çok yalnızım....:(

karşı komşumu bi kere kapıda gördüm eşimle selamlaştı sanırım bekar bi adam..
 
Aynı ben Hele birde gurbette kimsen yoksa daha da kötü.Neredeyse 2 yıl olacak birkere hoşgldine gelen yok.Zaten burada komşuluk kavramıda yok.Alıştım artık bende.Evdeyim çalışmıyorum.Yabancı dil kursuna gittim.Dilimi az geliştirdiğimde bende çalışmaya başlayacağım.Bu arara iyi ki kadınlar kulubü var azda olsa insan kafasını dağıtıyor.
Kendimi oyalayacak işlerim var mesela.Çiçeklerim var ,el örgüleri yapıyorum ,ders çalışıyorum. derken vakit geçiyor.
 
ah ah seni ne iyi anlıyorum ben de halk eğitimdeki kurslara bakıcam iş bakıyorum bi taraftan da ilanlara başvuru yapıyorum kpss yi de düşünüyorum gurbetlik çok zormuş çooook aslında öyle ailesine düşkün olan bi insan değilim ama yalnızlık beni ve psikolojimi mahvetti evde bütün gün boş olduğum için saçma sapan şeyler düşünüyorum sonra eşimle tartışıyoruz
 
siz nerede yaşıyorsunuz
 
ben de mersindeyim ama suriyede gibi hissediyorum kendimi....
Almanyadayım canım ben.Aile özlemi bir yandan ,vatan özlemi bir yandan.Günlerim gelip geçiyor.Arkadaşım hiç yok ama olsun çalışmaya başlarsam o da olur.Şimdilik evdeyim.
ben de mersindeyim ama suriyede gibi hissediyoum kendimi... allah yardımcın olsun almanyanın neresi benim dayımlar da almanya bakarsın yakınsındır..:)
 
Mersinde yıllardır yaşıyorum.
Şehir iyi hoş ama insanı gariptir.
Benim de hiç arkadaşım yok.
Liseden arkadaşlar bile görünce suratını çevirir öyle bir insanı vardır.
Sana birden yanaşmaya çalışan insan da senden mutlaka bir çıkarı vardır.
Dostluklarına ve samiyetine asla güven olmaz.
Komşuluk, yakınlık çok çok zor kurarsın.
Mersin insanının garip bir huyudur bu. Kendini mükemmel sanar ve hep zengin göstermeye çalışır.
Gözleri fıldır fıldırdır biri bana bakıp kıskanıyor mu diye... Havasından mı suyundan mı bilmiyorum.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…