- 18 Şubat 2010
- 664
- 0
- 40
nıye üzüleyım kı saygı duyarım sadece fıkrımı söyledım
burası çocuk istemeyen insanların paylaşım alanı siz bize birşey söylemeyin rica ediyorum arkadaşlarım adına herkes bireysel olarak mutluluğunu yaşasın bize acıyorsunuz sanırım çok üzüldüm
mahalle baskısı bu sitede de varsiz de bunun canlı örneğisiniz biz size neden çocuk yaptınız dedik mi
çocuk doğuranla doğurmayan aynı olmuyor ne var bunda? neden bu kadar kızıyorsunuz? daha geç yaşlanmak için çocuk yapmak istemeyebilirim, bu sizin sorununuz olamaz. bu benim fikrim. o cümleler bana ait ve aşağılama filan da yok. anne olanların kendi söyledikleri onlar.
Dellenmek mi? O ne biçim laf, siz kendinizde misiniz? Kusura bakmayın ben sizin seviyenize inemiyeceğim bu nedenlede seçtiğim cümleler ve de sözcükler çok daha usturuplu olacak. Size yazımda neden ünlem işaretleri, soru işaretleri kullandığımı ve de o "a" harflerinin anlamını anlatmakla uğraşamıyacağım. Anlaşılan noktalama işaretlerinin dilinden anlamıyorsunuz, tıpkı bizleri anlamadığınız gibi...
Galiba siz bayan Polyanna isiniz ve hayata pembe gözlüklerle bakıyorsunuz? Pembe panjurlu evinizde prensesler gibi yaşıyorsunuz, dış dünyadan ilişkinizi koparmışsınız, neler oluyor çevrenizde farkında da pek değilsiniz! Hayatın zorluklarından, bu dünyaya gelen bir canın ne gibi sıkıntılar yaşayacağından bir habersiniz! Kuzum siz pamuklar içinde mi büyütüldünüz?Pardon Kuzum dedim, Prensessss diyecektim:)))))))))))))))
Bide Polyanna hanım, yazdıklarımı hiç dikkatli okumuyorsunuz, ben" insanlar çocuk yapmak için evleniyor" diye birşey kesinlikle söylemedim... Hani nerde söylediğimi ispatlar mısınız???Lütfen yalan yanlış konuşmayalım....
Evet çocuk yapmıyacam! açık açık söylüyorum ve bu sizi hiç ilgilendirmez. Çocuk yapan, ancak o çocukları ziyan eden ve de iyi yetiştiremeyen insanları elbette eleştirecem.
Mükemmel şekilde çocuk yetiştiren anne ve babalara kesinlikle bir sözüm yok. Helal olsun onlara. Siz ne yazık ki benim yazdıklarımı baştan sona düşünerek okumamışsınız. Şayet okusaydınız benim her anneyi eleştirmediğimi fark ederdiniz.
Ben bir eğitimciyim. Bu zamana kadar ne hayatlar tanıdım bi bilseniz. İddia ediyorum çocukların %80 hatta % 90 mutsuz. Ebeveynlerde mutsuz. Maddi sıkıntılar, manevi sıkıntılar, sağlık problemleri, anne veya babasını kaybetmiş çocuklar, anne babası ayrılmış ortada kalan yavrucaklar, psikolojisi bozuk anne ve babalarla yaşamak zorunda kalan , hayata tutunmaya çalışan ama bi türlü tutunamayan onlarca CAN.....tabi bayan Polyanna bunları size anlatmaya çalışmak boşa çabalamak; farkındayım.
Anneler geliyor diyorki:
Hocam kurban olayım, elini ayağını öpeyim, şu çocuğumu bi hale yola sok. Ben başedemiyom, babası başedemiyo, ne varsa sende var,nolur bi yardım eli uzat bize bi yol göster.......daha neler neler anlatıyorlar, bu derin konulara giripte kafanızı bulandırmıyayım, bayan Polyanna. Ve ben bu çocuklara el uzatma çabası içindeyim.
Benim çocuğum değil bunlar, banane, diyip kestirip atmak bana göre değil hanımefendi. O Yüzden bu konuda çok hassasım. Kendine güvenin tam ise , hem maddi , hem manevi açıdan yetebileceksen, yeterli kapasiten varsa çocuk sahibi olma hakkın olabilir aksi takdirde doğurma kardeşim.....Doğurrursanda ben seni işte bu platformda eleştirdiğim gibi eleştiririm.
Bayan Polyanna, asla insanları aşağılamam ben, severim yaradılanı yaradandan ötürü...Lütfen anlayarak okuyun yazdıklarımı:))))))))))))))))
anladığım kadarıyla azelya arkadaşımız bizim bu tercihimizi hazmedemiyor gibi ona göre çocuk yapmamak bi problem gibi algılıyor herhalde ki durduk yere gelip bende dahil eleştirmeye kalktı,bu tercihimizi herkesin bakış açısı farklı bu forumda türlü türlü insanlar var türlü türlü değişik fikirler normaldir yani hiçkimse sen niye böyle düşünüyorsun diyemezki yapar yada yapmaz herkesin kendi bileceği iş kimseyi zorlayamayız.
zaten diyemezsin
Buketcim ve Loca aynı frekanstayız :)))))))))))
Ne mutlu bize ki düşünmeyi vede konuşmayı biliyoruz, bi çok meziyete sahibiz; en azından bencil değiliz.
Toplumun saçma sapan hükümleri altında ezilmek yerine, toplumun saçma sapan dogmalarına inanmak yerine ve onları yerine getirmek yerine kendi doğrularımızı bulabiliyoruz vede uyguluyoruz :))))))
Otobüsle bir yere gitmem gerekti. Yan koltuğa, dört yada beş yaşlarında olduğunu tahmin ettiğim, çocuklu bir bayan oturdu. Müzik dinlemek için kulaklıklarımı takarken çocuk gözlerini dikip bana bakmaya başladı. Hastalıklı düşüncelere sahip bir büyük misali bakışlarla hiç kırpmamacasına bakınca bir an çocuğun rahatsız olduğu kanaatine vardım. İmkanı olsa ümüğümü sıkıp elime veriverecek gibi bakınca; 'çocuğa negatif enerji veriyorum herhalde' diye düşündüm. Böylesi düşünceler içinde yolculuğum devam ederken bir an çocuk camdaki perdeleri ısırmaya başladı. Annesi yapma etme derken çocuk kadının saçlarına olanca kuvvetiyle yapışıp, bir büyük gibi sallamaya başladı. Kadın da çocuğun kollarından tutup arkasında tutmaya çalışırken çocuk bu defa annesinin yüzüne, kafasına vurmaya başladı.
Hemen yan koltukta cereyan eden olayı gözlüklerimin ardından seyrederken ben kahroldum. Çocuğu doğur, hiç beklenmedik bir anda herkesin içinde vursun. Amiyane tabirle, ben senin bilmem neyinden çıkmadım sen benim şeyimden çıktın misali nankörce davransın.Yaşıtım kadının sakinliğine gıpta ettim, çünkü gıkı çıkmadan oğluna müdahale etmeye çalıştığı için. Her şeye rağmen yine kollarının arasına alıp, yavrusunu kucakladı, öptü kokladı.. Hırçın yaradılışta bir çocuk dünyaya getirmeyi hangi anne isterki. Ismarlama çocuk dünyaya gelemediğine göre ne çıkarsa bahtıma diyerek bakıp büyütmek mecburi.
Çocuksuz hayat en güzel hayat düşüncemi bu olayla bir kez daha doğrulamış oldum. Ömründen ömür gitmesini isteyenler doğursun dursun :1rolleyes:
canım ömrüm hasta bakmakla geçiyorOtobüsle bir yere gitmem gerekti. Yan koltuğa, dört yada beş yaşlarında olduğunu tahmin ettiğim, çocuklu bir bayan oturdu. Müzik dinlemek için kulaklıklarımı takarken çocuk gözlerini dikip bana bakmaya başladı. Hastalıklı düşüncelere sahip bir büyük misali bakışlarla hiç kırpmamacasına bakınca bir an çocuğun rahatsız olduğunu düşünmeye başladım. İmkanı olsa ümüğümü sıkıp elime veriverecek gibi bakınca; 'çocuğa negatif enerji veriyorum herhalde' diye düşünmeye bile başladım. Böylesi düşünceler içinde yolculuğum devam ederken bir an çocuk camdaki perdeleri ısırmaya başladı. Annesi yapma etme derken çocuk kadının saçlarına olanca kuvvetiyle yapışıp, bir büyük gibi sallamaya başladı. Kadın da çocuğun kollarından tutup arkasında tutmaya çalışırken çocuk bu defa annesinin yüzüne, kafasına vurmaya başladı.
Hemen yan koltukta cereyan eden olayı gözlüklerimin ardından seyrederken ben kahroldum. Çocuğu doğur, hiç beklenmedik bir anda herkesin içinde vursun. Amiyane tabirle, ben senin bilmem neyinden çıkmadım sen benim şeyimden çıktın misali nankörce davransın.Yaşıtım kadının sakinliğine gıpta ettim, çünkü gıkı çıkmadan oğluna müdahale etmeye çalıştığı için. Her şeye rağmen yine kollarının arasına alıp, yavrusunu kucakladığı öptü kokladı.. Hırçın yaradılışta bir çocuk dünyaya getirmeyi hangi anne isterki. Ismarlama çocuk dünyaya gelemediğine göre ne çıkarsa bahtıma diyerek bakıp büyütmek mecburi.
Çocuksuz hayat en güzel hayat düşüncemi bu olayla bir kez daha doğrulamış oldum. Ömründen ömür gitmesini isteyenler doğursun dursun.
Hatalı mesaj.
Ya yazılı kağıtlarında bile şok edici cevaplarla karşılaşıyorum çoğu zaman. Yine lisenin birindeyim. Ekstradan Demokrasi derslerine de giriyorum, sırf dersler boş geçmesin diye. Çocuğa sormuşum:
Hak nedir?
Sınıftaki öğrencilerimden biri aynen şunu yazmış:
"Ben doğduğumda , babam anneme bu çocuk benden değil demiş. Annemi bıçaklamış, yaralamış ve DNA testi istemiş. İşte babamın bu DNA testini istemesi onun hakkıdır. Hak işte böyle bişeydir."
Çocuk benle dalga geçiyor sandım ve annesini okula çağırdım, aman alahım Çocuğun dediği doğru hatta eksik bile anlatmış. İşte psikolojisi yerle bir edilmiş bi çocuğun "hak" kavramına getirdiği yorum((((((((((
canım lütfen bakın ben görmüyorum o yazıları sen de görme biz kendi konumuzu konuşuyoruz söylenenler bizim konumuzla ilgisiz
bu tartışmaya sen giremezsin
farklısın farklı