben de zamanla forumun aktif kullanıcılarından biri olurum.

Sorunum neyle ilgili: Eş adayımın ailesinin (kendisinin değil) maddi durumu ve eğitiminin benim ailemden çok ileri düzeyde olması (ancak kendisi ailemle tanışmadığı için bunu bilmiyor, ben onun ailesiyle kısa süreli olarak bir kere görüştüm ve onun anlattıklarıyla da durumun bu şekilde olduğundan eminim).
Sorunum neyle ilgili değil: siyasi görüş, din, etnik köken, eğitimimiz, ilgi alanlarımızla ilgili bir denk olmama durumu yok.

İkimizin kısa bir profilini çıkarayım:
Kadın
Yaşım: 26
Doğduğum & büyüdüğüm yer: İstanbul - Anadolu Yakası
Ailemin kökeni: Edirne
Eğitim: İyi bir üniversiteden yüksek lisans, 2. lisans eğitimimi açıköğretimden almaya devam ediyorum
İş/gelir durumu: Serbest meslek, düzensiz gelir, aylık ortalama 2000 TL
Sosyal hayat: Çok az arkadaş, çok az gezme ve çok az alışveriş faaliyeti, az sayıda fakat düzenli vakit ayırılan hobiler ve sanatsal ilgi alanları
Kardeş: Tek çocuğum
Burç: Kova (astrolojiye fazla inanmam ancak fikir vermesi için yazıyorum)
Önemli not: 2,5 yıllık evliliğin ardından 6 ay önce boşandım

Erkek
Yaşı: 30
Doğduğu & büyüdüğü yer: İstanbul - Anadolu Yakası
Ailesinin kökeni: Balıkesir
Eğitim: İyi bir üniversiteden lisans + 1 yıllık yurt dışı eğitimi
İş/gelir durumu: Maaşlı + primli, aylık ortalama 2000 TL düzenli gelir
Sosyal hayat: Çok arkadaş, ortalama gezme ve alışveriş, az sayıda fakat düzenli vakit ayırılan hobiler ve sanatsal ilgi alanları
Kardeş: Kendisinden dört yaş küçük bir erkek kardeşi var
Burç: Boğa
Not: Daha önceden ciddi bir ilişkisi olmamış, belki de bunun etkisiyle beni çok el üstünde tutuyor, her fırsatta sevgisini ifade ediyor, çok sakin ruhlu bir insan, tüm huyları kıvamında, olumsuz tek bir yanı yok gibi adeta.

Yani ikimiz genel anlamda oldukça uyumluyuz, ilgi alanlarımız çok iyi örtüşüyor, hayattan beklentimiz maddi ve manevi anlamda paralel. Birbirimizi 6 senedir tanıyoruz ancak 4 aydır birlikteyiz, 4 ay öncesine kadar arkadaş ortamında 5-6 kere görüşmüşlüğümüz var, kayda değer bir paylaşımımız yoktu bu süre içerisinde.
Gelgelelim aileler maddi anlamda ve maddiyatın getirdiği ilgiler, zevkler açısından bambaşka dünyalardan gibiler.

Babam avukat ve 69 yaşında, ancak lüks tüketimimiz hiç olmadı. Okul çağlarımda ödül ve hediye tarzı şeyleri her zaman hak etmem gerekti diyeyim. Annem 56 yaşında ve ortaokul mezunu, ev hanımı. Birkaç ev, iş yeri ve arabası var ailemin.

Onun babası da annesi de ticaretle uğraşıyor ve ikisi de üniversite mezunu, 55 yaş civarındalar. Yabancı dil biliyorlar, aktif olarak internet kullanıyorlar, çokça lüks tüketimleri var, yurt dışı gezileri, bir fabrika, kirada onlarca apartman dairesi, arabalar ve bilmediğim başka şeyler. Kendisi de bolluk içerisinde büyümüş.

Şundan eminim: Ailemi kesinlikle aşağı görmüyorum, hiçbir kompleksim ve onların üzerimdeki emeğine saygısızlık sayılacak bir düşüncem yok. Her zaman halimize vaktimize şükretmişimdir ve aslında toplumun çok şanslı kesiminden olduğumun gayet farkındayım. Onun ailesi tanıştığımızda bana çok sıcak davrandılar, daha önceden evlenip boşanmış olmam hususunda da rahatsız olmadıkları belliydi. Oğullarının bir an önce evlenmesini istedikleri de gözlemlerim arasında.

Ancak şu koskoca bir gerçek ki, ailemin onun ailesiyle aynı odada oturup sohbet edebilecekleri tek bir şey yoktur gibime geliyor. Tabii ki aileler evlenmiyor, ama ne olursa olsun hayatlar birleşecek ve örneğin gün gelip de “haydi tatilde İtalya’ya gidelim” gibi bir öneriyle gelebilirler ve benimkiler de şaşkınlıkla karşılar. Benimkilerin kendi aileleriyle pek alakası yok, bayramda bile görüşme huyları kalmadı, onun ailesi ise çok geniş ve birbirlerine çok bağlılar.

Evlenme teklifi almış durumdayım, ancak bu aile farkından ötürü olabildiğince erteleme eğilimindeyim.

Uzunca oldu biliyorum ama en kısa bu şekilde izah edebildim, buraya kadar okuduysanız çok teşekkür ederim, fikirlerinizi, sorularınızı merakla bekliyorum.
Sevgiler...
 
canım, evlendikten sonra öyle aileler kendi arasında sık görüşmüyor ki. yani benim çevremde öyle. şimdi düşündüm de ailemle eşimin ailesi en son düğünümde gördüler birbirlerini. gerçi şehirdışında eşimin ailesi. ama ben çok sık görüşen dünürler bilmiyorum. sadece sizin özel günlerinizde sizin isteklerinilze bir araya gelirler. birlikte tatile giden dünürler görmedim ben. sandığın gibi aynı odada oturacak durum, düğün sonrası çok sık olmayacak. sen onlara, eşin sizinkilere gidip gelecek ama hele çocuk da yokken aileler öyle sık sık bir araya gelmeyecek. ki ben öyle büyük bir ayrım da göremiyorum.

sizin anlaşmanız önemli bence. söz-nişan sırasında da anlarsız zaten ailelerinizin durumunu.
 
İkiniz uyumlusunuz, ayrıca ailelerin arasında öyle müthiş, ileri derecede bir fark yok. Bu kadar büyütmeyin bence, hayat insana öyle tezat durumlar sunuyor ki, bu onun yanında hiiiiiçç bir şey kalıyor.
 
sizde tasralı bir aile değilsiniz babanız avukat ne hos bir meslek siz ona keza okumussunuz iyi para kazanıyorsunuz neden böyle düşündüğünüzü anlayamadım.. farklı dilde konusmuyorlar sonucta elbet sohpet edilecek bir sey bulunur
 
anladığım kadarıyla 2 taraf da eğitimli. bu yüzden aileler ya da sizin arasında bir sorun olacağını sanmıyorum. gayet uygunsunuz. sevgi de varsa tamamdır bu iş.
 
bence de olayı gözünde büyütmüşsün iki taraf da eğitimli hem olmasa bile ne olur ki .. ancak anladığım kadarıyla sen karşı tarafın fazlaca zengin olmasından çekinmişsin biraz ama hiç gerek yok cnm çekinmene sonuçta erkek arkadaşınla gelirleriniz uyumlu çözülmeyecek bi problem olacağını düşünmüyorum...
 
Sizin ailenizde gayet eğitimli babanız avukat emeklisi kimbilir hayatımızda duyamayacağımız ne davalar görmüştür.
Ayrıca kimse dünürüne tatile gidelim demez genelde zaten rahat olun sadece resmi ama bir o kadar basit aile yemeklerinde bir araya gelinir.
Siz mutlu olacağınıza inanıyorsanız daha fazla uzatmayın.
Bu arada yazınız tasarı/proje gibi olmuş. :) İyi anlamda diyorum ama güzel okumaya şevk ediyor insanı en azından beni :)
 
seni rahatlatırmı bu bilmem ama ....
bu teklimi erteleme bence zira eşimin ailesiyle her yönden o kadar farklıyız ki..
onun ailesinde babası hariç herkez eğitimsiz (ilk okul!) babasının sayesinde (kamudan emekli üniversite mezunu yeşil pasaport vs.)
orta düzeyde bir yaşantı sürüyor sayılırlar bir iş yerleri var bi araba

oysa benim ailem : anne baba orta okul mezunu (işçi sınıfı) 3 kardeş lise üniversite vs.
gelir durumumuz düşük tü hatta şuan ailemin durumu daha kötü (geçen yaz babam trafik kazası geçirince çalışamadı aylarca hastanede kaldı emeklide olamadan kovuldu!!!!!!!!!!!!!!) (neyse) eşimin ailesi ayrıca belirteyim fakat byanlış anlaşılmasın lütfen biz karadenizliyiz onlar kürt tam zıt yerler
ayrıca aramızda da 9 yaş fark var ve akrabalar onların memleketinden dolayı çok karşı çıktı ama biz herşeye rağmen bunca zıtlığa rağmen sadece birbirimizi
sevdik aşkımızı bitirmedik aksine her geçengün arttırıyoruz
şimdi 14 aylık bir oğlumuz var ve 2. kez hamileyim.. ve çok mutluyuz

haa aileler mi ? onlar birbirine çok saygılı herkes herkesten memnun ve birbirlerini seviyorlar bayram seyran hastalık ve özlendikçe araşıyorlar
aynı ortamda koyu bi sohbet olmuyor onlar kendi aralarında kürtçe konuşuyor ama herkes memnun halinden.....

sizin durumunuzda böyle bişeyler görmüyorum..



MUTLULUKLAR :) :)
 
Çok akıl almaz bir fark olmadığının farkındayım, insanlar birlikte olmalarını imkansız kılacak derecede farklılıklarla boğuşuyor ancak cidden onları birarada düşünemiyorum, çok değişik ve "elit" ilgi alanları var. Bizimkilerde sorun yok, ortalama bir aile, ama onlar çok yüksek standartlarda bir yaşam sürüyor. Onların bağları çok güçlü olduğu için ve her fırsatta kutlamadır buluşmadır sosyalleştikleri için bizimkilerin de dahil olmasını isterler gibime geliyor. Benimkiler de yabani değil ama öyle eve gelen giden olsun pek istemezler ve kendileri de gitmezler. Biraz renksiz takılıyor benimkiler, ne biliyim annem babamı yıldönümünde bile yemeğe çıkarmaz, birbirlerine hediye almazlar, yıllardır aynı ev ve kişisel eşyaları kullanırlar... Onlar ise sürekli tüketim ve eğlence halindeler (sapıtma tarzı değil ama), nüfuzlu kişilerle dostlukları varmış vs.

Beni daha da yakından ilgilendirecek bir örnek vereyim, eş adayım kardeş çocukları arasında en büyük olan ve ilk evlenmesi beklenen çocuk olduğu için ailesinin görkemli bir düğün yapmak isteyebileceğinden bahsetti. Dert ettiğin şeye bak diyebilirsiniz, şımarıkça bile bulabilirsiniz, ancak israfı ve kalabalığı hiç sevmem, ailem de sevmez. Öyle bir ortamın baş aktristi olmak çok korkunç bir fikir gibi geliyor. Bir de ilk evliliğimde benim kına gecesi istememe rağmen annem organize etmeye üşenmişti düşünün. Onun ailesi tabii ki gönüllerince bir şey organize etmek, eşe dosta gururla böyle bir şey yaşatmak ister, bense o gün geldiğinde mızıkçılık yapan, her şeyi asgariye indirmeye çalışan bir garip gelin olmak istemiyorum.

Geçende aileme evlenme teklifi aldığımı söyledim, pek bir heyecan emaresi göstermediler, bir de işin bu yanı var. O ve ailesi için bir ilk ve büyük bir heyecan, bizimkilerse oralı değil bile. Babam bir iki soru sordu, sonra hemen iyi gelsinler istesinler diyip geçiştirdi. Sevgi anlamında öyle soğuk da değilizdir, ilgisiz baba durumu yok. Bu kız başımdan gitsin diye de düşünmüyor çünkü maddi olarak okul yıllarımdan beri bağımsızım ve boşanınca da ayrı eve çıktım.

Ezcümle, ilişkilerinin nasıl olacağını söz-nişan sırasında öğrenmek bu durumda pek mantıklı gelmiyor.

Şimdiye kadar gelen cevaplar için çok teşekkür ederim.
 

Çok teşekkür ederim, ama utanarak söylüyorum içten içe "umarım çok az görüşürler de bu fark olduğunu düşündüğüm şeyler fazla açığa çıkmaz ve tarafları birbirinden soğutmaz" diye düşünüyorum. Aynı şehirde olmasalardı derdim çok çok hafiflerdi.
 
İkiniz uyumlusunuz, ayrıca ailelerin arasında öyle müthiş, ileri derecede bir fark yok. Bu kadar büyütmeyin bence, hayat insana öyle tezat durumlar sunuyor ki, bu onun yanında hiiiiiçç bir şey kalıyor.

Çok teşekkür ederim, dediğiniz gibi olduğunun kısmen farkındayım ama insanoğlu kendini derdinin büyük olduğuna inandırma eğiliminde hep. Kimse tezatlarla karşı karşıya gelmese keşke.
 
Onların durumu biraz fazlaymış yani alışık olmadığımız şeyler
maşallah diyelim canım
hakkınızda hayırlısı
 

Çok teşekkürler, tabii ki laf lafı açar, kimbilir ne ortak noktalar bulunacak ama dediğim gibi alakasız ve şaşırtıcı durumlarla yüzleşmekten korkuyorum.
 

Evet aynen ondan ve getireceklerinden çekiniyorum, aslında çoğu kişi için çok cazip ve arzulanası bir durum ama... Çok teşekkürler.
 

Aynen öyle umuyorum, aslında inatla bunu ummak da rahatsızlık veriyor, çok teşekkürler. Yazı yorumunuz için de teşekkür ederim, işim birinci dereceden yazmakla alakalı olduğu için burada da o özelliğim baş göstermiş sanırım. :)
 

Paylaşımınız için çok teşekkür ederim, zıtlıklara rağmen kıvamında bir uyum yakalanmış, ne mutlu size. Ailenizle sağlıklı, huzurlu bir yaşam diliyorum, mutluluğunuz daim olsun.
 
benzer bir durum bizde de var, tam tersi şekilde.
eşimin ailesi beni istemeye gelmeden önce çok çekiniyorlardı, korkuyorlardı resmen babamdan.
nasıl insanlar biz nasıl ağırlarız yapabilir miyiz? diye endişe ediyorlardı.
burada iş birazcık bizimkilere düştü. iki taraf da birbirine ayak uydurmaya çalıştı.
biz onlara ailece gittik nişanlılık döneminde, bayram için yatılı olarak.
babam ve annem eşimin ailesini kendi ortamlarına, arkadaş çevrelerine soktu.
birlikte gezdiler. biz eşimle ( o zamanlar nişanlıydık) ayrı takıldık hep.
daha sonra bizimkiler onları yatılı olarak ağırladı. yazlık evlerinde, gayet samimi bir ortamda.
açıkcası iki taraf da farklı alışkanlıkları olmasına rağmen gayet nazik ve alçakgönüllü davrandı.
sorunsuz oldu demiyorum, sorunlar oldu. benim de haberim oldu ama eşime yansıtmadım.
ailem kendisi halletti ve o dengeyi kurdu.
iki taraf da farklılıklara alışmayı, hoşgörülü olmayı öğrendi.
ama ayrı şehirlerde çok da önemli değildi.
eş adayınızın ailesinin de bu dengeyi kurabilmesi çok önemli, zamanla göreceksiniz.
 

KK da görmeye alışık olmadığım türden bir kendini izah etme biçimi. Tavrınız, yaklaşımınız çok hoşuma gitti gerçekten. Genelde orhun kitabeleri gibi yazamayı tercih eder üyeler Neyse konuya döneyim....

Çiftler evlilik üzerine yoğunlaşınca muhakkak aileler de birbiri ile evleniyorlar ama sizin ailelerinizin arasında bir uçurum yok. Zaten uzun uzadıya sohbet etmek, kanka olmak zorunda değiller. Onları bir araya getirdiğinde bırak sıksık görüşüp görüşmemeye onlar karar versinler. Bayramda, seyranda özel günlerde, yemek davetlerinde birbirleriyle saygı icinde konuşup görüşecek kadar eğitim düzeyleri yakın. Sonuç itibariyle baban avukat. BElli bir görmüş geçirmişlik sözkonusu.

Herkes mutlu olsun, herkes iyi olsun, herkes birbirleriyle samimi olsun çabasına düşersen hata yaparsın. Herşeyi oluruna bırak. Saygı sınırlarını korudukları müddetçe de müdahale etme. Onlar ne konuşacaklarını, nasıl anlaşacaklarını inan bizden daha iyi bilirler.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…