dertleşmeye ihtiyacım var sanırım

denizgl .!.:

Merhaba ilk defa bir konu açıcam
Bir yıllık evliyim eşim çok iyi birisi hiçbir kötü huyuna şahit olmadım umarım hep böyle devam eder ama benim sorunum daha evlenmeden önce ailemin ve akrabalarımın söylemleriyle başladı. Eşim 34 ben 25 yaşındayım annem eşimi ilk gördüğünden beri tip olarak hiç beğenmedi ve sürekli senden hiç böyle birini beklemiyordum bula bula bunu mu buldun gibi kırıcı çok şeyler söyledi ve evlendim ilk aylarımda dalga geçer gibi konuşmaları, eşimin dış görünüşünü eleştirmeleri devam etti o kadar yıpranmıştım ki beni çok etkiledi. eşimi gerçekten çok sevmeme rağmen annemin bu konuşmaları hep aklıma geliyor ve rahatsız olmaya başladım sanırım beni çok etkiledi ve kendi kendime acaba dışardan bakan herkes yaş farkını görüyor da beni eleştiriyor mudur gibi saçma sapan düşünmeme sebep oldu annemin söylemlerinden önce hiç böyle bir düşüncem yoktu ve annemle hiçbir zaman anne kız gibi olamamıştık zaten hiçbir zaman benden memnun kalmadı hep küçümsüyordu (aslında bende olgun dururum ve daha önce kimse eleştirmedi hiç eşimle beni).
Aslında sorunum şu annemin bu tutumları sanırım beni çok yordu ve bende etrafın böyle düşündüğü algısını yarattı. Evliliğim çok güzel eşim çok anlayışlı biri ama bu süreçte sanırım onu da çok yıprattım ve benim onu sevmediğimi düşünmeye başladı evde gerginlik oluyor çoğu zaman benim memnuniyetsizliklerimden kaynaklanıyor bunun da farkındayım acaba bu durumu nasıl aşıcam sizden istediğim beni eleştirmeniz değil lütfen bu psikolojiden nasıl çıkabilirim yani beni öyle bir duruma soktu ki annem sanki evlenmiş boşanmış çocuklu işsiz güçsüz biriyle evlenmişim gibi hissettirdi
Eşimde bende üniv mezunuyuz mesleğimiz var…

Genişletmek için tıkla...

Vaalbara .!.:

Ohooo baskalarinin fikirleri bu kadar önemli mı? Eşinin iyi olduğunu söylüyorsun böyle memnuyetsiz devam edersen, böyle boş fikirler yüzünden evliliğinden olacaksin, yaş farkı değil önemli olan hem kime ne, ayrıca artık dışarıdan baktığında kiminle ilgili yaş tahmini yapabilirsin ki, boşuna evliliği kendinede eşine de zehir etme. Annen seni hep kucumsuyorsa susturacaksin eşini eleştirmesine müsade etmeyip dik duracaksin, yoksa bu iş yürümez.

Genişletmek için tıkla...

cherry cherry lady .!.:

İnsanların fikrinin çok mu önemi var? Eşiniz sizi sevip sayıyorsa, siz eşinizi seviyorsanız kime ne? Yani şu bir gerçek ki, adam da arasa bir sürü kusur bulur soğur sizden. Böyle devam ederseniz zamanla sizdeki eksiklikler de eşinizin gözüne batmaya başlayacak. İnsan psikolojisi böyledir. Değersiz ya da aşağılanmış hissedince, otomatik olarak karşı tarafı değersizleştirerek kendini yüceltmeye çalışır. Hepimiz öyleyiz.

Ayrıca belli ki anneniz toksik biri.

Genişletmek için tıkla...

denizgl .!.:

Haklısınız ama annemin böyle konuşması zoruma gidiyor

Genişletmek için tıkla...

Vaalbara .!.:

Annenin huyu bu belli ki seni elestirmek, huyunu biliyorsan niye takilip kendine eziyet ediyorsun, boşanıp eve dönsen daha mı mutlu olacak annen zannediyorsun, artık kendi ailenle ilgilen tabii kaybetmek istemiyorsan, yok annenin fikriyse önemli olan böyle devam et sonu pek iyi bitmeyecek haberin olsun, asla memnun edemeyeceksin anneni.

Genişletmek için tıkla...

denizgl .!.:

Etrafın ne söylediğini hep önemser hatta kimse bir eleştiri yapmamasına rağmen o dalga gecer gibi gülerek kusurları anlatırdı yanımda onunla ne zaman konuşsam bu davranışları aklıma geliyor

Genişletmek için tıkla...

denizgl .!.:

Merhaba ilk defa bir konu açıcam
Bir yıllık evliyim eşim çok iyi birisi hiçbir kötü huyuna şahit olmadım umarım hep böyle devam eder ama benim sorunum daha evlenmeden önce ailemin ve akrabalarımın söylemleriyle başladı. Eşim 34 ben 25 yaşındayım annem eşimi ilk gördüğünden beri tip olarak hiç beğenmedi ve sürekli senden hiç böyle birini beklemiyordum bula bula bunu mu buldun gibi kırıcı çok şeyler söyledi ve evlendim ilk aylarımda dalga geçer gibi konuşmaları, eşimin dış görünüşünü eleştirmeleri devam etti o kadar yıpranmıştım ki beni çok etkiledi. eşimi gerçekten çok sevmeme rağmen annemin bu konuşmaları hep aklıma geliyor ve rahatsız olmaya başladım sanırım beni çok etkiledi ve kendi kendime acaba dışardan bakan herkes yaş farkını görüyor da beni eleştiriyor mudur gibi saçma sapan düşünmeme sebep oldu annemin söylemlerinden önce hiç böyle bir düşüncem yoktu ve annemle hiçbir zaman anne kız gibi olamamıştık zaten hiçbir zaman benden memnun kalmadı hep küçümsüyordu (aslında bende olgun dururum ve daha önce kimse eleştirmedi hiç eşimle beni).
Aslında sorunum şu annemin bu tutumları sanırım beni çok yordu ve bende etrafın böyle düşündüğü algısını yarattı. Evliliğim çok güzel eşim çok anlayışlı biri ama bu süreçte sanırım onu da çok yıprattım ve benim onu sevmediğimi düşünmeye başladı evde gerginlik oluyor çoğu zaman benim memnuniyetsizliklerimden kaynaklanıyor bunun da farkındayım acaba bu durumu nasıl aşıcam sizden istediğim beni eleştirmeniz değil lütfen bu psikolojiden nasıl çıkabilirim yani beni öyle bir duruma soktu ki annem sanki evlenmiş boşanmış çocuklu işsiz güçsüz biriyle evlenmişim gibi hissettirdi
Eşimde bende üniv mezunuyuz mesleğimiz var…

Genişletmek için tıkla...

Borellus80 .!.:

Başkalarının etkisinde kalıp adamı darlıyorsanız o da zamanla tepkisini koyar ve zararlı çıkan siz olursunuz. Bu kadar etkilendiğinize göre sizin kafanızda da birtakım soru işaretleri var demektir, mantık evliliği mi yaptınız?

Genişletmek için tıkla...

ronua .!.:

Annenden etkilenip kocana çatmışsın süreki anladığım kadarıyla. Aynısını eşinin annene yaptığını düşün … anneni susturmayacak kadar güçsüz müsün ? Yoksa annenden bunları duymak egonu mu tatmin ediyor?

Genişletmek için tıkla...

denizgl .!.:

Merhaba ilk defa bir konu açıcam
Bir yıllık evliyim eşim çok iyi birisi hiçbir kötü huyuna şahit olmadım umarım hep böyle devam eder ama benim sorunum daha evlenmeden önce ailemin ve akrabalarımın söylemleriyle başladı. Eşim 34 ben 25 yaşındayım annem eşimi ilk gördüğünden beri tip olarak hiç beğenmedi ve sürekli senden hiç böyle birini beklemiyordum bula bula bunu mu buldun gibi kırıcı çok şeyler söyledi ve evlendim ilk aylarımda dalga geçer gibi konuşmaları, eşimin dış görünüşünü eleştirmeleri devam etti o kadar yıpranmıştım ki beni çok etkiledi. eşimi gerçekten çok sevmeme rağmen annemin bu konuşmaları hep aklıma geliyor ve rahatsız olmaya başladım sanırım beni çok etkiledi ve kendi kendime acaba dışardan bakan herkes yaş farkını görüyor da beni eleştiriyor mudur gibi saçma sapan düşünmeme sebep oldu annemin söylemlerinden önce hiç böyle bir düşüncem yoktu ve annemle hiçbir zaman anne kız gibi olamamıştık zaten hiçbir zaman benden memnun kalmadı hep küçümsüyordu (aslında bende olgun dururum ve daha önce kimse eleştirmedi hiç eşimle beni).
Aslında sorunum şu annemin bu tutumları sanırım beni çok yordu ve bende etrafın böyle düşündüğü algısını yarattı. Evliliğim çok güzel eşim çok anlayışlı biri ama bu süreçte sanırım onu da çok yıprattım ve benim onu sevmediğimi düşünmeye başladı evde gerginlik oluyor çoğu zaman benim memnuniyetsizliklerimden kaynaklanıyor bunun da farkındayım acaba bu durumu nasıl aşıcam sizden istediğim beni eleştirmeniz değil lütfen bu psikolojiden nasıl çıkabilirim yani beni öyle bir duruma soktu ki annem sanki evlenmiş boşanmış çocuklu işsiz güçsüz biriyle evlenmişim gibi hissettirdi
Eşimde bende üniv mezunuyuz mesleğimiz var…

Genişletmek için tıkla...