Çocuk yapmayıp da pişman olan var mı?

streshanim

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
18 Ekim 2016
713
1.514
33 yaşındayım. Çocuk sahibi olmak istemiyorum. Şimdiye kadar da hiç istemedim. Sadece kafamda tek bir soru var: İleride bir gün doğurganlığım geçtiğinde ya pişman olursam? Ya keşke çocuğum olsaydı der miyim... Çocuk yapmayıp da yapmadığına pişman olan var mı aramızda?
Lütfen yumurtalıklarını dondur falan demeyin. Yaş o kadar geçtikten sonra bakmaya da mecalim olmaz kafam da kaldırmaz. Yine yapmamayı tercih ederim. Sadece pişmanlık duygusu benim merak ettiğim.
 
yani bu kişisel bir şey. biri pişman oldum der ama siz olmayacaksınız belki? belki de başkasının pişman oldum lafına uyup çocuk yapıp esas siz pişman olacaksınız.
ama çok emin mi değilsiniz işten içe acaba? ÇOK emin olan birinin kafasına bu sorular gelmez kim ne derse desin. Bir yanınız istiyor olabilir mi?
 
yani bu kişisel bir şey. biri pişman oldum der ama siz olmayacaksınız belki? belki de başkasının pişman oldum lafına uyup çocuk yapıp esas siz pişman olacaksınız.
ama çok emin mi değilsiniz işten içe acaba? ÇOK emin olan birinin kafasına bu sorular gelmez kim ne derse desin. Bir yanınız istiyor olabilir mi?
Çocukları severim ama o zorluğunu kaldıramayacakmışım gibi hissediyorum. Ne o kadar sabrım var ne de sinirlerimi o kadar sağlam buluyorum :) arada ufak istek geliyor ama yapacak kadar aşırı değil. Çevrem çok fazla yap bi çocuk, çocuksuz olmaz vs dediği için biraz mahalle baskısından soru işaretlerine kapılıyorum sanırım.
 
33 yaşındayım. Çocuk sahibi olmak istemiyorum. Şimdiye kadar da hiç istemedim. Sadece kafamda tek bir soru var: İleride bir gün doğurganlığım geçtiğinde ya pişman olursam? Ya keşke çocuğum olsaydı der miyim... Çocuk yapmayıp da yapmadığına pişman olan var mı aramızda?
Lütfen yumurtalıklarını dondur falan demeyin. Yaş o kadar geçtikten sonra bakmaya da mecalim olmaz kafam da kaldırmaz. Yine yapmamayı tercih ederim. Sadece pişmanlık duygusu benim merak ettiğim.
eğer evliyseniz bu tek başınıza karar verebileceğiniz bire şey değil. Kimsenin anne baba olma hakkını elinden alamazsınız. eşiniz ile en başından konuşup anlaştıysanız ve ikinizde hem fikir iseniz yapmayabilirsiniz
 
yani çocuğu tek başına yapamayacağına göre eşin ne diyor ona bakmak lazım.
ben mesela istemiyorum, düşünmüyorum da. ama bekarım, bir eşim yok :)
çocuk sevmeyen biri olarak ileride evlenmeyi düşünürsem ya da baba yapmak istediğim biri olursa tekrar gözden geçirebilirim bu kararımı. bence siyah ya da beyaz bir karar değil bu, çok kesin olmak zor olabilir.
 
eğer evliyseniz bu tek başınıza karar verebileceğiniz bire şey değil. Kimsenin anne baba olma hakkını elinden alamazsınız. eşiniz ile en başından konuşup anlaştıysanız ve ikinizde hem fikir iseniz yapmayabilirsiniz
Eşimin de isteği yok. Çocuk kararını tamamen bana bıraktı. Ben istediğim için yaparmış ama çocuğa sen bakacaksın ben bakmam diyor en başından.
 
33 yaşındayım. Çocuk sahibi olmak istemiyorum. Şimdiye kadar da hiç istemedim. Sadece kafamda tek bir soru var: İleride bir gün doğurganlığım geçtiğinde ya pişman olursam? Ya keşke çocuğum olsaydı der miyim... Çocuk yapmayıp da yapmadığına pişman olan var mı aramızda?
Lütfen yumurtalıklarını dondur falan demeyin. Yaş o kadar geçtikten sonra bakmaya da mecalim olmaz kafam da kaldırmaz. Yine yapmamayı tercih ederim. Sadece pişmanlık duygusu benim merak ettiğim.
Bence her ihtimale karşı yumurtalarınızı dondurun. En azından ileride pişmanlık duyup duymayacağınızı dert etmezsiniz.
 
Eşimin de isteği yok. Çocuk kararını tamamen bana bıraktı. Ben istediğim için yaparmış ama çocuğa sen bakacaksın ben bakmam diyor en başından.
Siz zaten istekli değilsiniz, eşiniz ben bakmam diyor çocuk ortada heder olur gibi bi hisse kapıldım ben. Çocuk büyük sorumluluk, karnını doyurup, altını temizleyip bi köşeye koyayım olmuyor ki sizde bunun farkındasınız zaten. Enerjimi, vaktimi, sabrımı, uykumu feda edebilirim diyorsanız bir kez daha düşünün derim. Net bir şey söylemek çok zor o kadar kişisel bir soru ki bu anca çekirdek aile olarak net bir karara varabilirsiniz.
 
Ben kendimi bildim bileli anaç bir kişiliğim var, mutlu bir aile bıcır bıcır gezen iki çocuk hayalim senelerdir. Çok zorluğu da var ama razıyım buna. Kendi çocuğum olmasa bile evlatlık alır bakarım o derece.

Ama bu herkeste böyle olmak zorunda değil, özellikle günümüz şartlarında çocuk istemeyen sayısı epey fazla. Haklılar da istememekte. Çocuk çok sorumluluk ister, herkes çocuk yaparken minnak haliyle hayal kurar ama o çocuk büyür, bir sürü probleme sahip olur.

İçinizden gelmiyorsa yarın bir gün doğursanız bile o çocuk sevgisiz yetişecek. Babası da ben bakmam diyormuş zaten. Çocuğa yazık olmasın.
 
Sen çocuk istiyordun.hatta eşin istemiyordu.hatta bir sağlık sorunun için ilaç kullanman gerekiyorken ve kullandığın süre zarfında hamile kalmamak gerekirken,ben ilacı kullanmayacağım dememismiydin?eşim çocuk istemiyor falan diyordun 🤔
 
çocuk tek başına yapılacak birşey değil. babanın desteği olmadan herşey çok zor olur. çocuk içinde anne içinde

bence birbirinizi bulmuşsunuz yaparsanız çocuğa yazık olur.

ama yinede bence siz eşinize uyuyor gibisiniz bence siz istiyorsunuz
 
X