gelemediği için mazeret bildirmemesi, aramaması, aradığımda o kadar da mahcup olmaması beni üzen.. kötü gün iyi gün dostu diye ayırmıyorum kıskandığını hiçç düşünmüyorum hediye falan da beklemiyorum görüşmek istemesi bir kaç cümle kurması yeterliydi benim için
beni aramadan bir daha arayamayacağımı düşünüyorum sanırım
size söylediklerinde samimi veya degil, bilemem.
ancak benim de günleri karıştırıp gidemedigim ya da öncelik sıralaması yaptıgımda eglenceden ziyade sıkıntılı ve ciddi konular icin o günü ayırmak durumunda kaldıgım, bazen haber verdigim bazen de ulasamadıgım icin daha sonra balayındalar diye aramadıgım arkadaslarım oldu. hicbiri de küsmedi.
gorustugumde de yerin dibine girercesine mahcup olmadım.
"zaten sevmiyorum oyle yerleri ama hatrın icin gelecektim onu bile beceremedim kusura bakma" demem onlar icin yeterli olmus olacak ki "ne acıklama yapıyorsun seni bilmiyor muyuz, tam tersini düşünsem su an konusuyor olmazdık zaten" dediler. gayet kaldıgımız yerden de arkadaslıga devam ettik.
ben sizin düşüncenizdeki insanları anlamakta zorlanıyorum açıkçası, yakın cevrem de genelde dügün vb seyleri aileler istiyor diye yapan insanlar oldugu icin takmıyorlar muhtemelen.
sizin bu kadar deger verdiginizi bildigi halde umursamaz bir sekilde yaklastıysa o başka.
ancak dünyanın kendi etrafında döndügünü zanneden insan sayısı da azımsanamayacak kadar cok. küsmeye yer arıyorlar sürekli.
o yüzden sizin konunuz özelinde nasıl bir arkadaslıgınız var, hayat görüsleriniz neler, beklentileriniz özürleriniz hangi durumlarda sorun oluyor tam olarak bilmedigimden net bir yorum yapabilmek mümkün degil.
sürekli görüsmediginiz halde hic zaman gecmemis gibi sohbet edebilmek bence degerli birsey. o cümlenize istinaden yorum yaptım zaten.
yoksa kıskanclık vb yorumlar da dogru cıkabilir. arkadasınızı ve kendinizi en iyi siz tanırsınız.
kararınızı da vermişssiniz, artık üstüne düşünülecek bir durum yok bence.