Erkek arkadasim ve kizlari

whiteroses099 .!.:

Merhaba. ..benim de eşimin iki kizi var canım sizi anlıyorum ancak benim eşim bu tavrı göstermediği için evlendim yani açıkçası size yerinizi göstermiş. .önceliği babalim demiş bu zihniyet ike bekar bir kadın olarak basedemezsiniz. .benim de kızım var anlayış gösteririm ama sizin durum farklı ..o önceliğiniz asla olmayacak o aramadigi iki gün niye korkmus tuvalete de mi girmemiş çok acı ya...sizin kahroldugunuzu bile bile kendi ortamını düşünen ve konforunu bozamayan adamdan fayda olmaz. .daha gencsiniz boyke bitmez soruna atlamayin derim zira sonu yok bunun...hep anlayış sizden beklenecek. ..daima...hatta evlenip sizin de çocuğunuz olsa bile bu defa onların psikolojisi bozulmasın ama diye ters yapacak size ya da cocugunuza. ..ben bunları yaşamadım çünkü eşim baştan tavrını koydu önceligim eşim dedi isteyen ona göre hareket etsin dedi...yani siz bilirsiniz değere var mı bedava acı çekmeye ve ömür boyu ?

Genişletmek için tıkla...

CicimBalim .!.:

Iyi günler hanimlar
Kimseyle bukadar detayli paylasamadigim icin sizlerin fikirlerini dusuncelerini merak ediyorum.
Erkek arkadasim var 8 aydir birlikteyiz. O 35 yasinda ben 29. Kendisi 3 yil oldu bosanali ve bu evliliginden 2 kizi var (11 ve 14 yas).
Kizlari bastan beri kabul ettim fakat henüz tanismadik (denklesemedik)
Büyük kizi ilk beni duydugunda annesinin doldurusuna gelip para istedi babadan ve alamayinca babasiyla tartisti bana küfürler etti beni sebep bildi ve bagini kesti. Fakat kücügü daha cok babaci ve iki haftada bir veya tatillerde geliyordu sürekli babasina. Tabi bu sürecte biz erkek arkadasimla fazla görüsemiyorduk kiz babaannesine gittiginde görüsürdük 2-3 saatligine. Sorun yoktu benden yana hep anlayisliydim.

Neyse zamanla erkek arkadasim ben anlayisli oldukca sanki kiymet bilmemeye basladi. Birgün Tartismistik kalbimi kirmisti ve ben meseleyi bulusarak hal etmek istedigimi söyledim. Bulusacaktik ama araya hep birseyler girdi ve oldu 6 gün. 6 gün boyunca aramiz soguktu oda benden birsey olmamis gibi davranmami bekledi hep. Ama yapamadimki icim buruktu sonucta.
Her Neyse tam bulusacagimiz hafta büyük kizida birden aradi ve gelmek istedigini söyledi. Tabiki bende cok sevindim erkek arkadasimin adina sonucta büyük kizi o adimi atmisti. Kizlar geldi kaldilar babalarinda ve erkek arkadasim bana gün verdi bulusalim bu meselemizi konusalim diye anlastik. O gün geldi catti beni aradi neymis büyük kizi alisverise ve yemege gitmek istiyormus. Artik canima tak etmisti cünki 8 gündür aramiz soguktu bulusamiyorduk ve hep anlayisli olan bendim. Bu sefer dedim bana söz vermistin bir cözümunu bulabilirsin aslinda.
Cok üzüldü iki ates arasinda kaldim cocugu kirip hayir diyememki dedi. Hayir Deme zaten fakat bir cözümünü bul ben bugün bu meseleyi konusmak istiyorum kac gundur erteliyoruz hep birseyler giriyor araya dedim. Bu sefer anlayisli olamayacagim kuklan degilim dedim.
Her neyse uzun lafin kisasi o gün gitti cocuklariyla ve beni yine bir kenara atti..
Oysa cözüm coktu. Ve 2 gün boyunca aramadi sormadi beni anca cocuklari annelerine biraktiktan sonra aradi. Yani cocuklara acikca delikanlica diyemediki ben X le gorusecegim 1 saatligine. Neymis büyük kiz aylar sonra ilk defa gelmis ve ona hayir demek olmazmis. O zaman bana söz vermeseydi onca gün bekletmeseydi.
Cocuklarda özellikle büyügü benimle tanismak istiyordu fakat ben erkek arkadasimla arami düzeltmeden cocuklara rol yapip tanisamazdim kisiligimde bu yoktur.
Bu olaydan sonra cok yiprandim. Gelecegimizi dusundum demek ben hep en son planda olacagim hep yipranacagim.. Oda diyor cocuklarla tanissan böyle zorluklar yasamayiz.
Kesinlikle cocuklarini bosversin demiyorum fakat dengeyi tutsun. Cocuklarinin hic birseyine Hayir diyemiyor özellikle büyügünden cok cekiniyor. Oysa cocuklar ayri ve hayat arkadasi ayri kategoridir degil mi?
Neye kizacagimida bilmiyorum inanin bir yandan onuda anliyorum fakat kendimide düsünmek zorunda degilmiyim? Asiri anlayisli olmanin sonu böylemidir?
Ayriligi düsünüyorum kafam cok karisik..
Sizin fikirlerinizi dusuncelerinizi merakla bekliyorum

Genişletmek için tıkla...

_Vendetta_ .!.:

Aslinda makul konuşuyorsunuz yani sizin sorun yumağı kişi olduğunuzu düşünmüyorum. Hatta bu sorunda hatalı kişi de yok. Durum çok ofsayt. Aniden gelen çocuklar var,kırgınlığı olan siz varsınız, iki durum arasında kalan bir erkek var. Bence eğer çocuklar sebebiyle çok büyük problem yaşamam diyorsanız fazla büyümeyim olayı.

Genişletmek için tıkla...

CicimBalim .!.:

Iyi günler hanimlar
Kimseyle bukadar detayli paylasamadigim icin sizlerin fikirlerini dusuncelerini merak ediyorum.
Erkek arkadasim var 8 aydir birlikteyiz. O 35 yasinda ben 29. Kendisi 3 yil oldu bosanali ve bu evliliginden 2 kizi var (11 ve 14 yas).
Kizlari bastan beri kabul ettim fakat henüz tanismadik (denklesemedik)
Büyük kizi ilk beni duydugunda annesinin doldurusuna gelip para istedi babadan ve alamayinca babasiyla tartisti bana küfürler etti beni sebep bildi ve bagini kesti. Fakat kücügü daha cok babaci ve iki haftada bir veya tatillerde geliyordu sürekli babasina. Tabi bu sürecte biz erkek arkadasimla fazla görüsemiyorduk kiz babaannesine gittiginde görüsürdük 2-3 saatligine. Sorun yoktu benden yana hep anlayisliydim.

Neyse zamanla erkek arkadasim ben anlayisli oldukca sanki kiymet bilmemeye basladi. Birgün Tartismistik kalbimi kirmisti ve ben meseleyi bulusarak hal etmek istedigimi söyledim. Bulusacaktik ama araya hep birseyler girdi ve oldu 6 gün. 6 gün boyunca aramiz soguktu oda benden birsey olmamis gibi davranmami bekledi hep. Ama yapamadimki icim buruktu sonucta.
Her Neyse tam bulusacagimiz hafta büyük kizida birden aradi ve gelmek istedigini söyledi. Tabiki bende cok sevindim erkek arkadasimin adina sonucta büyük kizi o adimi atmisti. Kizlar geldi kaldilar babalarinda ve erkek arkadasim bana gün verdi bulusalim bu meselemizi konusalim diye anlastik. O gün geldi catti beni aradi neymis büyük kizi alisverise ve yemege gitmek istiyormus. Artik canima tak etmisti cünki 8 gündür aramiz soguktu bulusamiyorduk ve hep anlayisli olan bendim. Bu sefer dedim bana söz vermistin bir cözümunu bulabilirsin aslinda.
Cok üzüldü iki ates arasinda kaldim cocugu kirip hayir diyememki dedi. Hayir Deme zaten fakat bir cözümünü bul ben bugün bu meseleyi konusmak istiyorum kac gundur erteliyoruz hep birseyler giriyor araya dedim. Bu sefer anlayisli olamayacagim kuklan degilim dedim.
Her neyse uzun lafin kisasi o gün gitti cocuklariyla ve beni yine bir kenara atti..
Oysa cözüm coktu. Ve 2 gün boyunca aramadi sormadi beni anca cocuklari annelerine biraktiktan sonra aradi. Yani cocuklara acikca delikanlica diyemediki ben X le gorusecegim 1 saatligine. Neymis büyük kiz aylar sonra ilk defa gelmis ve ona hayir demek olmazmis. O zaman bana söz vermeseydi onca gün bekletmeseydi.
Cocuklarda özellikle büyügü benimle tanismak istiyordu fakat ben erkek arkadasimla arami düzeltmeden cocuklara rol yapip tanisamazdim kisiligimde bu yoktur.
Bu olaydan sonra cok yiprandim. Gelecegimizi dusundum demek ben hep en son planda olacagim hep yipranacagim.. Oda diyor cocuklarla tanissan böyle zorluklar yasamayiz.
Kesinlikle cocuklarini bosversin demiyorum fakat dengeyi tutsun. Cocuklarinin hic birseyine Hayir diyemiyor özellikle büyügünden cok cekiniyor. Oysa cocuklar ayri ve hayat arkadasi ayri kategoridir degil mi?
Neye kizacagimida bilmiyorum inanin bir yandan onuda anliyorum fakat kendimide düsünmek zorunda degilmiyim? Asiri anlayisli olmanin sonu böylemidir?
Ayriligi düsünüyorum kafam cok karisik..
Sizin fikirlerinizi dusuncelerinizi merakla bekliyorum

Genişletmek için tıkla...

CicimBalim .!.:

Iyi günler hanimlar
Kimseyle bukadar detayli paylasamadigim icin sizlerin fikirlerini dusuncelerini merak ediyorum.
Erkek arkadasim var 8 aydir birlikteyiz. O 35 yasinda ben 29. Kendisi 3 yil oldu bosanali ve bu evliliginden 2 kizi var (11 ve 14 yas).
Kizlari bastan beri kabul ettim fakat henüz tanismadik (denklesemedik)
Büyük kizi ilk beni duydugunda annesinin doldurusuna gelip para istedi babadan ve alamayinca babasiyla tartisti bana küfürler etti beni sebep bildi ve bagini kesti. Fakat kücügü daha cok babaci ve iki haftada bir veya tatillerde geliyordu sürekli babasina. Tabi bu sürecte biz erkek arkadasimla fazla görüsemiyorduk kiz babaannesine gittiginde görüsürdük 2-3 saatligine. Sorun yoktu benden yana hep anlayisliydim.

Neyse zamanla erkek arkadasim ben anlayisli oldukca sanki kiymet bilmemeye basladi. Birgün Tartismistik kalbimi kirmisti ve ben meseleyi bulusarak hal etmek istedigimi söyledim. Bulusacaktik ama araya hep birseyler girdi ve oldu 6 gün. 6 gün boyunca aramiz soguktu oda benden birsey olmamis gibi davranmami bekledi hep. Ama yapamadimki icim buruktu sonucta.
Her Neyse tam bulusacagimiz hafta büyük kizida birden aradi ve gelmek istedigini söyledi. Tabiki bende cok sevindim erkek arkadasimin adina sonucta büyük kizi o adimi atmisti. Kizlar geldi kaldilar babalarinda ve erkek arkadasim bana gün verdi bulusalim bu meselemizi konusalim diye anlastik. O gün geldi catti beni aradi neymis büyük kizi alisverise ve yemege gitmek istiyormus. Artik canima tak etmisti cünki 8 gündür aramiz soguktu bulusamiyorduk ve hep anlayisli olan bendim. Bu sefer dedim bana söz vermistin bir cözümunu bulabilirsin aslinda.
Cok üzüldü iki ates arasinda kaldim cocugu kirip hayir diyememki dedi. Hayir Deme zaten fakat bir cözümünü bul ben bugün bu meseleyi konusmak istiyorum kac gundur erteliyoruz hep birseyler giriyor araya dedim. Bu sefer anlayisli olamayacagim kuklan degilim dedim.
Her neyse uzun lafin kisasi o gün gitti cocuklariyla ve beni yine bir kenara atti..
Oysa cözüm coktu. Ve 2 gün boyunca aramadi sormadi beni anca cocuklari annelerine biraktiktan sonra aradi. Yani cocuklara acikca delikanlica diyemediki ben X le gorusecegim 1 saatligine. Neymis büyük kiz aylar sonra ilk defa gelmis ve ona hayir demek olmazmis. O zaman bana söz vermeseydi onca gün bekletmeseydi.
Cocuklarda özellikle büyügü benimle tanismak istiyordu fakat ben erkek arkadasimla arami düzeltmeden cocuklara rol yapip tanisamazdim kisiligimde bu yoktur.
Bu olaydan sonra cok yiprandim. Gelecegimizi dusundum demek ben hep en son planda olacagim hep yipranacagim.. Oda diyor cocuklarla tanissan böyle zorluklar yasamayiz.
Kesinlikle cocuklarini bosversin demiyorum fakat dengeyi tutsun. Cocuklarinin hic birseyine Hayir diyemiyor özellikle büyügünden cok cekiniyor. Oysa cocuklar ayri ve hayat arkadasi ayri kategoridir degil mi?
Neye kizacagimida bilmiyorum inanin bir yandan onuda anliyorum fakat kendimide düsünmek zorunda degilmiyim? Asiri anlayisli olmanin sonu böylemidir?
Ayriligi düsünüyorum kafam cok karisik..
Sizin fikirlerinizi dusuncelerinizi merakla bekliyorum

Genişletmek için tıkla...

CicimBalim .!.:

Aynen bende yapi olarak kabul edecek biri degildim ama kalbini begendim ve cocuklari kabul ettim ama suan anladim ki olmuyor mus.. cok zor

Genişletmek için tıkla...