ne kadar iyilik yaparsan o kadar kötülük görüyorsun..sölemek istemiyorum ama benim ve eşiminde çok faydası oldu onlara kızının bezi mamasını çoğunu eşim almış eşim bekarken yalnız kalıyormuş onların alt katında kayınvalideler köyde yaşıyordu o zman..elti eğer ayda yılda yemek yaparsa kaynım eşimi gel yemek yiyelim diye akşamları çağırıyormuş eğer makinesi dolmazsa kirlin varsa getir diyormuş eşime eltim eşimde asla karşılıksız bırakmaz kutu kutu mamalar bezler kızına...hep o götürmüş çok severmiş yeğenini tabi biz evlendik kızı asla bizile görşmüyor annem kızıyor on larla konuşma diyor bana diyor...kızı bana ve eşime düşman gibi...daha 8 yaşında çocuk...evlendik alışverişe giderdik o da gelirdi tabi eşi asla para vermezdi oarasız gezmeye alışverişe yollardı onu oda ay şunu alayım abin verir bunu alayım abin verir alırdı birsürü şey sonra eşim gözü kalmasın diye eve ne alırsak aynılarından onlarada alırdı makarnası osu busu onalara da aynılarından ...eve kızarmış tavuk alır onlarada alırdı elti gelir bana ayy .... bize tavuk almış sanada almışmı almadıysa bizimkinden vereyim biraz ben dondum kaldım mantığa bak size alcak karısına evine almayacak sdece gülüyorum...kısaca eşim çok çok fazla yaptı ve ne kadar iyilik yaparsan o kadar kötülük görürsün...ya bide elti benim nikahıma bana çeyizlik alınan çeyizime konan pantolonumu giyipte gelmişti..şok olmuştum ayağındangörünce...ve o pantolonumu geri düğünden 2 ay sonra ve yıkamadan getirmişti...şaka gibi dimi...evlatlık konusunda da eşimi ikna edemiyorum o konuda çok katı...benim derim doğurmak değil evde bebek kokusu olsun istiyorum ama o olura bizim olsun diyor ikna olmuyor...sağdan soldan gelecek lafları en başta eltiden onun çıkaracağı lafları kaldıramamktan korkuyor sanırım...