Delirmek uzereyim, yolumu cizemedim

Boleyn Kizi .!.:

Ben 2011 mezunuyum.

2 sene kpss için çok uğraştım. Olmadı.

3 sene de özelde çalıştım.

Sonrasında iş bulamadım. Ögretmenim. Yaşadığımız yer küçük. Özel okul sayısı az.
Bir-çok yere basvuru yaptım. Cokca sinir krizleri geçirdim. Sonu ne peki. Hiçbirşey.

Olmayınca olmuyor. Olanda 1 hayır, olmayanda bin hayir derler. Ne yapalım kismet degilmis. Ha iş bulursam da şimdi gider çalışırım ame memlekette her 10 kisiden 3 tanesi zaten işsiz.

Ben evliyim. Eşim calismama karışmaz. Sınıf arkadasimdir. Universiteyi birlikte okuduk. Büyük kazançlarımız yok ama çok iyi bir evliligimiz var. Ciddi bir ekonomik sorunumuz da yok. Öyle sıkışmıyoruz yani.

Bengün içinde kendimi oyamıyorum. Bi kere bol kitap okuyorum
Roman kahramanlarına aşık oluyorum. Sonra onlardan ayrılırken ağlıyorum.

Film izliyorum. Bol bir yelpazem var. Dram türüne ayrica hayranım.

Yeni yemek ve pastalar deniyorum. Seversem yiyorum
Sevmezsem eşime cebren ve hile ile yediriyorum.

Annem alt sokakta. Onun yanına iniyorum. Annem bi kadının çocuğuna bakiyor. Bazen onu alıp sahilde gezdiriyorum. Salincakta salliyorum.ben disari cikmis oluyorum. cocuk hava aliyor. Annem de dinleniyor.

Sonra yakinda yengem var. Çok severim onu. Onunla planlar yapıyoruz. Sonra annemi de zorla dahil ediyoruz.

Yürüyüşe çıkıyorum
Market geziyorum
Bişey almasam da öyle bakıyorum.

Babam yatalak babaanneme bakıyor
Bazen ariyor . Gel babaannenin bezini değişelim diyor. Oraya inip babama yardim ediyorum.

Kuzenlerim var. Gelio gidiyorlar. Bazen ben gelip gidiyorum.

Cok yakin bir dostumun is yeri bana yakin. Öğlen arasi cagiriyorum. Iyikötü bi seyler hazırlıyorum. Birlikte yiyoruz. Hem hamile onun da gönlünü almis oluyorum.

Kanavice isliyorum. Hem kendime hem yakınlarıma. Masa örtüleri havlular. Bi şeyler yapiyorum.

Bazen kitaplığımi seviyorum. Kitaplarımla konuşuyorum.

Gün 24 saat. Yetmiyor. Keşke daha uzun olsa

Çalışırken daha cok sıkılıyordum
Stres yorgunluk.

Kendimi ise yaramaz hissetmiyorum.

Ben üniversite mezunu, bol kitap okuyan bi insanım. Bir işe yaramak ya da yaramamak eşya ile ilgili bir kavramdir. Insanlar için gecerli kabul edilemez. Heleki geri kalmiş,işsizliğin tavan yaptığı ülkeler için..

Burası norvec olsaydı işsizlik sorunu olmazdı. Biz de çalışırdık.

Allahın hayrına inan. Allahtan hayırlısını iste. Kpss için çalış. Olursa bir hayır ara,olmazsa bin hayır ara.

Şeytanin seni doldurmasına izin verme.

Allah sağlıktan başka her seye care vermiş

Genişletmek için tıkla...

Ggzem .!.:

Merhabalar. Universite mezunuyum. 2016da mezun oldum. Kpssden gecerli puani cekmeme ragmen hicbir mulakata gitmedim cesaret edipte. Birkac ise girdim ama hep kotu deneyimler yasadim kisa surede ciktim. Ilk baslarda dert etmesem de 24 yasindayim ve bazi seylerin icime dert oldugunu farkettim. Tekrar universiteye hazirlanayim dedim. Simdiye kadar calistim ama simdi kazansam bile 4 sene okuyup tekrar sinavlar is basvurulari cok uzun bir zaman geliyor. Nisanlim calismam taraftari degil. Zorlamiyor asla karismiyor ama fikrimi sorarsan calismani istemem dedi. En cok icime batan da arkadaslarimin, yeni tanistigim insanlarin karsisinda cevap verememek. Nisanlimin arkadasi ve kiz arkadasi 4umuz disari ciktik. Kiz calisiyor kurslara yazilmis. Kadin ayaklarinin ustunde durmali sende birseyler yap vs diyor. Isin kotusu evde kaldikca hersey uzak geliyor. Bir kurs bir spor salonu. Evlenince nisanlimin ailesi kalabalik ev hanimi olursam ev gezmeleri falan baslayacak. Hic boyle seylerin insani degilim. Yani bunlar yanlis demiyorum boyle dusunene yasayana saygim sonsuz. Ama o kadar yetersiz hissediyorum ki. Avukati mi dersiniz, lojistik elemani mi dersiniz, ogretmeni mi dersiniz. Ben hic. Ne yapiyorsun dedilerinde evdeyim demeye cekiniyorjm kendimi kotu hissediyorum. Hayalimde hep calisan kariyer sahibi aksam esiyle evine dönen bir kadin vardi. Neden boyle oluyorum? Ev hanimi olursam bir omur evde asosyal mi gecirecegim? Bir donem icin yasadigim bir bunalim mi bu? Ne yapmaliyim fikirleriniz belki icimdeki sıkıntıya derman olacak esirgemeyin lutfen ❤

Genişletmek için tıkla...

CivCivKalimero .!.:

Yanlış anlamayın ama kompleksiniz olabilir mi? Çünkü henüz ergenliğim bittiği dönemde çok güzel kozmetik firmalarından teklif gelirdi. Eğitimlere giderdim ama konu iş başı yapmaya gelince hep cekinirdim. Orada çalışan kızları kendimden ustun görür, yanlarında konuşamazsın neredeyse.. zamanla astım tabi bu kompleksleri ama o yaşımda bana birçok fırsat kaybettirdi.. ve ben de depresyon da olduğumu düşünürdüm. Gayet eğitimim iyiydi ama gidemiyordum, gitsem de birkaç ay sonra bırakıyordum. Sanki hepsi bana gıcık oluyor gibi geliyordu.. meğerse kompleks sahibiymisim :) öyle olmasa belki şu an çok başka yerlerde bir makyaj artistiydim :) bı düşün, bir bak istersen

Genişletmek için tıkla...

Ggzem .!.:

Tabi ki olabilir. Sosyal ortamimda girisken konuskan bir insanim. Yeni insanlar tanimayi cok severim. Yeni yerler kesfetmeyi. Yani yabani de degilim. Birkac is deneyimimde kotu seyler yasadim. Sonra da gerisi gelmedi iste. Belki de dediginiz gibidir. Umarim asarim en kisa zamanda

Genişletmek için tıkla...

Ggzem .!.:

Ya da ne gibi ugraslar bulabilirim? Hayatimi düzene sokmak yeni insanlar tanimak icin neler yapabilirim? Birde boyle evde oturduğumu duyan insanlara ne demeliyim? Calis ayaklarinin ustunde dur sen ne yaptin isi gucu bari kendini gelistir falan diyenlere?

Genişletmek için tıkla...