Deprem ve yıkılan hayatım

Evet 100bin verildi biz kalan mirasçılara pay edildi. 12 bin düştü bana. Diğer kardeşlerim ve babama verildi. 12 bini de almadık baban düzen kursun diye
 
Teşekkür ederim. Çok sağolun. Insanlık bazılarında ölmüş malesef. Ders almayan çok insan var. Huylu huyundan vazgeçmez. Ilk günler acı ve şokla idare ettiler. Sonra bizi sığdırmadilar.
 
öncelikle başınız sağ olsun. çok ama çok üzücü bir durum. bir gecede bütün hayatı mahvolan her insan aynı tepkiyi veremiyor. eşiniz de zar zor kendi kafasındakilerle baş edebiliyor anlaşılan. bence eğer mümkünse gitmeniz, şehrinizde mutlaka ücretsiz terapi veren kurumlar vardır. onlara başvurun.
 
Çok teşekkür ederim. Evet destek almayı teklif ettim eşime. O da ihtiyacı olduğunu düşünüyor. Umarım bir an evvel başlarız.
Esim deprem anında evde yalnızdı sallantiya ve apartmandaki gürultulere uyanmış. Daha dun deprem oluyor kalkın diye fırladı yataktan. Yüreğim ağzıma geldi. Baktık ki apartmanda birileri aşağı iniyormus. Travma olarak kaldı hepimizde ki biz 11. İldeyiz. Biz bu derece etkilendik sizi düşünemiyorum .sadece deprem değil daha yeni anneannemi kaybettim. Acılar içinde kivraniyordu kendisi diyorum inşallah acıları dinmistir. Hep rüyama giriyor kendisi . Evet deprem hepimizden birşeyler aldı götürdü. Artik ne yazık ki bende çok agrasif herşeye cabuk sinirlenen bir insana dönüş tüm. İkinci depremde hep birlikteydik kızımın çığlığını hic unutamiyorum. Allah hepimize akil sağlığı sakinliği versin. Geride kalanlar inşallah hep güzel günler görür ...
 
Çok teşekkür ederim. Acım büyük. Kardeşlerim küçük değil evliler. Şok nedeniyle onlarda sağlıklı davranamadılar bir tanesi özellikle. Eşim ona takti. Evet bizi yalnız bıraktı gitti ama şok olmuş sağlıklı düşünmüyorlardı. Sonra farketti hataydı ama iş işten geçmişti. Esimde iyi değildi herşeyi sorun yaptı bizi bırakıp gittiler canları enkazdayken. Gelip cenazeye katılmadılar diye çok dertlendi. Dedim evet hatalilar ama herkes kaçtı o şokla. Düşünemediler. Sonra çok ağladı kardeşim pişman oldu . Ben kirildim ama küsmedim niye kuseyim. Onun annesi kardeşi yeğenleri onun sorunu. Öyle işte bu nedenle benden uzaklaştırmak istedi kardeşimi. Ama başaramadı tabiki O benim canım.
Düzen kurduk eşimin akrabası sağolsun kira destekliyor. Güzel bir ev tutmuş bize. Bir şekilde idare ediyoz. Gücümüzün yettiğince geçinmeye çalısıyoz. Evden biraz eşya çıkardık. Eksikler çoktu etraftan verdiler sağolsunlar.

Size de çok teşekkür ederim çok incesiniz. Yüreğinize saglik
 
Rabbim yardımcın olsun arkadaşım yaşanan her şerde mutlaka bir hayır vardır zamana bırak umarım gelecek günler geçmiş günlerden çok daha güzel olur
 
Evet o travma hepimizde var. Uyuyamiyoruz korkuyoruz. Yatak sallansa hemen korkuyoruz kalbimiz yerinden fırlayacak gibi oluyo. Allah hepimizin yardımcısı olsun. Başınız sağolsun.
 
Kimse sağlıklı düşünemiyor maalesef. Kardeşinizle empati yapamıyorum, yanlış yapmış yada yapmamış diyemiyorum. Çünkü şimdiye kadar görülmemiş bir felaket. Can derdine çocuklarını koruma derdine düşmüş olabilir. Siz arada kalmayın kimin ne yaşadığını bilemezsiniz.
 
Oooff içime taş oturdu okuyunca o kadar üzüldüm ki sizler gibi binlercesi var hayat devam ediyor deniyor ama nasıl devam ediyor.Binlerce insan bu duygularda bu üzüntüler icinde.Rabbim sabırlar versin eşinizin de psikolojisi bozulmuştur kolay değil eşinize de size de diyecek bir şey bulamadım normalde eşin ese yaptıgı psikolojik siddete cok kızarım ama kimsede normal bir psikoloji yokmuş.Ben en son kasım ayında deprem yasadim hala daha bir gürültü olunca panikliyorum esim ya da kızım koltuga oturup hareket ettirsin hemen deprem mi oldu diye bakiniyorum 2.4 luk depremleri bile hissediyorum ben orta şiddetli depremde böyle olduysam sizlerdeki travma nasil silinsin uzman destegi alsanız ailecek belki iyi gelir.Evlatlariniz icin güclü olmanız gerekiyor ne kadar zor olsa da..Rabbim tekrarını göstermesin vefat edenlerinize rahmet diliyorum
 
Evet Aynen öyle oldu can derdinde ve çocukları uzaklaştırıp kendini koruma derdine düştü tabi haklı olarak. Çünkü orada bulunduğumuz müddetçe tehlike vardı heryer yıkık yıkılmayan binalar resmen sallaniyordu her an uzerimize bisey düşmesi durumu vardı. Ve deprem sonrası yakınını ararken üzerine duvar vs düşüp ölen de çok oldu. Ben anladım kardeşimi ama eşim anlayamadı. Bizde o tehlikede canlarımızı göçük altında bırakıp kaçmadık diye savunma yaptı. Çok korkunçtu ama bende bırakmadım ailemi enkaz altında. Bırakılanlar curudukten sonra görevliler tarafından çıkarılıp kimsesizler toplu mezarına gömüldü veya hala kayıp. Biz iyiki bırakmadık.
 
Teşekkür ederim. Hayat devam ediyor ama psikolojimiz çok kötü. Korku üzüntü acı hala ilk günkü gibiyiz.guclu olmaya çalışıyorum ama her an her saniye deprem ve yaşananlar aklımda. Inşallah geçecek ama nasıl ne zaman bilmiyorum.
 
99 depreminde henüz 6 ay önce sehre atanan anne babasını ve 7 aylık kardeşini kaybeden arkadaşım geçen hafta anne oldu. Kendine geldiğinde amcasının evinde imiş. Okulu hep yatılı okumuş ama çok güzel arkadaşları vardı. Eşi ile lise arkadaşı idi. Hayat onun için böyle yollara sapmış ben baktıkça üzüldüm acaba şimdi ne kdr üzülüyordur ne kaybettiğini anladığı için dedim ama o çok mutlu gözüküyordu.
Zaman geçecek, bu acilar eliniz kolunuz gibi sizin parçanız olacak ama güneş doğacak emin olun. Basiniz sagolsun sabırlar diliyorum
 
Bence bu ekonomik krizde insanlar zaten zor geçiniyor akrabayı aylarca misafir etmek hiç kolay değil 3-5 gün kalınır fazlası yüktür
Burada size sahip çıkacak yer temin etmekle yükümlü olan hükümettir akrabalarınız değil milyonlarca lira yardımlar yapıldı çadırlar konteynerlar devlete milayarlarca lira bağış yapıldı
Yaşanılanlar çok zor söylenecek bir şey yok Allah sabır versin
 
Başınız sağolsun. Çok acı. Bende can dostumu kaybettim. Annesi yaşıyormuş. Bende arayıp gidemedim bile. O gücü kendimde bulamıyorum.
Can dostumdan daha ötesiymis kaybedince anladım onu düşünunce ağlamaya başlıyorum hiç bişey gelmiyor elden annesiyle gorusebilme gücünü bulamıyorum her gün aklımda ama yapamiyorum
 
Can dostumdan daha ötesiymis kaybedince anladım onu düşünunce ağlamaya başlıyorum hiç bişey gelmiyor elden annesiyle gorusebilme gücünü bulamıyorum her gün aklımda ama yapamiyorum
Bu inkar mi kendimce yuzlesmeden kaçış mi kendimde değilim mantıklı düşünemiyorum artik
 
Merhaba, okudukça ağladım. Biz İstanbul'dayız. Eşim de Antakyalı. Can kaybımız yok şükür. Sizin de bir ihtiyacınız varsa elimden geldiğince destek olmak isterim. Size buradan sarılıyorum.
 
Öncelikle ikimizin de başı sagolsun . Yaşadıklarınız kolay değil. Psikolojisi bozuk olmayan bir insan olduğunu düşünmüyorum ben . Herkesin maalesef travmatik olayları var . Tabiki sizin ki çok daha ağır. Bazen zaman ilaç olur . Acılarını da dibe kadar yaşamak gerekir . Sonrasında hayat bize zaten ister istemez yon verir. Bugünler elbet gececek bunu unutma. Bunu düşünerek bile kendini rahatlatmak mümkün. Basit ama çözüme ulaştıran bir düşüncedir. Tavsiyemdir
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…