- 3 Eylül 2015
- 3.279
- 6.302
- 78
Burda topa tutulmak istemem ama anne babanın tutumu büyük oranda önemli.evet ben de yetiştirme ile alakalı dıyorum ama bana kıızyorlar
bu cocukla alakalı dıye
umarım bnm de olursa cocugum sizinkiler gbi olur
bnm kuzenım balkona dahı cıkmıyor
cocukla cıkamıyorum dıyor mesela bana cok garip gelıyor
evde ekmeği olmuyor kahvaltı edemedım dıyor
e çık al dıyorum
cocukl a nasıl cıkayım dıyor
ıkı yasında kızı var diğeri zaten okulda
bana cok enteresan gelıyor
ve iyı bır evlılıklerı vardı
ıkı cocuktan snr kocası evden tamamen koptu
alkol almayan adam alkole basladı, kadın kıza düşkünlüğü basladı
eve sadece yatmaya gelıyor suanda adam((
bunlar benı hep korkutyor
bebekten evvel de eşiniz bağlı mıydı size3 yıllık evliyim ilk günden beri bebek istedik rabbim normal yollarla nasip etmedi geçen yıl aralık ayında 2.tüp bebek denememizde bebeğim tuttu ve şuan koynumda yavrum 20 eylülde doğum yaptım bu korkular bende de oluyordu yer yer ama çok şükür ki eşimle daha çok bağlandık birbirimize bana bakışları değişti bebeğimizin de üzerine titriyor sürekli herşey ona ve sana feda olsun modunda doğumdan beri :) inşallah değişmez değişmeyiz bebeğimiz bizim evliliğimizi olumlu yönde değiştirdi rabbim isteyen herkesi hayırlı sağlıklı evlat sahibi yapsın inşallah
ya işte ben de dıyorumBenimde 2. Evliliğim hep korktum bebekten... hemde öyle böyle değil. Yedim bitirdim kendimi. Ama dedim benim bi evladim olmayacaksa bana biri anne demeyecekse bu nasıl olacak dedim.
İnan spiral varken hamile kalmışım. Şoka girdim meğer bende kayma yapmış.
Al sana dedim. Korkunun ecele faydası yok :)
Şimdi bebeğim kollarımda...
Zorlukları yok mu hemde nasıl
Anne oldum sanki eksik yanim tamamlandı daha bir aile olduk sanki eşimle...
Ben anne olmadan önce hiç yaşamamışım
çok teşekkür ederim :)Burda topa tutulmak istemem ama anne babanın tutumu büyük oranda önemli.
Dün bir yakınımla konuştum akşam 8buçuktu..ve 2yaşındaki kızının uyuduğunu söyledi ama gece uykusu değil, uyanır birazdan dedi, ben şok!
Sonra da bu çocuk uyumuyor gecelere kadar oturuyor diye şikayetlenip "benim çocuğum farklı, çok fena" diye etiketliyor evladını.
Soruyorum o çocuğu o saatte öğle uykusuna yatıran anneden çok mutlu olması beklenir mi?
Düzen yok bişey yok..
Sizin verdiğiniz örnekler de saçma. Ben ikiz büyüttüğüm için bana tek çocuk çok kolay geliyor, bilemem...
Ha sakın yanlış anlaşılmasın, elbette zor bebek büyütmek, kesinlikle, annelik zor!
Ama düzeni sağlarsan,bebek de sana uyar, bunu bilir bunu söylerim.
Eş olduğunu unutmadan ilişkini sürdürürsen hiç de sorun olmuyor valla.
Yazık oluyor böyle evliliklere..çocuk külfet değilki, zor ama onun varlığını kabul edip yaşamını onu da gözeterek düzenleyince sorun olmuyor..
Eşinizle mutluysanız bu mutluluğa mutluluk katmak için daha fazla beklemeyin, kişisel fikrimdir!
Hayırlısı olsun, tedaviniz de olumlu olsun inşallah, denerseniz....
yas ve evlilik süresi önemli ama ondan ziyade hazır hissetmeniz daha önemli bence hakkınızda hayırlısı olsunkusura bakacak bir durum yok
evet daha yenı evlısınız :)
benım yas olarak da evlılık olarak da kacacak yerım kalmadı :)
amin tşk leryas ve evlilik süresi önemli ama ondan ziyade hazır hissetmeniz daha önemli bence hakkınızda hayırlısı olsun
ya işte ben de dıyorum
ben anneliği hiç yasayamayacak mıyım dıye uzuluyorum bazen
zaten problem var ciddi bir yola girmemız gerekır
yasayamazsak da böyle de mutluyuz der çekiliriz kenara ama olma ıhtımalımız de var
allah bagıslasın yavrunuzu
Herkese selam;
Bir konuda fikir almak istiyorum.
36 yaşındayım , 3 senelik evliyim.
Evde bir kedimiz var ,4 yıldır bizimle yasıyor ve ben ona resmen aşığım , çocuğum gbi seviyorum ilgileniyorum.
Eskiden çocukları çok sever iken , kedimiz gelince benim cocuklara olan ilgim , sevgim azaldı bakıs acım değişti.
3 yıldır hiç korunmadık ve çcouk da çok istemedık eşimle.
Zaten çocugumuz olmadı, ya aşılama ya da tüp bebek yöntemi ile olabilecek gibii görünüyor.
Bir yandan cocugu olanlara özenirken , bir yandan da çocugum olmadığı için nasıl bir rahatlığın içindeyim buna sevınıyorum.
Eşimle aramız çok iyi, eşim de ben de duygusal merhametli, aile bagları güçlü olan evcimen insanlarız.
Eşim de benimle yaşıt , o da bana ve evine çok bağlı.
Çocuk konusunu kendı aramızda bile çok gündeme getirmedik , onun da bende oldugu gbi korkular vardı sanırım.
Bu hafta sonu benimle konustu ve artık bizim de cocugumuz olmasını istediğini, evde pıtır pıtır bir yavrunun dolanmasını görmek istediğini belirtti.
Günde 10 saat çalışıyorum , günde 2-3 saat yakın bir zamanım yolda geçiyor işe gidip gelirken,
Eve gidince yemekten snr keyfime bakıyorum , evimiz sessiz sakin , huzur verici.
Bebek bir yandan istiyorum , anneliği tatmak istiyorum , ikimizin bir parçası olan evladımız olsun istiyorum ama bir yandan da düzenımızın bozulacagı korkusu var içimde, rahatımız kaçaçak , artık hiç boş vakt,m olmayacak , sürekli bebekle ilgilenmek zorunda kalacağım , eşimle başbasa olan zamanlarımız kısıtlanacak ,gibi gibi gibi....
Bu düşünceler beynimi yiyiyor resmen.
Arkadaslarım kendı cocugun olursa seversın , alışırsın kediye bile bakıyorsun dıyorlar.
Bundan ben de eminim ama benim sormak istediğim şu; bu korkuları benım gbı yasayan kişiler anne olunca ne gibi duygular oluştu sizde.
Bu korkularınız geçti mi?
Bir de burada okuyorum çocuktan snr bazı eşler olumsuz anlamda çok fazla değişiyorlar, evden uzaklaşıyorlar , eşlerinden uzaklaşıyorlar,evde cocukların sesine , hastalığına , zor zamanlarına falan tahammül edemeyen erkekler var.
Bunlar da beni çok korkutuyor.
Fikirlerinizi alabilir miyim bu duygulara sahip olan anne olmuş kişilerden.
Evet bağlıydı ama şuan ikimizde çok farklıyız 2.kez ve daha çok aşık olduk birbirimize rabbim bozmasın inşallah sürekli gelip sevgisini gösterirdi şimdi daha fazla gösteriyor sevgisini sürekli gelip öpüyor bebeğimin annesi diye seviyor beni çok iyi güzel bi anne oldun diyor :):) şuan sevgi yumağı gibiyiz anlıcanbebekten evvel de eşiniz bağlı mıydı size
allah mutlulugunuzu daim etsın bebegınıze de saglık sıhhat huzur versın hep
masallah
Çok iyi birer anne baba olacağınıza eminim. Çocuğunuzu çok güzel yetiştireceğinizi düşünüyorum. Kendisine güzel bakan çocuğu içinde güzel bir hayat kurabilir. Çocuğunuz olunca fikriniz değişecek. Bence sizin gibi mutlu çiftlerin oluyorsa tabi, yavruları olmalı.Herkese selam;
Bir konuda fikir almak istiyorum.
36 yaşındayım , 3 senelik evliyim.
Evde bir kedimiz var ,4 yıldır bizimle yasıyor ve ben ona resmen aşığım , çocuğum gbi seviyorum ilgileniyorum.
Eskiden çocukları çok sever iken , kedimiz gelince benim cocuklara olan ilgim , sevgim azaldı bakıs acım değişti.
3 yıldır hiç korunmadık ve çcouk da çok istemedık eşimle.
Zaten çocugumuz olmadı, ya aşılama ya da tüp bebek yöntemi ile olabilecek gibii görünüyor.
Bir yandan cocugu olanlara özenirken , bir yandan da çocugum olmadığı için nasıl bir rahatlığın içindeyim buna sevınıyorum.
Eşimle aramız çok iyi, eşim de ben de duygusal merhametli, aile bagları güçlü olan evcimen insanlarız.
Eşim de benimle yaşıt , o da bana ve evine çok bağlı.
Çocuk konusunu kendı aramızda bile çok gündeme getirmedik , onun da bende oldugu gbi korkular vardı sanırım.
Bu hafta sonu benimle konustu ve artık bizim de cocugumuz olmasını istediğini, evde pıtır pıtır bir yavrunun dolanmasını görmek istediğini belirtti.
Günde 10 saat çalışıyorum , günde 2-3 saat yakın bir zamanım yolda geçiyor işe gidip gelirken,
Eve gidince yemekten snr keyfime bakıyorum , evimiz sessiz sakin , huzur verici.
Bebek bir yandan istiyorum , anneliği tatmak istiyorum , ikimizin bir parçası olan evladımız olsun istiyorum ama bir yandan da düzenımızın bozulacagı korkusu var içimde, rahatımız kaçaçak , artık hiç boş vakt,m olmayacak , sürekli bebekle ilgilenmek zorunda kalacağım , eşimle başbasa olan zamanlarımız kısıtlanacak ,gibi gibi gibi....
Bu düşünceler beynimi yiyiyor resmen.
Arkadaslarım kendı cocugun olursa seversın , alışırsın kediye bile bakıyorsun dıyorlar.
Bundan ben de eminim ama benim sormak istediğim şu; bu korkuları benım gbı yasayan kişiler anne olunca ne gibi duygular oluştu sizde.
Bu korkularınız geçti mi?
Bir de burada okuyorum çocuktan snr bazı eşler olumsuz anlamda çok fazla değişiyorlar, evden uzaklaşıyorlar , eşlerinden uzaklaşıyorlar,evde cocukların sesine , hastalığına , zor zamanlarına falan tahammül edemeyen erkekler var.
Bunlar da beni çok korkutuyor.
Fikirlerinizi alabilir miyim bu duygulara sahip olan anne olmuş kişilerden.
Hayırlı olsun senin adına cok sevindim mutlu oldumAllah sağlıkla kuçağına almayı nasip ettsin
Yok yaaa bencee bu cocuk niye agliyor falan demez diyemez bence cunku niye agliyor diye yuregi endiseyle dolar bunu sormak aklina bile gelmez. Bizde esimle surekli sarilir koklasir sakalasiriz..Hatta bu sarilip koklasmaktan uzak kaliyoruz diye kusemiyoruz bilee ben evlenir evlenmez hamile kaldim bu sekilde yasamaktanda vazgecmedik yani.Sevgi yumagi bir kizimiz var ayyy tipe bak yaa veyaa ayy ben sana ölürüm falan diyo ananesini dayisini severken..Ailevi sorunlari ona yansitmiyorum yansitacak insanlarla goruşmuyorum gibi gibi..28 yaşindayim 2. Bebegi o kadar istiyorum ki esim maddi kaygidan dolayi su an istemiyor ama kizim dolanirken mesela şöyle bi minnak dolansaaa yaa falan diyorum aptal bi sırıtma oluyor suratinda kız olur dimi falan diyor..Mesela bi arkadaş kürtaj olmuş kkda konu acmisti yazarken kese kalp atişi falan diye belirtmiş yaaa kalbim duracakti o yazdiklarini görmeyi o minik kalbin atişlarini duymayi delicee istiyorumm.Ben anne olmayi çok sevdim ki 2 yil kadar once asla dusunmuyordum 2. Bebegi ama simdi kalbimin her zerresi bunun icin dua ediyor..Rabbim sana bana isteyen herkese hayirlisiyla sagliklo bebişler nasip etsin.. Hele bi olsun tadindan yiyemezsin..Aksam babayi beraber bekliyoruz minnagimla kapiyi bi aciyoruzz adam kime sarilacagini sasiriyor.Haftada bi kere disari cikardi kizini ozluyor diye artik ona bile cikmiyor.Bu adam cocuk hastasi bi adamda degildi hani..benim eşim işten gelir mesela öper beni , sarılır çok özledım senı der
yemek faslımız bıtınce hemen yanınagideyım ıster
kendısı tam bır tv hastası ,ben tv hiç sevmem ama o esnada hep temas halınde oluruz , yanına yatırır ya sacımı sever, ya karnımı sever , sıkar , öper , güzel sozler soyler
gün içinde mesela iki üç defa arar , özledim der , ikimiz de bırbırımıze cok baglıyız .
bebek olunca bazen dıyorum eşim çok merhametli, iyi bir insan daha cok baglanır bana , bebegimize
ama bı yandan da eşi,m sinirli bir insandır, tahammulsuzdur
suanda evde onu sınırlendırecek bırsey yok dıye sınırlenmıyor ama ınaılmaz sabırsızdır
ses sevmez, gürültü sevmez, bebek ağladıgında ya bana bi bebeği sustuıramadın , durup duruken neden aglıyor falan derse dıye cok endişelenıyorum:)))
biraz dikliği varıdr çünkü ve sabittir.
ama yeri geldiğinde o cocukları benden daha cok sever , ne tatlı der, şuna bak ısırırım ben onu falan der
ben de elalemin cocugundan banane derım :)))
Ben konuları karıştırdım konu sahibinden özür dilerim konusunu bölmüş oldumAmin çok teşekkür ederim Efser'im
Allah isteyen herkese nasip etsin inşallah
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?