- 2 Ekim 2024
- 58
- 58
- 3
- 32
- Konu Sahibi casedebambini
- #1
15 haftalık hamileyim 1 hafta önce kanamam olduğu için hastanede yattım. Doktor dinlenmen gerekiyor diyip taburcu etti. Eşimle hastaneden ilk çıktığımızda ikimizde çok yorgun olduğumuzdan kim gelsin kalsın yardım etsin diye düşünmedik. Birkaç gün idare ederiz yemek vs işini sonra da annelerimizi çağırırız falan diye düşündük. Sonra görümcem aradı ben anneme kendime ve bebeğime bilet aldım yarın sabah ordayız dedi. Daha ben kendi annemle konuşmamışım gelme gitme işini. Abin biliyor mu diye sordum yok o gelmeyin demişti sen söylersin dedi kapattı.
Eşim duyunca sinirlendi bir buçuk yaşındaki bebekle görümcemin ne işi var evinde kalsaydı (kv ile yaşıyor) diye baya kızdı. Neyse geldiler o gün ben sevindim baya bana yoldaş olurlar diye. Ama tabi çocuk durmuyor benim yatıp dinlenmem lazım gece 5 kere ağlama sesine uyanıyorum. 6da güne başlıyolar kapımın önünde şarkılar türküler asla dur kızım yapma uyuyan var demiyolar. Evin düzeni değişti haliyle çocukla yorganları üst üste serip yerde yatıyolar.( kanepemiz ve şişme yatağımız var ama bebek öyle alıştığı için başka türlü uyumazmış)Ne bir nevresim serme ne bir çarşaf yok bildiğiniz kılıfsız yorgan. Söylüyorum gerek yok diyolar.
Sonraki gün bebek hastalandı kusmuş tüm yorganlara o yorganlar yastıklar yıkandı en baştan. Kv bu arada kahvaltımı yemeğimi eksik etmiyor. Buzluğa bir şeyler atıyor sağolsun. Oğlu da oruç olunca ona yarıyor çünkü ben devamlı kusuyorum. Kusup salona geçiyorum görümce ben hiç kusmamıştım diyor. Sen de kusma tut kusunca insan kötü oluyor falan diyor. (Halbuki rahatlıyorum) Orda sinirlerim zıplıyor.
Salonda yattıklarından saat 8 dedin mi yatak odasına hapsoluyorum. Zaten ayağa kalkamıyorum bir de yatakta dön dön uyuyamayınca insanı sinir basıyor.
Neyse asıl meseleye gelicem. O gün dr kontrolüne gittik. Çok sevindirici şeyler demedi. Kanamam kahverengi seyrediyor bu arada bebek savaşırsa kalır vs dedi. Eve döndük yemek yedik. Çay içerken bebek çaylara doğru hamle yaptı üzerime dökülüyordu. Eşime al götür içmeyelim yoksa yanacağız dedim. Çocuğa külahta dondurma vermiş bütün evi öyle dolaşıyor. Haliyle en son yere düşürdü. 1 haftanın birikmişliğiyle sabır çekiyorum. En son artık büyük bir arabayı aldı televizyonun camının üstünde sürmeye başladı. Eşim sesleniyor yeğenine yapma etme diye sallamıyor. Görümcem çocuğun dibinde o da sallamıyor. Çocuk hala tvde araba sürüyor. En son eşim alsana çocuğu dedi görümcem öylesi aldı. Bir de bize demez mi siz çocuğa yapma dediğiniz için yapıyor böyle böyle öğrenecek engel olmayın dedi. Zaten doktordan gelmişim moralim bozuk, 10 gündür yatmaktan başka bir şey yapamıyorum, kanama geçmemiş, bulantılarım geçmemiş hala daha saçma sapan sebeplerden ötürü trip yiyoruz. Tabii dedim kır televizyonu demek lazım kır çocuğum televizyonu sıç dayının evine benim de çocuğum olunca çıkartcam işe dicem hatta dedim. Bu yeni nesil anneler her şeyi biliyor dedim. Çok sinirlendim ve bağırdım görümceme. Aldı çocuğu gitti arka odaya hah şimdi de ağlar dedim vermiş çocuğun eline çizgifilm kendisi de ağlıyor hıçkıra hıçkıra. Eşim gitti ağlama vs neden ağlıyosun diyor. Bunaldım abi dedi. Ben bunu duyunca yine sinirlendim. Hamile olan benim psikolojisi bozulan benim dedim. Ağlayarak kimseye duygu sömürüsü yapma dedim.( görümcemde alışkanlıktır her şeyde ağlar yaşı 30+ ama geçen keke kabartma tozu koymamış haliyle olmadı çöpe gitti eşim de yazık oldu malzemeye dedi diye ağladı) Artık sıkıldım onun bu gereksiz duygusallıklarından. İnsanları manipüle etmek için kullanıyor. Hamileyim ve stresten uzak durması gereken benim benim gönlümü hoş tutacaksınız istemeyen de gitsin dedim.
İnanın dağın başındayım ilk kanamamda en yakın devlet hastanesine gittim doktor yok ebeler müdahale etti. Durumum sıkıntılı olduğu için doğumhaneye alıp takip yapmak zorunda kaldılar. Doktor gelince de neden çağırdınız diye bana çok kızdı. Onda bile oturup da ağlamadım. Ben canımla uğraşırken sözde bana yardıma gelmiş insanların böyle saçma sapan tartışmalar içinde olmaları beni ekstra geriyor. En son yüzyüze gelmedik yarın sabah gidecekler. Eşimle konuşmuş salonda ben yatak odasındaydım. Özür falan dilemiş ama aynı evin içinde gelmemesi de saçma yüzüme karşı bir şey diyemiyor.
Eşim duyunca sinirlendi bir buçuk yaşındaki bebekle görümcemin ne işi var evinde kalsaydı (kv ile yaşıyor) diye baya kızdı. Neyse geldiler o gün ben sevindim baya bana yoldaş olurlar diye. Ama tabi çocuk durmuyor benim yatıp dinlenmem lazım gece 5 kere ağlama sesine uyanıyorum. 6da güne başlıyolar kapımın önünde şarkılar türküler asla dur kızım yapma uyuyan var demiyolar. Evin düzeni değişti haliyle çocukla yorganları üst üste serip yerde yatıyolar.( kanepemiz ve şişme yatağımız var ama bebek öyle alıştığı için başka türlü uyumazmış)Ne bir nevresim serme ne bir çarşaf yok bildiğiniz kılıfsız yorgan. Söylüyorum gerek yok diyolar.
Sonraki gün bebek hastalandı kusmuş tüm yorganlara o yorganlar yastıklar yıkandı en baştan. Kv bu arada kahvaltımı yemeğimi eksik etmiyor. Buzluğa bir şeyler atıyor sağolsun. Oğlu da oruç olunca ona yarıyor çünkü ben devamlı kusuyorum. Kusup salona geçiyorum görümce ben hiç kusmamıştım diyor. Sen de kusma tut kusunca insan kötü oluyor falan diyor. (Halbuki rahatlıyorum) Orda sinirlerim zıplıyor.
Salonda yattıklarından saat 8 dedin mi yatak odasına hapsoluyorum. Zaten ayağa kalkamıyorum bir de yatakta dön dön uyuyamayınca insanı sinir basıyor.
Neyse asıl meseleye gelicem. O gün dr kontrolüne gittik. Çok sevindirici şeyler demedi. Kanamam kahverengi seyrediyor bu arada bebek savaşırsa kalır vs dedi. Eve döndük yemek yedik. Çay içerken bebek çaylara doğru hamle yaptı üzerime dökülüyordu. Eşime al götür içmeyelim yoksa yanacağız dedim. Çocuğa külahta dondurma vermiş bütün evi öyle dolaşıyor. Haliyle en son yere düşürdü. 1 haftanın birikmişliğiyle sabır çekiyorum. En son artık büyük bir arabayı aldı televizyonun camının üstünde sürmeye başladı. Eşim sesleniyor yeğenine yapma etme diye sallamıyor. Görümcem çocuğun dibinde o da sallamıyor. Çocuk hala tvde araba sürüyor. En son eşim alsana çocuğu dedi görümcem öylesi aldı. Bir de bize demez mi siz çocuğa yapma dediğiniz için yapıyor böyle böyle öğrenecek engel olmayın dedi. Zaten doktordan gelmişim moralim bozuk, 10 gündür yatmaktan başka bir şey yapamıyorum, kanama geçmemiş, bulantılarım geçmemiş hala daha saçma sapan sebeplerden ötürü trip yiyoruz. Tabii dedim kır televizyonu demek lazım kır çocuğum televizyonu sıç dayının evine benim de çocuğum olunca çıkartcam işe dicem hatta dedim. Bu yeni nesil anneler her şeyi biliyor dedim. Çok sinirlendim ve bağırdım görümceme. Aldı çocuğu gitti arka odaya hah şimdi de ağlar dedim vermiş çocuğun eline çizgifilm kendisi de ağlıyor hıçkıra hıçkıra. Eşim gitti ağlama vs neden ağlıyosun diyor. Bunaldım abi dedi. Ben bunu duyunca yine sinirlendim. Hamile olan benim psikolojisi bozulan benim dedim. Ağlayarak kimseye duygu sömürüsü yapma dedim.( görümcemde alışkanlıktır her şeyde ağlar yaşı 30+ ama geçen keke kabartma tozu koymamış haliyle olmadı çöpe gitti eşim de yazık oldu malzemeye dedi diye ağladı) Artık sıkıldım onun bu gereksiz duygusallıklarından. İnsanları manipüle etmek için kullanıyor. Hamileyim ve stresten uzak durması gereken benim benim gönlümü hoş tutacaksınız istemeyen de gitsin dedim.
İnanın dağın başındayım ilk kanamamda en yakın devlet hastanesine gittim doktor yok ebeler müdahale etti. Durumum sıkıntılı olduğu için doğumhaneye alıp takip yapmak zorunda kaldılar. Doktor gelince de neden çağırdınız diye bana çok kızdı. Onda bile oturup da ağlamadım. Ben canımla uğraşırken sözde bana yardıma gelmiş insanların böyle saçma sapan tartışmalar içinde olmaları beni ekstra geriyor. En son yüzyüze gelmedik yarın sabah gidecekler. Eşimle konuşmuş salonda ben yatak odasındaydım. Özür falan dilemiş ama aynı evin içinde gelmemesi de saçma yüzüme karşı bir şey diyemiyor.
Kovun gitsin derdim ama gidiyormuş zaten. Aman aman sakın doğum sonrası yardıma falan gelmesin, önünü kesin şimdiden. İnsana cinnet geçirtir sonra da sen delisin der böyleleri. Kocanla da aranı bozar, amaçları bu.
