- 4 Temmuz 2018
- 837
- 1.535
- 33
Merhabalar hanımlar,
Sizinle kendime dert edindiğim ama aslında çok saçma olan bi konumu paylaşıp fikir almak istiyorum.
Geçen hafta oğlum amaliyat oldu. 2gün hastanede kaldık. Aslında basit bi operasyon ama yinede herşey insanlar için. Bu kısmı önce yazmak istedim.
Görümcem başka bi şehirde yaşıyor, yaz tatili nedeniyle bizim bulunduğumuz ile kv ye geldi ve yeni küçük bebeği var. Sonra amaliyat nedeniyle 1 saat uzağımızdaki kaynımgil geldi. İşten izin alarak(burası önemli). Sonra görümce ve kaynımgil hastaneye ziyarete geldiler, görümcemin küçük bebeğinide getirdiği için eltim ben arabada bakarım siz çıkın demiş. Bunlar geldiler bizim için işten izin alarak gelen kaynım 2 dk oturdu oturmadı, eltimin annesigili kastederek oraya gideceğiz 1 saat durup eve geçiceğiz dedi. Bu arada eltim biraz da ben çıkıyım bebeği siz tutun gibi bir fikirle gelmediği gibi, hiç aramadı da. Tabikide arama zorunluluğu yok, işin orasındada asla değilim. Snra bnlar apar topar kalkıp eltimin annesigile gidip, ordan hemen yola çıkacaklar diye biliyoruz.(şunuda ekleyim özel odada kalıyoruz, rahatsız olacakları hiç bir durum yoktu) sonra kv kp geldi bi kaç saat sonra onların hala orada olduğunu görümcemin de yanlarından olduğunu ve görümcemin de onlarla birlikte gidip orada kalacağını söyledi.(ilk önce bu durumu normal karşıladım, aklıma bi durum gelmedi) Ertesi gün oğlumu amaliyata aldılar. Ve amaliyat sırasında fazla kustuğu için doktor panik olmuş. Bizide bilgilendirdi ve sürekli gözlem altındaydı oğlum. Neyse kv görümceme anlatmş sıkıntılı bi durum olduğunu felan. Akşam oldu oğlum biraz uyudu, snra ben telefonu elime aldım bide baktımki gezmiş ler, eğlenmişler, internette paylaşmışlar. Ya yiğeni sonuçta biraz daha hassas davranabilir en azından İnternete resim atmayabilirdi. Biz hastanede yatarken, evet küçük bi çocuğu var yardım edemez ama eğlenmeye gitmesi zoruma gitti ilk başta. Sonra aman banane çocuğumun durumu düzeldi ya gerisi önemli değil dedim, kafama takmadım. Eve çıktık, bunlar hep birlikte geçmiş olsuna geleceklerdi, hemde yemekli. Ama oğlumun sıvı gıdalar dışında bişey yeyip içmesi yasaktı, bizde evde eşimle gizli saklı yiyorduk, bizi yemek yerken görünce acıktım diye ağlıyordu. Bende kv arayıp durumu anlattm tamam dedi. Sonra önden eltim ve kaynım geldi içeriye buyur edip hoşgeldin deyip öpmek için uzandığımda görmezden geldi, o kdar sinirlendimki, snra kv kp görümce geldi onlarla öpüştük. Sonra onlar nasıl oldu felan dedi konuştuk. (bu arada eltimle aramda bi sorun yok, en son bayramda görüştük, bize geldiler felan gayet normaldi) Eltim benimle hiç konuşmadı, geçmiş olsun, oğlun nasıl, ameliyat nasıl geçti diye hiç sormadı. Sonra görümcemle ikisi telefonda bişeyler baktılar, sıfır muhabbet. O kadar üzüldümki, madem geçmiş olsun bile demiyecektin neden geldin öyle değilmi??(eltim değişik bi ruh haline sahiptir bi konuşur, bazen hiç konuşmaz, aranızda mesafe koyun diyenler olacak, inanın zaten o mesafe hep var. Birbirimizi görürsek konuşuruz, o da sıradan normal şeyler) tamamen bağları koparamıyorum, çocuklarımız yaşıt ve birbirlerini o kadar seviyorlar ki anlatamam, gördükleri anda birbirinin ellerini yüzlerini öpüyolar, hiç kavga etmeden saatlerce oyun oynuyorlar, bunu onlara ve eşime yapamam. Görümcem ede eltimi de kırıldım. Ama eltime daha fazla kırıldım.
sizce kırılmakta haklımıyım, yoksa bana geçmiş olsun demek mecburiyetinde değilmi? Uzun oldu hakkınızı helal edin.
Sizinle kendime dert edindiğim ama aslında çok saçma olan bi konumu paylaşıp fikir almak istiyorum.
Geçen hafta oğlum amaliyat oldu. 2gün hastanede kaldık. Aslında basit bi operasyon ama yinede herşey insanlar için. Bu kısmı önce yazmak istedim.
Görümcem başka bi şehirde yaşıyor, yaz tatili nedeniyle bizim bulunduğumuz ile kv ye geldi ve yeni küçük bebeği var. Sonra amaliyat nedeniyle 1 saat uzağımızdaki kaynımgil geldi. İşten izin alarak(burası önemli). Sonra görümce ve kaynımgil hastaneye ziyarete geldiler, görümcemin küçük bebeğinide getirdiği için eltim ben arabada bakarım siz çıkın demiş. Bunlar geldiler bizim için işten izin alarak gelen kaynım 2 dk oturdu oturmadı, eltimin annesigili kastederek oraya gideceğiz 1 saat durup eve geçiceğiz dedi. Bu arada eltim biraz da ben çıkıyım bebeği siz tutun gibi bir fikirle gelmediği gibi, hiç aramadı da. Tabikide arama zorunluluğu yok, işin orasındada asla değilim. Snra bnlar apar topar kalkıp eltimin annesigile gidip, ordan hemen yola çıkacaklar diye biliyoruz.(şunuda ekleyim özel odada kalıyoruz, rahatsız olacakları hiç bir durum yoktu) sonra kv kp geldi bi kaç saat sonra onların hala orada olduğunu görümcemin de yanlarından olduğunu ve görümcemin de onlarla birlikte gidip orada kalacağını söyledi.(ilk önce bu durumu normal karşıladım, aklıma bi durum gelmedi) Ertesi gün oğlumu amaliyata aldılar. Ve amaliyat sırasında fazla kustuğu için doktor panik olmuş. Bizide bilgilendirdi ve sürekli gözlem altındaydı oğlum. Neyse kv görümceme anlatmş sıkıntılı bi durum olduğunu felan. Akşam oldu oğlum biraz uyudu, snra ben telefonu elime aldım bide baktımki gezmiş ler, eğlenmişler, internette paylaşmışlar. Ya yiğeni sonuçta biraz daha hassas davranabilir en azından İnternete resim atmayabilirdi. Biz hastanede yatarken, evet küçük bi çocuğu var yardım edemez ama eğlenmeye gitmesi zoruma gitti ilk başta. Sonra aman banane çocuğumun durumu düzeldi ya gerisi önemli değil dedim, kafama takmadım. Eve çıktık, bunlar hep birlikte geçmiş olsuna geleceklerdi, hemde yemekli. Ama oğlumun sıvı gıdalar dışında bişey yeyip içmesi yasaktı, bizde evde eşimle gizli saklı yiyorduk, bizi yemek yerken görünce acıktım diye ağlıyordu. Bende kv arayıp durumu anlattm tamam dedi. Sonra önden eltim ve kaynım geldi içeriye buyur edip hoşgeldin deyip öpmek için uzandığımda görmezden geldi, o kdar sinirlendimki, snra kv kp görümce geldi onlarla öpüştük. Sonra onlar nasıl oldu felan dedi konuştuk. (bu arada eltimle aramda bi sorun yok, en son bayramda görüştük, bize geldiler felan gayet normaldi) Eltim benimle hiç konuşmadı, geçmiş olsun, oğlun nasıl, ameliyat nasıl geçti diye hiç sormadı. Sonra görümcemle ikisi telefonda bişeyler baktılar, sıfır muhabbet. O kadar üzüldümki, madem geçmiş olsun bile demiyecektin neden geldin öyle değilmi??(eltim değişik bi ruh haline sahiptir bi konuşur, bazen hiç konuşmaz, aranızda mesafe koyun diyenler olacak, inanın zaten o mesafe hep var. Birbirimizi görürsek konuşuruz, o da sıradan normal şeyler) tamamen bağları koparamıyorum, çocuklarımız yaşıt ve birbirlerini o kadar seviyorlar ki anlatamam, gördükleri anda birbirinin ellerini yüzlerini öpüyolar, hiç kavga etmeden saatlerce oyun oynuyorlar, bunu onlara ve eşime yapamam. Görümcem ede eltimi de kırıldım. Ama eltime daha fazla kırıldım.
sizce kırılmakta haklımıyım, yoksa bana geçmiş olsun demek mecburiyetinde değilmi? Uzun oldu hakkınızı helal edin.