Çocuk sevmeyenlerin çoçuğu olunca....

eceezgi .!.:

Herkese selam;
Bir konuda fikir almak istiyorum.
36 yaşındayım , 3 senelik evliyim.
Evde bir kedimiz var ,4 yıldır bizimle yasıyor ve ben ona resmen aşığım , çocuğum gbi seviyorum ilgileniyorum.
Eskiden çocukları çok sever iken , kedimiz gelince benim cocuklara olan ilgim , sevgim azaldı bakıs acım değişti.

3 yıldır hiç korunmadık ve çcouk da çok istemedık eşimle.
Zaten çocugumuz olmadı, ya aşılama ya da tüp bebek yöntemi ile olabilecek gibii görünüyor.
Bir yandan cocugu olanlara özenirken , bir yandan da çocugum olmadığı için nasıl bir rahatlığın içindeyim buna sevınıyorum.
Eşimle aramız çok iyi, eşim de ben de duygusal merhametli, aile bagları güçlü olan evcimen insanlarız.
Eşim de benimle yaşıt , o da bana ve evine çok bağlı.
Çocuk konusunu kendı aramızda bile çok gündeme getirmedik , onun da bende oldugu gbi korkular vardı sanırım.
Bu hafta sonu benimle konustu ve artık bizim de cocugumuz olmasını istediğini, evde pıtır pıtır bir yavrunun dolanmasını görmek istediğini belirtti.
Günde 10 saat çalışıyorum , günde 2-3 saat yakın bir zamanım yolda geçiyor işe gidip gelirken,
Eve gidince yemekten snr keyfime bakıyorum , evimiz sessiz sakin , huzur verici.
Bebek bir yandan istiyorum , anneliği tatmak istiyorum , ikimizin bir parçası olan evladımız olsun istiyorum ama bir yandan da düzenımızın bozulacagı korkusu var içimde, rahatımız kaçaçak , artık hiç boş vakt,m olmayacak , sürekli bebekle ilgilenmek zorunda kalacağım , eşimle başbasa olan zamanlarımız kısıtlanacak ,gibi gibi gibi....
Bu düşünceler beynimi yiyiyor resmen.
Arkadaslarım kendı cocugun olursa seversın , alışırsın kediye bile bakıyorsun dıyorlar.
Bundan ben de eminim ama benim sormak istediğim şu; bu korkuları benım gbı yasayan kişiler anne olunca ne gibi duygular oluştu sizde.
Bu korkularınız geçti mi?
Bir de burada okuyorum çocuktan snr bazı eşler olumsuz anlamda çok fazla değişiyorlar, evden uzaklaşıyorlar , eşlerinden uzaklaşıyorlar,evde cocukların sesine , hastalığına , zor zamanlarına falan tahammül edemeyen erkekler var.
Bunlar da beni çok korkutuyor.
Fikirlerinizi alabilir miyim bu duygulara sahip olan anne olmuş kişilerden.

Genişletmek için tıkla...

eceezgi .!.:

ben bundan 10 yıl evvel komşuların bebeklerını eve alır bakardım
o kadar cok severdım cocukları
yolda bır cocuk goreyım ılla konusacagım seveceğim yani o derece
şimdi cocuklara karsı cok tepkisizm hatta bazı cocuklara cok sınır oluyorum:)))

kediden snr çpk değişti benım fikirlerim
sadece çok uslu bebeklerı sevebılıyorum suanda onlar dıkkatımı cekıyor arada

Genişletmek için tıkla...

eceezgi .!.:

Herkese selam;
Bir konuda fikir almak istiyorum.
36 yaşındayım , 3 senelik evliyim.
Evde bir kedimiz var ,4 yıldır bizimle yasıyor ve ben ona resmen aşığım , çocuğum gbi seviyorum ilgileniyorum.
Eskiden çocukları çok sever iken , kedimiz gelince benim cocuklara olan ilgim , sevgim azaldı bakıs acım değişti.

3 yıldır hiç korunmadık ve çcouk da çok istemedık eşimle.
Zaten çocugumuz olmadı, ya aşılama ya da tüp bebek yöntemi ile olabilecek gibii görünüyor.
Bir yandan cocugu olanlara özenirken , bir yandan da çocugum olmadığı için nasıl bir rahatlığın içindeyim buna sevınıyorum.
Eşimle aramız çok iyi, eşim de ben de duygusal merhametli, aile bagları güçlü olan evcimen insanlarız.
Eşim de benimle yaşıt , o da bana ve evine çok bağlı.
Çocuk konusunu kendı aramızda bile çok gündeme getirmedik , onun da bende oldugu gbi korkular vardı sanırım.
Bu hafta sonu benimle konustu ve artık bizim de cocugumuz olmasını istediğini, evde pıtır pıtır bir yavrunun dolanmasını görmek istediğini belirtti.
Günde 10 saat çalışıyorum , günde 2-3 saat yakın bir zamanım yolda geçiyor işe gidip gelirken,
Eve gidince yemekten snr keyfime bakıyorum , evimiz sessiz sakin , huzur verici.
Bebek bir yandan istiyorum , anneliği tatmak istiyorum , ikimizin bir parçası olan evladımız olsun istiyorum ama bir yandan da düzenımızın bozulacagı korkusu var içimde, rahatımız kaçaçak , artık hiç boş vakt,m olmayacak , sürekli bebekle ilgilenmek zorunda kalacağım , eşimle başbasa olan zamanlarımız kısıtlanacak ,gibi gibi gibi....
Bu düşünceler beynimi yiyiyor resmen.
Arkadaslarım kendı cocugun olursa seversın , alışırsın kediye bile bakıyorsun dıyorlar.
Bundan ben de eminim ama benim sormak istediğim şu; bu korkuları benım gbı yasayan kişiler anne olunca ne gibi duygular oluştu sizde.
Bu korkularınız geçti mi?
Bir de burada okuyorum çocuktan snr bazı eşler olumsuz anlamda çok fazla değişiyorlar, evden uzaklaşıyorlar , eşlerinden uzaklaşıyorlar,evde cocukların sesine , hastalığına , zor zamanlarına falan tahammül edemeyen erkekler var.
Bunlar da beni çok korkutuyor.
Fikirlerinizi alabilir miyim bu duygulara sahip olan anne olmuş kişilerden.

Genişletmek için tıkla...

eceezgi .!.:

bende hep mutlu evliliğimin mutsuzluga donusecegı korkuusu var
sankı bakamayacakmısım cocuktan sıkılacakmısım, evımızde yabancı bı ınsan olacakmıs hıslerıne kapılıyorum
aslında bu hıslerım yersiz insan kendı cocugundan sıkılır mı bilemıyorum
eşimle basbasa evımız oyle guzel ki
ama anneliği de yasamak ıstıyorum bazen

Genişletmek için tıkla...

eceezgi .!.:

Herkese selam;
Bir konuda fikir almak istiyorum.
36 yaşındayım , 3 senelik evliyim.
Evde bir kedimiz var ,4 yıldır bizimle yasıyor ve ben ona resmen aşığım , çocuğum gbi seviyorum ilgileniyorum.
Eskiden çocukları çok sever iken , kedimiz gelince benim cocuklara olan ilgim , sevgim azaldı bakıs acım değişti.

3 yıldır hiç korunmadık ve çcouk da çok istemedık eşimle.
Zaten çocugumuz olmadı, ya aşılama ya da tüp bebek yöntemi ile olabilecek gibii görünüyor.
Bir yandan cocugu olanlara özenirken , bir yandan da çocugum olmadığı için nasıl bir rahatlığın içindeyim buna sevınıyorum.
Eşimle aramız çok iyi, eşim de ben de duygusal merhametli, aile bagları güçlü olan evcimen insanlarız.
Eşim de benimle yaşıt , o da bana ve evine çok bağlı.
Çocuk konusunu kendı aramızda bile çok gündeme getirmedik , onun da bende oldugu gbi korkular vardı sanırım.
Bu hafta sonu benimle konustu ve artık bizim de cocugumuz olmasını istediğini, evde pıtır pıtır bir yavrunun dolanmasını görmek istediğini belirtti.
Günde 10 saat çalışıyorum , günde 2-3 saat yakın bir zamanım yolda geçiyor işe gidip gelirken,
Eve gidince yemekten snr keyfime bakıyorum , evimiz sessiz sakin , huzur verici.
Bebek bir yandan istiyorum , anneliği tatmak istiyorum , ikimizin bir parçası olan evladımız olsun istiyorum ama bir yandan da düzenımızın bozulacagı korkusu var içimde, rahatımız kaçaçak , artık hiç boş vakt,m olmayacak , sürekli bebekle ilgilenmek zorunda kalacağım , eşimle başbasa olan zamanlarımız kısıtlanacak ,gibi gibi gibi....
Bu düşünceler beynimi yiyiyor resmen.
Arkadaslarım kendı cocugun olursa seversın , alışırsın kediye bile bakıyorsun dıyorlar.
Bundan ben de eminim ama benim sormak istediğim şu; bu korkuları benım gbı yasayan kişiler anne olunca ne gibi duygular oluştu sizde.
Bu korkularınız geçti mi?
Bir de burada okuyorum çocuktan snr bazı eşler olumsuz anlamda çok fazla değişiyorlar, evden uzaklaşıyorlar , eşlerinden uzaklaşıyorlar,evde cocukların sesine , hastalığına , zor zamanlarına falan tahammül edemeyen erkekler var.
Bunlar da beni çok korkutuyor.
Fikirlerinizi alabilir miyim bu duygulara sahip olan anne olmuş kişilerden.

Genişletmek için tıkla...

lightpinklady .!.:

Insan yasi ilerledikce cocuklara karsi hissizlesiyo hatta bi sure sonra sinir oluyo bile olablr. Ben de hamileyim,dedgniz gibi elalemin cocuklarini cokkk cok severdim falan. Smdi oyle bi istegm yok mesela,hamilelik.oncesi farketmistim ta bu durumu..
Bence sunu dusunun.. bi 10yil sonra da boyle esinizle bas basa mi kalmis olmak.istersiniz, yoksa 7 8 yaslarinda sevimli,okula giden bi cocugunuz olsa mi daha iyi.
Dunyaya gelen.herkes buyuyo bi sekilde. Benim de anam babam calisiyodu. Orda burda halamda annannemde,bakici elinde vs buyudum. Zordu ama buyudum,o zamanlar gecti..
Bence bunlari.dusunup.yapmamazlik etmeyin. Belki tup bebek icin de zaman gecebilir,ve o zaman.uzulebilirsinz..
Siz bi ara abinizin sirketinde calisiyor degil miydiniz,cazgir bi gelin vardi hatta abinizle.kavgaliydiniz vs.. ne oldu o,hala orda calsiyorsanz bence rahat edersiniz. Patron baba ve abi olunca.....

Genişletmek için tıkla...

aydebuz .!.:

Bsk bende 36 oldum 7 aydir evliyim ,sif cocuk yuzunden evlenmedim baba ucak afam goremedim di, simdi evlendigime gore cocukta yapmaliyim 30 li yaslarda degilimki diye dusundum
Ama bisey soyliyimmi sana ,30dan sonra gebeluk cok zormus 23 yildur ayni 50 kg yum,vucut kiriliyo resmen kilo almaya acilmaya zorluyor kendini,dislerin,kabizligin,da cabasi,esin kac yasinda bilmiyorumda e0 dan sonra erkeklerin spermleride yavaşlıyor,ugrasirsinizda cok,biran inve basladan iyi edersen,35 yas siniri diye bisey varmis iflahini keserler,tahlillerde hormon seviyesi dusuk cikarmis,amniyosentezler isterler her dk zarardasin arkadasim ,su cocugu keske 33 de yapaydım dedim herlgun yas sinirina takilipta,cocugum hastami dogucak diye icim icimi yemezdi

Ben cocuk sevmem normalde,soyle 8vaylikken operim sadece bakamam asla simdi karnimda yarabbim sana sukur diyorum ama bende korkuyorum,esim bakicakmis cokkk istedi valla baksin ,kiz ultrasonda parmaklari,elleri,agzi,burnu 3 buyutluda goruceksin,cok tatli bee

Kisacasi hamile kalinca beni bul:)unutma dediklerimi zaten zor geciyo acele ett

Genişletmek için tıkla...

kalliope82 .!.:

kararsızsan yapmak zorunda değilsin,o bebeklerde hep bebek kalmıyor. Benim çocuğum yok , doktorlar olur demesine rağmen 3 tüp bebek denemesine karşı olmadı. Senin korkularını ben de taşıyordum, şimdi diyorum ki boşuna kafa yormuşum olsa mı olmasa mı diye. Bide bu konuda çevre baskısı da çok etkiliyor bence . En mutsuz evliliği olan zoraki devliğini devam ettiren bile ay yap bi çocuk mutlaka yaşın geçmeden diyor. Kimse bilinçli şekilde çocuk yapmıyor. Çevremde hele büyük çocuğu olanlar ömrümü yedi diye isyanda , e hep öyle pıtır pıtır gezinen gülücük saçan tatlı bebek olarak kalmıyorlar.

Genişletmek için tıkla...

AdAm_OLaCaK_KIZ .!.:

K3di sevmeyi anlarım ben de seviyorum ama evlatla kediyi bir tutmak bana saçma geliyo,evladı olmayana ne desek havada kalacak ama hem kedisi hem çocuğu olanlar evlerinde atıyorum yangın çıksa önce kedim mi diyecekler, sözüm meclisten dışarı, daha ziyade kendi arkadaşıma sinirlendiğim için yazdım bunları

Bir diğer mevzu çocuğun tüp bebek ve aşılama ile olabileceği doktorun söylemi olsa dahi bu işler belli olmuyo asla olmaz denenlerin çocuğu oluyo, korunun yani kafalar karışık madem

Genişletmek için tıkla...

eceezgi .!.:

evet öyle
benım ıkıncı evlılıgım ama hıc duzelır dıye cocuk yapmadım
ılkınde zaten hıc dusunmedım ve ıyıkı de dusunmemısım

sımdı eşim anlayıslı ıyı bırı ama onun da tahammulsuzlestıgı durumlar muhakkak olacaktır dıye dusunuorum

Genişletmek için tıkla...