Benim oğlumu anlatmişsiniz.Aynen çok konuşur ve mantıklı mantıksız çok soru sorar.Artik sabrım taşmaya başlıyor bu kadar sorup bir de ne cevap vereceğim diye zorlanınca ama doğru yaklaşımda bulunmak ta istiyorum tabi doğru yetiştirebilmek için.Yani Allah bize kolaylık evlatlarımıza da sağlıklı,başarılı güzel bir gelecek nasip etsin inşallah
şimdi doğru iletişim dili ile çocuğa ulaşmak aslında mümkün ama her çocuğun yapısı farklı. 
Kimse kaydınızı silemez, çocuğunuzu okuldan gönderemez. Veli istediğinde bile yazılı dilekçe alıyoruz okuldan kaydı silmek için.
O kadar güzel uzun uzun anlatmışsınız ki gerçekten ilham almamak mümkün değil.Çook teşekkür ederimYorumu alıntılamadı tekrar cevap yazayım
Dedim ya, diğer ikisi ile çok farklılar. Mesela hiç birine direktif verir gibi konuşmuyorum. Elbette Dur, yapma vs. Dediğim anlar var fakat belli temel oluştuktan sonra bu aşamaya geçiyorum.
Şöyle örnek vereyim, geçen gün eline çakmak almış ve ateşliyor. "Napıyorsun? Yapma! Evi yakacaksın! Kendini yakacaksın!" Demedim. O kısımda müdahale etmem gerekti ve ciddi sonuçlar doğurabilirdi.
Sakince elindeki çakmağı almadan "Biraz konuşabilir miyiz? Hayvanlar hakkında (en zayıf noktası) dedim ve kabul etti. Sonra doğadaki hayvanları, yaşadıkları yerleri anlattım. "Bazen evsiz kalıyorlar ve yaralanabiliyorlar " dedim. Hatta bazen benzer şeyleri insanlarda yaşıyor dedim.
Neden anneciğim? Dedi. Çünkü mangal yaparken ateşin odunu yaktığını görüyorsun değil mi? Dedim, Evet dedi. Peki ormandaki ağaçlar bu oduna benziyor farkettin mi? Hatta işe yaramayan kısımlarını odun olarak kullanırız. Şu an elinde tuttuğun çakmak ile biz odunları yakıyoruz ve bununla yanlışlıkla ağaçları yakarsak hayvanlar evsiz kalır ve yaralanır. Evimizde yakarsak kapı ve mobilya ağaçtan yapıldığı için içerisinde biz de olduğumuz için yaralanıp, evsiz kalabiliriz.
Bunu ancak boyu tavşan heykeli kadar olanlar kullanabilir (parktaki heykel, yetişkinlerin boyu için onu kullanıyor) dedim.
Anneciğim o zaman bu kötü bir şey, bir daha oynamam, çakmağı kaldırabilir misin? Hayvanlar ağlamasın dedi ve kendi rızasıyla, zararlı olduğunu anlayarak bıraktı.
Her çocuğa ulaşmanın muhakkak bir yolu vardır ama önce çocuğu tanımak gerekir, onun dünyasına, onun yaşıyla girmek gerekir.
Biz şu an doğudayız ve 2. Bahçeli bir evimiz var. Biraz daha ücra kalmış ve merkezdeki çocuklarla, oradaki çocuklar arasında uçurum var. İlk zamanlar bahçeye izinsiz girip talan ediyorlardı hiç kızmadım. Önce beni tanımlarını istedim, sohbet ettim. Sonra canları meyve yemek isterse benden izin alarak diledikleri kadar yiyebileceklerini söyledim. Eğer evde yoksam bahçeye sahip çıkar mısınız? Dedim.
Sonra aşılı meyve fidanları getirttim. Bana mahallenin yetişkinleri "Canavar gibiler valla kökünden sökerler" dediler hem de kendi çocukları için. Hayır dedim yapmazlar.
Ben, bizim bahçedeki dışındaki boş arsalara o fidanları dikmek için yabani ot, çalı keserken bir baktım koşup geldiler ve beraber temizledik, beraber diktik ve sulama işini onlara verdim.
Ne fidanı söktüler, ne yaprağına dokundular. Aksine büyümelerini bekliyorlar. Bir de sevindiler tarifsizdi.
Aileleri bile güldü, şaşırdılar. Yani demem o ki kötü çocuk yoktur. Kalıtsal hastalığı olan çocuklar bile doğru yaklaşım, doğru iletişimle sonuç veriyorlar.
Çocuğunuzla iletişim yolunu tekrar gözden geçirin. İlla bir yerlerde eksik vardır, bir şeye tepkilidir vs. Bu çocuk dışlanmamalı ama en büyük görev size düşüyor. Belli ki bu çocuğun bir parçası, bir yerlerde eksik kalmış.
Bakın yengem ameliyat olmuştu ve oğlumuda götürmek zorunda kaldım. Dedim ya, benim oğlum hareketli bir çocuk. Yanıma oturttu ve izah ettim beni anladı ama nihayetinde yaşı kadar idrak edebiliyor ve çocuğumu tanıdığım için ziyaretimi maks. Yarım saat planladım ve oğlum hiç kalkmadı, ben bu süreyi 45 dk. Yapmadım ve sorunsuz kalktık ordan.
Daha açıklayıcı ve yöntemi doğru kullanarak daha doğru bir yaklaşımda bulunacağım.Alinti yaptım sanıyordum sizden, yapamamışım galiba.:) Benim oğlum da hayvanlara karşı biraz sert yaklaşıyor,mesela degdirmiyor ama uzaktan tekme atar gibi yapıyor,artık o an çok geriliyorum beni dinlemeyince.Sana böyle yapsalar hoşuna gider mi vs gibi konuşuyorum.Bilmiyorum daha doğrusu nasıl olmalı.Tavsan,civciv istiyor mesela ,eve ikisinden de alıp gözetiminde baktirip beslenmesini kendisine yaptırsam zamanla etki eder diye düşünüyorum.
Çok teşekkür ederim o kadar güzel cesaret verdinizki şuanda daha da içim rahat etti.Kimse kaydınızı silemez, çocuğunuzu okuldan gönderemez. Veli istediğinde bile yazılı dilekçe alıyoruz okuldan kaydı silmek için.
Öğretmenin ve idarenin kurduğu şu cümle beni irrite etti.
Gidin konuşun, sürekli bunu söylüyorsunuz şikayet edeceğim deyin, bakın nasıl değişecek tavır.
Elimden geleni yapmasam tamam haklılar derim ama bildiğim ne varsa elimden geldiğince uyguluyorum.Bir de biliyorum ki doğru yaklaşım gösterip eğitimini doğru aldirmazsak ilerde daha büyük sorunlara yol açabilir.Yani bunu bile bile ihmal etmek çocuğumun hayatına zarar Allah korusun..
İdare bir rapor, disiplin suçu vs olmadan okuldan atamıyor, hele de devlet okuluysa.Çok teşekkür ederim..
Merhaba
Ne biçim öğretmenmiş düzgüncene işini yapmak istememiş rahat oturmak istemiş devlet anaokuluna verin bagımsız anaokuluna önceden gidin konusun anlatın derdinizi onlar gerekli görürse özel eğitimede yönlendirirArkadaşlar merhaba 6 yaşında anaokuluna giden dehb li bir oğlum var.Daha önce de benzer konu açmıştım.Geçen seneden bu yana anaokuluna gönderiyoruz,okulda etkinliklere katılmama,söz dinlememe gibi olumsuz hareketlerinden dolayı şikayet aldığımız için psikiyatra gidip ilaca başlamıştık.geçen seneden bu yana bu sene tam olarak dhb diye söylendi şu anda ilaç konser da vermişti paydasını yani biz görsek de öğretmen yine aynı şekilde şikayet edince Geçen gün yine dra gittim concertanın dozunu arttırdı 27 mm yaptı artı akşam da yatmadan ricus 1 mi veriyorum ancak öğretmenimiz hala şikayet halinde ve şikayeti ederken de bakıyorum çocuk masanın başında (o an oyun saatiydi)çok sakin bir şekilde oyuncakları ile oynuyor.Yani ne diyeceğimi bilemedim çok sakin gördüm hocam yani ilacın fazlası da ağır gelir falan dememe kalmadı işte diğer çocukları da düşünün falan diyor,tabii ki hepsini düşünüyorum ama yani baktığım zaman ilaç gerçekten etkisini gösteriyor durulmuş bir çocuk yani.Etkinlikte kitap etkinliği yaparken çok fazla katılmıyormuş yani ben daha neler yapabilirim..Dr da aslında şaşırdı yani daha robot mu olsunlar gibisine bir cümlede kurmuştu hatta, sonra dedi ki baktın olmadı akşam verdiğin ilacı sabah ta daha az dozda yine ver dedi. Henüz sabah bu ilacı vermeye geçmedim,sabah sadece conserta veriyorum çünkü sabah da onu verirsem bu yaştaki bir çocuğa bilmiyorum bu kadar ilaç fazla gelmiyor mu?Öğretmenimiz özel eğitime yönlendirebiliriz dedi ayrica.Böyle bir durum olsaydı psikiyatr bize söylemez miydi geçen sene de bu sene de özellikle sordum özel eğitimlik bir durumu var mı diye hayır dedi.Yani ne yapacağımı şaşırmış durumdayım Bir de öğretmen dedi ki yani dedi olmazsa olmuyorsa gönderebilirim okuldan gibi bir cümle de kurdu Ne yapabilirim bu durumda lütfen yardımcı olur musunuz?Yani ne yapayım , öğretmen buranın faydası olmaz dedi.Şaştim kaldım..
