Özet geçeyim yine de, ülkemizdeki en büyük eksiklik çocukların hayatlarındaki sosyal aktiviteler. Çocuklar okula gidiyor, eve geliyor. Zaten sokakta koşup oynayamıyorlar çünkü dışarısı tehlikeli. Evde sürekli onlarla oynayacak, ilgilenecek ebeveynler de yok çünkü ebeveynler de çalışıyor veya yoruluyor. Çocuklar okuldan başka bir ortam görmüyorlar. Rutin hayat okula endeksli.
Oysa düzenli spor yapan bir bireyin hayatı da buna göre şekillenir. Sporda enerjisini attığı için gece uykusu rahat olur. Enerjik uyanır. Beslenmesi buna göre şekillenir, yaşına uygun, enerji üreten besinler tüketir. Spor yapan çocuk şekeri az tüketir ki şeker bugün birçok hastalığın sebebidir. Basit bir şekilde çocuğun sosyal hayatında değişiklik yapmış olursunuz. Bunu da rutin haline getirirseniz uzun vadede sağlıklı bir birey yetiştirmiş olursunuz. Bakıyorum bugün çocuklar o kurstan bu kursa koşuyor işte satranç, resim, piyano gibi. Fiziksel aktiviteye yönlendirilen çocuk sayısı gerçekten çok az. Sağlıklı beslenmek zaten maddi olarak zor evet ama bir de bunu imkana rağmen sağlamayan ebeveynler var. Bu konu gerçekten önemli.
Bunun dışında okul hayatı dışında başka bir sosyal çevresi olan çocuğun hikayesi olur. Anlatacak bir şeyi olur. Bütün bunlar çocukluktan itibaren alışkanlık haline getirilirse sağlıklı bireyler yetiştirilir. Spor sadece fiziksel değil ruhsal bir aktivite aynı zamanda. Bence günümüzün en büyük eksikliği bu.
diyeceklerim bu kadar
