Eğer gerçekten bakabilecek durumun yoksa kendinizi biraz toparlamaya bakın canım Allah yardımcın olsun,gerçekten kadın olmak zor
Bu konuda dertli olanlardan biriyim maalesef. İçimi dökeyim barii. Açıköğretim 4. sıınftayım 3 senelikte evliyim. İlk başta ayrıntılı düşünmedim çocuk olunca da çalışırım dedim. Başka şehire gelin geldim İstanbul'dan. Orada 3.5 sene ön muhasebede çalışmıştm. Gelince de eşim üniversite de çalışıyor bende öğrenci işçi olarak girdim 2 seneye yyakın çalıştım sonra feshettiler sözleşmelerimizi ayrıldım. Evdeyim bir senedir bu arada sınıfımı geçtim bir hırsla daha da çalıştım 4 'e geçtim. Nisanda bebek çalışmaları oldu ama işler ters gitti bende sorunlar çıktı iki ayda ilaçla denedim olmadı sonrada doğum finallere denk gelcek diye Ocak'a attım. Gerçekler de bu arada yüzüme vurdu. Annem yanımda değil üstelik kardeşim var yanımda sürekli kalamaz çocuk olunca. Kayınvalidemin kendine hayrı yok herşeyini eve gelen kadın ve kayınpederim yapar. Ama kuaföre felan iyi zaman bulur o ayrı diyor zaten ben bakamam anca severim diye. Onların evinde oturuyoruz boştu zaten kira vermiyoruz. Düşünüyorum ama yok çıkamıyorum işin içinden. Çalışsam genel muhasebe yapcam ama başta alcağım maaş belli ve bakıcı tutacağı mecburen ve benim maaş nerdeyse komple bakıcıya gidecek eşimin işleri ters gidiyor üniversitede çalışıyor döner sermayeden pay alıyorlardı birkaç aya kesilecekmiş. Çalışsamda eşimin parasına kalıcaz bir de eve gelcem ev işi yemek yapcam bakıcı ekstra para ister onları da yapmak için. Çalışmasam o kadar sene boşuna mı okudum bebeği erteledim stres oldum ders ders diye diploma alcam süs diye duracak zaten annem gelse bile kaynanam istemiyor ve onların evinde oturuyoruz bariz demiyor ama çok belli. Kaynanam şanslıymış eşi rektörmüş kendisi de bir çocuğu 5 yaşına gelene kadar çalışmış ama durumları oldupundan hem eve hem çocuğa kadın varmış sonra işten çıktığında bile çocuklara bakıcı eve kadın gelmiş bende öyle olsam ne mutlu. İki arada kaldım çalışsam maaşım zaten bakıcıya gidecek birde evişleri de üstüne. Çalışmasam boşuna okumuş diploma almış olacağım ve eşimin eline bakacağım. Bazen çocuk yapmayayım kariyer yapayım gitsin boşver diyorum ama çokta çocuk istiyorum ayrıca bunun yaşlılığı da var çevemizde kimse kalmayacak bir hatrını soranı, bircanı kanı olsun ister hep böyle kalmıcaz ki kısmet artık ama kadın olmak çok zor çook..
Bu konuda dertli olanlardan biriyim maalesef. İçimi dökeyim barii. Açıköğretim 4. sıınftayım 3 senelikte evliyim. İlk başta ayrıntılı düşünmedim çocuk olunca da çalışırım dedim. Başka şehire gelin geldim İstanbul'dan. Orada 3.5 sene ön muhasebede çalışmıştm. Gelince de eşim üniversite de çalışıyor bende öğrenci işçi olarak girdim 2 seneye yyakın çalıştım sonra feshettiler sözleşmelerimizi ayrıldım. Evdeyim bir senedir bu arada sınıfımı geçtim bir hırsla daha da çalıştım 4 'e geçtim. Nisanda bebek çalışmaları oldu ama işler ters gitti bende sorunlar çıktı iki ayda ilaçla denedim olmadı sonrada doğum finallere denk gelcek diye Ocak'a attım. Gerçekler de bu arada yüzüme vurdu. Annem yanımda değil üstelik kardeşim var yanımda sürekli kalamaz çocuk olunca. Kayınvalidemin kendine hayrı yok herşeyini eve gelen kadın ve kayınpederim yapar. Ama kuaföre felan iyi zaman bulur o ayrı diyor zaten ben bakamam anca severim diye. Onların evinde oturuyoruz boştu zaten kira vermiyoruz. Düşünüyorum ama yok çıkamıyorum işin içinden. Çalışsam genel muhasebe yapcam ama başta alcağım maaş belli ve bakıcı tutacağı mecburen ve benim maaş nerdeyse komple bakıcıya gidecek eşimin işleri ters gidiyor üniversitede çalışıyor döner sermayeden pay alıyorlardı birkaç aya kesilecekmiş. Çalışsamda eşimin parasına kalıcaz bir de eve gelcem ev işi yemek yapcam bakıcı ekstra para ister onları da yapmak için. Çalışmasam o kadar sene boşuna mı okudum bebeği erteledim stres oldum ders ders diye diploma alcam süs diye duracak zaten annem gelse bile kaynanam istemiyor ve onların evinde oturuyoruz bariz demiyor ama çok belli. Kaynanam şanslıymış eşi rektörmüş kendisi de bir çocuğu 5 yaşına gelene kadar çalışmış ama durumları oldupundan hem eve hem çocuğa kadın varmış sonra işten çıktığında bile çocuklara bakıcı eve kadın gelmiş bende öyle olsam ne mutlu. İki arada kaldım çalışsam maaşım zaten bakıcıya gidecek birde evişleri de üstüne. Çalışmasam boşuna okumuş diploma almış olacağım ve eşimin eline bakacağım. Bazen çocuk yapmayayım kariyer yapayım gitsin boşver diyorum ama çokta çocuk istiyorum ayrıca bunun yaşlılığı da var çevemizde kimse kalmayacak bir hatrını soranı, bircanı kanı olsun ister hep böyle kalmıcaz ki kısmet artık ama kadın olmak çok zor çook..
Daha 3 yıllık evliymişsin çocuğun ne acelesi var...
Önce çalış, bir birikim yapın sonra düşünecekseniz düşünün...
Ama maddi olarak bu durumdayken bir anlamı yok bence...
Hem dediğin gibi diplomayı süs olsun diye almıyorsun ki...
dejavu-one eger gercekten cocuk istiyorsan inan bir caresi bulunur yeterki hamile ol. Bence cok öyle ayrintilara takilma, eviniz var, kira ödemiyorsunuz. Kayinpeder rektor, esin ünv. de calisiyor.
Daha 3 yıllık evliymişsin çocuğun ne acelesi var...
Önce çalış, bir birikim yapın sonra düşünecekseniz düşünün...
Ama maddi olarak bu durumdayken bir anlamı yok bence...
Hem dediğin gibi diplomayı süs olsun diye almıyorsun ki...
Eğer gerçekten bakabilecek durumun yoksa kendinizi biraz toparlamaya bakın canım Allah yardımcın olsun,gerçekten kadın olmak zor
bence çalışmalısın. ayrıca nerden biliyorsun kendi çocuğunun senin halini hatrını soracağını ki? garantisi mi var? bu kadar plan niye?
Ben çocuğumdan bie beklenti içine giröeyeceğim zaten ama yaşlılığımda da yalnız kalmak istemem takdir-i ilahi ailelerimiz gidecek yalnız kalacak ve hiç olmazsa bayramda seyranda annecim dicek bir evladım olsun isterim halimi hatrımı sormasa da bir çocuk yetiştirmek ebeveyn olmak isterim eşimle yada işle kariyerle nereye kadar gidebilir ki.. Bir gün tek kalacağız emekli olacağız eşimle bir başımıza kalacağız. Planlı olmak zorundayım ki önümü görebileyim ne yapmam gerektiğini şimdiden düşünmem lazım kafam karışık bir karar vermem lazım..
çocuk sahibi olmayı istememek mi:1shok:
okadar çocuk özlemi ile dolu topic lerin yanında bu nasıl ayakta kalabilmiş böyle..
insanlar deli oluyor bir çocuğum bebğim olsun diye..
çok olsun demiyorum ama bir kadının bir çocuğu olmalı bence..
ama kendi çocuğu ama evlatlık..farketmez..
bayanın yapısı fıtratı bu..şefkatini merhametini sevgisini aşılayacağı bir
yavrusu olmalı..yoksa hayat birtek işten güçten aşktan meşkten ibaret değil ki..
bütün birikiminizi tecrübenizi aktaracağınız sizin olan size ait bir varlık..
ah keske hemen evlenip çocuk sahibi olma imkanım olsa..
Allahım nasip etsin.. tüm isteyenlere..
ama hayata hayat katan o küçük varlıklardır..
kadının en büyük üstünlüğü anneliğidir..
mükemmel olmak zorunda değiliz bence..evet tecrübenizi aktaracağınız bir varlık olsun ki tüm acıları çeksin şu yeryüzünde. sanki muhteşem insanlarız ve muhteşem insanlar yetiştireceğiz.. ne kadar da kendinizi ve deneyimlerinizi önemsiyorsunuz.
mükemmel olmak zorunda değiliz bence..
bu hayatı mükemmeli bulmak için de yaşamıyoruz..
düşünün bir insan çalıştığı yerde emeğini görmek ister ..
eliyle diktiğini biçtiğini görmek göstermek ister..
ve bir yavru..onun en kıymetli varlığı
en muntazam el emeğidir..tek mutluluk kaynağıdır bence..
yıllar sonra geri dönüşümüyle şefkatiyle
sevgisiyle esirmeyen olacak bir çocuk..
en güzel en değer şekilde yetiştirirsek eğer..
toplum düzelsin ahlak düzelsin maddiyat düzelsin
dersek..bizde arada küçülür kaynar toplumdan bi toplum olur kalırız..
isteklerinize saygı duyarım fakat bi bayan evli olup on sene sonra bile
çocuk sahibi olabilmeli..kendine bu haksızlığı yapmamalıdır..
korkularla kehanetlerle vazgeçmek akıl işi değildir..
Kolay kolay kimsenin istemeyeceğini düşünmüyorum doğrusu:)
Bunun adını "istememek" değilde "henüz hazır değilim-z" olarak değiştirelim bence:)
Kolay kolay kimsenin istemeyeceğini düşünmüyorum doğrusu:)
Bunun adını "istememek" değilde "henüz hazır değilim-z" olarak değiştirelim bence:)
Sizce öyle ve bu sizce böyle diye bence de böyle olacak değil :)
Daha ergenlikten evlenip çocuk sahibi olmayı hayal eden kızlarımız var. Benim de arkadaşlarım vardı.Daha küçücükken anneliğe hazırlarmış demek.
Ben 30 olcam hala annelik duygusu yok. Burada bir bayan vardı 35 oldum hala istemiyorum menapozda doğurcam herhalde diyordu...Banlanması kötü olmuş, mesajlarını okudum baya renkli bir kişilikmiş :))
Anlıyorum sizi fakat ben kendimden örnek verdim.
1,5 senelik evliyim ve herkes bebek sorularıyla boğuyor bende istemiyoruz diye geçiştiriyorum:)
Aslında deli gibi istiyorum ama korkularım var.. ya hazır değilsem diyorum:S
Bu etiketin mantığı "istemiyorum" değil aslında onu demek istemiştim!
her kadın çocuk sahibi olmalı demek,çocuk isteyip de olmayan insanları çok derinden yaralar diye düşünüyorum
Yani kadına yine düşmanlığı kadınlar yapıyor
Yapmayın nolur ,çocuklu kadını öyle kabul etmek,istemeyeni de öyle kabul etmek erdemdir bence.
Yoksa illaki olacak şart gibi cümleler çok yaralayıcı gerçekten