• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Çocuk yapmak ya da yapmamak

Yani çocuk sahibi olmak çok zor çok çok çok zor ama geçen şey düşündüm simdi bana imkan verseler üniversiteye dönsem de o zaman bazi şeyleri başka yapardım diye. Sonra bir an onca yıl kızım olmadan tekrar yapamayacağımı anladım. Soluğum kesilirdi herhalde . İki yaşında ve beş sn yalnız birakmazken söylüyorum bunları . Böyle bir duygu hayatımda tatmadım . Aşk, sevgi, anne veya baba sevgisi hepsi yanında vız gelir tırıs gider. Beni öptüğü anda hayat duruyor . Bilemiyorum ya beni bambaşka bir insan yaptı . Ben her insanın tatmasi gereken bir duygu olduğuna inanıyorum . Sevgiliniz dürüst adammış gerçekçi karar verin . Çünkü çok büyük bir karar .
 
Sevgiliniz dürüst davranmak icin keske 3 sene beklemeseymis, ben buna uzulurdum, bu cok hayati bir konu, paylasmak icin iliskinin ilk birkac ayi en uygunu. Bana cocuk konusundan daha cok ilişkinizi tartiyormusta sizede kapi araliyormus gibi geldi. Cocuk konusunu actigindan bu yana huyunda suyunda sizi sasirtan degisiklikler olduysa ayriliga kosuyor olabilirsiniz.

Bu kadar hayati bir şeyi üçüncü senede söylemesi sevgilinizin bencil bir karakter olduğunu düşündürttü bana. Çünkü bunu söylemek için üç sene çok çok geç! Ben çocukları hiç sevmem,çocuklu insanlarla görüşmem mecbur kalmazsam tahammül edemediğim için çocuklarına. Ama düşünün çocuk fobisi olan ben bile bazen doğursam mı kendi evladım başka olur ya da acaba nasıl bi duygu diyorum merak ediyorum artık hormonsal mı fıtrat mı bilmiyorum sebebini ama etrafımda net olanlar da var asla istemem deyip yapmayan kordon bağlatan genç arkadaşım var.Net değilseniz acabalar varsa sizde bu konuda dürüst davranın sevgilinize. Ona göre yol çizersiniz karşılıklı ama ben olsam çocuk istesem de istemesem de bunu 3 sene sonra söylediği için net ayrılırım aşırı geçerli bi sebeb ayrılmak için. Evlenince de beşinci senede annemle yaşayacağız der bu:)

Daha önce ikimiz de bu konuları konuşmadık hep akışına bırakarak yaşadık hep odağımızda başka konular oldu. Onun kardeşi, benim kuzenim çok yakında doğum yaptı buralardan açıldı konu ister istemez. O da yeni yeni karar verdi istemediğine son 1 senedir istemediğini net bir şekilde söylüyor ben de istemediğimi düşünüyorum daha hayata doymamışım yapmak istediklerimi yapamamışım gibi geliyor kendimden fedakarlık yapmak zorunda olacak olmak beni boğuyor. Ama işte ben ömürlük bir karar olarak çocuk isteyip istemediğimi bilmiyorum. :)
 
Herkese merhaba,

Neredeyse 31 yaşındayım. Hayatımda hiç bir zaman çocuğum olsun diye diye hayaller kurmadım. Hayallerimde hep dünyayı gezmek, yeni insanlar tanımak, değişik deneyimler yaşamak vardı. 3 senedir bir ilişkim var. Erkek arkadaşım kesinlikle çocuk istemediğini ve istemeyeceğini, eğer bir çocuk istiyorsam düşünüp taşınmam gerektiğini, çocuk istemediğimi düşünüyorsam belki onu sevip ondan etkilendiğim için böyle düşünüyor olabileceğimi ve isteklerimi tartmamı istedi. Eğer ileride çocuk istiyorsam hayatımdan çıkacağını benim çok iyi bir insan olduğumu bu hakkı benden almak istemediğini her kadının çocuk isteyeceğini vs söyledi. Bu konulara da çevremizdeki kişilerin çocuk yapmaya başlamasıyla girdik bir süredir konuşuyoruz. Ben çocuk isteyip istemediğimi bilmiyorum. İleride pişman olmak istemiyorum. 35 yaşından sonra daha zor diyorlar; vaktim daralmaya başlamış gibi artık bu konuda fikirlerimi oturtmaya başlamam gerekiyormuş gibi geliyor. Çocuk yapmaya karar vermek nasıl oluyor bu kararı nasıl verebilirim? Bu konuları konuşabileceğim bir annem yok maalesef o yüzden sizden değerli yorumlarınızı bekliyorum 🥺 teşekkür ederim.
Offf bu konu zor çoook zor.
 
Daha önce ikimiz de bu konuları konuşmadık hep akışına bırakarak yaşadık hep odağımızda başka konular oldu. Onun kardeşi, benim kuzenim çok yakında doğum yaptı buralardan açıldı konu ister istemez. O da yeni yeni karar verdi istemediğine son 1 senedir istemediğini net bir şekilde söylüyor ben de istemediğimi düşünüyorum daha hayata doymamışım yapmak istediklerimi yapamamışım gibi geliyor kendimden fedakarlık yapmak zorunda olacak olmak beni boğuyor. Ama işte ben ömürlük bir karar olarak çocuk isteyip istemediğimi bilmiyorum. :)
Neden cocuk istemiyormus?
 
Sevgiliniz dürüst davranmak icin keske 3 sene beklemeseymis, ben buna uzulurdum, bu cok hayati bir konu, paylasmak icin iliskinin ilk birkac ayi en uygunu. Bana cocuk konusundan daha cok ilişkinizi tartiyormusta sizede kapi araliyormus gibi geldi. Cocuk konusunu actigindan bu yana huyunda suyunda sizi sasirtan degisiklikler olduysa ayriliga kosuyor olabilirsiniz.
BElki o da kararsızdı ve net kararını şimdi verdi.
 
Herkese merhaba,

Neredeyse 31 yaşındayım. Hayatımda hiç bir zaman çocuğum olsun diye diye hayaller kurmadım. Hayallerimde hep dünyayı gezmek, yeni insanlar tanımak, değişik deneyimler yaşamak vardı. 3 senedir bir ilişkim var. Erkek arkadaşım kesinlikle çocuk istemediğini ve istemeyeceğini, eğer bir çocuk istiyorsam düşünüp taşınmam gerektiğini, çocuk istemediğimi düşünüyorsam belki onu sevip ondan etkilendiğim için böyle düşünüyor olabileceğimi ve isteklerimi tartmamı istedi. Eğer ileride çocuk istiyorsam hayatımdan çıkacağını benim çok iyi bir insan olduğumu bu hakkı benden almak istemediğini her kadının çocuk isteyeceğini vs söyledi. Bu konulara da çevremizdeki kişilerin çocuk yapmaya başlamasıyla girdik bir süredir konuşuyoruz. Ben çocuk isteyip istemediğimi bilmiyorum. İleride pişman olmak istemiyorum. 35 yaşından sonra daha zor diyorlar; vaktim daralmaya başlamış gibi artık bu konuda fikirlerimi oturtmaya başlamam gerekiyormuş gibi geliyor. Çocuk yapmaya karar vermek nasıl oluyor bu kararı nasıl verebilirim? Bu konuları konuşabileceğim bir annem yok maalesef o yüzden sizden değerli yorumlarınızı bekliyorum 🥺 teşekkür ederim.
Herkese merhaba,

Neredeyse 31 yaşındayım. Hayatımda hiç bir zaman çocuğum olsun diye diye hayaller kurmadım. Hayallerimde hep dünyayı gezmek, yeni insanlar tanımak, değişik deneyimler yaşamak vardı. 3 senedir bir ilişkim var. Erkek arkadaşım kesinlikle çocuk istemediğini ve istemeyeceğini, eğer bir çocuk istiyorsam düşünüp taşınmam gerektiğini, çocuk istemediğimi düşünüyorsam belki onu sevip ondan etkilendiğim için böyle düşünüyor olabileceğimi ve isteklerimi tartmamı istedi. Eğer ileride çocuk istiyorsam hayatımdan çıkacağını benim çok iyi bir insan olduğumu bu hakkı benden almak istemediğini her kadının çocuk isteyeceğini vs söyledi. Bu konulara da çevremizdeki kişilerin çocuk yapmaya başlamasıyla girdik bir süredir konuşuyoruz. Ben çocuk isteyip istemediğimi bilmiyorum. İleride pişman olmak istemiyorum. 35 yaşından sonra daha zor diyorlar; vaktim daralmaya başlamış gibi artık bu konuda fikirlerimi oturtmaya başlamam gerekiyormuş gibi geliyor. Çocuk yapmaya karar vermek nasıl oluyor bu kararı nasıl verebilirim? Bu konuları konuşabileceğim bir annem yok maalesef o yüzden sizden değerli yorumlarınızı bekliyorum 🥺 teşekkür ederim.
Çocugum yok evlendım boşandım. Ama eğer uygun bırını bulursam ısterım. Büyük sorumluluk ama muhteşem oldunu sonuçları. Sevgılınız çok hoşmuş. Çok dürüst. Ama annelıgınde paha bıcılemez oldunu soluolar
 
BElki o da kararsızdı ve net kararını şimdi verdi.
Olabilir tabi neden olmasin ama guven verici bulmadim bu karari, neden güzel giden bir ilişki icindeyken baba olmama karari aldi diye ister istemez sorgulardim ben. Yani bu durumu yasasam ben istemiyorumdan daha fazla akilci, mantikli bir neden duymak isterim.
 
Olabilir tabi neden olmasin ama guven verici bulmadim bu karari, neden güzel giden bir ilişki icindeyken baba olmama karari aldi diye ister istemez sorgulardim ben. Yani bu durumu yasasam ben istemiyorumdan daha fazla akilci, mantikli bir neden duymak isterim.
Yani şöyle ki baktı adam evliliğe gidiyo bu konuyu bi düşündü. Bir karar verdi ve söylüyor. Ben önce böyle düşündüm.
 
Herkese merhaba,

Neredeyse 31 yaşındayım. Hayatımda hiç bir zaman çocuğum olsun diye diye hayaller kurmadım. Hayallerimde hep dünyayı gezmek, yeni insanlar tanımak, değişik deneyimler yaşamak vardı. 3 senedir bir ilişkim var. Erkek arkadaşım kesinlikle çocuk istemediğini ve istemeyeceğini, eğer bir çocuk istiyorsam düşünüp taşınmam gerektiğini, çocuk istemediğimi düşünüyorsam belki onu sevip ondan etkilendiğim için böyle düşünüyor olabileceğimi ve isteklerimi tartmamı istedi. Eğer ileride çocuk istiyorsam hayatımdan çıkacağını benim çok iyi bir insan olduğumu bu hakkı benden almak istemediğini her kadının çocuk isteyeceğini vs söyledi. Bu konulara da çevremizdeki kişilerin çocuk yapmaya başlamasıyla girdik bir süredir konuşuyoruz. Ben çocuk isteyip istemediğimi bilmiyorum. İleride pişman olmak istemiyorum. 35 yaşından sonra daha zor diyorlar; vaktim daralmaya başlamış gibi artık bu konuda fikirlerimi oturtmaya başlamam gerekiyormuş gibi geliyor. Çocuk yapmaya karar vermek nasıl oluyor bu kararı nasıl verebilirim? Bu konuları konuşabileceğim bir annem yok maalesef o yüzden sizden değerli yorumlarınızı bekliyorum 🥺 teşekkür ederim.
Cok kisisel bir karar. Hayatta herkesin beklentileri, karakteri farkli. Ben 40 yasindayim. Sizin gibi cocuk sahibi olmamayi secmis iki arkadasim var. Birine bu hafta yazdim, gecen ay japonyadalarmis, 3 haftada pek cok sehir gezmisler. Gecen peru’ya gitmeyi dusunuyoruz dedim, meger gitmisler, yazdi tavsiyelerini. Ama biz peruya gidemiyoruz cunku kucuk 3 yasindayim ve tam bir izdirap onbasi :( onun buyumesini bekliyoruz peru ve japan icin mesela. Ama tabi cocuk kucukken zor, buyuyunce planina dahil edip onunla beraber tatil yapabiliyorsun. Mesela gecen new yorka gittik kari koca keske buyuk kizimiz da yanimizda olsaydi buralari cok severdi diye hayiflandik :) ben kimseye cocuk yap ya da yapma diyemem. Cocuk yapmak coook buyuk bir sorumluluk ve baglilik. Hayat kesinlikle cok degisiyor ve bildigin halinden cok uzaklasiyirsun. Yeni halini de seviyorsun tabi ki. Ben mesela dusunuyorum da hayatimda cocuklarimin olmadiklarini, eski hayatima devam ettigimi, hayir onu istemezdim. Ama siz ister misiniz acaba :)
 
Herkese merhaba,

Neredeyse 31 yaşındayım. Hayatımda hiç bir zaman çocuğum olsun diye diye hayaller kurmadım. Hayallerimde hep dünyayı gezmek, yeni insanlar tanımak, değişik deneyimler yaşamak vardı. 3 senedir bir ilişkim var. Erkek arkadaşım kesinlikle çocuk istemediğini ve istemeyeceğini, eğer bir çocuk istiyorsam düşünüp taşınmam gerektiğini, çocuk istemediğimi düşünüyorsam belki onu sevip ondan etkilendiğim için böyle düşünüyor olabileceğimi ve isteklerimi tartmamı istedi. Eğer ileride çocuk istiyorsam hayatımdan çıkacağını benim çok iyi bir insan olduğumu bu hakkı benden almak istemediğini her kadının çocuk isteyeceğini vs söyledi. Bu konulara da çevremizdeki kişilerin çocuk yapmaya başlamasıyla girdik bir süredir konuşuyoruz. Ben çocuk isteyip istemediğimi bilmiyorum. İleride pişman olmak istemiyorum. 35 yaşından sonra daha zor diyorlar; vaktim daralmaya başlamış gibi artık bu konuda fikirlerimi oturtmaya başlamam gerekiyormuş gibi geliyor. Çocuk yapmaya karar vermek nasıl oluyor bu kararı nasıl verebilirim? Bu konuları konuşabileceğim bir annem yok maalesef o yüzden sizden değerli yorumlarınızı bekliyorum 🥺 teşekkür ederim.
Kendimden şöyle örnek vereyim. Abla oldum, kardeş oldum, eş oldum. Ama evlat Anne olmak bambaşka yarım yamalak anne deyişi❤️ mis kokusu dünyaya bedel. Bu duygudan mahrum etmeyi şart koşan sevgiliyle vakit tüketmem ben olsaydım..
 
Olabilir tabi neden olmasin ama guven verici bulmadim bu karari, neden güzel giden bir ilişki icindeyken baba olmama karari aldi diye ister istemez sorgulardim ben. Yani bu durumu yasasam ben istemiyorumdan daha fazla akilci, mantikli bir neden duymak isterim.
Yeterince akılcı mantıklı bi sebep değil mi ama? Bu ayrılmak için geçerli bi sebep bence. Adam öyle ya da böyle asla çocuk istemiyorsa ayrılabilir yani. Var böyle insanlar. Arkadaşım da sevgilisinden bu sebepten ayrılmıştı, ayrılmak zorunda kaldı. Evlenebiliriz ama asla çocuk istemiyorum diye belirtmişti sevgilisi. Sonu ayrılık oldu
 
Herkese merhaba,

Neredeyse 31 yaşındayım. Hayatımda hiç bir zaman çocuğum olsun diye diye hayaller kurmadım. Hayallerimde hep dünyayı gezmek, yeni insanlar tanımak, değişik deneyimler yaşamak vardı. 3 senedir bir ilişkim var. Erkek arkadaşım kesinlikle çocuk istemediğini ve istemeyeceğini, eğer bir çocuk istiyorsam düşünüp taşınmam gerektiğini, çocuk istemediğimi düşünüyorsam belki onu sevip ondan etkilendiğim için böyle düşünüyor olabileceğimi ve isteklerimi tartmamı istedi. Eğer ileride çocuk istiyorsam hayatımdan çıkacağını benim çok iyi bir insan olduğumu bu hakkı benden almak istemediğini her kadının çocuk isteyeceğini vs söyledi. Bu konulara da çevremizdeki kişilerin çocuk yapmaya başlamasıyla girdik bir süredir konuşuyoruz. Ben çocuk isteyip istemediğimi bilmiyorum. İleride pişman olmak istemiyorum. 35 yaşından sonra daha zor diyorlar; vaktim daralmaya başlamış gibi artık bu konuda fikirlerimi oturtmaya başlamam gerekiyormuş gibi geliyor. Çocuk yapmaya karar vermek nasıl oluyor bu kararı nasıl verebilirim? Bu konuları konuşabileceğim bir annem yok maalesef o yüzden sizden değerli yorumlarınızı bekliyorum 🥺 teşekkür ederim.
En ufak bir acaban varsa bu iş olmaz. Kadınların belli yaştan sonra çocuk sahibi olma isteği artıyor. Kendisinden bir parça olsun istiyor. Çocuk istemeyen bir adam ile de bu durumda evlenmemelisin.
Böyle kara kara düşüneceğine ayrıl gitsin.
 
Yeterince akılcı mantıklı bi sebep değil mi ama? Bu ayrılmak için geçerli bi sebep bence. Adam öyle ya da böyle asla çocuk istemiyorsa ayrılabilir yani. Var böyle insanlar. Arkadaşım da sevgilisinden bu sebepten ayrılmıştı, ayrılmak zorunda kaldı. Evlenebiliriz ama asla çocuk istemiyorum diye belirtmişti sevgilisi. Sonu ayrılık oldu
Hayir, sadece ben cocuk istemiyorum demek akilci bir sebep degil, ben istemiyorum sen cocuk istiyorsan yollarimizi ayiralim demek, benle olmak istiyorsan cocuk isteginden kesin vazgececeksin diye bencilce baski kurmaktir.

O yuzden evet ben boyle bi adami yuzustu birakir, daha bu egoist cümleleri kurarken arkami donerdim kendisine, haliyle hayatıma onunla ve cocuksuz devam edeceksem hakli bir gerekce isterim, ben hayatimi onun istegine gore duzenleyeceksem benden bunu bekliyorsa bana bu aciklamayi borcludur.


Biraz sert dille yazdim ama size karşı degil bu, konu sahibinin erkek arkadasini bencil bulduğum icin kizdim.💕
 
Olabilir tabi neden olmasin ama guven verici bulmadim bu karari, neden güzel giden bir ilişki icindeyken baba olmama karari aldi diye ister istemez sorgulardim ben. Yani bu durumu yasasam ben istemiyorumdan daha fazla akilci, mantikli bir neden duymak isterim.

Eee böyle artık zamane erkekleri sorumluluk almayayım, zora gelmeyeyim, yiyip içeyip yatayım...babalarımızın dedelerimizin zamanındaki gibi aile babası olayım, coluk çocuğa sahip çıkayım diyen erkek çok az artık. Normal bir zamane erkeği işte, özel bir durumu yok.
 
Ben bir kadın bir anne olarak bir kadının anne olmak istememesini anlayabilirim. Ama bir adamın baba olmak istememesini anlayamam. Kabul de edemem. Merhametsiz gelir bana.

Aynısinı yazacaktım, kadın istemiyorsa tamamen anlarım. Amma velakin erkeksen, kadın zaten doğurmayı emzirmeyi büyutmeyi her şeyi yaparken bir bebeğe de günde 1 saat veremeyeceksen erkek değil ibişsin kardeşim . Baba olmak istemeyen erkek bana da güven vermiyor, zora gelemeyen birini adam yerine koyup koca edinmezdim.
 
Ben bir kadın bir anne olarak bir kadının anne olmak istememesini anlayabilirim. Ama bir adamın baba olmak istememesini anlayamam. Kabul de edemem. Merhametsiz gelir bana.
Ya zaten yuzde 80-85'inin babaliktan anladigi maddi olanak saglamak (ki bu Turk halkina gore super babalik) sanki bana 7/24 cocugun sorumlulugunun en azindan bir kismini ustleniyorlarmis gibi "bin cicik istimiyirim" demiyorlar mi deli oluyorum.
 
Back