- 24 Eylül 2009
- 2.535
- 68
bende böyle düşünüyordum benden anne olmaz diyodum çocuk büyük sorumluluk diyordum ve şuan 1,5 yaşında dünya tatlısı bir kızım var.eski düşüncelerimin ne kadar dar çerçeveli olduğunu şimdi anlıyorum.kusura bakmayın sizin fikirlerinie saygım var elbette ama insan evladı olmadan önce çok başka olduktan sonra ise çok çok başka oluyor.çok olgunlaştırıyor insanı çocuk sahibi olmak ama zannettiğiniz gibi herşeyi o oluyor hayatı kısıtlanıyor falanda yaşlandığını hissettiği için olgunlaşıyor değil insan.sadece yaşamınız anlam kazanıyor.ben bu yaşa kadar ne kadar boş işlerle uğraşmışım ne kadar küçük şeylere takmışım kafamı diyorsunuz.ve onun bir gülümseyişiyle o gününüz hayatınızda yaşadığınız en güzel gününüz oluyor..insan en çok neyi arar bu dünyada?anlaşılmayı ve eleştirilmeden paylaşmayı...sadece şunu düşünün sizi bu dünyada en iyi anlayabilecek tek kişi sizin yetiştirdiğiniz ve sizden birşeyler alarak var olmuş bir kişidir.o da tabiki sizin çocuğunuzdur.
Çok güzel, çok olumlu şeyler yazmışsım sheylaa'cım.Ben de buna inanmaya çalışıp kendimi çocuk istetmeye çalışıyorum ama gerçekten seni en iyi anlayacak ve hep sevecek kişi oluyor mu acaba çocugun? Ben kendi anne babamı hiç anlamadığım için, onlar da beni, bilmiyorum öyle mi gerçekten. Yani anne baba olup o çocugu kendi doğrularınla büyütüyorsun da , sonra o çocukla bi ömür arkadaş olabiliyor musun acaba ? Eleştirilmeden paylaşmak demişsin mesela, en çok çocuklar eleştirmez miannesini babasını ?