Doğdun, seslendim sana Emirim gözlerini açtın, 10 saat sonra kaybettim seni annem

allahım sana sabırların en büyüğünü versin ne desem boş biliyorum bişey yazamıcam daha emirin sana kardeşini yollarda onunla avunup mutlu olursun inşallah canım çok büyük sabırlar diliyorum sana:KK14:
 
inan ağlamaktan okuyamadım o kadar gerçek o kadar masumdunkii...
rabbim senii..güzelliklerle kuşattsın..sana bu acıyı dindirecek güç ve dirayet versin...
 
canımm başın sağolsunnn...
çok üzüldümmm...
allah sabır versinn..
inan okurken ağladımmm...
allah yardımcın olsunn...
 
hepimiz sonsuz bir hayata giden yoldayız.bu belki de bu dünyada bir annenin başına gelebilecek en zor durum.benim de annem ilk bebeğini üstelik 40 günlükken ani akciğer enfeksiyonundan kaybetmiş.o kadar içine işlemiş ki,sonrasında abime hamile kalmış.abimin doğumundan 3 ay sonra bana hamile kalmış.epey bi zaman sonra da kardeşime..3 (+1)kardeşiz şu an. hiç bir evladın yeri dolmaz.ölüm yok oluş değildir.boyut değiştirmektir.o bebeğin seni emin ol,senin onu özlediğinden daha büyük bir coşkuyla bekliyordur.sana düşen ölen evladının anısına da, sonradan doğuracaklarına da sahip çıkmandır.bu dünyadan pes etme.emir hep bir yanında seninle olacak.hayatını masumlaştıran,güzelleştiren ,anneliğini asilleştiren bir neden olarak..öbür dünyada da...
 
canımmm , canım diyorum çünkü aynı şehirde oturuyoruz bu soğuk edirnenin içinde bebeklerimizi kaybettik seni çok iyi anlıyorum. Senin canının yangısını çok iyi anlıyorum. Bende yavrumu cennete gönderdim. Ağla canım haykır bağır çağır ama içine atma ne mutlu sana yavrunu görebilmişsin dokunabilmişsin, ben yapamadım bir yüzünü gördüm birde sesini duydum. Bunlar bana en ağır şekilde yetti. Şuanda bizim küçük meleklerimiz cennete cennet çocukları canım bunu unutma isyankarlığa düşme Allahdan umudunu yitirme evet yine çocuklarımız olucak ama ilkler bir başka unutulmaz unutlmıcak onlar bizim canımızın cananıydı çünkü, özel hastanede doğum yapdım demişsin canım hangisinde yapdın doktorun kimdi

ekol hastahanesinde yaptım canım doktorum selda hanımdı. Fakat o çok iyi bir insan iyi de bir doktor olduğunu düşünüyorum. Kimseyi kötülemek istemem. Kaderim böyleymiş. Biz Edirnede o kadar çok doktor gezdik ki. İlk doktorum Aydın Beydi. Onu çok saçma bir sebepten bıraktım selda hanıma geçtim. Arada bir eşimle Sibel hanıma sırf Emirimizi gelişmiş ultrasonu olduğu için orada görelim diye gidiyorduk. Ama Aydın Bey çok başarılı harika bir doktor.
Herkese tekrar çok teşekkür ederim. Ben zaten artık içimde bu acıyı mutluluğa çevirdim. O benim gizli görülmeyen meleğim. Ona aldığım çocuk bezlerinden birtanesiyle o tonton kollarında kanatlarıyla uçan Emirim. Hamileliğimin en son günlerinde çanım çok istemişti ama kısmet olup yapıpta yiyemediğim ve ölene kadar ağzıma koyamayacağım karnıyarık yemeğini yiyemeden gidem Emirim. kırgınmı bana acaba. Yolda bebek arabısını görüpte durduğum, başkasının olduğu halde izinsiz dokunduğum adını defalarca tekrarladığım ve Edirne sokaklarında kimseyi umursamadan hıçkırıklara boğulduğum Emirim. Sınıfımdaki öğrencilerimin arasında tam 3 tane Emir var. Allahım çok şükür. Adı hep ağzımda. çocuklarım kaydıraktan kayarken o gözlerindeki mutluluıklra bakıyor, yüreklerinin aniden hızlanmasına bakarken seni görüyorum Emir. sonra bir öğrencim geliyor. Öğretmenim siz gülüyor musunuz mutsuz musunuz diyor. Yine maskemi takıyor. Harikalığa devam ediyorum. Eşyalarını yengemin 2. katındaki boş evine götürüp sakladılar. Bazen herkesten gizli hırsız gibi gidiyorum eve. Elim dolabın kapısında kalıyor. Offf emir son 2 haftayı hatırlıyorum. Doğumuma son iki hafta. Eşyalarını belki 10 defa defalarca katladım. Eksik birşeyin olmamalıydı. Dolabı açıyorum. Dizlerimin üstüne kapanıyorum. yavrum sen kara toprakta bunlar burada. bağırmamalıyım ağlarken. ağzımı sıkıca kapıyorum. Allahım sen beni görüyorsun. tulumu, ne kadar hayalini kurduğum tavşan tulumu, ya şampuanları defalarca açıp koklamaıştım. Yine açıp kokluyorum. gözlerimi kapıyor o zamanlara gidiyorum. oh be yüreğim ilk defa huzurlu. Tek bütün Edirnede arayıpta sonunda bulabildiğim ses çıkaran havlun yok. Sahi o kefenin oldu yavrum. O sıcacık seni üşütmez annem. O sana kurtlar girmesini önler. rüyalarımda hep toprağını kazdığımı görüyorum ama hiç sana ulaşamıyorum. Sen hep yanımdasın dimii EMİRİM.
 
Cok uzuldum evlat acısı kadar buyuk acı yoktur dunyada..Zaman herseyın caresı....acınız bıtmesede hafıfleyecek..dılerım bundan sonra sız ve aılenız baska buyuk acı yasamassınız

rabbım hakkınızda en hayırlısını verır dua ıle
 
Allah sabırlar versin , gerçekten çok üzücü bir hikaye...burda hepimiz farklı da olsa kaybettiğimiz bebeğimizin tesellisini paylaşıyoruz.başın sağolsun canım.
 
canımmm aynı şehirde yaşadığımız gibi aynı hastanede yavrularımızı kaybetmişiz benim doktorumda bernaydı. Kadermi demelisin şansmı bilmiyorum.tek bildiğim bişey var artık yavrularımızın yanımızda olmayışıdır bunu biliyorum. Bende kimseyi kötülemek istemiyorum. Ama bişeylerin eksik olduğunu ve farkedilmediğini biliyorum. Şimdi prof dr. mehmet bey gelmiş ne tesadüfdürki ben bu dr. mail atmışdım trakya üniv. görev yapıyor diye ancak bu dr.da ekole geçmiş yani ekolden kurtulamıcam bu gidişle sanırım. Ya mutluluğum olucak yada mutsuzluğum olucak bu hastane yavrumun kaybetmenin acısı ile hem bernayı hemde ekol hastanesi bırakacakdım ancak prof dr. mehmet beyde şansımı denemek istiyorum artık düşüncelerini duygularını o kadar iyi anlıyorumki ama bizim elimizden bişey gelmiyor malesef dua etmekden başka o yüzden canım bol bol dua et dua etki yavrucağında sana dua etsin
 
Canım kardeşim acını yürekten paylaşıyorum bende oğlumu 15 gün oldu daha kaybettim,kaldı ki benim ki 6 aylıktı karnımda kalbi durdu senin durumun daha da zor Allah cümlemize sabır ihsan eylesin.Edirne gibi Bursa da acılar içinde kıvranıyor yanıyor beni yakıyor her yer dar geliyor kaçmak istiyorum ama kaçamıyorum...Ya Sabır Yarabbim...:KK14:
 
Allah sabırlar versin çok çok zor bir durum bir an kendimi sizin yerinize koydum da sizden farklı olamazdım heralde siz onca ay karnınızda taşımışsınız ben bugün simir testimi almaya giderkem ya rahmim alınırsa ya çocuk sahibi olamazsam diye bile düşünürken kalbim acıdı o an yaşayacağım acıyı düşündüm sizinkini düşünemiyorum bile ama Allah bilie herşeyin hayırlısını o sizi görüyor yine sizin çocuğunuz sadece baka bir alemde ve siz yine onun annesisiniz. İnşallah başka çocuğunuz olur yerini tutmaz ama yüreğinizdeki sevgi yerini bulur.
 
allah sabırlar versin canım.şimdi burda ne yazsak acını hafifletmez biliyorum.:KK43:bende 4 yıl önce yavrumu kaybettim.doğumdan 3 ay sonra acımı hafifletir diye tekrar hamile kaldım.ama olmuyo yeri dolmuyo.yiğenim oğlumdan 3 ay sonra doğdu.onu her gördüğümde kötü oluyorum.:KK5::KK5::KK5::KK5:
 
başın sağolsun canım ALLAH bidaha yaşatmasın yavrunu sana şefaatçi eylesin. Acının tahammülü çok zor seni çok iyi anlıyorum hiç bir söz acını dindiremez sadece ALLAHa sığınarak toparlanabilirsin. şuan herkesin söylediği sözler yakar yüreğini daha çok kavurur biliyorum çünkü bende kızımı kaybettim 12 gün yaşadı benimle ama sadece 1 hafta sardım kokladım emzirdim o zamanlarda çok sağlıklıydı sonra sarılık konrölüne götürdük ve o gün hayatımı mahvettiler,o güzeller güzeli kızımın kalbinde sorun var dediler inanamadım hayır dedim dayanamam ne dualarla gittim hastaneye eko için hiç bişey çıkmayacak dedim doktor yanılıyor diye diye gittim,emzir ondan sonra getir bakalım ekosuna dediler emiştik güzelce kızımla sonra aldılar baktılar kalbine her söyledikleri yaktı kavurdu yüreğimi ve o kadar rahat bir şekilde bu bebek 3 hafta anca yaşar dediler nasıl dayansın yürek benim bebeğim sağlıklı herşeyi normal nasıl olur nasıl ölecek derler yine dualarla daha ayrıntı için ankaraya profesöre gittik ama bişey çıkmayacak diğer doktolar yanılmış diyecekti olamazdı çünkü benim bebeğim kucağımda ve sağlıklıydı olamazdı ama aynı şeyleri oda söyledi emin olmak ve ameliyata alabilmek için anju olmalı dediler ve bebeğimi benden alıp küveze koydular o ayrılık bile bini mahvetmişti ağlaya ağlaya verdim bebeğimi doktora herkes acıdı halime 2 saat arayla emzirmeye aldılar sadece yavrum benim hep emmek isterdi hiç bırakmazdı göğsümü sabahı zor ettim ağlaya ağlaya kavruldum resmen ve anjuya alındı 3 ay sonra ameliyat olacak ama çok riskli herşeye hazır olun denildi ve bir gün daha yatırıp taburcu ettiler ama artık ememiyordu bebeğim gücü yoktu annesini emmeye eve gittik şırıngalarla damlatıyordum o minicik ağzına ama yutamıyordu yavrum hep uyuyordu artık hareket bile edemiyordu altını değiştirirken hiç tepki vermedi apar topar acile gittik yavrumu yine aldılar benden ama bu sefer sadece cansız bedenini verdiler kucağıma o son bakışlarını unutamıyor nasıl dayansın yüreğim nasıl katlanayım yavrumu kara toprağa vermeye şimdi yaşasaydı 9 aylık olacaktı güzeller güzeli kızım İPEĞİM benim... bütün teselli sözleri yüreğimi daha çok kanattı ama rabbime sığınıyorum ve daynmaya çalışıyorum birgün ona kavuşma ümidi ilee..2 ay önce tekrar hamile kaldığımı öğrendim hem içimde korku hemde sevinç vardı,kızımı ziyerete gidecektim kardeşi ile ama olmadı onunda kalbi atmadı gelişemedi içimde ve 3 hafta bayrandan 3 gün önce onuda aldılar benden ama acımadı yüreğim çünkü ben kızımı kaybettim o daha içimde hareketsizdi koymadı bana ama ne kadarda olsa yıprandım hergün yüreğim ayrı acıyor ama çekmeyen bilemez bizim acımızı.. ALLAH YARDIMCIMIZ OLSUN, AYNI ACILARI TEKRAR YAŞATMASIN VE BEBEKLERİMİZE AHİRETTE KAVUŞMAYI NASİP ETSİN... AMİİN...
 
yaşadıklarımı tam anlamıyla anlatmaya gücüm yetmiyor ve kelimelere sığmıyor o yüzden hiç ayrıntılı paylaşamadım çünkü hala gözyaşlarına boğuluyorum gücüm tükeniyor,bunlarıda sana biraz olsun teselli için yazdım çünkü burada senden daha çok acı çekenleri okuyunca hamd ediyorsun haline ben öyle dayandım acıma ama dilerim allah evlat acısını kimseye yaşatmasın hoşcakal...
 
X