Sizden tek isteğim sonuna kadar sabırla okuyabilmeniz.. !
Yeni üye oldum ama çok uzun zamandır takip ediyordum özellikle “bir derdim var” bölümünü..İnsanların dertleriyle ilgili olmayı okumayı her yorumu incelemek hoşuma gidiyordu..Ama şuan kendimden bahsedeceğim.. Özellikle kızlarımızın kadınlarımızın ders almasını istedim..Çok mu dertlisiniz ? Oturup bi kere daha düşünün bence tabi mevzubahis sağlık olmadıkça..
Adım Esen yaşımı boşverin (hala gizleme çabasındayım)
Evliyim 2 tane yavrumuz var küçük olan 6 yaşına girecek inşallah diğeride 8 yaşında bi cimcime kız .. Pastane işletiyorum çocukluğumdan beri hep hayalimdi.. Sağolsun eşimin katkılarıyla gerçekleşti. (Bu arada 11 yıllık evliyiz..)
Diyeceksiniz be kadın mevzuya gelsene ne işin var derdim var bölümünde anlatıyorsun bize bunları..Hemen geçiyorum işte o mevzuya..
Öleceğinizi bilseydiniz ve 1 yıldan daha bi kısa zamanınızın kaldığını bilseydiniz ne yapardınız ? İşte ben tam bu sorunun muhattapı olan şahısım.Hastalığımdan uzun uzun bahsetmek istemiyorum çünkü bu beni uzun zamandır fazlasıyla yordu zaten.. Sadece şunu belirtiyim merak edenler için kötü huylu bi tümör(çamurumsu bir kıvamda bu yüzden ameliyat oldukça zor geçti ve bu yüzden sonradan tekrar belirdi.ayrıca kötü huylu tümörler çok daha hızla yayılıyorlar) bu kadar ayrıntı yeterli sanırım ek olarak kemoterapi,radyasyon,farklı ameliyatlar..hepsinide denedim. Alternatif ilaç tedavisinide..Ankara,İstanbul,izmir ve extra olarak yurtdışından birkaç yerler anlayacağınız baya bi hastane de dolaştım.
Doktoruma daha geçen gittim ve benimle artık açık konuşmasını istedim. Bana aslında yapılacak bir şey kalmadığını ve 1 yıl daha yaşamamın mucize olduğunu hatta kendimi maksimum 6 aya hazırlamamı söyledi.Ve psikolojik destek almamı tavsiye etti. Psikolojik destek ? Kabul bile etmedim.. İstanbul’da kalmak istemiyorum benim yavrularım ve eşim aydında..Şuan evimdeyim muutluyum huzurluyum..
Aslında bu durum hiç hoşuma gitmiyor çünkü benim geride bırakmak zorunda olduğum 2 tane yavrum var.Açık konuşmak gerekirse bu berbat bi durum.. Ama son zaten belli. İçime kapanıp kalan son aylarımı da depresyonda geçirebilirm. Ama hayır ben bunu seçmiyorum,ben eşimin ve çocuklarımın hatırında iyi bir şekilde kalmak istiyorum. Eşime,anneme,babama,ablalarıma.. hiçbiri son durumumu bilmiyor nasıl söyleyeceğim yada söylemeli miyim bunu da bilmiyorum. Bu satırları yazarken bile gözyaşlarımı tutmakta zorlanıyorum..
İlk olarak çocuklarım aklıma geliyor annesiz yaşamak,anne şefkati olmadan bu küçük yaşlarında yola devam etmek zorunda kalacaklar aslında sadece yavrularımı düşünüyorum çok düşünüyorum..Allah’ım benden kalan yıllarımı onlara pay etsin uzun ömürlü olsunlar inşallah.
Eşim.. Bensiz tek bir an yapamayan koca bir bebek.Gençliğimizde bile öyle bi ışıltıyla bakardıki gözlerime halada öyle.. ama son yıllarda o da biraz çöktü daha bi yorgun..Ama çocuklarımızı ona emanet edip gideceğim ben bu yüzden daha çabuk toparlanacağından eminim.Benden kalan 2 can..
Herkes ilk kendi evladını düşünüyor değil mi? Annem-babam.. Evlat acısı bambaşka ben kendi çocuğumun tek bii damla gözyaşına dayanamazken.. Benim canım ailem benim yüzümden o acıyı ciğerden hissedecekler bir gecede yaşlanacaklar.Bunu bilmek çok acı inanın katlanılmaz bir şey.
Hayatta önemli olan küçük mutluluklar var.. Asla ufak tefek dertlerle dünyayı kendinize zindan etmeyin.Ben o kadar ağlak bir tiptim ki en ufak birşeyde ağlar karamsarlığa kapılırdımm bu gençlik dönemimde dahada şiddetlenmişti. İnanın şimdi kendime acıyorum sadece o basit şeyleri gözümde büyüttüğüm için çok acıyorum.İnsan başına gelmez sanıyor. “ hadi canım oradan ben daha gencim üstelik bakmam gereken 2 evladım var..eşim var.ben hasta olamam.ben daha ölemem bu dünyada görevim daha bitmediki..” diyor..ama hayır öyle değil benimle aynı hastalığı taşıyan hastane tanıştığım bir minik kız var daha 2 yaşında o.Benim yavrularımdan çok daha küçük.Küçücük.
Demem o ki hayatınızı ertelemeyin yarın yok. Yarın meçhul. Üzülmek için vakit kaybetmeyin. Çünkü gülmek için yeterince zamanımızda yok.. ben 3-4-6 maksimum 1 yılımı dolu dolu yaşayacağım..Hayatı sakın kaçırmayın. Ve son olarak bırakın elalem ne der lafını..Ben bu elalem yüzünden hayatta çok şeyi kaçırdım..Bırakın onları onlar diyecek birşeyi kesinlikle bulurlar. Kalbinizin ne dediğine kulak kesilin biraz.Hayat sevince güzel arkadaşlar.. Herşey sevince güzel..
Benim için yapabileceğiniz biirşey var ! Bu kandil gününde yavrularım içinde dua edin lütfen..
Ve son olarak yüzünüzden gülümseme,kalbinizde sevgi,içinizde umut.. Hiç eksik olmasın kızlar.