hala oturamadım
neden böyleyim ki ben. takıldığım bi sitede olaylar oluyor, onları kontrol edip takip etmekten nette takılıyorum çok.
zaten bu sınavın zorluğu disiplin ve psikolojik dirayet zorluğunda çalışmak değil zor olan.
kendimde değiştirebildiklerim;
-görece daha normal saatte yatabilip sabah 10 gibi kalkabiliyorum bikaç gün önceye kadar sabah yatıp öğlen 2de kalkıyordum.
-derse oturunca kafamda düşünceler geçiyordu artık geçmiyor, üzerimde bir boşvermişlik var.
düzeltmem gerekenler:
-evde tüm gün olunca sıkıldıkça nete sarıyorum, halbuki bi yarım saat dışarı çıkıp spor yapsam bana daha iyi gelecek.
-bir şey alışkanlık edince bırakamıyorum; mesela bi siteye alıştıysam onu sürekli kontrol ediyorum, aşkı memnuyu hiç sevmezdim şimdi illa izliyorum,
-konsantrasyon sürem çok düşük. arttırmayı başarmıştım ama özel hayatımda değişiklikler olunca sıfırlandım gene. 20 dk sonra sıkılıp dağılıyorum.
-demir ilacı kullanmayı bırakmıştım yetmiştir diye ama sanırım 1 ay daha devam edeceğim. tam fullensin. midemi elime alacağım ama napalım.
-günde yarım saat aktif spor yapacağım yürüyüş vs olsun. sağlığım gidecek hareketsizlikten
-tek başıma araba kullanmaya cesaret edemiyorum pek, yakın mesafelere gitmeye çalışacağım hem kendime güven sağlıyor.
-özgüvenim mahvoldu, evde ablamla kavgalarımız sırasında beni çok küçümsüyor, öyle olmadığını bildiğim halde insan duydukça bazı şeyleri içselleştiriyor. çok kötü kalpli bi insan. saç telimden ayak tırnağıma, sevgilimden mesleğime, arkadaşlarıma kadar kötü sözler sarf ediyor, bi de bu insan öğretmen olacak peh. artık muhattap olmuyorum, kendisini ablalıktan çıkardım, şimdi kafam rahat. iç huzurumu buldum. hiç muhabbet etmiyorum görüşmüyorum, olmaz olsun böyle abla.
-kazanacağıma inanmıyorum, bunu kırmam lazım en büyük mesele bu sanki. bunu kırmak için de iyi çalışmam lazım. öyle olunca inancım geliyor.
-çok duygusalım allah belasını versin bu kadınlık hormonlarının, duygusal bakmak istemiyorum her şeye. sadece mantığımla yaşamaya çalışacağım bir süre. hiçbir şeyi umursamayacağım.
günün geri kalanında hedefim güzel bir çalışma saati ve biraz spor. bakalım ne kadar olacak. ne olursa olsun kendime olan umudumu kaybetmeyeceğim. umarım sonunda başarırım ve bu başlığa o güzel sonucu da yazar birilerine örnek olabilirim.