Çocuk sahibi olmayı istememek

bende böyle düşünüyordum benden anne olmaz diyodum çocuk büyük sorumluluk diyordum ve şuan 1,5 yaşında dünya tatlısı bir kızım var.eski düşüncelerimin ne kadar dar çerçeveli olduğunu şimdi anlıyorum.kusura bakmayın sizin fikirlerinie saygım var elbette ama insan evladı olmadan önce çok başka olduktan sonra ise çok çok başka oluyor.çok olgunlaştırıyor insanı çocuk sahibi olmak ama zannettiğiniz gibi herşeyi o oluyor hayatı kısıtlanıyor falanda yaşlandığını hissettiği için olgunlaşıyor değil insan.sadece yaşamınız anlam kazanıyor.ben bu yaşa kadar ne kadar boş işlerle uğraşmışım ne kadar küçük şeylere takmışım kafamı diyorsunuz.ve onun bir gülümseyişiyle o gününüz hayatınızda yaşadığınız en güzel gününüz oluyor..insan en çok neyi arar bu dünyada?anlaşılmayı ve eleştirilmeden paylaşmayı...sadece şunu düşünün sizi bu dünyada en iyi anlayabilecek tek kişi sizin yetiştirdiğiniz ve sizden birşeyler alarak var olmuş bir kişidir.o da tabiki sizin çocuğunuzdur.

Çok güzel, çok olumlu şeyler yazmışsım sheylaa'cım.Ben de buna inanmaya çalışıp kendimi çocuk istetmeye çalışıyorum ama gerçekten seni en iyi anlayacak ve hep sevecek kişi oluyor mu acaba çocugun? Ben kendi anne babamı hiç anlamadığım için, onlar da beni, bilmiyorum öyle mi gerçekten. Yani anne baba olup o çocugu kendi doğrularınla büyütüyorsun da , sonra o çocukla bi ömür arkadaş olabiliyor musun acaba ? Eleştirilmeden paylaşmak demişsin mesela, en çok çocuklar eleştirmez miannesini babasını ?
 
Cocukları cok seviyorum ama söyle bir düsününce bende cocugum olsun istemiyorum belki bencillik belki de degil ama tek bildigim bu .. 4 yıllık bir iliskim var ve okul bitince evlenecegiz bazen erkek arkadasımla konusuyorum neden istemedigimi bilmiyorum?


Cocukları seviyorum ama kendi cocugum olsun istemiyorum belki ileride degisir düsüncem bilemiyorum ..
 
Hic annelik duygusu gelismedi bendede.
Okudum, Almanya gibi bir yerde dis hekimligini bitirdim. Hayatimda nereye el atsam basardim ve sunu cok iyi biliyorumki dogursaydim, cok iyi bir annede olabilirdim aynen burda cocuk istemiyorum diyen arkadaslardada emin oldugum gibi ama hic bir gün keskelerim olmadi.
Her zamanda iyiki yapmamisim diyorum. Herkese saygim büyük, herkes bir degil olmamalida ama demekki yanliz degilmisim buda beni biraz daha rahatlatti.
Cok hassas, mükemelliyetci ve hayati yasamayi cok seviyorum, onun icindirki bir gün bile eksikligini hissetmedim. Olmayan birseyin tabikide eksikligi olmaz, ama dünyaya gelirse tabikide cok sever ve canindan cikan cani korursun.
Dogrusunu söyliyeyim, kiz cocugu oldugum icin anne ve babadan hic ilgi görmedim, varsa yoksa hep ogullarini düsünen bir aileye sahiptim, belki buda bir faktördür belki, ikinciside kiyamiyorum böyle bir dünyaya cocuk getirmeye, kiyamiyorum elimde degil.
Allah`tan benim gibi düsünen bir esim var, ikimizde hayatin tadini cok iyi cikariyoruz, olaki gercekten bir gün cocuk özlemi olusa, evlat edinmekde cok güzel bir sey, kendim dogurmama gerek yok. Esimde ayni benim gibi düsünüyor.
Tabiki nerdeyse her gün neden cocugunuz yok, olmuyormu gibi sorularla karsilasiyorum ama o soran insanlarada kizamiyorum, herkesin hayata bakis acisi degisik, bende cocuksuz mutluyum.
Ilk zamanlar olmuyor diyordum simdi artik istemiyoruz diyorum. Eksotmusuz gibi bakanlar cok, ne yapalim Allah herkese annelik duygusu vermiyor belkide, yüce Allahiminda bir bildigi vardir.
 
Evet canım ben de aynen katılıyorum, biliyorumusun biz gerçekten çok ama çok şanslıyız ki bizim gibi düşünen eşlere sahibiz... Düşünsenize ya bu fikrimize saygı duymaya erkeklerle karşılaşsaydık? Hoş o zaman büyük ihtimalle evli olmayacaktık ya... :KK1:
 
hic annelik duygusu gelismedi bendede.
Okudum, almanya gibi bir yerde dis hekimligini bitirdim. Hayatimda nereye el atsam basardim ve sunu cok iyi biliyorumki dogursaydim, cok iyi bir annede olabilirdim aynen burda cocuk istemiyorum diyen arkadaslardada emin oldugum gibi ama hic bir gün keskelerim olmadi.
Her zamanda iyiki yapmamisim diyorum. Herkese saygim büyük, herkes bir degil olmamalida ama demekki yanliz degilmisim buda beni biraz daha rahatlatti.
Cok hassas, mükemelliyetci ve hayati yasamayi cok seviyorum, onun icindirki bir gün bile eksikligini hissetmedim. Olmayan birseyin tabikide eksikligi olmaz, ama dünyaya gelirse tabikide cok sever ve canindan cikan cani korursun.
Dogrusunu söyliyeyim, kiz cocugu oldugum icin anne ve babadan hic ilgi görmedim, varsa yoksa hep ogullarini düsünen bir aileye sahiptim, belki buda bir faktördür belki, ikinciside kiyamiyorum böyle bir dünyaya cocuk getirmeye, kiyamiyorum elimde degil.
Allah`tan benim gibi düsünen bir esim var, ikimizde hayatin tadini cok iyi cikariyoruz, olaki gercekten bir gün cocuk özlemi olusa, evlat edinmekde cok güzel bir sey, kendim dogurmama gerek yok. Esimde ayni benim gibi düsünüyor.
Tabiki nerdeyse her gün neden cocugunuz yok, olmuyormu gibi sorularla karsilasiyorum ama o soran insanlarada kizamiyorum, herkesin hayata bakis acisi degisik, bende cocuksuz mutluyum.
ılk zamanlar olmuyor diyordum simdi artik istemiyoruz diyorum. Eksotmusuz gibi bakanlar cok, ne yapalim allah herkese annelik duygusu vermiyor belkide, yüce allahiminda bir bildigi vardir.
size tamamen katılıyorum...
 
Buna benzer başka başlıkla bir konu açılmıştı geçmiş zamanlarda.Bir arkadaş şuna benzer şeyler söylüyordu.

"Ben kimseyi sadece insan olduğu için sevmedim bugune kadar. Yaradılanı yaratandan ötürü sevme meziyetim olmadı, sevdiklerimin mutlaka elle tutulu gözle görülü, ya da hissedilir bir yönü olmalı. Ya akıllı olmalı, ya güzel olmalı, ya zeki olmalı, ya birlikte çok eğlenmeliyiz vs. Eğer benim çocugum olacak kişide de benim seveceğim özellikler yoksa, ya da sevmediğim davranışlar oluşursa, ben yine de o benim çocugum diye sevemem. ılla ki benim sevdiğim arkadaşlık etmek isteyebilecegim tarzda bir insan olmalı. Onun da garantisini veremeyecegime göre, ben çocuk yapıp sevmeyecegim davranışlara sahip bir insana anne olma zorunluluğunun riskine girmek istemiyorum"

Bu da anlaşılır geliyor mesela benim açımdan. Bi çok anne bu arkadaşı taşa mı tutmuştu, kedide köpekte bile varolan ama onda olmayan (!) annelik duygusundan mı bahsetmişti tam hatırlamıyorum ama, ben bu arkadaşa çok katılıyorum. Kendi annem için bile çok dediğim olmuştur, annem değil de bi arkadaşım olsaydı, kesinlikle ilişkimi bitirirdim dediğim. Şimdi rolleri değişip aynı şeyleri düşünmekten de çok korkuyorum açıkçası.
 
kızlar çocuk sahıbı olmak istememek ve toplumda kabul görmediği için sırf bu yüzden evlenmeyen biriyim.sizce çocuk istememek doğal değilmi?ve aranızda böle düşünenler lütfen hislerini yazın

cnm bende evlenmeden önce çocuk istemiodum ama merak etme evlendikten sonra bi şekilde istiyosun.Hatta çevrende o kadar çok bebeği olan insan oluyor ki sen kendini eksik hissediyosun ve benimde olsun diosun inan bana şuan ben çocuğum olsun istiyorum bakalım nasipse olur inşallah şimdilik yok bişey :hulya:
 
cnm bende evlenmeden önce çocuk istemiodum ama merak etme evlendikten sonra bi şekilde istiyosun.Hatta çevrende o kadar çok bebeği olan insan oluyor ki sen kendini eksik hissediyosun ve benimde olsun diosun inan bana şuan ben çocuğum olsun istiyorum bakalım nasipse olur inşallah şimdilik yok bişey :hulya:

Canım sen bizim yazdıklarımızı hiç okumamışsın belli ki. Burada birçok evli insan da var, bas bas bağıran, çocuk istemiyorum diye, sen tutmuş kendini örnek veriyorsun halen, kendini eksik hissediyormuş da, evlendikten sonra bir şekilde isteniyormuş da. Ya biz uzaydayız, ya sen.Kusura bakma. :mymeka:
 
Canım sen bizim yazdıklarımızı hiç okumamışsın belli ki. Burada birçok evli insan da var, bas bas bağıran, çocuk istemiyorum diye, sen tutmuş kendini örnek veriyorsun halen, kendini eksik hissediyormuş da, evlendikten sonra bir şekilde isteniyormuş da. Ya biz uzaydayız, ya sen.Kusura bakma. :mymeka:

arkadaşım zıt zıt konuşup durma ben yazının hepsini okumadım ve ben ilk yazan arkadaşıma yazdım farkettiysen onun yazısına alıntı yaptım.Ters yazışacağına biraz dikkat et kime yazdığıma akannehir ve herkes olumsuz eleştiri yapmak zorunda değil bende kendimdeki olumlu gelişmeyi paylaştım sonuçta ben evli olan ve istemeyenlere yardımcı olamam uzamn değilim sende olamazsın ben sadece bekar olan arkadaşlarıma yaşadıklarımla yardımcı olabilirim
 
algida yanlis anlama canim, bu konu burada hadi cocuk istemeyenleri nasil cocuk istegi olusur diye tesvik etmek icin degilde, cocuk isteyemenlerin kendi aralarinda sohbet etmesi icin acildi. Ne mutlu sana, Insallah istegin gerceklesir ve cok mutlu olursun cocugunla.
Mesela ben, 10 senedir evli oldugum halde, hala esime asik olan ve halen yeni evlenmis gibi flört eden cift olmamiza ragmen, yinede onunla cocuk yapmak istemiyorum. Cünkü böyle cok daha güzel.
Tabiki arkadaslarimda evlendiler cocuk sahibi oldular, ama bir gün bile bir saniye aklimdan gecmedi, hicde bir gün eksikligini hissettirecek bos zamanim olmadi. Arkadaslarimi mutlu görünce onlar icin seviniyorum, ama o his hani benimde keske olsa YOK.
Eskiden bana cok kizanlar, simdi iyiki yapmadin, sen cok kurnaz kadinsin diyorlar, aslinda kurnazliklada alakasi yok. Sadece hayat o kadar güzel ama bir o kadarda zorki, bir mesluliyet daha alamam.
Ya gercekten dogursaydim, cocugumu kimseye birakamazdim, yani bu benim annem bile olsa birakamazdim, madem dogurdum ben bakmaliyim, kimsenin üzerine atamam cocugumu.
Bir cocugu evliligim iyi gitsin diye doguramazdim, benim cocugum arac olmamali buna.
Cocugumu dogurup, baska problemlerle ilgilenmezdim, cünkü o dogduktan sonra baslarim kayanana problemlerine, görümce problemlerine, benim icin cocugum ilk ve en önemlisi olurdu. vs. vs.vs.
bu böyle devam ediyor iste.
Anne olmak cok özel ve kutsal bir sey, Allah gercekten anne olmayi hak edene versin diyorum, ben ve benim gibi cocuk istemeyen arkadaslarim kesin bir bildiklerinin oldugunu düsünüyorum.
 
algida yanlis anlama canim, bu konu burada hadi cocuk istemeyenleri nasil cocuk istegi olusur diye tesvik etmek icin degilde, cocuk isteyemenlerin kendi aralarinda sohbet etmesi icin acildi. Ne mutlu sana, Insallah istegin gerceklesir ve cok mutlu olursun cocugunla.
Mesela ben, 10 senedir evli oldugum halde, hala esime asik olan ve halen yeni evlenmis gibi flört eden cift olmamiza ragmen, yinede onunla cocuk yapmak istemiyorum. Cünkü böyle cok daha güzel.
Tabiki arkadaslarimda evlendiler cocuk sahibi oldular, ama bir gün bile bir saniye aklimdan gecmedi, hicde bir gün eksikligini hissettirecek bos zamanim olmadi. Arkadaslarimi mutlu görünce onlar icin seviniyorum, ama o his hani benimde keske olsa YOK.
Eskiden bana cok kizanlar, simdi iyiki yapmadin, sen cok kurnaz kadinsin diyorlar, aslinda kurnazliklada alakasi yok. Sadece hayat o kadar güzel ama bir o kadarda zorki, bir mesluliyet daha alamam.
Ya gercekten dogursaydim, cocugumu kimseye birakamazdim, yani bu benim annem bile olsa birakamazdim, madem dogurdum ben bakmaliyim, kimsenin üzerine atamam cocugumu.
Bir cocugu evliligim iyi gitsin diye doguramazdim, benim cocugum arac olmamali buna.
Cocugumu dogurup, baska problemlerle ilgilenmezdim, cünkü o dogduktan sonra baslarim kayanana problemlerine, görümce problemlerine, benim icin cocugum ilk ve en önemlisi olurdu. vs. vs.vs.
bu böyle devam ediyor iste.
Anne olmak cok özel ve kutsal bir sey, Allah gercekten anne olmayi hak edene versin diyorum, ben ve benim gibi cocuk istemeyen arkadaslarim kesin bir bildiklerinin oldugunu düsünüyorum.

ya tatlım çok güzel yazmışşında,sorun senın eşin gibi düşünen erkeklerın tr de bulunmaması:)çok mutlu ol,daha akşam annem ablm komşu konuşuyoduk,bana beddua eder gibi kadın ellerini açtı,allah sana çocuk versin gör falan gibilerınde,ha bırde evli mutlu çocujları olna herkes benı kıskanıyo,en iyisi sensın diyor,sakın evlenme doğurma diyor,ama kendılerı dönüp tekrar doğuruyor:)bu çelişkiyi anlyamadım kızlar ben:)
 
endulus34 o dedigin tabiki cok dogru, yani her iki tarafda istemeyince olur bu. Ama düsünsene ben istemiyorum ama esim aslinda cocuk sevgisiyle yaniyorsa, bu cok büyük haksizlik olurdu esime yaptigim.
Ya ama benim esimde türk, hemde Istanbul`da tanisip evlendik yani yabanci degil.
Isin ilginc tarafi sansmi sansizlikmi bilmiyorum ama ikimizde birbirimizi bu konuda desteklemedik, yani ikimizde ya aslinda biz bize yetiyoruz dedik ve yasadik.
Tabiki herkesin dogrusu kendine, yani ben böyle mutlu isem belki baskasi daha baska mutlu. Suda var hakkiyla anne olanlari saygiyla önünde egiliyorum, cünkü biliyorumki ister 10 üniversite bitir ama cocuk yetistirmek kadar zor ama o kadarda zevkli birsey yoktur, bunu bende böyle tahmin ediyorum.
 
olivia yazdıklarına bayıldım çok güzel dile getirmişsin gerçekten kutluyorum seni a.s.
endülüs34 o çelişkiyi bende anlamıyorum gerçekten :bbo:
 
Loca cok tesekkür ederim :) bu arada bende senin yazilarini begeniyorum.
Hele yazdigin slogan : "ne verirsen onu alirsin" benimde sloganim hayatla alakali :)
 
eşimle çok büyük sorunlarımız var
ben burada yapayalnızım
ailem uzak doktorum
ama başınıza geldiğinde meslek önemsiz çok kötüyüm
 
X