Çocuktan sonra kaybedilenler

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Kolay olan o zaten. Derler ya "mayası bozuk" işte konu sahibi tam olarak bunu yapıyor o çocuğa. Kızı büyüdükçe yine onu suçlamaya devam edecek psikolojik baskı yapacak. Bu da bir nevi istismar değil mi?

sen kocana yeter diyeme ama çocuğuna sürekli senin yüzünden psikolojisi aşıla bu mu el kadar sabinin hak ettiği?
çocuğu psikoloğa psikiyatra götürmek bile gelmemiş akıllarına ama o kadar zor o kadar fena bi cocuk ki aman yarabbim. kimse düzeltemez dediğin gibi mayası bozuk çocuğun demeye getiriyor
 
Hep arkadaş gazı.Kafama tüküreyim.
Sizin sorununuzun sebebi tamamen bu işte
Arkadaş istedi , aile istedi , konu komşu sordu diye cocuk yapılmaz
Herkes cocuk yapmak zorunda değil, şu topluma bunu bir türlü anlatamadık gitti
Burada seneler önce çok yazdım anlattım kızımı, çok çok zor bir çocuktu, sürekli ağlar, kendi saçını başını yolardi, kafasını duvarlara vururdu , dışarı çıkmak cin iskencesiydi , neler neler yaşattı bize ama biz kendi istegimizle yaptık kızımızı, büyük bir aşk ile sevdik , eşimle aramizin bozulduğu oldu çünkü onun tahammül seviyesi bana göre daha düşük, senelerce ayrı yattım eşimden çünkü doğrusu buydu , bu da evliligimizi etkilemedi , etkilenmesine izin vermedik , büyüyünce geçti sukur o günler, şimdi gülerek anıyoruz

Sizin probleminiz çocuğunuzu benimseyemrmek , sirtiniza yük görüyorsunuz çocuğu, eşinizle aranızı bozan kişi olarak görüyorsunuz ama aranızı bozan cocuk değil, eşiniz ve sizsiniz

Bu arada şunu da yazıyım, eşimin tahammülü az derken bagrinip kıyameti koparmiyordu , cocuk agliyor diye üzüntüden ve caresizlikten o da oturup ağlamaya başlıyordu benim sinirimi bozuyordu iyice
 
Yooo gayette uydururlar. Dün oğlum yarın okul yok öğretmenim söyledi dedi. Şu an okulda mesela. Şizofreni olmadığına eminim.
Tabiki uydurur cocuk bu, o anlamdaki kendisinin dahi inandığı hayal ürünlerini demiyorum. Yaşanmış bir gercegi bile isteye saptırma işini diyorum manupulatif anlamda konuşuyorum. Mesela cocuklar otururken bi adam geldi cocuklarin bi tanesini dövüp kaçırdı adami da net bi sekilde gördü. Kaçıran adam bu degil de öbürüydu, ya da yoo oyle bisey olmadi ki diyemez olayi örtbas etmek için bir yetişkin gibi normalde.
 
Tabii ki gerçekten katil olmuyoruz.Ama o anki ruh halini yaşamayan bilemez. Düşünseniz sabah kalkmışsınız ve üzerinden 4 saat geçmiş duyduğunuz tek ses ağlama.Bir yandan kusmuk siliyorsunuz. 14.ayindan beri bu böyle devam ediyor. Genel cerrahi bile götürdük.acaba popsunda çatlak mi avr diye.yok yok yok.tiroid ,şeker hersye bakildi

Ben anlatayım mı sana oğlumun zorluklarını? ama en çok cefakar fedakar sensin. Ha bir de çok sabırlısın
 
Tek başımıza bakamayız katil oluruz diyen anne, öğretmen de çok tehlikeli değil mi?

Tehlikeli tabi. Bizim de tahammül seviyemizi aştığımız zaman oluyor ama herkese katil olacağım diye söylemiyoruz. Sesli söylemek ve bundan da hiç utanmamak çok çok tehlikeli
 
Bir arkadaşım çocuğunun çok yaramaz olduğunu çok bunaldığını söylemişti. Parkta kaydıraktan ters çıkmak istediğini falan anlattı.
O anlattıkça, benim oğlumu görse acaba ne düşünürdü diye düşünüp durdum (oğlum 3 yaşında)
Benim oğlumda parkta ters çıkmak ister, ağlar kendini yerlere atar.. koltukların tepelerine çıkmak ister, mutfaktaki eşyalarla oynar, unları döker, tuvaletin içine cisimler atar, sularla oynar vb.
Şuan bu kadarını yapmıyor :) ama ben hep bunları normal karşıladım bir çoğunu yaramazlık değil, keşfetme duygusuyla yaptığını düşünüyordum.
Hatta bir gün tüm bakliyatlarımı yere dökmüştü, üzerinde araba sürüyordu bak anne kumlar yaptim araba sürüyorum dediğinde görüntü felaket olsa da hayal gücünü kullandığı için çok mutlu olmuştum.
Oyuncaklarını camdan atıp, anne çekiciyi arayalim getirsin dediğinde bu amaçla yaptığını bilmek hoşuma gitmişti.

Şunu demek istiyorum bazı çocuklar sakin olur, bazıları hareketli, bazıları daha da inat.. çocukların fıtratlarını görmezden gelmeyip onların dilinden yaklaşmak lazım. Ben çok biliyorum oğlum dışardan eve gelmek istemediğinde yerlere atıp, kendini kaybettiği zamanları. Hep sabırla konuştum hep bazen beni duymadı bile yine konuştum.
Bu tarz durumlarda ciddi sabır ve tahammül gerekir bu yüzden hazır olmadan çocuk sahibi olmayın. Çünkü onlar çocuk, yapması gerekenleri olması gerekenleri yapıyorlar.. ebeveynler olması gerektiği gibi davranmadığında iş bu sefer kontrolden çıkıyor. Daha sonra mutsuz anne - baba ve zor diye nitelendirilen çocuklar oluşuyor.
 
Kolay olsa çocuğu vereceksiniz. Algıda seçicilik diyorsunuz ya sizin seçiciliğiniz sadece kocanızı kaybetmemek üzerine kurulu. Maddi imkanlarınızdan vazgeçmemek için kocanıza hoş görünmek için herşeyi yapıyorsunuz.
Meslek sahibi olmuş adam, aynı mesleği sahip bir kadını bulmuş artık evlenme zamanı geldi diye evlenmiş. Siz de baba evinde görmediğiniz maddi imkanlar İçin evlenmişsiniz. Sürekli çocuğa şu kadar para harcadım, seans bu kadardı. Kocanızın anasının babasının köydeki evine yaptıracağınız laminantın parasını söylemiyorsunuz ama. Kocaya yatırım en iyi yatırım size göre. Birbirinizi sevmiyorsunuz, sadece kafanızda çizili hayatı gerçekleştirmişsiniz. Hatta kocanız size tahammül bile edemiyor.
O çocuğa yazık. Bu kadar sevgisizliği hal edecek bişey yapmadı. Sizin egolarınız sonucu dünyaya geldi.
Dünya denge üstüne kurulu, o çocuğa yaşattıklarınızı yaşayacaksınız.
 
Tabii ki gerçekten katil olmuyoruz.Ama o anki ruh halini yaşamayan bilemez. Düşünseniz sabah kalkmışsınız ve üzerinden 4 saat geçmiş duyduğunuz tek ses ağlama.Bir yandan kusmuk siliyorsunuz. 14.ayindan beri bu böyle devam ediyor. Genel cerrahi bile götürdük.acaba popsunda çatlak mi avr diye.yok yok yok.tiroid ,şeker hersye bakildi

15 aylık kızım var.

Eski konularıma bakarsanız ne denli zor günler yaşadığımı buna rağmen direndiğimi görürsünüz.
Ki herşeyi yazmama rağmen...

Kızıma gelince insanlarla konuşurken abarttığımı düşündüğü ama kızımla bir iki saat geçirdikten sonra bana sabır dileyecek kadar hareketli bir çocuğum var.
Bez değiştirmesi, banyosu, yemek yemesi için oturması bile olay.
Ama çok şükür. Hem anne hem baba iyi ki dedikçe bir şeyler düzeliyor. Öte yandan hem eşim hem kendim bazı sorunlar hissettiğimizde psikolojik destek almaktan çekinmiyoruz. Tavsiye ederim.
 
Yine görüştüğümüz psikologlardan birisi odayı terk etmeyin yada onu göndermeyin dedi.yani git odanda ağla gibi.bu cezalandirmaktir dedi.llk 45 dk izin verin ağlasın dedi.yanina oturun .Bir kitaba bakın yada oyuncağa. 45 dk boyunca kendi kendine susmamisca önce sarılın dedi.ama bizimki.sariljnca coştu.o zaman kendi aranızda konuşarak ya da işte kendi kendinize balık.agacta mi olur kitapta öyle mi diyordu gibi cümlelerle dikkatini dolaylı yoldan çekin dedi.llk.45 dk müdahale etmiyorum.sessizce oturuyoruz.ama 45 dk dan sonra dudakları da morarmaya başlıyor.nefes alamıyor esnemeye başlıyor surekli
Ay niye etmiyirsunuz sarilin ne istedigini sorun. Bir istegi var demekki istek ona zarar verecek turdense de oyuncakla dikkat dagitın hadi evcilik oynayalim araba oynayalim deyin olmazsa elma yer misin falan deyin. Hey allahım çocuk bu sanki 25 yaşında gibi mi davranmasini bekliyirsunuz
 
Ağlayan bebe annesi olarak konu sahibine hal vermekle birlikte size de katılıyorum. Sadece onun çocuğu ağlıyor gibi aşırı dramatize bir şikayeti var ve bu konu sahibinin okların hedefi olmasını sağlıyor. Sayfalar önce de yazdım zaten
Benim de oğlum kolay bir çocuk değil. Kolay çocuk mu var bilemem.
Ama çocuktan canavar gibi bahsediyor. Tek bir olumlu kelimesi yok.
İleride kendini sevemeyen bir genç kadın olacak
 
Yersen 🤣Tahammulsuzluk suratimiza yansiyor. Fiziksel etkileride var. Sahsen bunu yasadim tansiyonum yukseliyor, carpintim oluyordu. Birisi alsa bi saat baksa diye kacimiz icimizden gecirmiyoruz? Artik sussun diye dua etmeyen var midir?
Ayrica cocugu sucladigina eminim. Agladigin icin gezmeye gitmiyoruz. Birdaha aglarsan gitmeyecegiz. Tabagi masaya sert koymak bile bir tepkidir. Cocuk herseyin farkinda maalesef
Ben de mesela tahammülsüz bi anneyim burada yalan söyleyemicem çocuğa bağırdığım da oldu. Dediğiniz gibi bu kadar yoğun hisler yaşayıp belli etmemek imkansız. Hatta rahmetli Doğan Cüceloğlu nun bi videosu vardı çocuk bir şey yapar anne aslında o an kızmaz ses çıkartmaz ama derin nefes alır başını olumsuz anlamda çevirir falan ama çocuk anlar diye çok doğru.
Konu sahibinin aşırı suçlanmasına da kızıyorum ama yani insanız tahammül eşiğimiz düşük olabilir sürekli ağlayan bir çocukla baş etmek cidden zor ve yıpratıcı. Sadece bunu sadece kendi başına geliyor gibi lanse edip bütün suçu çocuğa yıkması onu haksız yapıyor
 
Ben de mesela tahammülsüz bi anneyim burada yalan söyleyemicem çocuğa bağırdığım da oldu. Dediğiniz gibi bu kadar yoğun hisler yaşayıp belli etmemek imkansız. Hatta rahmetli Doğan Cüceloğlu nun bi videosu vardı çocuk bir şey yapar anne aslında o an kızmaz ses çıkartmaz ama derin nefes alır başını olumsuz anlamda çevirir falan ama çocuk anlar diye çok doğru.
Konu sahibinin aşırı suçlanmasına da kızıyorum ama yani insanız tahammül eşiğimiz düşük olabilir sürekli ağlayan bir çocukla baş etmek cidden zor ve yıpratıcı. Sadece bunu sadece kendi başına geliyor gibi lanse edip bütün suçu çocuğa yıkması onu haksız yapıyor

Aslinda etki tepki meselesi. Anne cocuguna kotu hissettiriyor, cocuk aglayarak beni birakma demek istiyor. Bir defaya mahsus bir davranis, ses yukseltme, kizmak cocukta 3 yil suren tepkiye sebep olmaz. Cocuk sistematik olarak buna maruz kaldigi icin surekli ayni tepkiyi veriyor.
 
Ben de mesela tahammülsüz bi anneyim burada yalan söyleyemicem çocuğa bağırdığım da oldu. Dediğiniz gibi bu kadar yoğun hisler yaşayıp belli etmemek imkansız. Hatta rahmetli Doğan Cüceloğlu nun bi videosu vardı çocuk bir şey yapar anne aslında o an kızmaz ses çıkartmaz ama derin nefes alır başını olumsuz anlamda çevirir falan ama çocuk anlar diye çok doğru.
Konu sahibinin aşırı suçlanmasına da kızıyorum ama yani insanız tahammül eşiğimiz düşük olabilir sürekli ağlayan bir çocukla baş etmek cidden zor ve yıpratıcı. Sadece bunu sadece kendi başına geliyor gibi lanse edip bütün suçu çocuğa yıkması onu haksız yapıyor
Oydar burada çocuk şeytanlaştırolmış. Alt kattaki çocuk uslu benimki şöyle. Hareketli yaramaz değil. Sadece ağlıyor. Çünkü çocuk ilgi görmek istiyor. Muhtemelen gerçekten ilgilenilmesinin anlıyor. O olumsuz duyguları hissediyor ve bir reaksiyon görmek için ağlıyor. Normal bir anne çocuk ilişkisi yok burada. Annesinden tek ilgiyi ağlarken gördüğü için ağlayan bir çocuk var bana göre ilgisizliği sevgisizliği hissediyor bir reaksiyon bekliyor iyi yada kötü. Belki de sadece ağladığında sarılan bir anne var ondan ağlıyor çocuk
 
Kızım neredeyse 3 yaşına girecek. Eşimle dönüşümlü bakıyoruz.Eşim sabah gidiyor okula ,ben öğleden sonra. Geceleri çok sık olmasada uyanıyor kızım Özellikle hastaysa sabahlıyoruz .Eşim sabah erken okula gittiği için ayrı odada uyuyor. Uyanınca zor uykuya dalıyor ve oldukça gergin oluyor. Aynı odada yatmak çok sıkıntı oldu.Cocuk ağlarsa diye kapıları açık bıraksam eşim de uyanıyor, yanından kalkıp çocuğa baksam yine uyanıyor. Bu defa sürekli bağırıp ortamı daha çok geriyor. Çocuk daha fazla ağlıyor. Gün içinde de akşam 5 ten sonra üçümüz bir araya geliyoruz.Cocukla kaliteli zaman geçiriyoruz.Esim de güzel etkinlikler yapıyor vs.Cocuk uyuduktan sonra bize 2 saat kalıyor ama o 2 saatte benim eşim yok.Kulakligi takıyor ya dizi izliyor yada güldür güldür falan.her gece bu böyle .sonra kalkıp gidip yatıyor.Birkac defa farklı konular açtım sohbet olsun diye,dinledi,bitti mi dedi bitti dediğimde kulaklığı geri taktı.Hayatjmda kendimi hiç bu kadar yalnız sevgisiz hissetmemiştim.Az önce yaz için onların koy evine lazım olan bir tadilattan konu açtım. Laminant falan buldum İnternette.Yine Bi bakar mısın guzelmisler dedim.Ne yapayım g. Sokayım dedi.Geri kulaklığını taktı. O kadar mallaştim ki anlatamam. Hissedemiyorum artık.
Çok değişik anlatım tarzınız. "Çocuk" derken sanki kızınıza hitap etmiyor gibi başkası gibi. Size tavsiyem kendiniz için yardım alın. Bunu suçlayıcı şekilde söylemiyorum. Hangimiz mükemmeliz hangimizin hayatı değişmediki bebekten sonra. Fakat süregelen bir sorun var. Sorun azalarak bitmeli fakat bitmemiş sizinki ayak uydurmak olmamış hayata. Bir zorundalık var. Çocuğunuzu ayak bağı gibi görebilirsiniz ki hangimiz görmedik zamanında. Ama geçti. Ayak uydurduk çoğumuz. Kendi iyiliğiniz için kendiniz için yardım alın.
 
O kadar kolay olmuyor işte o işler.Evdeki kediyi sahiplendirirken bin kez düşünüyor insan.Cocuk sahibi olmak bizim için hatadır. Ama şahsi fikrim senelerdir aaa siz neden çocuk düşünmüyorsunuz ,ileride çok pişman olacaksınız, ya bi gülüşü var ki diye başlayan cümleleri kurup ,çocuk yetiştirmenin en zor taraflarını günah diye saklayan insanlar bizi bitirdi.Bu insanlar az çok bizim yaşam tarzımız biliyorlardı.simdi düştüğümüz durumu gördükçe ya böyle olacağını bilsek hiç ısrar etmezdik dediler.
Güzelim baskasinin lafıyla cocuk mu yapilir. Ekmek bile almaman lazim normalde. Insanlar konusurlar önerirler atarlar tutarlar. Faturayi önce bi kendine kes. Belli ki depresyondasin. Normal koşullarda hicbir anne kolay kolay bu laflari itiraf edemez. Çaresizce çözüm arıyorsun. Anliyorum ben seni üzme kendini degistiremeyecegin bir durum için artik. Cocuga yogunlasmayi bırakın. Cocugu pedagoga götürmek yerine kendiniz çift terapisine gidin. Orda konuşursunuz. Cocuk gözünü açınca hicbir sey yokken aglayacak kadar duygu dünyası karismissa belki de ihtiyaci olan tek sey fiziki sevgidir. Kuru kuru oynamak yerine her fırsatta öpün sevin fiziki temas kurun sarılın. Bazen abartili fiziki yakınlık iyileştirir cocugu.
 
Oydar burada çocuk şeytanlaştırolmış. Alt kattaki çocuk uslu benimki şöyle. Hareketli yaramaz değil. Sadece ağlıyor. Çünkü çocuk ilgi görmek istiyor. Muhtemelen gerçekten ilgilenilmesinin anlıyor. O olumsuz duyguları hissediyor ve bir reaksiyon görmek için ağlıyor. Normal bir anne çocuk ilişkisi yok burada. Annesinden tek ilgiyi ağlarken gördüğü için ağlayan bir çocuk var bana göre ilgisizliği sevgisizliği hissediyor bir reaksiyon bekliyor iyi yada kötü. Belki de sadece ağladığında sarılan bir anne var ondan ağlıyor çocuk
Bunu bilemeyiz. Yani ben de eşim de ilgili sürekli sevgimizi hissettiren insanlarız ama benim çocuğum da ağlak. Bizim suçumuz şu oldu ağlayınca susmuyor ay aman ağlamasın diye biraz onun istediği gibi olmasına izin verdik bu illa somut şunu istiyor verelim gibi değil de ağlıyor ortamı terkedelim ağlıyor montunu giymesin gibi gibi basit ve bir sürü şey. Tabi ki sürekli onun etrafında dönen bir hayattan bahsetmiyorum ama o az kriz çıkmasın diye yapılan şeyler Şuan bundan döndük ama o bunu bir şekilde öğrendi karakter olarak da ağlak bi çocuk olunca tuz biber oldu.
 
Şimdi ben Almanya'da yaşiyorum bulabilirmisiniz bilmiyorum.
Chamomilla d6 tamamen homeopatik tedavi tam kızınız için .
Böyle mızmız herşeye ağlayan ve ağladikca kusan çocuklar için .
 
Oydar burada çocuk şeytanlaştırolmış. Alt kattaki çocuk uslu benimki şöyle. Hareketli yaramaz değil. Sadece ağlıyor. Çünkü çocuk ilgi görmek istiyor. Muhtemelen gerçekten ilgilenilmesinin anlıyor. O olumsuz duyguları hissediyor ve bir reaksiyon görmek için ağlıyor. Normal bir anne çocuk ilişkisi yok burada. Annesinden tek ilgiyi ağlarken gördüğü için ağlayan bir çocuk var bana göre ilgisizliği sevgisizliği hissediyor bir reaksiyon bekliyor iyi yada kötü. Belki de sadece ağladığında sarılan bir anne var ondan ağlıyor çocuk
Ne yazık ki değil. Sürekli ilgileniyoruz ama ağlamaları o şekilde değil. Mesela markete gittik kızım şuna bak ne güzel alalım mı.diyorum yada oyuncakciya.hayir almayalım diye ağlıyor. Hatta hiç unutmuyorum geçen yaz kırmızı kalpli ışıklı balon vardı. Sahilde geziyoruz.Cok güzelmiş ister misin dedim.Demez olaydım. İstemiyorum diye bir başladı.kac kişi geldi çocuğu aglatmayjn ben alayım balonu diye. Balon İstemiyorum diye ağlıyor aslında ama millet balomcunun yanında olunca istiyor sandı.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
X