çocuklara tahammül edemiyorum

Ben çalışan bir anneyim ve dört yaşında kızım var.
Bir bakışımla kızıma anlatmak istediğimi anlatırım;
lakin asla sesimi yükselterek yapmam bunu
sakin sakin anlatırım keza anlar da beni:)
kan bagım olan ya da olmayan bir yere oturmaya gittiğimdede,çocugumu yaşıtıyla özgür bırakırım.
Yaşıtı yoksa,arada kontrol ederim...
Asla kırmasına dökmesine müsade etmem ki zaten de yapmaz...
Demem o ki!!!
çocuklara belli bir yere kadar otorite kurabilirsiniz.
çocuk yine çocuktur...çok da üstüne gidip ''onu bırak,bunu yapma,otur,kalk,elini sil agzını sil,gibi komutlar vermek yanlış
köpek mi egitiyorsunuz allasen???
ögretirsin anlatırsın yapmazsa yine tatlı bir dille uyarırsın...ev sahibi çok rahatsız ise tekrar ediyorum çocuklu ailelerle görüşmez olur biter....
Haa şu konudada hemfikiriz çocuk etrafını sürekli rahatsız ediyor,zarar veriyor,sesini yükseltiyor,ebeveyn gayet relaks tınlamıyorsa,,,buda anne babanın vurdumduymazlığıdır...yine görüşmessin olur biter...
 
pitirtay .!.:
işte burdaki konuda da tam da sizin gibi düşünen ebeveynlerin ne kadar hatalı olduğundan bahsediyoduk.
Kimse o çocuklara put gibi otursunlar kımıldamasınlar demiyor
sadece ne yapacaklarsa başka insanların eşyalarına zarar vermeden ya da başkalarını rahatsız etmeden yapsınlar diyoruz.
Haberiniz var mı bilmiyorum ama kamuya açık yerlerde bazı kurallar vardır
sizin çocuğunuz istediği yerde gezip dolanıp oynayabilir
ama kimseyi ağlayarak ya da oyun sırasında bağırarak rahatsız etme hakkına sahip değil
kimse onun ağlamasını dinlemek zorunda değil
sizin çocğunuz özgür, istediği gibi evinizi dağıtabilir ama hoplayıp zıplarken
aşağı katınızda da sesten uyanan bi bebek yaşıyo olabilir
çok tuhaf bişeyden bahsettiğimi sanmıyorum
sadece "saygı" denen bi kavram var bilmem hatırladınız mı
ayrıca yaramazlık yapma yeri bir başkasının evi değildir
kimse eşyalarını kırdırıp döktürmek zorunda değildir çocuğunuza
insanların buna göz yummasını ya da rahatsız olmamasını beklemek yerine
çocuğunuza gerekli terbiyeyi verirseniz insanlara alınmanıza gerek kalmaz bence
(bunu sizin için söylemedim, çocuğunuz terbiyesiz demedim yanlış anlamayın benim söylediğim böyle düşünen ve davranan insanlar için bir öneri sadece)
Genişletmek için tıkla...

yoo zaten sölediğiniz şeyleri üstüme alınmadım...
Ki,anneliğimi kimse eleştirme hakkına sahip değil
sadece tutumunuzu yanlış buldum
çocuk sevmiyorsanız ypmazsınız
ailelerini eleştiriyorsanız görüşmezsiniz
yaramazlık ayrı,arsızlık ayrıdır ki yaramaz çocuk da yoktur maalesef
çocuk ne kadar yaramzsa o kdar zekidir...
Burada iş anne babaya düşüyor,eleştiriniz onlara olmalı çocuklara değil...
 
ne yazıkki şımarık çocuklara bende sinir oluyorum sonrada vicdan azabı duyuyorum sonuçta o çocuk sorun onda değil onu yetiştirende ama napıyım cidden bende sinir oluyorum etrafa zarar ziyandan başka bişe getirmeyen çocuklara mesela benim sokakta beslediğim hayvanlara zarar veriyorlar serseri mayın gibi sürekli sorun çıkarıyorlar kedilerimin bir tanesini boğmuşlukları bile var şimdi gelde nefret etme bunlardan:ssz:
 
mihribanbalik .!.:


ben çocukluğumda hatırlıyorum annem bizi bi yere götürse ikimize de oyuncaklarımızı ya da kitabımızı verir biz oturur onlarla ilglenirdik.
eğer bi yaramazlık yapsak kesinlikle uzun bir süre misafirliğe götürmezdi.
ama şimdi çocuklar misafirliğe geldiklerinde anneleri çocuklara hiç bişey demiyor. bu çocuğun değil annenin hatası. çocuğun uslu değilse kusura bakma ama kimse senin çikolata lekeni çekmek zorunda değil. eşyalarımı senin çocuğun vursun kırsın diye almadım.
çocuk evet put gibi oturmaz elebtte ama annesi nasıl uslu duracaksa onu keşfetmek zorunda keşfedemezse ya da çocuğun huyu illa dağıtmak orayı burayı kirletmekse bi zahmet büyüyene kadar benim gibi ev sahiplerine gelmesinler.
büyük konuşmayayım da sorunlu bir çocuğum olursa zorunlu kalmadıkça misafirliğe gitmem. parka giderim ormana giderim enerjisini atmasını sağlarım.

yani aslında bu yaramaz çocukların kendileri değil onu yönetmesini bilmeyen anne babalara kızmak lazım.
Genişletmek için tıkla...

Çok doğru söylemişsin.Hem zaten çocuklu evle çocuksuz ev bir değil.
Çocuklu evde ona göre düzen vardır,oyuncak vardır.Çocuksuz eve giderken oyuncak götürülür.
Gitmeden önce uslu durması tembih edilir,uslu durursa dönüşte birşeyler vaadedilir.
Her çocuğun bir tahammül sınırı var.Gidip bilmem kaç saat oturunca her çocuk sıkılır,uykusu gelir,acıkır,mızmızlanır.
Çocukla bir yere gidince,süresini çocuğa göre ayarlamak gerekiyor.

Çocuğun kırması kirletmesi kazaysa helal olsun.Ama gözgöre göre yapıyorsa,anne de uyarmıyorsa anne hatalıdır.
Çocuğun normal hali öyle olsa,annesinin evinde eşya kalmaması lazım zaten.
 
Size hak verdim konu sahibi, ne demek istediğinizi anlıyorum
Çocukların Allah'ın birer mucizesi olduğunu düşünüyorum, mutlaka ki çok özeller
Ama son yıllarda çevremde gözlemlediğim abartılmış bir çocuk psikolojisi olayı var
Çocuk ne yaparsa yapsın, ebeveynler göz yumuyor ve çevreden de aynı davranışı bekliyorlar
Azıcık sesi yükselse öğretmenlerle kavga, komşularla kavga, devamlı herşeyine anlayış gösterilecek durumu
Kimse çocuklardan mum gibi oturmalarını beklemiyor ancak son dönemde çocuk terbiyesinin ve özgüvenli çocuk yetiştirmenin amacından saptığı aşikar
Çocuk gece 12 de sokakta oyun oynuyor, ortalık yıkılıyor, ikaz ediyorsun dönüp sana küfür ediyor bir de üzerine beş dk sonra ailesi kapıya geliyor sen benim çocuğuma bağıramazsın diye ama el insaf diyorum başka ne denir. Ebeveynlerin anlamadığı şey dünyada sadece sizin çocuklarınız yok, herkesin akşam saati dinlenmeye, gittiği yerde huzurla oturmaya hakkı var bunu anlamak lazım. Misafirliğe gidilen bir yerde etrafına zarar ve huzursuzluk vermemeyi öğretmek ebeveynin görevi kimse bunu inkar edemez. Bazı insanların kafası ses kaldırmaz o halde çocuğa biraz sessiz olmasını, parkta değil evde misafirlikte olduğunu anlatmak ya da çok küçükse kontrol etmek imkansız değil. Çok dikkatimi çeken bir şey var, gittikleri yerde çocuklarına her özgürlüğü veren anneler kendi evlerinde kuş uçurtmuyor, yerine göre ceza bile veriyor, neden kendi malı kıymetli, demek ki yapılabiliyormuş değil mi ? Her şey karşılıklı anlayıştan ibaret aslında. Hata tabi ki çocuğun değil ama sürekli huysuz, arsız, yaramaz, laftan sözden anlamayan bir çocukta karşı tarafa çok sevimli gelmiyor. Bir de şu yaramaz çocuk zekidir lafı beni benden alıyor, yapmayın Allah aşkına, doktorların biraz hareketli, hafif yaramaz tanımını bu kadar abartmak doğru değil
 
Son düzenleme:
pitirtay .!.:
Selamlar..

Yapım gereği çok fazla konuşmayı ve çok konuşan insanları hiçbi zaman sevemedim.Sese gürültüye falan gelemem hiç.Kendimi bildim bileli çocukları hiçbi zaman sevemedim hatta gıcık oldum diyebilirim.Hele ki yeni nesil çocuklar beni benden alıyo yani.Ailelerininin özgüvenli yetiştirmek adı altında hiçbişeye hayır diyemedikleri, kızamadıkları çocukları çocuk olmaktan çıkmış ve şımarıklığın dibine vurmuş durumda.Hepsinde bi büyümüş de küçülmüş havası çocuk gibi değiller yani hiç.

Geçen ablamlar bize geldi 5-6 yaşlarında bi yeğenim var.Gelir gelmez yapışıyo zaten bana şu oyunu aç susadım tatlı yok mu çikolota yok mu evdeki herşeyi açtırıp bikere ısırıp bi kenara koyar.Sadece bişey isticeği zaman iyi davranır.Mesela önce gelir teyzecim seni çok seviyorum der, aradan beş dakka sonra telefonu ister oyun oynamak için.Neyse salon masasında oturuyoruz masada da cips var peynirli doritos sen onları ye benim yeni beyaz kumaş sandalyelerime bütün ellerini sür kolaları dök anası da bakıyo izliyo yani aç bi ağzını bişey söyle yapma de elini falan sil ne biliyim bakıp suratına benim oğlum canım oğlum diye seviyo daha ben söyledim en son bak egecim ellerini sil dökülüyo dökme dedim kafasını salladı tmm diye silmedi zaten kimseyi takmadı.Ağzımı açıp bişey desem hemen bozuluyo ablam zaten annemle bu yüzden çok kavga ettiler.Ona göre oğluna bişey söylenmesi oğlunun sevilmediğinin göstergesi.Onlar gittikten sonra saatlerce sandalyeleri sildim çok sinirim bozuldu.

Ertesi gün bahçeli bi cafeye gidelim dedik.Neyse oturuyoruz çocuklu bi grup aile geldi 3-5 çocuk var.Başladılar çığlık çığlığa oynamaya ama böyle bişey yok yani.Yolun ortasında yakan top oynamalar top kaç kere insanlara geldi falan ya sen ana babasın bi uyar dimi çocuğunu.Tamam hepimiz çocuk olduk da kimseyi böyle rahatsız etmedik yani ben hatırlıyorum bi misafirliğe giderdik annem bi bakardı bana olduğum yerde donar kalırdım yani.Bi kafa dinleyelim dedik çığlık seslerinden duramadık.En son dayanamadım ben bağırdım çocuklara baktım uyaran yok.Biraz sessiz olun lütfen çocuklar başımız şişti dedim.Ordan birinin annesi çıkıp demesin mi "e onlar da çocuk ablası napsınlar oynamaya geldiler". e iyi de ben de dinlenmeye geldim bütün gün dinlemek zorunda değilim dedim.Ya siz de haklısınız falan dedi ama ne çocuğu uyardılar ne başka bişey biz de daha fazla sinirimiz bozulmasın diye gittik.

Bıktım ya valla her yerde bağıran yerlere yatıp ağlayan çocuklar görmekten.Bebeklerle bi sorunum yok.Ama ne zaman ki çocuk oluyolar bağırıp çağırıp düz duvara tırmanmaya başlıyolar hiççç çekemiyorum.Yarın bigün çocuğum olsa nası bakıcam diye düşünüyorum çünkü gerçekten katlanamıyorum yani yapabilceğim bişey yok.Yani çocuğunuzla evde naparsanız yapın da kimse sokakta çocuklarınızın çığlıklarını ağlamasını dinlemek zorunda değil.Çocuğun kalbini kırmicam diye anne baba olduğunu unutuyo insanlar.Valla ben çok rahatsız oluyorum yani hele üst katımızda tepinen velede ve annesinin de "çocuk işte, laf geçiremiyorum" demesine hiç değinmicem.
Bıktım yaaa bıktım offffffff çok dolmuşum :43:
Genişletmek için tıkla...
bende çocuk için uğraşıyorum olsun diye tüp falan yaptırıyoruz ama allah affetsin aynı sen gibiyim çok korkuyoum napcam diye :26: sus pus çocuk olmaz evet ama aşırı şımarık arsız çocuklar bu dönemde felaket arttı.2 yiğenim var.biri 6 yaşında biri 2.küçük olan gelir sever okşar izinsiz almaz hiçbişey sana elinde ne varsa verir büyüğüyse yırtıcı hayvan gibi tam.geçen baktım küçük bi çadır kurmuşlar eve.küçük yiğenim geldi beni yatırdı içine yastık verdi uyu dedi.ninni söyledi.büyüğü bi geldi üstüme nasıl atladı anlatamam yırttı heryerimi çık ordan diye.suratını bi görseniz insanın katil olması lazım o surat ifadesi olması için ya.neyse çıktım bende.ablamlarda gülüyorlar pis pis.dediğin gibi ne uyarı ne bişey ben onun teyzesiyim ya.paylaşmayı öğretsene kızına s.lak kadın.neyse ablam dediki çadırdan kendinede al dedi dalga geçti.büyük yiğen yine atladı ortaya alamaz o fakir parası yetmez dedi.küçük olan geldi elinde 5 kuruş vardı al bunla çadır al dedi.nerdeyse ağlıycaktım.bende uzattım baya ama inşallah çocuğum böyle olmaz ya..
 
ATTRAENTE .!.:
Size hak verdim konu sahibi, ne demek istediğinizi anlıyorum
Çocukların Allah'ın birer mucizesi olduğunu düşünüyorum, mutlaka ki çok özeller
Ama son yıllarda çevremde gözlemlediğim abartılmış bir çocuk psikolojisi olayı var
Çocuk ne yaparsa yapsın, ebeveynler göz yumuyor ve çevreden de aynı davranışı bekliyorlar
Azıcık sesi yükselse öğretmenlerle kavga, komşularla kavga, devamlı herşeyine anlayış gösterilecek durumu
Kimse çocuklardan mum gibi oturmalarını beklemiyor ancak son dönemde çocuk terbiyesinin ve özgüvenli çocuk yetiştirmenin amacından saptığı aşikar
Çocuk gece 12 de sokakta oyun oynuyor, ortalık yıkılıyor, ikaz ediyorsun dönüp sana küfür ediyor bir de üzerine beş dk sonra ailesi kapıya geliyor sen benim çocuğuma bağıramazsın diye ama el insaf diyorum başka ne denir. Ebeveynlerin anlamadığı şey dünyada sadece sizin çocuklarınız yok, herkesin akşam saati dinlenmeye, gittiği yerde huzurla oturmaya hakkı var bunu anlamak lazım. Misafirliğe gidilen bir yerde etrafına zarar ve huzursuzluk vermemeyi öğretmek ebeveynin görevi kimse bunu inkar edemez. Bazı insanların kafası ses kaldırmaz o halde çocuğa biraz sessiz olmasını, parkta değil evde misafirlikte olduğunu anlatmak ya da çok küçükse kontrol etmek imkansız değil. Çok dikkatimi çeken bir şey var, gittikleri yerde çocuklarına her özgürlüğü veren anneler kendi evlerinde kuş uçurtmuyor, yerine göre ceza bile veriyor, neden kendi malı kıymetli, demek ki yapılabiliyormuş değil mi ? Her şey karşılıklı anlayıştan ibaret aslında. Hata tabi ki çocuğun değil ama sürekli huysuz, arsız, yaramaz, laftan sözden anlamayan bir çocukta karşı tarafa çok sevimli gelmiyor. Bir de şu yaramaz çocuk zekidir lafı beni benden alıyor, yapmayın Allah aşkına, doktorların biraz hareketli, hafif yaramaz tanımını bu kadar abartmak doğru değil
Genişletmek için tıkla...

çooookk güzel yazmışsın, birebir aynı şeyleri düşünüyoruz.
özgüvenle arsızlık arasında ince bi çizgi vardır
çoğu özgüvenli yetiştircem derken arsız yaptı çocuklarını.
bi de aynen dediğin gibi yeryüzündeki tek çocuk onların sanki.
öyle bile olsa ben kimsenin çocuğuna katlanmak zorunda değilim ki yani.
sokaklar parklar kimseye ait değil.
Ayrıca da yaramaz olup da sonradan iyi biyerlere gelmiş hiçbi çocuk görmedim hayatımda.
ne alakaysa zaten çok saçma.
 
hatibulut .!.:
bende çocuk için uğraşıyorum olsun diye tüp falan yaptırıyoruz ama allah affetsin aynı sen gibiyim çok korkuyoum napcam diye :26: sus pus çocuk olmaz evet ama aşırı şımarık arsız çocuklar bu dönemde felaket arttı.2 yiğenim var.biri 6 yaşında biri 2.küçük olan gelir sever okşar izinsiz almaz hiçbişey sana elinde ne varsa verir büyüğüyse yırtıcı hayvan gibi tam.geçen baktım küçük bi çadır kurmuşlar eve.küçük yiğenim geldi beni yatırdı içine yastık verdi uyu dedi.ninni söyledi.büyüğü bi geldi üstüme nasıl atladı anlatamam yırttı heryerimi çık ordan diye.suratını bi görseniz insanın katil olması lazım o surat ifadesi olması için ya.neyse çıktım bende.ablamlarda gülüyorlar pis pis.dediğin gibi ne uyarı ne bişey ben onun teyzesiyim ya.paylaşmayı öğretsene kızına s.lak kadın.neyse ablam dediki çadırdan kendinede al dedi dalga geçti.büyük yiğen yine atladı ortaya alamaz o fakir parası yetmez dedi.küçük olan geldi elinde 5 kuruş vardı al bunla çadır al dedi.nerdeyse ağlıycaktım.bende uzattım baya ama inşallah çocuğum böyle olmaz ya..
Genişletmek için tıkla...

o da ayrı bi hikaye zaten küçük müçük ama insanın sinirini bozacak kıracak şeyleri söylemeyi de gayet iyi biliyolar maşallah.aynı benim ablam gibiymiş seninki de.yazık kıyamam o küçüğe ben :43:
 
sabahtan akşama kadar 350 çocuk içinde duruyorum.problemli çocukları gözlemlerim çocuktan çok ailelerde problem olduğunu anlamak zor değil.bi yere kadar kızabiliyorum çocuklara.
ama acı birşey var ki artık çocuklar anne babalarını özellikle annelerini parmaklarında oynatıyorlar.çocuğumla arkadaş gibiyim-arkadaş olucam hatası dolanıyor ortada.hayır çocukla arkadaş olacak çocuklar var zaten ortada.çocuk sınırını bilmeli.hee öğretmenleri komşuları vs akşam kapısını kapatınca olay bitiyor.ben içtim ağrı kesicimi bekliyorum geçsin ağrım.ömür boyu anne baba çekecek o şımarıklığı farkedilmeli.
 
pitirtay .!.:
o da ayrı bi hikaye zaten küçük müçük ama insanın sinirini bozacak kıracak şeyleri söylemeyi de gayet iyi biliyolar maşallah.aynı benim ablam gibiymiş seninki de.yazık kıyamam o küçüğe ben :43:
Genişletmek için tıkla...

ben kapalıyım kız eniştemin yanında başörtümü çekiştiriyor ablam gülüyor.abla diye bağırıyorum çocuğuna bişey de başımı açıyor diyorum.banamısın demiyor.gerçekten herkesin çocuğu bir değil ama ilk çocuklar çok şımartılıyor.
 
dagci .!.:
siz bir kaç gün sinir olursunuz.
ama ailesi bir ömür......

ben olsam oraya bir daha gitmezdim.
misafire çok büyük bir sayısızlık.
evinde,kendi ailesinde tepesine çıkarabilirler ama başkasını bunaltmaya hakları yok.

çocuklar gökten zembille indi sanıyor çoğu ebeveyn.
onlar da bizler gibi,herkes gibi bir insan.
hayatı öğrenerek büyüyecek.

karşımızdaki insanın haklarını çiğneyerek çocuk sevmek ne kadar doğru?

çocuğum olmadan da aynıydı fikirlerim şimdi de değişmedi.

yaşına göre en küçük bebeklerin bile anlayacağı çok şey vardır.

masum çocukların arkasına sığınan bencil ebeveynler sorun aslında.

her istediğine ulaşan çocuk hayattan nasıl doyum alacak?

ayrıca gelecek ne getirecek bilemeyiz.

her şeyi kolayca harcamaya alıştırdıımız çocuklar ilk önce bizleri harcamaktan çekinmeyecekler.

bir gün onlar yetişkin olacak ve biz ilgi bekler olacağız.

hep kendilerine dönen dünyanın başkalarına da döndüğünü anlayamayacaklar.


çocuklarını bir de kusursuz sanalar var çevremde.
arkadaşlarım bile aynı ortamda olmaktan hoşlanmıyor.
ama anneleri her fırsatta başka çocukları küçümseyip eleştiriyor.
Genişletmek için tıkla...

Çok haklısın 1 buçuk senedir hiç gitmedik. Zaten babam bir daha asla gitmem dedi,
ben de gitmedim çocuğum var benimde oraya gitse ne kadar yapmaması gereken davranış varsa öğrenir Allah korusun..

Bir kere başka akrabada karşılaştık. Aynı şekilde zaten akrabalardan bir giden bir daha gitmek istemiyor. Sorun çocuk değil, çocuğu bu duruma getiren, evine gelen misafiri bile önemsemeyerek saygısızlığı öğreten anne-babada. Çocuğa gerçekten üzülüyorum aslında. Ama ne desen boş. Bazı insanları anlamak mümkün değil. Yarın öbür gün bu çocuklarda anne-baba olunca gelecekte nasıl ebeveynler olacak çok merak ediyorum.
 
ATTRAENTE .!.:
Size hak verdim konu sahibi, ne demek istediğinizi anlıyorum
Çocukların Allah'ın birer mucizesi olduğunu düşünüyorum, mutlaka ki çok özeller
Ama son yıllarda çevremde gözlemlediğim abartılmış bir çocuk psikolojisi olayı var
Çocuk ne yaparsa yapsın, ebeveynler göz yumuyor ve çevreden de aynı davranışı bekliyorlar
Azıcık sesi yükselse öğretmenlerle kavga, komşularla kavga, devamlı herşeyine anlayış gösterilecek durumu
Kimse çocuklardan mum gibi oturmalarını beklemiyor ancak son dönemde çocuk terbiyesinin ve özgüvenli çocuk yetiştirmenin amacından saptığı aşikar
Çocuk gece 12 de sokakta oyun oynuyor, ortalık yıkılıyor, ikaz ediyorsun dönüp sana küfür ediyor bir de üzerine beş dk sonra ailesi kapıya geliyor sen benim çocuğuma bağıramazsın diye ama el insaf diyorum başka ne denir. Ebeveynlerin anlamadığı şey dünyada sadece sizin çocuklarınız yok, herkesin akşam saati dinlenmeye, gittiği yerde huzurla oturmaya hakkı var bunu anlamak lazım. Misafirliğe gidilen bir yerde etrafına zarar ve huzursuzluk vermemeyi öğretmek ebeveynin görevi kimse bunu inkar edemez. Bazı insanların kafası ses kaldırmaz o halde çocuğa biraz sessiz olmasını, parkta değil evde misafirlikte olduğunu anlatmak ya da çok küçükse kontrol etmek imkansız değil. Çok dikkatimi çeken bir şey var, gittikleri yerde çocuklarına her özgürlüğü veren anneler kendi evlerinde kuş uçurtmuyor, yerine göre ceza bile veriyor, neden kendi malı kıymetli, demek ki yapılabiliyormuş değil mi ? Her şey karşılıklı anlayıştan ibaret aslında. Hata tabi ki çocuğun değil ama sürekli huysuz, arsız, yaramaz, laftan sözden anlamayan bir çocukta karşı tarafa çok sevimli gelmiyor. Bir de şu yaramaz çocuk zekidir lafı beni benden alıyor, yapmayın Allah aşkına, doktorların biraz hareketli, hafif yaramaz tanımını bu kadar abartmak doğru değil
Genişletmek için tıkla...

Sonuna kadar katılıyorum.
Geçen yine benzer bir konuda düşüncelerimi yazdım.
Kızcağız tiyatroda ortalığı yıkan bir çocuğu ve bir uyarı bile yapmayan ailesini eleştirmişti.
Kınama, kınadığını yaşamadan ölmezsin falan deyip durdular.

Özgüven sahibi, hakkını arayan, gerektiğinde hayır diyebilen çocuklara bayılırım.
Ama ağlayarak her istediğini elde etmeye çalışan, şımarık, terbiyesiz, dil dışarda, arsız çocukları
çok itici buluyorum. Kimse kusura bakmasın.
Annesine her hali sevimli geliyor belki küfür edişi bile!
Ama hiç tanımadığı birinin arkasından dil çıkarıp, laf atan, buna oyun diyen çocuk için kimse ayyyyy
ne şeker demez.

Utangaçlık, çekingenlik de yerine göre ne güzeldir..
Ben çok severim misafirliğe gittiğinde, sofraya oturmak için bile annesinden onay
bekleyen o çekingen bakışları, hanım hanımcık oturmaları...
 
Ben rahatsız olmanızı anladım ama çocuklardan velet diye bahsetmeniz hiç hoş olmamış.
Maalesef günümüzde çocuklar yerinde duramıyor, çok enerjikler, bi şeyler öğrenmek için sürekli algıları açık bi halde koşuşturuyorlar ortalıkta.
Ben gerçekten laf dinlemeyen çok çocuk gördüm. Tabi bunun nedeni baştan beri yetiştirlme tarzı. Bizim zamanımızda gerçekten böyle değildik. Annem bizi misafirliğe giderken iyice tembihlerdi, orda arsızlık etmiyelim diye karnımızı doyururdu ahh ahh... Çocuğa baştan nasıl öğretilirse öyle devam eder, siz annesi uyarmıyor diyosunuz ya, uyarsa da laf dinlemeyeceğini biliyor anne, çünkü baştan öyle yetiştirmiş.
O sokakta top oynayan çocuklara gelince, napsınlar enerjilerini atacak başka yer yokki, onlara da günah. Sıkışmışlar binaların arasına, dağ yok taş yok. Onlar ne kadar mutlu oluyor dışarda enerjilerini atarken...
Biraz daha hoşgörülü olun bence bu konuda :34:
 
Gui .!.:
sabahtan akşama kadar 350 çocuk içinde duruyorum.problemli çocukları gözlemlerim çocuktan çok ailelerde problem olduğunu anlamak zor değil.bi yere kadar kızabiliyorum çocuklara.
ama acı birşey var ki artık çocuklar anne babalarını özellikle annelerini parmaklarında oynatıyorlar.çocuğumla arkadaş gibiyim-arkadaş olucam hatası dolanıyor ortada.hayır çocukla arkadaş olacak çocuklar var zaten ortada.çocuk sınırını bilmeli.hee öğretmenleri komşuları vs akşam kapısını kapatınca olay bitiyor.ben içtim ağrı kesicimi bekliyorum geçsin ağrım.ömür boyu anne baba çekecek o şımarıklığı farkedilmeli.
Genişletmek için tıkla...

Aynen katılıyorum :46::46::46::42::42::42:
 
faat .!.:


Sonuna kadar katılıyorum.
Geçen yine benzer bir konuda düşüncelerimi yazdım.
Kızcağız tiyatroda ortalığı yıkan bir çocuğu ve bir uyarı bile yapmayan ailesini eleştirmişti.
Kınama, kınadığını yaşamadan ölmezsin falan deyip durdular.

Özgüven sahibi, hakkını arayan, gerektiğinde hayır diyebilen çocuklara bayılırım.
Ama ağlayarak her istediğini elde etmeye çalışan, şımarık, terbiyesiz, dil dışarda, arsız çocukları
çok itici buluyorum. Kimse kusura bakmasın.
Annesine her hali sevimli geliyor belki küfür edişi bile!
Ama hiç tanımadığı birinin arkasından dil çıkarıp, laf atan, buna oyun diyen çocuk için kimse ayyyyy
ne şeker demez.

Utangaçlık, çekingenlik de yerine göre ne güzeldir..
Ben çok severim misafirliğe gittiğinde, sofraya oturmak için bile annesinden onay
bekleyen o çekingen bakışları, hanım hanımcık oturmaları...
Genişletmek için tıkla...

evet, o konuda konu sahibini eleştirenlerden biri de benim. herkes fikrini beyan etmekte özgürdür. anlıyorum zor bir durum çoğu insan katlanamaz ama ağzına ortasına çarpıcam, velet gibi ithamlarda da bulunamaz kimse. kimsenin hakaret etmeye hakkı yok
 
Görümcemin çocuklarını tarif ediyorsun !

Evi yıksalar ağzını açıp da çocuklarım yapmayın demez.. Gelir oturur daha da yerinden kalkmaz.. Bu çocuklar evde koşuşturuyo ne yapıyorlar demez.. Yatak odasına bile girip karıştırıyorlar.. Artık eve sokmuyorum başka çarem yok :26:

Çocuklarının peşinde ben koşuyorum.. Bir de her lafa bi cevap vermezler mi.. Allahım çıldırıyorum..

Eski nesil öyle değildi yaa.. Büyüklere saygı vardı.. Şimdikiler edepsiz bee :50:
 
__BADE__ .!.:
evet, o konuda konu sahibini eleştirenlerden biri de benim. herkes fikrini beyan etmekte özgürdür. anlıyorum zor bir durum çoğu insan katlanamaz ama ağzına ortasına çarpıcam, velet gibi ithamlarda da bulunamaz kimse. kimsenin hakaret etmeye hakkı yok
Genişletmek için tıkla...

Velet çocuk demek zaten ben de çok söylerim velet diye...
 
__BADE__ .!.:
evet, o konuda konu sahibini eleştirenlerden biri de benim. herkes fikrini beyan etmekte özgürdür. anlıyorum zor bir durum çoğu insan katlanamaz ama ağzına ortasına çarpıcam, velet gibi ithamlarda da bulunamaz kimse. kimsenin hakaret etmeye hakkı yok
Genişletmek için tıkla...

Utanmak ne bilen, terbiyeli çocuk yetiştirmek için ağzına çakmak, dövmek şart değil ki:)
Bayan haklıydı gerçek bu.. İnsan çakasım geliyor diyebilir o an sinirle.
Bu çakacağı anlamına gelmez.

Anne, baba olmak kolay anneliğin, babalığın hakkını vermek zordur.
Dünya senin çocuğunun etrafında dönmüyor bunu unutmamak gerek değil mi?
Yok vallahi ne yapsam baş edemiyorum diyenler de evet başkalarına rahatsız etmemek adına
gerekirse bulundukları ortamı terketmeliler.
Çünkü onların çocuğu, başkalarından fedakarlık beklemek anlamsız olur..
 
sevmediğin için gözüne daha çok batıyordur canım
ama buna engel olamazsın
her yerde karşılaşacaksın alışmaya ve sabretmeye bak
sürekli buna odaklanıp kendini yıpratma çünkü yapacak bir şey yok, insanlar çok rahat davranıyorlar, acaba rahatsız olan var mı diye düşünmeyenler çok
bir de çok hassas yapın var galiba
esnek olmaya bak, sert olanlar daha çok zarar görür
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

S
Kayınvalide problemi
8 9 10
Yorumlar
195
Görüntüleme
10K
Kahhve
Kahhve
H
Ailemle olan durumum
2
Yorumlar
26
Görüntüleme
2K
hayatakusmek
H
G
  • Kilitli
Eşim çok sinirli
3 4 5
Yorumlar
89
Görüntüleme
6K
Dahliadivin
Dahliadivin
D
Başkalarına özenmek ,boşluk hissi
2 3 4
Yorumlar
77
Görüntüleme
3K
Dilasare
D
F
17 yaş büyük eş ilgisiz baba düzeni olmayan hayatım ve iki çocuğum
2 3 4
Yorumlar
79
Görüntüleme
5K
Gif
G
Back