Merhaba kızlar...Yazsam mı yazmasam mı bilemedim ama canımı çok sıkan bir durum var ve yorumlarınıza ihtiyacım var sanırım...
Biz kvlerle uzun sorunlar yaşadık eski konularımdan bilirsiniz fakat sonrasında eşimle çeşitli boşanma aşamalarını geçirdikten sonra başka yere taşındık.Burada 1,5 yıldır mutluyuz,neredeyse hiç sorunumuz yok..Herşey yolunda...Bu girişten sonra gelelim sıkıntıya;
Kv lerle sorunlarıda hallettik,sonuçta bana evliliğimin ilk yıllarını zehir etmelerine,aileme yaptıklarına rağmen eşimin ailesi dedim,ee onlarda olumlu davranış değişimleri geçirdiler onlarlada görüşmeye başladım son 1,5 yılda...Hatta geçen Ramazan bayramında evime davet ettim 9 gün gezdirdik,şu sıra bütçemiz kısıtlı olmasına rağmen bütçemizi zorladık.Bazı ufak şeyler hariç güzelde geçti,ben sonuçla ilgilendim eşim mutluydu ben de mutlu oldum tabi onun mutlu oluşundan...eşimin abisi bir firmada çalışıyor x şehrinden başka uzak bir şehre terfi aldı eşi x şehrinde kalıyor bu süreçte..Fakat o kadar numaracı bir eşi vardır ki herşeyi kendi durumu için kullanır,görseniz tatlı dil tatlı dil öyle yada böyle kendi hayatlarını yaşarlar,zaten uyanık bir tip inanamayacağınız numaralar yapar...Uzatmak istemiyorum..Yani numaracı,uyanık,yapmacık bir tiptir..
Neyse...eşim kurban bayramında da x şehrine gitmek istiyorum abimi özledim onlarda gelecek dedi..Ben Ramazan bayramında onlarıda davet etmiştim sırf eşim kardeşini özlüyor görsün diye,fakat eşinin memleketine gideceklerini söylediler gelmediler fakat sonra orayada gitmediklerini öğrendik..Tamam bu seçim normal..Belki başbaşa kalmak istediler...Fakat ben onlar kurban bayramında uygun diye gene kendi planımızı yapmadan onların planına uymak zorundamıyız diye kızdım eşime fakat büyütmedim bari 2,3 gün kalalım dedim eşim böyle şeylerde çocuk gibi pazarlık yapar ne koparsa kar gibi 4 gün kalalım dedi peki dedim..Diyorum ya onun mutlu olmasını ön planda tutmaya çalışıyorum hep.
Derken geçen eşimin abisi ve eşi tatildeyken bize de uğrayacaklarını 1 gün kalacaklarını söylemişler daha fazla kalsınlar diye aradım hatta abisini sırf eşim mutlu olsun diye gene fakat müsait değillerdi.Neyse geldiler bize bir güzel ağırladım,herşey güzeldi fakat biz x şehrine biletimizi aldık dedik(hani kurban bayramı için) Birden abisinin eşi tatlı tatlı bal bal gülümseye gülümseye aaa bizde benim memleketime gidiyoruz,ama çok sevindim en azından ailen yanlız kalmayacak bak onlar gidiyor en azından hayatım çok mutlu oldum diye bal bal gene o yapmacık halleriyle konuşmaz mı....Şok oldum..eşime baktım tık yok diyemiyor ya abicim hani sözleştik biz sizin için geliyorduk bayramda x şehrine,biletimizi de aldık...Ben de bişey demedim..O oyuncu eltimi iki parmağımla bozarım ya,numaracılığını yemiş gibi yapmak zorunda kalıyorum eşim için..Oysa benim eşim kendisini umursamayan abisi için evinde huzursuzluk çıkartmıştı bu tatil için....
Peki biz hep böyle başkalarının planı için mi yaşayacağız...Eşimin ailesine olan zaafları kaç yılımızı yedi,uzaklaştık iyiyiz..ama hala ara ara böyle oyunlara gelince eşim çok kızıyorum..Kendimi aptal yerine koyulmuş hissediyorum...Eşim çok iyi niyetlidir,iyi niyetinin suistimal edilişinden muzdarip olmaktan yoruldum..eşimin ailesinin ayak oyunlarından yoruldum...Şimdi neredeyse pek bir sorun yok ama artık böyle oyunlara gelmesinden bıktım eşimin..Büyümeyecek mi hiç,benim ailem benim kararlarım diyemeyecek mi,bir sorun olduğunda hep böyle tepkisiz mi kalacak....Yarın çocuğumuz olduğunda herşey daha kötü olacak biliyorum...Çünkü benim eşim azalmışta olsa hala başkaları için bizim huzurumuzu bozuyor,ailesine çok hassas ama bana hiç değil...Daha kötüsü ben hep o mutlu olsun diye uğraştıkça benim mutluluğumu düşünen biri göremiyorum...eltim gibi numaracılarda hepimizle oyuncak gibi oynuyor...Eşimin beni ve kendini bu duruma sokmaya hakkı var mı...Çok gücüme gidiyor...
Biz kvlerle uzun sorunlar yaşadık eski konularımdan bilirsiniz fakat sonrasında eşimle çeşitli boşanma aşamalarını geçirdikten sonra başka yere taşındık.Burada 1,5 yıldır mutluyuz,neredeyse hiç sorunumuz yok..Herşey yolunda...Bu girişten sonra gelelim sıkıntıya;
Kv lerle sorunlarıda hallettik,sonuçta bana evliliğimin ilk yıllarını zehir etmelerine,aileme yaptıklarına rağmen eşimin ailesi dedim,ee onlarda olumlu davranış değişimleri geçirdiler onlarlada görüşmeye başladım son 1,5 yılda...Hatta geçen Ramazan bayramında evime davet ettim 9 gün gezdirdik,şu sıra bütçemiz kısıtlı olmasına rağmen bütçemizi zorladık.Bazı ufak şeyler hariç güzelde geçti,ben sonuçla ilgilendim eşim mutluydu ben de mutlu oldum tabi onun mutlu oluşundan...eşimin abisi bir firmada çalışıyor x şehrinden başka uzak bir şehre terfi aldı eşi x şehrinde kalıyor bu süreçte..Fakat o kadar numaracı bir eşi vardır ki herşeyi kendi durumu için kullanır,görseniz tatlı dil tatlı dil öyle yada böyle kendi hayatlarını yaşarlar,zaten uyanık bir tip inanamayacağınız numaralar yapar...Uzatmak istemiyorum..Yani numaracı,uyanık,yapmacık bir tiptir..
Neyse...eşim kurban bayramında da x şehrine gitmek istiyorum abimi özledim onlarda gelecek dedi..Ben Ramazan bayramında onlarıda davet etmiştim sırf eşim kardeşini özlüyor görsün diye,fakat eşinin memleketine gideceklerini söylediler gelmediler fakat sonra orayada gitmediklerini öğrendik..Tamam bu seçim normal..Belki başbaşa kalmak istediler...Fakat ben onlar kurban bayramında uygun diye gene kendi planımızı yapmadan onların planına uymak zorundamıyız diye kızdım eşime fakat büyütmedim bari 2,3 gün kalalım dedim eşim böyle şeylerde çocuk gibi pazarlık yapar ne koparsa kar gibi 4 gün kalalım dedi peki dedim..Diyorum ya onun mutlu olmasını ön planda tutmaya çalışıyorum hep.
Derken geçen eşimin abisi ve eşi tatildeyken bize de uğrayacaklarını 1 gün kalacaklarını söylemişler daha fazla kalsınlar diye aradım hatta abisini sırf eşim mutlu olsun diye gene fakat müsait değillerdi.Neyse geldiler bize bir güzel ağırladım,herşey güzeldi fakat biz x şehrine biletimizi aldık dedik(hani kurban bayramı için) Birden abisinin eşi tatlı tatlı bal bal gülümseye gülümseye aaa bizde benim memleketime gidiyoruz,ama çok sevindim en azından ailen yanlız kalmayacak bak onlar gidiyor en azından hayatım çok mutlu oldum diye bal bal gene o yapmacık halleriyle konuşmaz mı....Şok oldum..eşime baktım tık yok diyemiyor ya abicim hani sözleştik biz sizin için geliyorduk bayramda x şehrine,biletimizi de aldık...Ben de bişey demedim..O oyuncu eltimi iki parmağımla bozarım ya,numaracılığını yemiş gibi yapmak zorunda kalıyorum eşim için..Oysa benim eşim kendisini umursamayan abisi için evinde huzursuzluk çıkartmıştı bu tatil için....
Peki biz hep böyle başkalarının planı için mi yaşayacağız...Eşimin ailesine olan zaafları kaç yılımızı yedi,uzaklaştık iyiyiz..ama hala ara ara böyle oyunlara gelince eşim çok kızıyorum..Kendimi aptal yerine koyulmuş hissediyorum...Eşim çok iyi niyetlidir,iyi niyetinin suistimal edilişinden muzdarip olmaktan yoruldum..eşimin ailesinin ayak oyunlarından yoruldum...Şimdi neredeyse pek bir sorun yok ama artık böyle oyunlara gelmesinden bıktım eşimin..Büyümeyecek mi hiç,benim ailem benim kararlarım diyemeyecek mi,bir sorun olduğunda hep böyle tepkisiz mi kalacak....Yarın çocuğumuz olduğunda herşey daha kötü olacak biliyorum...Çünkü benim eşim azalmışta olsa hala başkaları için bizim huzurumuzu bozuyor,ailesine çok hassas ama bana hiç değil...Daha kötüsü ben hep o mutlu olsun diye uğraştıkça benim mutluluğumu düşünen biri göremiyorum...eltim gibi numaracılarda hepimizle oyuncak gibi oynuyor...Eşimin beni ve kendini bu duruma sokmaya hakkı var mı...Çok gücüme gidiyor...
ama şuan evliyim eşimde aynısı oda çok saf herşeyi yapar her dediklerine koşar mutlu olsunlar die bakar.Ama ben bişi dediğimde herşey çok farklı olur.anladığım kadarıyla onlar iyi olmaya çalışıyolar ne olursa olsun vicdanları rahat olsun diye bakıyorlar ama bizlere gelince nie böyle deil burda bende tıkanıyorum anlam veremiyorum
