Selam bayanlar,
Başlıktan da anlaşılacağı gibi, delirmek üzereyim. Şuan kendimden şüphe ediyorum.
Yahu bir de ilişkiler de iletişim konusunda kendimi akıllı sanırdım. Çenem şişti, fakat kendimi anlatamadım.
O sinirle en denmeyecek şeyler söyledim.
Durumumuzu olabildiğince özet geçmeye çalışıcam. Ama yinede uzun. Çünkü konu, benim eşimin beyni gibi iç içe geçik durumda.
Mevzu şu, eşimle deli gibi çocuk istiyoruz. Maalesef olmuyor. Beyimiz bir spermiyogram için 7 ay sonra lab a gitti. Dokuzuncu ay ancak
tüp bebek için dosya açtırmaya razı oldu. Orada beyimize tüp yapamayacaklarını önce, tedavi olması gerektiğini söylediler. Kısaca varikosel derdi.
Bu arada bekleyip olmamasından dolayı psikolojim yamulmuş durumda. Zaten doktora gitmeyi kabul etmesinin sebebi de bu. Artık depresyonuma tahammül edemiyormuş. LAFA BAK! LAFA!
Depresyon hali ümitsizlikten olduğunu. Bu konudaki hareketsizliğin benim umudumu kırdığını bir türlü anlatamıyorum.
Neyse gittin, adam akıllı adımlar at değil mi? Paşa ne olsa beni bununla tehdit ediyor. Mesela bir konu üzerine tartışıyoruz. Bende ameliyat olmıycam. Diye konuyu buraya çekiyor. 1 değil 2 değil. İşin tuhafı o da bu konuda çok stresli ve üzgün ama nafile. Bana kızınca konuyu buraya getiriyor.
Açıkçası bende çocuk eyler gibi ^^he he^^ deyip, plan yapmaya, onu bu plana uydurmaya çalışıyorum. Mesela:
Çocuk için tedavi olanlar bilir bu işlemler oldukça masraflı. Şimdiden önlemimi almak istiyorum. Harcamalarımı olabilecek en minimuma indirmiş biçimde yaşıyorum. Param olsa da İhtiyacımın dışına çıkmıyorum. Şuan kafamda hep aynı şey var. Üç kuruş üç kuruştur onu da kenara koyar, gerekirse kullanırız ve asla kredi kartı kullanma, kullanırsan hemen kapat!!!
Bu arada bu ay ve önümüzdeki ay, tam kenara koyma zamanımdı. Kredim bitti. Allahınn cezası, gitmediğim, eltimin, sülalesine tatil yaptıran yazlığın, beni ne ilgilendiriyorsa yalıtım masrafının son taksiti.
Bu yazlık mevzu geçen konumda var.
Neyse bu gün eşimin abisi arıyor. Sıkıştım benimde taksitimi öder misin diyor. Eşimde doğal olarak, tamam abi sorun değil diyor. Bana geldi. Bir taksit daha varmış dedi. Ben geçen ay bittiğini sanıyordum. Bu arada abiminkini de biz ödiycez dedi. Bana konuşmayı anlattı. Bende iyi yapmışsın dedim. Benimde başıma böyle bir şey gelse, bende ''sana sormadan'' tamam derdim, dedim. (Sana sormadan kısmının üstüne biraz basmış olabilirim) :)
Neyse bizim ki yüz buldu ya, başladı, ben bu yılda aidat ödemek istiyorum dedi.
(Biz her sene kullanmadığımız için aidat ödemeyeceğiz diye anlaşıyoruz) Ama ne hikmetse, o aidat bize bir şekil kaçıyor. (Aidat dediğim bizim yıllık tatil paramız).
Hop dedim,
orada dur bakalım. Para biriktirmemiz lazım. Sen aylardır mesai yapıyorsun, ben bu kış, kendime kot bile almadım, kusura bakma ama eltimin sülalesi, komşusu, hatta komşununda sülalesi, gelip tatil yapacak diye ben o kadar parayı veremem.
Yok efendim o onlar tatil yapsın diye vermek istemiyormuş. abisine yardım etmek istiyormuş.Bu para mecburen verilecekmiş, biz vermesek abisi vermek zorunda kalacakmış. Diyorum satalım kurtulalım. Abisi satmak istemiyormuş. Tek biz istemiyoruz diye satmak saçmaymış.
Dedim ki, Tamam o zaman veririz. Ama bilki ben bu sene oradayım. Kuzen ve annemle kız kıza tatil yapmak istiyorum. Önce kuzen gelir yiğenimide getirir, bende çocuk severim. Sonra annem gelir, takılırız. Sende hafta sonları ve yıllık izninde gelirsin.
Vay efendim ben çok bencilmişim. Ben gidersem onlar gidemezmiş. Kuzenim ne diye benimle tatil yapıyormuş. (Halbuki geçen sene söylemişti, al kuzenini de git takıl hayatım, diye. Ben paşa yazın ortasında yalnız sıkılmasın diye gitmemiştim).
Neyse, bu ne para gözlük ve kıskançlıkmış. O sadece abisine yardım etmek istemişmiş. Ben onu anlamıyormuşum.
Ve ameliyat olmayacakmış. Ne alakaysa!!!...
O noktada bende film koptu arkadaşlar. 3 defa sakince anlatmaya çalıştım. 4 üncüde ağzıma geleni saydım.
Biri beni sakinleştirsin. Sinirden göremediğim bir şey söylesin. yoksa ne ona, ne de bana rahat yok.
Bu arada yazın sıkılan olursa haber etsin, havuzun yanında ona da bir şezlong buluruz... :)