Çocuk sahibi olmayı istememek

Hayretle okuyorum sizleri, inanin hic bir sey anlamadim.
Bu bölüm cocuk istemeyenlerin bölümü oldugu icin bir kac bayanla sohbet etmek istedik.
Aklimizin ucundan bile baska hanimlara daha dogrusu annelere satasmak gelmedi, neden böyle satasmaya ihtiyac duyan cocuk istemeyen bayanlar oldu anlamadim?
Tekrar yaziyorum, annelik cok kutsal birsey, ne mutlu anne olanlara, Allah ömür boyu mutluluk ve saglik versin, her bebek anali babali büyüsün.
Benim gözümde her cocuk benimdir, her cocuguda severim, hemde asikim onlara, onlar bizim gelecegimiz ve umudumuz. Iyiki bizim gibi kadinlar azinlikta. Düsünsenize herkes bizim gibi düsünse, dünya ne haldeydi?
Ama dikkatli okuyanlar var ise aranizda burda gercekten kalbi yarali bir kac bayanlar variz ve bizde kendi aramizda nedenlerimizi anlattik, kimseden ne ilgi nede alaka nede saygi beklemiyoruz, sadece variz yani böyle düsünenlerde var demek istedik.
Beni baska bayanlar hic ilgilendirmiyor, isteyen ultrason resimlerini saklar cocugun isteyen süt dislerini, bunlar benim gözümde gayet normal. Benim cocugum olsaydi birakin ultrson resimlerini cocugumun kakasini bile saklardim. Tapardim ben cocuguma tapardim, bendende bu kadar...
 
Bilmiyorum arkadaslar sizlerde öylemisiniz, ama esimle birbirimize cok bagliyiz.
Herhalde tüm odak nokta sen oluyorsun zamanla, yok ilacini ictinmi, taze portakal suyu ic vs. vs.
Bizi gören cok gülüyor özellikle ailelerimiz kumrular geldiler diyorlar.
Cok iyi biliyor etrafimizdakiler bunu, ne esim bensiz nede ben esimsiz olamam.
Herseyde demek bir hayir oluyor, cocuklugum izdirapla gecti erkek cocugu olmadigim icin ama evliligimde hayatimin en güzel zamanlarini yasiyorum. Varmi sizdede öyle olan?
 

Allah herkese böyle evlilik versin,maşallah maşallah canım
Zaten evlilik böyle olmalı,herkes sıkıntılı zamanlar geçirir,arada tartışırsın mutlaka
önemli olan birbirine değer vermek.Ayrıca benim de eşimden ayrı boğazımdan birşey geçmez,mutlaka o da yesin isterim.Karnı açmı,susuzmu,üşüdümü,yağmurda ıslandımı,biri onu üzdümü hep düşünürüm.Bunlar olmalı zaten.Banane diyemem,sevdiğim herkes için aynı şey geçerli
 

1. 2 yaşında değil, ultrason resimlerinden bahsediyorum,
2. si ise çok alemsiniz muhterem hanfendi çok günah aman siz o kelimeyi kullanmayın

Çok komik durumlara düştüğünüzün farkındamısnız
ayrıca bu topiğe bir daha girmeyeceğim, inanın fikir seviyeleri çok düşük insanlar var.
 

Zaten size saygım sonsuz benim, sizde ne güzel söylemişsiniz.
Herkes sizinle aynı saygıda, özveride davransa kim ne diyebilir ki sizin fikrinize.
Sizi tebrik ediyorum gerçekten.alkisalkisalkis
 
bnede aynı düşüncedeydim çocukları hiç sevmezdim hatta sevenlere bile bunlarda numara yapıyo diyodum . bakmasını falan hiç sevmezdim. ablamın çocuğuna yanlızca sesim çıkmazdı ama onada çok mesafeliydim sanki çocuklar uzaydan gelmiş garip yaratıklar gibiymiş gibi gelirdi.. evlendim eşimin ailemin ve kayın vaalidemlerin zoruyla evlendikten 6 ay sonra ikna olmuş biçimde hamile kalmıştım..ama istemiyodum hayatımda çocukla uğraşmak. doğunca hiç sevmiyeceğimi düşünüyodum hep.. çünkü başka planlarım vardı..atanmalıydım kariyer yapmalıydım aileme yardım etmeliydim gezmeliydim..zaten çocukları hiç sevmezdim ve hayatımı onlarla geçiremezdim.. hamileliğimi bu düşüncelerle geçirdim. çocuğum doğduğunda ona şöylece garip garip baktım..değişik birşeymiş dedim içimden ..annelik iç güdüleri devredeydi onu yanımdan ayıramıyordum ama yinede soğuktum çocuğa baaştan.2 -3 ay sonra onu sevdiğimi farkettim.. bir yıl sonra çok tatlıymış iyi ki doğurmuşum diye düşündüm şimdi 5 yaşında hayatın anlamı çocukmuş meğer diyorum..2 .çocuğumun olmasını dört gözle istiyorum ama olmama ihtimali yüksek.. şuandada başkalarının çocuklarını hiç sevemem yine bana acayip garip yaratıklar gibi gelirler ama kızımı görünce...dünyada olabilecek en güzel şeyi görmüş gibi oluyorum..evlilik, eş sevgisi farklı ve güzel ama çocuk ve çocuk sevgisi çok farklı birşey (birbirlerinin yerini tutamayan ve birbirleriyle kıyaslanmaz sevgiler ve yaşantılar)arkadaşlar bunu bizzat deneyimleirmle anlatayım dedim.şimdi diyorum iyiki eşim beni ikna etmiş ve tatlım dünyaya gelmiş ikna edemeseydi belkide bu dünya tatlısını hiç tanıyamayacak ve onun sevgisini hiç tatamaycaktım
 

Biz de aynen öyleyiz...
Eşim yemek canım istemiyor dediğinde ben kaşıkla ağzına veririm o derece...
En ufaktan bir ateşim çıksa bütün gece uyumadan yanımda oturur. Tabi ben de öyleyim...
Bir defa öksürse nane limon kaynatırım...
Çok seviyorum onu, inşallah Allah bozmaz...
 
arkadasim yeni dogum yapti 2 gün onda kaldim bebege asik oldum cok tatli cocuklari cok severim zaten ama ben anne olmak istemiyorum
kimse yanlis anlamasin ama insan bile bile kendini niye eziyete sürüklerki 2 gün boyunca anlam veremedim sabaha kadar uyumuyo bebek dk basi agliyo
arkadasim emzirirken aci cekiyo dikis yerlerinden aci cekiyo tamam bunlar bitecek ama cocugun derdi ömür boyu gecmicekki tabiki onun verdigi sevgi herseye deger diceksiniz ama ne bileyim yinede gerek yok

 

çok tatlısın,aynı fıkırdeyım,bakın eşlere,çocukları için tartışıyolar,
 
eyllül canim seni cok anliyorum bencede gereksiz bir aciklamaydi arkadasin konusu, birde inan burda hic kimse öyle birsey düsünmez, belki eltisi yaptigi icin alinmis olabilir oysaki cocugumuz yok diye, olanlari destekleriz. Benimde saygim sana canim, tesekkür ederim.
Ben mutlu bir anne gördügümde duygulanir aglarim sevincimden, ne demek eger seviniyorsa o bayan ve ultrason resimlerini herkese gösteriyorsa bende onun mutluluguna ortak olurum, her mutlu olan insanin yanindayiz yeterki mutlu olsunlar.
 

Kişiye göre değişir bu...
Sana göre söylediğim gereksiz ama bana göre değil...
Sen anne görünce duygulanabilirsin ama bana da annelik birşey ifade etmiyor...
(Kusura bakmayın ama böyle olmamın nedeni belki de annemdir)...
 
Son düzenleme:
Bana annelik birsey ifade etmiyor demek, ama baskalarinin etmesi bizi rahatsiz etmemeli.
 
Bana annelik birsey ifade etmiyor demek, ama baskalarinin etmesi bizi rahatsiz etmemeli.

Beni rahatsız ettiğini nerden çıkarıyorsunuz acaba?
Kimsenin anneliği beni alakadar etmez...
Ama fikirlerimi saklamamı da beklemesin kimse...
Ayrıca bu topic adı üstünde çocuk sahibi olmak istemeyenlere ve ben gibi düşünen çok kişi var...
 
bu konu da ya kapatılır ya da benim konuma yapıldığı gibi alakasız bir yere taşınır.

ben de çocuk sahibi olmak istemiyorum. kendime göre birçok sebebim var. suratıma uzaylı görmüş gibi bakılmazsa sevineceğim. tek derdim bu.
 

bu konu kapatılsın ıstemıyoruz,suratına uzaylı gibi bakaları takmaman lazım,valla bana uzaylı bakanları en ınce sözle vuruyorum,boşver,bazen tek cümle sölemen yetrli olur,
 
kızlar siz dalgami geciyosunuz annelik duygusunu neden bu kadar hafife alıyorsunuz bizler anne olmayı cok istiyoruz allahım şu güne kadar nasip etmedi sizlerse hiç istemiyosunuz yarın birgün göreceksiniz sizlerde nasip olunca istesenizde istemesenizde anne olucaksınız hayırlısnın isteyelim
 
bu konu cocuk sahıbı olmak ıstemeyenler adına acılmıs yanı bu sayfaya gelıpte ''amanın nasıl cocuk ıstenmezmı''vs gıbı yorumları anlamıyorum evet sıze gore cocuksuz hayat hayat degıldır gıbı bır kavram olabılır ama ,sizin gibi olmayanlar böyle dusunmedıklerı için bu konuyu acmıslar bırakın onlar yazsın buraya barı bu konu sadece aynı fıkırde olanların konusu olsun bence bu daha anlamlı olur.cunku nasıl anne olmayan annelıgı anlayamazsa anne olmus bırıde anne olmamak istegini anlayamaz....
 
Valla bir anne gelip de çocuğunun yüzüne yüzüne seni doğurduma pişmanım, doğurmaz olaydım diyorsa, çocuğunu dövüyorsa, kendisi kokoş kokoş gezip çocuğunu anasına baktırıyorsa, doğurup doğurup sokağa salıyorsa, çocuğuyla ilgilenmiyorsa, çocuğuna küfürler savuruyorsa, çocuğunu bir kalemde hemde hiç suçu yokken sliyorsa kusura bakmayın ben bunları sorgularım, hesabını da sorarım..

Bunların büyük ksımını yaşamış, çok acılar çekmiş ve geçmişin acıları yüzündne çocuk sahbi olmaktan korkan birisi olarak hesabını sorarım...

Benden önce böyle "anne"leri anneliğin hakkını veren, çocuğunu seven, çocuğunu gözündne sakınan, merhametli şefkatli anneler sorgulamalı..


Benim annem, annemin annesi çok gaddar oldukları için ben böyle çocuğuna düşkün, çok seven anneleri anlayamıyorum, onların duygularını, hissettiklerini, çocuğuna olan ilgilerini falan anlayamıyorum, ya gerçekten çocuk çok mu sevilir diyorum, gerçekten bana yalan gibi geliyo. Burda lütfen kimse yanlış anlamasın zaten annelere hiç bir lafım olmaz, saygım sonsuz ama bazı hisler bende yarım olduğu için bazı konuları anlayamıyorum, tuhaf geliyo. Ultrason fotoğraf albümü gibi..


Valla ben de çocuk istemiyorum diyince uzaylı muamelesi görüyorum. Ynai istediğiniz kadar okuyun, süper kariyer yapın, çok da iyi vicdanlı, dürüst, yardımsever birisi olun ama evlenip çocuk doğurmuyorsanız toplumun gözünde pek bir anlam ifade etmiyorsunuz,hiçsiniz. Çocuk doğurmadan tam kadın gözüyle bile bakılmıyor, ilginç gerçekten..
 
Son düzenleme:
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…