• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Çocuk sevmeyenlerin çoçuğu olunca....

Sanki kendimi okudum.Bende 36 yaşındayım hayatımda bebek almadım kucağıma çocukta sevmezdim aman aman benim de bir kedim var.Bizde 3 yıl korunmadık sonra karar verdik tedavi olduk yine olmadı derken 5 yıl geçti.Artık vazgeçtim bebek fikrinden derken kendiliğinden oldu.Gerçekten çok korktum.Nasıl kalkarım altından diye sevebilirmiyim diye bile düşündüm.Şunu söyleyim doğumdan sonra öyle anlatıldığı gibi bir anda annelik duygusu yaşamadım.Yalnız kalmaya korktum oğlumla ilk 20 gün hep birileri vardı yanımda.Ama onunla vakit geçirdikçe emzirdikçe kokladıkça alıştık birbirimize.Şimdi oğlum 3 aylık yanımda uyuyor.Uyansa da sevsem diye bekliyorum.Bu arada kedimde yanımda ilk günler biraz kıskandı ama şimdi alıştı:) Yani uzun lafın kısası annelik çok güzel bir duygu mutlaka yaşamalısın.
 
Çok samimi cevap vereyim sana. Ben kimsenin bebeğini sevmeyen, çocuk gürültüsüne sinir olan, yalnızlık ve sessizlikten ciddi anlamda hoşlanan bir insanım. Hayatta en sevdiğim üç şeyden biri uykudur. En ufacık anaç tarafıma rastlayan çıkmadı. Ben bile anne oldum. Oğlum uyuyunca özleyip ağladım. Ateşi çıkınca sabaha kadar oturdum. Hamileliktn dolayı tipim bozuldu, eşimle birkaç kez kavga ettim çocuklarla ilgili. Bütün özel alanlarıma, dokunulmazlığıma tecavüz edildi. Düzenim bozuldu mu?? çok fena hem de. Ama geçen gün oğlum -anne bak yişill (gösterdiği renk aslında turuncuydu)
dedi. öyle mutlu oldum ki anlatamam.
 
Kesin "kendi çocuğun olunca seversin" denmiştir ama, ben sevmeyenini de gördüm.

Zorla çocuk sahibi yaptılar kadını, eşi, ailesi ve bildiğimiz toplum baskısı. Çocuk sevmiyorum diyen bir kadındı, aynı buradaki gibi kendi çocuğun olunca seversin şudur budur dediler. Sonuç? Kadın istemeye istemeye hamile kaldı, şehir efsanesine ya da çoğunluğun hissettiği duyguya inandı, doğurdu ve maalesef sevmedi, sevemedi. En sonunda da boşandı ve çocuğu babaya bıraktı.

Şunun ayrımını iyi yapmak gerek: Çocuk mu istemiyor insan, çocuğun sorumluluğunu mu. İkisi farklı şeyler.
 
18 yaşımda da, 25 yaşımda da ve şu an 31 yaşımda da hiç çocuk isteği, sevgisi, özlemi olmadı. Olmayacağına da adım gibi eminim. Yalnız kalma korkusu yaşıyorum zaman zaman, ileride kapımız hiç çalınmayacak diye düşünüyorum ama sırf bu bencil düşünce için istemediğim halde çocuk yapmak da istemiyorum.
Etrafımdaki anaç insanların da herkesi kendisi gibi görmesinden hoşlanmıyorum. Kendileri doğurdu diye bana "geç kalmayın aman yapın bir tane" deme hakkı bulmaları sinir bozucu. Çocuk istemediğimi, öyle bir hayatın hoşuma gitmediğini anlatamıyorum.
Neyse ki eşim de aynı düşüncede. Evlenmeye karar vermemizdeki en büyük etkenlerden biriydi bu çocuksuz hayat isteğimiz.
 
Aynı korkuları yaşadım. Rahatıma çok düşkünüm ve bi canlı bakımı bana göre değil derdim hep :) klasik olacak ama anne olunca öyle olmuyormuş.. İşten sonra evde keyif yapardım şimdi kızımla daha eğlenceli.. Daha çok vakit geçirmek için daha hızlı geliyorum eve:) çocuk bu erkenden uyuyor zaten eşle beraber geçecek fazlaca vakit oluyor.. Haftasonuda bırakıyorum anneme gece takılıyorum istediğim yerde,sabah yatıyorum istediğim kadar.. Daha ne olsun.. Hayatım değişti diyenlerden değilim,çocuğu hayatımıza uydurduk biz..
Dünyanın en güzel şeyi evlat.. Gecikmeyin..
 
ben de kelimesi kelimesine ayni korkulari yasiyorum. mesela su anda esim toplantida ben evde yalnizim. koegim yanimda uyuyor , hem de ne guzel uyuyor. ben de yemegimi yedim kahvemi yaptim. gectim tv karsisina keyif yapiyorum. en yakin arkadasimla konustuk demin cocuguna banyo yaptirmak icin mucadele veriyormus ciglik cigligaymis ev. sonra konusuruz diyip kapadi. ve yumurtaliklarim biraz daha buzuldu icimde. biz de esimle cocuk dusunmuyoruz yani korunuyoruz ama aldigimiz karar su oldu. korunmaya devam edelim, olur da bi kaza olursa aldirmayiz :) zar atiyoruz yani ama ben korunmaya ekstra dikkat ettigimi farkettim bunu konustuktan sonra :)
kopekle bile sosyal hayatim feci sekteye ugradi. deli gibi kolumu bacagimi verecek kadar sevmeme ragmen keske almasaydim onu diyorum. cunku o bile tum imkanlarimi seferber ettigim halde cok zorluyor beni. kisacasi hazir olmadan yaparsam cocukta da boyle olurdiye korkuyorum. bir de kopegim onu gunde on saat evde yalniz birakip ise gidiyorum diye benden nefret etmiyor. eve gelince unutuyor herseyi. bir de cocugun psikolojisini dusunecegim yani o durumda. :(
 
Temeli sarsılmış evliliklerde o dediğiniz tahammülsüz oluyor genelde..
Bizim de güzel bir evliliğimiz var arka arkaya iki çocuktan sonra bambaşka, daha da güzel bir boyuta geçtik. Eski düzen vs kalmıyor elbette ama onun yerini tarifsiz, müthiş bir duygu alıyor..
 
Ben de sizin gibiydim çocuk dusunmek çok uzaktı bana.artik olması gerek diye çocuk yaptım resmen.ama tabiki çocuklarım canım.2 çocuğum var bu arada.c çocuğun olunca o senin herşeyin oluyor sanki hep varmış gibi.ha ama bizim gibi insanlara çocuk bakmak zor geliyor.yani ilk çocuğum çok kolay bir çocuktu yine de hep kv anne yardımlarıyla buyuttum .2. ye cesaret edemezken o da kazara oldu :) ve o kadar zor bir çocuk oldu ki.gecelerce uyumadim.3 yaşına gelene kadar hem de.ama sevgisi yine çok büyük.yani kendi çocuğunu çok seviyorsun onlar için herşeyi yaparsın.hayatinin vazgeçilmez parçası oluyorlar.ama annem kv m olmasa ben bitmistim.yani bazı insanlara çocuk büyütmek çok kolay geliyor 3 çocuğum olsun diyebiliyorlar.veya hamile kaldıklarında coook sevinebiliyorlar.belki garip gelir bazı insanlara ama ben öyle aman aman hamileyim diye sevinmekten olmedim.hele 2. Sürpriz olunca eşimle ne yapcaz şimdi diye bön bön birbirimize baktık.ama nasıl seviyorum onları ,Allah korusun onlarsiz bir hayatı dusunemem artık.merak etme sen de böyle olacaksın bu hayatın bir gerçeği.
 
Evet
Benim cocugum yok, ama cevremden gozlemledigim ve benim de zaten mantikli buldugum bir durum var ki, cocugu nasil alistirirsan oyle gidiyor. Cocugunu kendi hayatina uydurabilenler kazanmis. Cocuk derdinden kendini unutmus kadinlar kaybetmis hayatini, oyle gorunuyorlar yani bana. Bir kuzenim var, cocugu su an 10 aylik. Uyku egitimi de dahil guzel egitmis, simartmamis, kendini de esini de unutmamis bebek var diye. zaten kadinin kendisi de sakin ve mutlu. E cocuk da oyle olmus. Ailecek sik sik tatillere, gezmelere de gidiyorlar, evlerinde arkadaslarini da misafir agirliyorlar. Sanirsin ki ortada bebek yok. O kadar rahatlar. Sen bakma cocuk icin sacini supurge edenlere. Bizim millet arabesk yasamayi sever. Cocukla hayat tabii ki degisiyor, onun ihtiyaclari tabii ki cok onemli. Ama cocugun var diye kendini unutmayacaksin. Cocugu kendine uydurmayi bileceksin. Sadece cocugum yasasin, ben surunsem de olur demeyip, kendi keyfini de dusuneceksin. Benim cikardigim sonuc bu. Cevremde de canli ornekler var. Anne olmak icin olup biten biri degilim, ama anne olsam sanirim rahat biri olurdum. Benim annem de rahatti zaten, bak bir de ornek olarak o var bende.
evet cok doğru cümlelerle ifade etmıssın cnm
Ben de anne olayım tüm hayatımı ona adayayım gbi bir yapıda değilim
Daha sakinim daha geniş mantık ile bakabiliuorım umarım hayal ettiğim gbi
Olur
 
Yok yaaa bencee bu cocuk niye agliyor falan demez diyemez bence cunku niye agliyor diye yuregi endiseyle dolar bunu sormak aklina bile gelmez. Bizde esimle surekli sarilir koklasir sakalasiriz..Hatta bu sarilip koklasmaktan uzak kaliyoruz diye kusemiyoruz bilee ben evlenir evlenmez hamile kaldim bu sekilde yasamaktanda vazgecmedik yani.Sevgi yumagi bir kizimiz var ayyy tipe bak yaa veyaa ayy ben sana ölürüm falan diyo ananesini dayisini severken..Ailevi sorunlari ona yansitmiyorum yansitacak insanlarla goruşmuyorum gibi gibi..28 yaşindayim 2. Bebegi o kadar istiyorum ki esim maddi kaygidan dolayi su an istemiyor ama kizim dolanirken mesela şöyle bi minnak dolansaaa yaa falan diyorum aptal bi sırıtma oluyor suratinda kız olur dimi falan diyor..Mesela bi arkadaş kürtaj olmuş kkda konu acmisti yazarken kese kalp atişi falan diye belirtmiş yaaa kalbim duracakti o yazdiklarini görmeyi o minik kalbin atişlarini duymayi delicee istiyorumm.Ben anne olmayi çok sevdim ki 2 yil kadar once asla dusunmuyordum 2. Bebegi ama simdi kalbimin her zerresi bunun icin dua ediyor..Rabbim sana bana isteyen herkese hayirlisiyla sagliklo bebişler nasip etsin.. Hele bi olsun tadindan yiyemezsin..Aksam babayi beraber bekliyoruz minnagimla kapiyi bi aciyoruzz adam kime sarilacagini sasiriyor.Haftada bi kere disari cikardi kizini ozluyor diye artik ona bile cikmiyor.Bu adam cocuk hastasi bi adamda degildi hani..
Çokkkk güzel yaaa masallah size
İnşallah bnm kocam da böyle olur:))
 
Kediye güzel bir merhamet gösteren bir insan bebeği olduğunda sevinçten kimbilir nasıl olur :)))
Bende bebeğime 2 senenin sonunda kavuştum inşallah kucagima alırım. Çok istememe rağmen bende bu korkular devam ediyor . Ama bir o kadar da seviniyorum . Korkmayın allah yardım ediyor
 
Ben de aynı düşüncedeyim :)
Çocuklara karşı da pek bir ilgim yok açıkçası
Görünce "ayyyyyyy ne tatlı" diyemiyorum
Nefret de etmiyorum
Ama öyle, çocuk yani işte hehe falan oluyorum :D
 
Off ben de aynıyım işte
Her cocugu olan hemen telini cıkarıp foto gösteriyor sinir oluyorum bana cok anlamsız gelıo
Senin cocuun sana hoş yani
Banane :))
Ben de aynı düşüncedeyim :)
Çocuklara karşı da pek bir ilgim yok açıkçası
Görünce "ayyyyyyy ne tatlı" diyemiyorum
Nefret de etmiyorum
Ama öyle, çocuk yani işte hehe falan oluyorum :KK70:
 
Kediye güzel bir merhamet gösteren bir insan bebeği olduğunda sevinçten kimbilir nasıl olur :)))
Bende bebeğime 2 senenin sonunda kavuştum inşallah kucagima alırım. Çok istememe rağmen bende bu korkular devam ediyor . Ama bir o kadar da seviniyorum . Korkmayın allah yardım ediyor
Allah kucagınıza almayı nasip etsin sağlıkla insallah
 
Off ben de aynıyım işte
Her cocugu olan hemen telini cıkarıp foto gösteriyor sinir oluyorum bana cok anlamsız gelıo
Senin cocuun sana hoş yani
Banane :))

Ben fake atıyorum artık
Aman çok tatlıymış falan
Ama hiçbir kıpırdama, his yok :D

Her insan çocuk sahibi olmak zorunda değil bence
Ben hayatta keyfe, sefaya, öğrenmeye düşkünüm mesela

Çocuk ve aile hayatı cazip gelmiyor :110:
 
ben degil ama bi arkadasim cocuk sesine bile dayanamiyordu o kadar hesap edin. ona kim bakacak ,ben gece kalkamam rahatimi bozamam , elime bile alamam vs. gibi pek cok bahanesi vardi. evlendi bir yil gecmeden oda korunurken hamile kaldi cok agladi ama dogurdu. simdiyse oglunun etrafinda pervane söyledigim hersey icin pismanim bu baska bi duygu diyor. kaldi ki siz hayvan bakiyorsunuz o hayvanlardan da hoslanmazdi. mesajlarinizin sadece bi kismini okudum insallah sizinde istediginiz ve hayirli bi zamanda insallah cocugunuz olur.. esinizde bazi mesajlarinizdan anladigim kadariyla size yardimci olacak gibi . cokda karamsar olmayin bence :KK66:
 
Ben fake atıyorum artık
Aman çok tatlıymış falan
Ama hiçbir kıpırdama, his yok :KK70:

Her insan çocuk sahibi olmak zorunda değil bence
Ben hayatta keyfe, sefaya, öğrenmeye düşkünüm mesela

Çocuk ve aile hayatı cazip gelmiyor :110:
Ben hayatta diyemem. Cok tatlıymıs falan diye:))
Evet değil ben de keyif insanıyım ama bi
Yanım da istiyor bebiş :)
Evcimen ve anaç bi yapım da var
 
Bizde esimle ilk evlendigimizde dönemde eve kedi alip bakmayi cok istemistik ki eşim benden daha cok sever kedileri sonra nerden duyduysa cocugu olmayan aileler kedi sahibi olunca cocuk özlemini yitiriyorlarmiş diye duymuş.Sonra ben kedi alsak mi falan diye söylenirken kedi alacagimiza cocuk yapalim kedi niyetine severiz dedi

Sanırım sizdede öyle oldu kediyi cocugunuz gibi görüsyorsunuz. Bence artik tedavinizi ertelemeyin eşinizide sevindirin

36 yaşına gelmiş bi bayan herseyin üstesinden gelir inş. Tez zamanda bebek haberlerinizi duyariz ins.
 
Ben hayatta diyemem. Cok tatlıymıs falan diye:))
Evet değil ben de keyif insanıyım ama bi
Yanım da istiyor bebiş :)
Evcimen ve anaç bi yapım da var

Yaş da ilerlemiş aslında ya 37 demişsiniz
Ben 35 falan olunca isterim herhalde diyordum demek ki değişmeyebiliyor :27:
Gençken de mi istemiyordunuz?
 
Back