tebrik ederim sizi.Nasil Cumleler kurdunuzBen de çok kiloluydum ve yarıya indim.
Kendinizi telkin edin. Telkin dediğim kendinizle sesli konuşup aynı cümleyi defalarca tekrarlayın.
Her sabah aynı şeyi düşünmek yerine kilo veren insan hikayelerini okuyun.
Bu durumun sizi nasıl yıprattığının iyice farkına vardığınız günler,aydınlık günlerin göstergesidir zaten.
Karar verdiğinizde hep dışarda olun evde olmayın.
Gücünüze inanın.
nasil peki yardimci olabilir misiniz
teşekkür ederim :)Olurum tabi:)
Şöyle ki her gün sabah aynı sorunu düşünmeyi bırakıp bugüne bakın.
Tüm ıvır zıvırları gidip çöpe atın.
Kendinize uygun bir spor tekniği yapın.(evde yapmak daha iyi olur. Pilates, kondisyon bisikleti vs)
Bunu yenmiş insanlara bakın.
Artık zamanıdır diyip , başlayın.
Şehrinizde varsa köpek beslemesine gidin. Onları doyurmak, onların yerken size olan bakışları, minnetlerini ayaklarınıza sürünerek göstermesi bana çok büyük bir doyum sağlıyor.
yaa cok gec olacak konuyu da hortlatcam ama yazmasam duramam :dmutsuzken yemek konusunda ne düşünüyorsunuz bana da soyleyin ben de öyle dusuneyim :)
Arkadaslar bu durumdan muzdaribim sıkılıyorum yiyorum üzülüyorum yiyorum strese giriyorum yiyorum..O kadar çok duygumu yemekle bastırdim ki yıllardır artık çıkış yolu bulamiyorum.
Yenebilen ya da tavsiyesi olan var mıdır?
Yol yöntem olur,sosyal medya hesabi olur,kitap olur..Lütfen yardımcı olun
gerçekten grup kurup mesajlasalimYazdıklarınızı okurken kendimi buldum. Bu tıkınırcasına yemenin duygusal boşluğun bi çözümü olmalı. Biri bulsun yav şunun çözümünü. Ömrümün sonuna kadar böyle yaşamak istemiyorum. Kim ister ki. Demek ki Allah da bizi böyle sınıyor. Ve bence sigara uyuşturucu bağımlılığına çok benziyor yeme bagımlılıgı. Atak geldiği an yemezsem morslim bozuluyo sinirleniyorum yiyene kadar içim rahat etmiyor. Benle aynı sorunları yaşayan varsa mesahlasabiliriz gercekten cok iyi olur
Sen gercekten cok hos birisin, ekolumsun :) bir insan birinde bu kadar mi kendine uygun seyler bulur :) Tabi ben de seksenlerdeyim ama henuz 20 kilo veremedim, versem mutlu olurdum herhalde :)Ben de senin gibiydim.Duygusal acligimi yemekle gidermeye calistim yillarca,sinirlendim yedim uzuldum yedim canim sikildi yedim ,yedim de yedim.Baktimki 80 lere dayanmisim.Ama hala kendimi cok kilolu gormuyordum.Bi gun bi resmimi cektiler aman Allahim dedim ben bu kadar kilolu duruyor muyum ? Duygusal olrak hala boslukta oldugum halde kendimi siktim 20 kilo verdim.Bazi bosluklar dolmasa da ne kadar sexsi ,ne kadar guzel oldum diye mutlu oldum.İnsanlar iltifat ettikce ozguvenim yukseldi oh be dedim.Artik her seyde yemege saldirmiyorum.Guzel kiyafet giymek ve en onemlisi de ustunde sahane durdugunu gormek inanilmaz guzel bi duygu.Evde bile giyinip arada bakiyorum :)