- 18 Haziran 2019
- 1.304
- 1.733
- 38
- Konu Sahibi buzdansaray
- #61
gerçekten sevse evlenır.Bir erkek evlılık düşünmüyorum diyorsa bilin ki sizinle düşünmüyordur diye bir söz okumuştum.Sonuna kadar katılıyorum.Yaşınız küçük değil sorun maddiyat işsizlik vs de değil.Bence bahane.Yaşadıklarınızda çok haklısınız.Duygularınız gayet normal.Kendinizi değersiz hissittiren birine bence hayatınızda yer vermeyin yıpratmayın kendinizi.Ucu bucağı belli olmayan işık görünmeyen bir tünel belli ki.Sizin yerinizde olsam ayrılırdımHerkese merhabalar. Kendimi çok çaresiz hissettiğim için sizlerle de paylaşmak istediğim bir durumum var. 3 yıllık bir ilişkim var, erkek arkadaşımla farklı şehirlerde yaşıyoruz. Bu konular açılana dek güzel giden bir ilişkimiz vardı. Uzakta da olsak elimden geldiğince görüşme imkanları yarattık. Geçtiğimiz sene ilk kez evlilik konuları açıldı, erkek arkadaşım hazır olmadığını söyledi. O bir sene boyunca asla bir yol alamadık. Arkadaşları evlendi , nişanlarına düğünlerine gittik. Ama onda tık olmadı. Bu çok zordu benim için. Hazır değilim korkuyorum gibi gerekçeler sundu bana hep. Ne zaman hazır olacaksın bana bi zaman ver dediğimde de asla bir süre vermiyor bana. Ne olacağı belli olmayan bi kara delikte ilerliyorum yani sanki. Ben 27 yaşındayım o 31 yaşında. Maddiyat deseniz var. Ailesini tanıyorum, ailesel ya da maddi hiçbir sorun yok. 1 yıldır aynı şeyin içindeyim ve inanın ne yapacağımı bilmiyorum çünkü bana sunduğu şey belirsizlik ve bu belirsizlik beni mahvetti. Bana zaman ver yine birkaç ay sonra anca düşünebilirim şu an işim gücüm çok yoğun diyor bana. Etrafıma bakıyorum arkadaşlarım mutlu, sevgilileri yanında , evlilik teklifi alıyorlar vs normalde bunlara asla takılmazdım ama böyle bi şeyin içinde olunca kafama takmaya başladım onlar mutlu ve yaşıyorken ben neden bunlardan mahrum bırakılıyorum diye. Onu seviyorum ama şu çıkmazda olmak beni deli ediyor artık. Sürekli ötelenerek kendimi değersiz hissetmeye başladım. İnsan sevdiğini bu kadar bekletmezdi herhalde ya. Düşünmeyeyim diyorum kendimi baskılıyorum akışa bırakayım olacağı varsa olur diyorum ama bir noktada tıkanmaya başlıyorum. Yanında olmak istiyorum olamıyorum. Lütfen kırıcı yorumlarda bulunmayın zaten yeterince üzgün bir durumdayım. Şimdiden teşekkür ederim yorumlarınız için.
Arkadaşlar erkek arkadaşım başından beri evlilik istemiyorum vs gibi şeyler hiç söylemedi bana. Aksine istekli ve hevesliydi, yani öyle görünüyordu bana en başta ben evlenmek istemiyorum gibi bir şey demedi ki. Ne zaman bu konular açılmaya başladı,, o zaman sorunlar oluştu. Konu elbette evlilik değil. Ben kendi evimde ailemle zaten mutlu ve huzurluyum yani hiç evlenmesem de olur ama ortada 3 yılllık bir ilişki, bir emek var . Ben emeklerimin karşılığını istiyorum. İnsan sevdiğiyle hayatını birleştirmek ister buna hak verirsiniz diye düşünüyorum. Bir de uzaklık yeterince zorlayıcı zaten, anlıyorsunuz beni değil mi..