- 28 Eylül 2022
- 1.337
- 4.951
- 63
- 37
Bu kadar düşünen biri anne olduğuna pişman olsa bile yeterli ebevenlik yapar bence.
Bu kadar düşünen biri anne olduğuna pişman olsa bile yeterli ebevenlik yapar bence.İyi bir anne olacağına inanıyorum deyip hayatta başarılar diliyorum!
Zaten yeterli ebeveyn olabilecekler düşünüyo. Diğerleri ilk geceden hamile kaldım hihi diyebileyim hevesinde sadece.Bu kadar düşünen biri anne olduğuna pişman olsa bile yeterli ebevenlik yapar bence.
Ya aslında en son yaşadığım bir olaya kadar ben de çok negatif değildim ama biraz asabımı bozdular. Belki alışırım bilemiyorum. Gerçi eşim çok ısrar ederse bu konu hakkında net konuşup eğer güven duyarsam o zaman anca adım atarım. Uykusuzluk olsun, maddi manevi yorgunluk olsun yine dayanırım ama sınır ihlali benim kırmızı çizgim.Yani malesef yapacak bir şey yok buna. Belki biraz siz torpuleneceksiniz biraz etrafinizdakiler. Belki de gelsinler yalnız kalmayayım isteyeceksiniz.
Benim kayinvalideme soru sormazsaniz konuşmaz bile misal. Belki de beklediğiniz kadar dahil olmayacaklar. Tabi bu zamana kadar verdikleri sinyallerden de belli olur. Sınır tanımayan insanlar olsalardı bence bu kadar mesafe koyamayabilirdiniz.
Annelik yapmayacam diye biseymi dedimYap tabi ki...anne olmayı doğurmak olarak algılıyorsan 20 tane bile olabilir. Ama gerçek annelik çok farklı bir şey.
Çok teşekkür ederim. Eğer bu yola çıkacak olursam, bir gün, bu desteği hatırlayacağımİyi bir anne olacağına inanıyorum deyip hayatta başarılar diliyorum!
Ugraş olsun diye çocukmu yapılır?Oyuncak değil ki bu.Yoooo... coğu ugraş olsun diye yapiyor. 17-25 yaş arasi yapanlar neye ve kime güvenerek yapiyorlar sence?
Ugraş olsun diye çocukmu yapılır?Oyuncak değil ki bu.
Yani sizin kazara hamile kalan arkadaşınızla benim daha düşünce bile yokken post açıp sormami aynı kefeye mi koydunuz gerçektenKendimden örnek vermek istemistim
30 Yaşında anne oldum son yıllara kadar herkes anne olsun böyle bir duyguyu herkesin yaşaması gerek diye düşündüm (o zamana kadar birilerine besledigim sevgi duygu hiç bir şeymiş dedim)
Ta ki bir arkadaşım kazara hamile kalıp doguruyum yaaaa normalde çok sıcak değilim ama dur bakalım değişiklik olur diyene kadar
Tabii dogurduktan sonra anladı ama çok geçti
Ve günden itibaren
Herkes anne olmasın demeye başladım
Zaten her kadın çocuk dogura bilir ama hepsi anne olamaz.Beceremeyen çocugun sorumluluklarını üstelenemeyen çocuga bir engel sorun gibi bakıcaksa yapmasın zaten.Sonra o çocuk sevgisiz ilgisiz bir ortamda büyüyüp travma alıyor.Çocuk dogurmak gibi büyük karar veriyorsan her şeyi göze almalısın.Ben bunun farkindayim. 36 yaşinda cocuksuz bir kadinim. Yapanlarin coğu ( kendi gözlemlerim) ugraş olsun diye yapiyor malasef.
bu kadar uzun süre birlikte olup çocuk yapmayan az olduğu için beni anlayacak insan da az haliyle. İnan kendimi o kadar tam hissediyorum ki çocuksuz.
Ay ahsbabsaaa çok şaşırdım 10 yılda nasıl olurda kazara hamile kalmazsınız? bdv nin doğasına ters
Geçen seneye kadar ben de çok nettim aslında. Eşim istese bile ben istemedikten sonra kendi kendine yapacak hali olmadığı için de çok da kafaya takmiyordum aslında. Ama bu süreçte çocuklu bir arkadaşından çok etkilendiğini gördüm, biraz esneyebilir miyim acaba diye kendimi tartiyorum. Belki o vazgeçer bilemiyorum ama bu sene karar senemiz gibi hissediyorum. 35ten sonra konuyu gündeme almayacağımı söyledim çünkü.ben bu taraftayım. evliliğimiz taze sayılsa da eşimle uzun yıllardır beraberiz.yaşım ise neredeyse kırka geldi ama içimde en ufak bir istek yok. çocuklara karşı o denli kayıtsızım ki svip sevmediğimi düşünmedim dahi. eşim de benden farklı düşünmüyor bu açıdan ve çocuk yapmamayı tercih ettik. kendisi şayet çocuk sahibi olmayı arzuluyorsa ilişkimizi sonlandırmayı dahi teklif ettim ama fikri asla değişmedi.
açıkçası ben aramızdaki iletişimin denkleme giren yeni öğe ile değişeceğinin fakrındayım ve kendimi de "değişmeyiz" diyerek kandıramıyorum. kendi konfor alanımdan, geleceğime ya da kariyerime dair planlarımdan, yılda 3-4 kez yaptığımız yurtdışı tatillerinden vazgeçmek istemiyorum. öte yandan bebeklik evresinde tamamen bana bağımlı olan bir varlığın bakımını üstlenmek bana zul geliyor ve uzunca süre konuşamayan bir varlığa 7/24 bakım vermek mental çökkünük sebebi olacağının da farkındayım. o yüzden benim için mümkün değil.
bütün bu olacakları bir şekilde romantize edip çocuk sahibi olsa idim bir süre sonra da regretful parents subreddit'inde soluğu alacağının farkındayım. burada çocuk sahibi olunca sihirli değnekle dokunulmuşa dönmüş gibi demeçler veren arkadaşları fazla romantik buluyorum. pişmanlık duyan kadınlar azımsanmayacak kadar fazla. siz henüz karşılaşmadıysanız kadınların aforoz edilme korkunsundandır.
Yaşadığım isyerinde 6aydan itibaren kreş var. Tüm çalışma arkadaşlarımız da 6.ayda ise dönüyorlar. Yazdığınız şeyle bunun ilgisini de hiç anlamadım, anneliğe karşıyım dememiştim, 6 sene ara veren insan kolay iş bulamaz çıkarken bunu düşünmek lazım dedim. 6 sene ara verecek kadar işten kacmayacagim için böyle bir sorunum asla olmayacak. Tam olarak hangi noktada benzerlik kurduğunuzu bile anlamadım. Anlatırsanız daha iyi anlarım.Geçen bir konuda bana yorum yapmıştınız 5 sene işe ara vereni işe bile almam vs demiştiniz.. şimdi çok daha iyi anladım ketumluğunuzun sebebini.. bence bu fikir yapısı ile asla anne olmamalısınız mazaallah tımarhanelik falan olursunuz yurtdışında yanınızda ailenizde yokmuş e çocuk doğduktan sonra işi 1 2 seneylede kurtaramazsanız kariyer mariyer puff hak getire (sizin tabirinizle) .. bunlar sizin için fazlasıyla önemli kavramlar işiniz eviniz kocanız üçlüsü ile yaşamınıza devam edin en temizi risk almayı sevmeyen biri için fazla cesur girişimler
İnanır mısınız Türkiye'de de var 2 yaş altı bebekleri alan kreşler.Yaşadığım isyerinde 6aydan itibaren kreş var. Tüm çalışma arkadaşlarımız da 6.ayda ise dönüyorlar. Yazdığınız şeyle bunun ilgisini de hiç anlamadım, anneliğe karşıyım dememiştim, 6 sene ara veren insan kolay iş bulamaz çıkarken bunu düşünmek lazım dedim. 6 sene ara verecek kadar işten kacmayacagim için böyle bir sorunum asla olmayacak. Tam olarak hangi noktada benzerlik kurduğunuzu bile anlamadım. Anlatırsanız daha iyi anlarım.
Evet bence de en çok 30yas üstü uzun suredir beraber olanlar daha tarafsız bakabiliyor. Bir kere eşimle 10 senedir basbasa olmaya o kadar alışmışız ki 1 2 senede çocuk yapandan çok daha fazla etkilenecegiz. 10 senenin alışkanlığı ne demek yani tarif edilemez. Büyük rahatlıkBence bu konulara bir iki yıllık evli yada 30 yaş altı kişilerin yazması çok birşey ifade etmiyor, bir çoğu birkaç seneye çocuk sahibi olmuş oluyor :)) 9 senelik evliyim yaş 35, çocuk sahibi değiliz, en başından beri bu fikirdeydik biz, eşlerin ikisinin de aynı kararda olması çok önemli. Bizim aileler de kabul etmiş durumda, eş ve aile baskısı olsaydı duygularımı bu kadar net tartamayabilirdim
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?