- 4 Haziran 2018
- 2.692
- 2.425
- 83
Ne yap et calis sonra cocukta oluyo iyice ev hayati basliyo basta calisirsan oyle devam eder
Ne yap et calis sonra cocukta oluyo iyice ev hayati basliyo basta calisirsan oyle devam ederMerhabalar. Universite mezunuyum. 2016da mezun oldum. Kpssden gecerli puani cekmeme ragmen hicbir mulakata gitmedim cesaret edipte. Birkac ise girdim ama hep kotu deneyimler yasadim kisa surede ciktim. Ilk baslarda dert etmesem de 24 yasindayim ve bazi seylerin icime dert oldugunu farkettim. Tekrar universiteye hazirlanayim dedim. Simdiye kadar calistim ama simdi kazansam bile 4 sene okuyup tekrar sinavlar is basvurulari cok uzun bir zaman geliyor. Nisanlim calismam taraftari degil. Zorlamiyor asla karismiyor ama fikrimi sorarsan calismani istemem dedi. En cok icime batan da arkadaslarimin, yeni tanistigim insanlarin karsisinda cevap verememek. Nisanlimin arkadasi ve kiz arkadasi 4umuz disari ciktik. Kiz calisiyor kurslara yazilmis. Kadin ayaklarinin ustunde durmali sende birseyler yap vs diyor. Isin kotusu evde kaldikca hersey uzak geliyor. Bir kurs bir spor salonu. Evlenince nisanlimin ailesi kalabalik ev hanimi olursam ev gezmeleri falan baslayacak. Hic boyle seylerin insani degilim. Yani bunlar yanlis demiyorum boyle dusunene yasayana saygim sonsuz. Ama o kadar yetersiz hissediyorum ki. Avukati mi dersiniz, lojistik elemani mi dersiniz, ogretmeni mi dersiniz. Ben hic. Ne yapiyorsun dedilerinde evdeyim demeye cekiniyorjm kendimi kotu hissediyorum. Hayalimde hep calisan kariyer sahibi aksam esiyle evine dönen bir kadin vardi. Neden boyle oluyorum? Ev hanimi olursam bir omur evde asosyal mi gecirecegim? Bir donem icin yasadigim bir bunalim mi bu? Ne yapmaliyim fikirleriniz belki icimdeki sıkıntıya derman olacak esirgemeyin lutfen ❤
Bende benzer durumdayım çocuğum bir tane 3 yaşına girecek mayısta annemde ilgileniyor kızımla artık çalışayım diyorum maddi sıkıntım yok ama kendim için ruh sağlığım için evde bunaldığım çalışmak istiyorumÖnlisansi bitireli on sene oluyor bi türlü sınava giripte lisansı tamamlayamadım atanamadim da farklı bi alanda çalışırken kendim büyütecegim diye işten ayrıldım ikinci çocuğumu da ben büyütecegim diye oğlum dört yaşındayken kızım doğdu şimdi oğlum altı kızım iki yaşında oğlum birinci sınıfta artık seneye inş başlamayı düşünüyorum ama ben gelmişim otuz yaşına ev çoluk çocuk bir de ben eski ben değilim yaşlandım yorgunum hastayım
Psikoloji okumak hep hayalimdi malum 28 Şubat yüzünden hiç düşünmediğim bi önlisans okudum ama bi gün yapacağım inş lisansa geçiş yapıp bitirebilirsem aile danışmanlığı için uğraşmak istiyorum tabi bu arada orta yasa geçiş yaparımBende benzer durumdayım çocuğum bir tane 3 yaşına girecek mayısta annemde ilgileniyor kızımla artık çalışayım diyorum maddi sıkıntım yok ama kendim için ruh sağlığım için evde bunaldığım çalışmak istiyorum
Benım esım de calısmana gerek yok dedi. Varlıklı olmamıza ragmen. Her fırsatta koca parası yedıgımı hıssettırdı. Zaman kaybettım cok ama gec olsun güç olmasın. Calısmaya basladım. Ev gezmelerını gec, evdesin zaten dıyıp çat kapı gelenlerın de eksık olmaz. Ama sende bende ki gıbı özgıvensızlık var. Bunu aş ve mutlaka evlenmeden once calısmaya basla. Yoksa mutsuz olacaksın cok yuksek ıhtımalMerhabalar. Universite mezunuyum. 2016da mezun oldum. Kpssden gecerli puani cekmeme ragmen hicbir mulakata gitmedim cesaret edipte. Birkac ise girdim ama hep kotu deneyimler yasadim kisa surede ciktim. Ilk baslarda dert etmesem de 24 yasindayim ve bazi seylerin icime dert oldugunu farkettim. Tekrar universiteye hazirlanayim dedim. Simdiye kadar calistim ama simdi kazansam bile 4 sene okuyup tekrar sinavlar is basvurulari cok uzun bir zaman geliyor. Nisanlim calismam taraftari degil. Zorlamiyor asla karismiyor ama fikrimi sorarsan calismani istemem dedi. En cok icime batan da arkadaslarimin, yeni tanistigim insanlarin karsisinda cevap verememek. Nisanlimin arkadasi ve kiz arkadasi 4umuz disari ciktik. Kiz calisiyor kurslara yazilmis. Kadin ayaklarinin ustunde durmali sende birseyler yap vs diyor. Isin kotusu evde kaldikca hersey uzak geliyor. Bir kurs bir spor salonu. Evlenince nisanlimin ailesi kalabalik ev hanimi olursam ev gezmeleri falan baslayacak. Hic boyle seylerin insani degilim. Yani bunlar yanlis demiyorum boyle dusunene yasayana saygim sonsuz. Ama o kadar yetersiz hissediyorum ki. Avukati mi dersiniz, lojistik elemani mi dersiniz, ogretmeni mi dersiniz. Ben hic. Ne yapiyorsun dedilerinde evdeyim demeye cekiniyorjm kendimi kotu hissediyorum. Hayalimde hep calisan kariyer sahibi aksam esiyle evine dönen bir kadin vardi. Neden boyle oluyorum? Ev hanimi olursam bir omur evde asosyal mi gecirecegim? Bir donem icin yasadigim bir bunalim mi bu? Ne yapmaliyim fikirleriniz belki icimdeki sıkıntıya derman olacak esirgemeyin lutfen ❤
Psikolojimi okumak istiyorsun bende sosyoloji mezunuyum aile danışmanlığı sertifikası bir dönem popüler oldu çok kişi aldı ama hepsi işsiz sen iş bulup çalışmak istiyorsan psikoloji sosyoloji felsefe gibi bölümleri okumanı tavsiye etmem kişisel gelişim için okunabilir ama çalışmak için alanı olmayan bölümler bunlarPsikoloji okumak hep hayalimdi malum 28 Şubat yüzünden hiç düşünmediğim bi önlisans okudum ama bi gün yapacağım inş lisansa geçiş yapıp bitirebilirsem aile danışmanlığı için uğraşmak istiyorum tabi bu arada orta yasa geçiş yaparım
Kendimi aşarsam cok başarılı olabilirim.Hayat cesur olanlara şans tanır.
Puan almana ragmen mulakata girmeye cesareti olmayan biri iş hayatinda ne kadar basarili olabilir ki?
Birşey demeyeceksiniz, yapacaksınız.Ya da ne gibi ugraslar bulabilirim? Hayatimi düzene sokmak yeni insanlar tanimak icin neler yapabilirim? Birde boyle evde oturduğumu duyan insanlara ne demeliyim? Calis ayaklarinin ustunde dur sen ne yaptin isi gucu bari kendini gelistir falan diyenlere?
Ne güzel yazmışsınız. Sizin gibi düşünen öğretmenleri bile acikta birakan ulke... Bircok ogrencinin hayatina dokunabilecek fikirlere sahipsiniz ama demek ki hayırlısı bu gercekten. Tesekkur ederim guzel dusunceleriniz icinBen 2011 mezunuyum.
2 sene kpss için çok uğraştım. Olmadı.
3 sene de özelde çalıştım.
Sonrasında iş bulamadım. Ögretmenim. Yaşadığımız yer küçük. Özel okul sayısı az.
Bir-çok yere basvuru yaptım. Cokca sinir krizleri geçirdim. Sonu ne peki. Hiçbirşey.
Olmayınca olmuyor. Olanda 1 hayır, olmayanda bin hayir derler. Ne yapalım kismet degilmis. Ha iş bulursam da şimdi gider çalışırım ame memlekette her 10 kisiden 3 tanesi zaten işsiz.
Ben evliyim. Eşim calismama karışmaz. Sınıf arkadasimdir. Universiteyi birlikte okuduk. Büyük kazançlarımız yok ama çok iyi bir evliligimiz var. Ciddi bir ekonomik sorunumuz da yok. Öyle sıkışmıyoruz yani.
Bengün içinde kendimi oyamıyorum. Bi kere bol kitap okuyorum
Roman kahramanlarına aşık oluyorum. Sonra onlardan ayrılırken ağlıyorum.
Film izliyorum. Bol bir yelpazem var. Dram türüne ayrica hayranım.
Yeni yemek ve pastalar deniyorum. Seversem yiyorum
Sevmezsem eşime cebren ve hile ile yediriyorum.
Annem alt sokakta. Onun yanına iniyorum. Annem bi kadının çocuğuna bakiyor. Bazen onu alıp sahilde gezdiriyorum. Salincakta salliyorum.ben disari cikmis oluyorum. cocuk hava aliyor. Annem de dinleniyor.
Sonra yakinda yengem var. Çok severim onu. Onunla planlar yapıyoruz. Sonra annemi de zorla dahil ediyoruz.
Yürüyüşe çıkıyorum
Market geziyorum
Bişey almasam da öyle bakıyorum.
Babam yatalak babaanneme bakıyor
Bazen ariyor . Gel babaannenin bezini değişelim diyor. Oraya inip babama yardim ediyorum.
Kuzenlerim var. Gelio gidiyorlar. Bazen ben gelip gidiyorum.
Cok yakin bir dostumun is yeri bana yakin. Öğlen arasi cagiriyorum. Iyikötü bi seyler hazırlıyorum. Birlikte yiyoruz. Hem hamile onun da gönlünü almis oluyorum.
Kanavice isliyorum. Hem kendime hem yakınlarıma. Masa örtüleri havlular. Bi şeyler yapiyorum.
Bazen kitaplığımi seviyorum. Kitaplarımla konuşuyorum.
Gün 24 saat. Yetmiyor. Keşke daha uzun olsa
Çalışırken daha cok sıkılıyordum
Stres yorgunluk.
Kendimi ise yaramaz hissetmiyorum.
Ben üniversite mezunu, bol kitap okuyan bi insanım. Bir işe yaramak ya da yaramamak eşya ile ilgili bir kavramdir. Insanlar için gecerli kabul edilemez. Heleki geri kalmiş,işsizliğin tavan yaptığı ülkeler için..
Burası norvec olsaydı işsizlik sorunu olmazdı. Biz de çalışırdık.
Allahın hayrına inan. Allahtan hayırlısını iste. Kpss için çalış. Olursa bir hayır ara,olmazsa bin hayır ara.
Şeytanin seni doldurmasına izin verme.
Allah sağlıktan başka her seye care vermiş
Yanlış anlamayın ama kompleksiniz olabilir mi? Çünkü henüz ergenliğim bittiği dönemde çok güzel kozmetik firmalarından teklif gelirdi. Eğitimlere giderdim ama konu iş başı yapmaya gelince hep cekinirdim. Orada çalışan kızları kendimden ustun görür, yanlarında konuşamazsın neredeyse.. zamanla astım tabi bu kompleksleri ama o yaşımda bana birçok fırsat kaybettirdi.. ve ben de depresyon da olduğumu düşünürdüm. Gayet eğitimim iyiydi ama gidemiyordum, gitsem de birkaç ay sonra bırakıyordum. Sanki hepsi bana gıcık oluyor gibi geliyordu.. meğerse kompleks sahibiymisim :) öyle olmasa belki şu an çok başka yerlerde bir makyaj artistiydim :) bı düşün, bir bak istersenBelki de evet. Yanimda birisi olunca hadi su kursa gidelim sunu yapalim deyince hemen harekete gecmek istiyorum bir istek oluyor icimde. Ama tek basima ne kursa gitmek ne egitim almak hicbirsey istemiyorum. Baskasina bagimli olmaktan degil ama 3 senedir evdeyim ve kotu is deneyimlerinden sonra küstüm birseylere sanki
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?