Kırsal kesimde yaşayan,kalabalık ailelerin çocuklarında hiç yeme problemi görülmez bilmem dikkatinizi çekti mi?
Yiyecek kapanın elinde kalır,atik olan çocuk, karnını daha çok ve çabuk doyurur.
Şehirli,sosyo-ekonomik düzeyi yüksek aileler, çocuklarının üzerine öyle çok düşüyorlar ki tüm hayat çocuklara göre dizayn ediliyor adeta.
Beslenme düzeni de bundan nasibini alıyor elbette.
Biraz kültürel kodlarımızla da ilgili bu durum.
Türk anneleri, yedirme konusunda, psikolojik anlamda inceleme konusu olacak kadar 'takıntılı'.
Haşlanmış yumurtayı yemedi mi çocuk?
Anne hemen krep yapıyor,çocuk bir lokma alıp bırakıyor, annenin içi rahat etmiyor,başlıyor tost yapmaya.
Elbette çocuk haşlanmış yumurta sevmiyorsa ısrar etmeyin ama krepi-pankeki ertesi sabahki kahvaltıda sunun.