- 27 Mart 2017
- 9.508
- 48.078
- 548
- Konu Sahibi sassyassyy
-
- #1
konu ultra gereksiz uzun olmuş ya. kusuruma bakmayın.
gerçekten böyle anlatamayacağım kadar bunaldım sanırım. yani yazmayı deneyeceğim ne kadar başarılı olurum inanın bilmiyorum. çok yoruldum sanki böyle kış uykusuna falan yatasım var. sorumluluk istemiyorum. boş boş gezesim var.
derslerim birbirine girmiş durumda. bir dönemde yaklaşık bir yıllık dersi vermek zorundayım. normal öğrencilerin okulda 4 zorunlu 2 de seçmeli dersi olur ama benim tam 9 tane dersim var bir dönemlik. hazırlığı bir an önce bitirip bölüme geçeyim diye acele ettim ve içinden çıkamıyorum. exchange yapabilmek için halletmek zorundayım. günde 12 saatten fazla okuldayım. dersler bitince direkt kütüphaneye gidiyorum. bilgisayara bağlı yaşıyorum bilgisayarın şarjı biterse bütün hayatım duruyor. gözlerim ağrıyor artık ya bilgisayara ya tablete bakmaktan. kendimi başarılı hissetmiyorum. bütün hocalar bende inanılmaz bir değişim olduğunu söylüyor,sevgilim başlangıca göre çok geliştiğimi söylüyor ama ben tatmin olmuyorum.
aile durumları çok karışık. annemle düzelmeye çalışıyorum,onu seneye yurtdışında okula devam etmeye ikna etmeye çalışıyorum. babamın abimle arasını düzeltmeye çalışıyorum. miras kavgası çıkıyor abimi susturuyorum babam daha ölmedi diye ama tamam diyor ertesi gün yeniden aynı konu. babamla da sürekli tartışmaya başladık. yemek masası yüzünden bile birbirimize giriyoruz. onu kırmayı hiç istemiyorum ama yaşlandı ve bence artık aksi davranıyor hiç hoşuma gitmiyor. yine de alttan alıyorum.
sevgilim bomboş geliyor bu ara bana. gün içinde birbirimizin dibinden ayrılmazken şimdi 1 saat filan anca görüşüyoruz. onun okul dışında projeleri var ve özel ders veriyor. ben de hep okuldayım veya kulüple ilgileniyorum. kulüp demişken tamamen boka battık gerçekten. okuldan bütçeyi karşılayan etkinlikler yapmadığımıza dair uyarı aldık. kariyer günleri yapmamız gerekiyor ama nasıl? bir yandan onun peşindeyim. başkanlıktan ayrılmak istiyorum ama olmuyor. 2 tane hocaya asistanlık yapıyorum ve hem kulüp hem hoca hem de derslere yetişemiyorum.
karnım doymuyor. babam beni düzenli yemek şeyisi diye bişeye kaydettirmiş. günlük olarak yemek geliyor ve bunların dışında bir şey yemiyorum. doymuyorum ama. sinirliyim sürekli. normalde 3-4 tane içerken artık günde 1 paket falan sigara içiyorum nerdeyse.
patlamaya hazır bomba gibi hissediyorum kendimi. hobilerime zaman ayırmaya çalışıyorum ama bence olmuyor. futbolu bıraktım. yamaç paraşütü hava sebebiyle araya girdi. tiyatrodan da kendi çok bilmişliğim yüzünden ayrıldım. okulun tanıtım ofisindeyim okula geziye gelen liselileri gezdiriyorum haftada 2 gün. o biraz kafamı dağıtıyor. online koçluk yaptığım öğrencilerin mesajlarını bile günler sonra görüyorum. düzenim yok nerdeyse.
şimdi yazınca ben ne kadar çok bölünmüşüm. yoruldum eve gelince omuzlarım,bacaklarım ve ayaklarımın ağrısından yatamıyorum bile. çok yoruldum ama duramıyorum. sıkıldım şöyle her şeyi bırakıp 3 gün falan uyumak istiyorum.
psikologa gidiyorum sırf konuşayım içim açılsın bi rahatlayayım diye. bu ara ona da gitmiyorum gerçi. yazsam daha çok yazarım ama ne bileyim. çok doldum ya babama ya da sevgilime sarılıp şöyle sabaha kadar falan ağlasam belki kendime gelirim bilmiyorum havalardan falan olabilir. sürekli kendi kendime düşünüp sonra yine aynı tempoya dönüyorum. sıkıldım kısacası.
gerçekten böyle anlatamayacağım kadar bunaldım sanırım. yani yazmayı deneyeceğim ne kadar başarılı olurum inanın bilmiyorum. çok yoruldum sanki böyle kış uykusuna falan yatasım var. sorumluluk istemiyorum. boş boş gezesim var.
derslerim birbirine girmiş durumda. bir dönemde yaklaşık bir yıllık dersi vermek zorundayım. normal öğrencilerin okulda 4 zorunlu 2 de seçmeli dersi olur ama benim tam 9 tane dersim var bir dönemlik. hazırlığı bir an önce bitirip bölüme geçeyim diye acele ettim ve içinden çıkamıyorum. exchange yapabilmek için halletmek zorundayım. günde 12 saatten fazla okuldayım. dersler bitince direkt kütüphaneye gidiyorum. bilgisayara bağlı yaşıyorum bilgisayarın şarjı biterse bütün hayatım duruyor. gözlerim ağrıyor artık ya bilgisayara ya tablete bakmaktan. kendimi başarılı hissetmiyorum. bütün hocalar bende inanılmaz bir değişim olduğunu söylüyor,sevgilim başlangıca göre çok geliştiğimi söylüyor ama ben tatmin olmuyorum.
aile durumları çok karışık. annemle düzelmeye çalışıyorum,onu seneye yurtdışında okula devam etmeye ikna etmeye çalışıyorum. babamın abimle arasını düzeltmeye çalışıyorum. miras kavgası çıkıyor abimi susturuyorum babam daha ölmedi diye ama tamam diyor ertesi gün yeniden aynı konu. babamla da sürekli tartışmaya başladık. yemek masası yüzünden bile birbirimize giriyoruz. onu kırmayı hiç istemiyorum ama yaşlandı ve bence artık aksi davranıyor hiç hoşuma gitmiyor. yine de alttan alıyorum.
sevgilim bomboş geliyor bu ara bana. gün içinde birbirimizin dibinden ayrılmazken şimdi 1 saat filan anca görüşüyoruz. onun okul dışında projeleri var ve özel ders veriyor. ben de hep okuldayım veya kulüple ilgileniyorum. kulüp demişken tamamen boka battık gerçekten. okuldan bütçeyi karşılayan etkinlikler yapmadığımıza dair uyarı aldık. kariyer günleri yapmamız gerekiyor ama nasıl? bir yandan onun peşindeyim. başkanlıktan ayrılmak istiyorum ama olmuyor. 2 tane hocaya asistanlık yapıyorum ve hem kulüp hem hoca hem de derslere yetişemiyorum.
karnım doymuyor. babam beni düzenli yemek şeyisi diye bişeye kaydettirmiş. günlük olarak yemek geliyor ve bunların dışında bir şey yemiyorum. doymuyorum ama. sinirliyim sürekli. normalde 3-4 tane içerken artık günde 1 paket falan sigara içiyorum nerdeyse.
patlamaya hazır bomba gibi hissediyorum kendimi. hobilerime zaman ayırmaya çalışıyorum ama bence olmuyor. futbolu bıraktım. yamaç paraşütü hava sebebiyle araya girdi. tiyatrodan da kendi çok bilmişliğim yüzünden ayrıldım. okulun tanıtım ofisindeyim okula geziye gelen liselileri gezdiriyorum haftada 2 gün. o biraz kafamı dağıtıyor. online koçluk yaptığım öğrencilerin mesajlarını bile günler sonra görüyorum. düzenim yok nerdeyse.
şimdi yazınca ben ne kadar çok bölünmüşüm. yoruldum eve gelince omuzlarım,bacaklarım ve ayaklarımın ağrısından yatamıyorum bile. çok yoruldum ama duramıyorum. sıkıldım şöyle her şeyi bırakıp 3 gün falan uyumak istiyorum.
psikologa gidiyorum sırf konuşayım içim açılsın bi rahatlayayım diye. bu ara ona da gitmiyorum gerçi. yazsam daha çok yazarım ama ne bileyim. çok doldum ya babama ya da sevgilime sarılıp şöyle sabaha kadar falan ağlasam belki kendime gelirim bilmiyorum havalardan falan olabilir. sürekli kendi kendime düşünüp sonra yine aynı tempoya dönüyorum. sıkıldım kısacası.