Ben de hiç istemiyorum çocuk.Yok yani annelik diye bir duygum hiç yok. Kendimi bildim bile çocuğum olsun bakarım diye düşünmedim hatta şu gelinliklere falan da hiç özenmedim. Küçük kızlar gelinlere kuyruk olurlardı ben bu ne yaa falan derdim. Hiç özencim yok böyle şeylere... Çocukları da pek sevmem...ıyi anlaşırım aslınd açocuklarla çok kolay kandırırırım, yaramazsa uslandıırırım ufak tefek taktiklerle...Ama yok ben çocuk bakamam asla. O doğumu düşündükçe anaamm..
Doğurmakla da bitmiyor ki bunun çişi var, kakası var kusmuğu var. Uykunun en tatlı yerindesin gece olmuş 2-3, ordan ingaaa diye viyaklayan birşey adam emzeremiycene göre mecbur sen kalkcan. Gecede 1 kere de değil emzirir uyutursun haydee gazı var çıkartırsın iki dakka sonra altına eder yok efendim sonra susar, Bazen sırf kucak için uyanır bu deyuslar :)) Hastalanır, bir yerlerden düşer off uğraş dur...
Bebeklik bitti ömürden ömür gitti büyüdü dertler de büyüyor tabi okulu, dershanesi, geleceği,üniversitesi, arada cahillikten yaptığı yanlışlar, onları telafi et, üzül.. Askerlik onun zaten üzüntüsü, evlilik iyi bir yere mi gidecek ne olacak ne etcek bir ton masraf, geçinecek mi falan ayyyyy içim sıkıldı..
Birde bunların hayırsız çıkmayacağı ne malum. Sen gözün gibi bak besle büyüt sonra atsın seni bir darülecezeye. Veya hiç aramasın sormasın. Ama gelinin ama damadın yüzünden veya sırf kendi paşa gönlü istemediği için kocanla beraber bekle evlat arasın , baksın diye.. Bakmaz etmez...
Evladını sigorta olarak görenlerin karşılaştığı durumdur bu hayırsız evlat. Bana bakıp bakmayacağı garanti olmayan bir mahluk için ne ömürümü çürüteyim, ne o kadar masraf yapayım...
Annelik zor. Öyle ver suyunu yemeğini otursun köşede değil. Birde bunu iyi, hayırlı evlat olarak yetiştirmek var,terbiyesini güzelce vermek, kişiliği sağlam ,akıllı , doğru kararlar veren, kendinden emin, kendi ayakları üzerinde durabilen güçlü bir çocuk olarak yetiştirmesi var...Bunlar için önce annenin iyi yetişmiş lması gerek..
Yok ben bunları yapamam ve çocuk da yapmayacağım.
Ayrıca arkadaşlara katılıyorum yani ben ölmüşüm gitmişim benden bir parça kalsa ne olur kalmasa ne oluuurr.. Arkamdan yasin okuayacağındna hiç garantisi yok başını zorla örtüyor ayol bunlar
Zaten o benden, bizden bağımsız bambaşka biri. Sen onu kendi değer yargılarınla yetiştirsen de su akıp yolunu buluyor. O sizden bir parça taşısa da kendi inandığı gibi yetişiyor, kendini öyle yetiştiriyor...Çünkü o kendi hür iradesi olan, beyni ,aklı olan sizden farklı bambaşka bir birey. Sizin gibi düşünmeyeck sizin gibi inanmayacak....
Keşke herkes bizim gibi kendini bilse de çocukları doğurup doğurup sokağa salmasalar. Veya çocuklara kötü davranmasalar. Hazır olmadan anne olanları görüyoruz ya bakmıyorlar ya da şiddet uyguluyorlar.. Çocukların hayatlarını mahvediyorlar...