cocuk sahibi olmadanda cok mutlu hayatini yasayan kadinlar :)))

Tamam anladim @nickimikim7 , bende cocuk büyütmenin zorluklarinin asil zorluk olmadigini ve onlara örnek yasayarak, sinirlar koyarak, bir düzen icinde oldugu an, hic bir zorluguda yok.
Yani bir tabak daha masada olmasi veya daha cok camasir yikamayi zorluk olarak görmüyorum. Cocuklari güzel egitmek önemli olan. Cocuklara zamaninda uyumasi gerektigini, her gece dislerini fircalamadan yatmamayi, okuldan geldiginde ilk isi tuvalete gidip ellerini yikamasini, düzenli bir spor yapmasi, düzenli dersini calismasi, büyüklerine saygili olmasi, anne ve baba birsey söylediginde itiraz etmeden kabul etmesi. Iste bunlari ne yazikki cogu anneler basaramiyor. bir yastan sonra yani 10 yasindan sonra düzenli olarak o ocucugada görevler verilmeli, mesela cöpü götürmek gibi veya baska seyler.
Almanya`da iki yasindan sonra cocuklar yemeklerini kendileri yiyiyor, Türkiyede ben 10 yasina kadar anne agzina soktugunu gördüm yemegin.
Yani cocuklari bir birey olarak büyütmek cok önemli. Kendine güvenen, himbil olmayan, üsengec olmayan, kendi isini kendi görebilen cocuklar yetismeli.
Ben sacini cocuguna süpürge eden kadinlari desteklemiyorum, ben ilk önce kendisini önemseyen ve sonra esini önemseyen, beraber cocugunu cok iyi egiten, kendi basina özgür ama bir o kadarda terbiyeli cocuk yetistiren ebeveynlere hayranim.
Yani ne olursa olsun odak nokta cocuk olmamali, herkes o evde önemli herkes bir uyum icinde olmali.
 


Ben diye başlamak bile istemiyorum konuya.
Farzı misal kanser olduğunuz , doğa kanunu gereği tedavi olmazsanız öleceksiniz insan yaşamdan bu kadar kolay vazgecmiyorken hayatta karşılarına çıkan engelliğe kafa tutmadanda bence hayat yaşanmamalı. ve yaşamamalıda.
Gözleri bana benzesin diye bir tüp bebek sahibi oldum 3. deneme yaptım 90 bın tl yakın maddi bir ugraş sonucu oldu. fakat tıpkı diğer 2 tedavide gebelikler her neden nihayetine ermediyse (doğal seleksyon gereği düşük olur bu ve saglıksız gebelikler tahliye olur ) sonuncu denememdeki ise şuanda 6 yaşında. Ve gayet normal hatta çok daha fazla tatlı bir cocuk. Ki bunu anlatmaya gerek bile duymuyorum. Evlatlık edinirmiydim evet çünkü zaten son şansımdı ve denemek istedim. Ve başıma ne gelirse gelsin onun varlığından bir parça bile üzüntü mutsuzluk duymadım.
Dünyada bana göre iyi ve daha az iyi insandan sonra yine 2 tip insan vardır, biri savaşcıdır(ki bu yüzden bize tıpkı kanser hastaları gibi savaşcı derler) diğeri ise ona sunulanlarla yaşamayı seçer, ben asla ikincisi olmadım.
 
Ve buraya yazma amacımda şuydu ,
dünyadakı bilmem kaç tane araştırma yapılmış en cok depresyon mutsuzluk belirtileri yaşayan ve destek alan kadınların arasında ilk üçte isteyipde cocuk sahibi olamayan kadınlar yer alıyor. bu kadar önemliyken bazı insanlar için toplumda konusunun gecmesi bile onu günlerce eve kapatan bir düşünceyle ay sogan kürüde yapmış doğa kanunu gereği tüp bebek yapmışlar evlatlık edinselerdi demek bu olayın zaten ne kadar dışında olduğunuzu gösterir, ne kadar duyarlı olduğunuzu değil .
Bence sizler bu sayfada cocuksuz hayat üzerine değil olduğu gibi hayatınızı paylaşın diğer türlü gercekten cirkin gözüküyor.Hele hele doğurmak için gözleri ona benzeyen cocuklar yapmak için, uğraşan kadınları hiiiç masaya yatırmayın siz kaç tane cocuklu topiklerde sizin duygu düşüncelerini analiz yaptığını gördünüz ki insanların.
 
Cok tesekkürler yorumunuz icin CuteMom, Atalante ve nickimikim, hersey gönlünüzce olsun.
 
Arkadaslar bu ara cok sevdigim ve dinledigim bir sarkiyi sizinle paylasmak istedim.

 
Google`e cocuk istemiyorum yazinca bu yukaridaki paylastigim link cikiyor ilk.
 
Ben bu hayatta herkesin ne istiyorsa onu yaşayabilme özgürlüğüne sahip olması taraftarıyım. Anne olmayı istememek bir seçimdir.
Toplumumuzda evlenen her kadın anne olmalı, hatta kadınlar anne olma güdüsüyle yaratılmıştır düşüncesi hatta zaman zaman baskısı var iken bunu tercih etmemiş kadınların buna direnmesi çok bilinçlice.
İstemediği halde anne olmak sağlıksız, mutsuz bireylerin yetişmesinden başka bir şey ifade etmez.

Çiftlerin ortak kararı ise hele hiç sorun teşkil eden bir durum değil.

'ben bir torun sevemeyecek miyim' diyen anne babalar için bir şey diyemeyeceğim ama.

Bana gelince; hayatımdaki ne büyük boşluğun Anne olunca dolacağına inanıyorum ben. Şu an bu boşluğu hissetmesem de. (zaman zaman hissediyorum) Düşündüğümde bile manyakça seven,sevgisinden çıldırabilen bir anne olacağım sanırım diyorum. Annelik benim kelimelerle ifade edemediğim bir kavram. Ama benim 'anlayışıma göre'. Benim bildiğim, değerlerime uyan annelik.

Kendimi anne olmadan eğitiyorum, buna çalışıyorum. Çocuğum olursa ona, sevgiyi, şefkati, adaleti nasıl öğretebilirim, paylaşmayı , minneti, engelleri nasıl aşacağını nasıl öğretebilirim. Kitapları nasıl sevdirebilirim. Bakış açısını nasıl geliştirebilirim hayata karşı. Bu hayat senin yalnızca senin hayatın, senin kararların olacak seçimlerin olacak ben yalnızca seni sevdiğim için müdahil olabilirim hayatına ama asla senin yerine seçim yapmam. gibi gibi. Bunları kelimelere dökmeden nasıl bildiririm ona. Bunu düşünüyorum. Onu bir kalıba sokmadan nasıl yetiştiririm. Allah'ım yardım etsin bana bu konuda.

Şu an kendimi dinliyorum. Belki şu an bile hazırım. Maddi olarak biraz daha rahatladığımız bir dönemde çocuk yapabiliriz. benimserim ama hiç sahiplenmem. Kocamı da böyle sevdim ben.

Ben çocukların dünyasını seviyorum bir de , ciddi ciddi konuşuyorum onlarla çözüm önerilerii dikkate alıyorum. Kendi çocuğumlada zengin bir dünya kuracağıma inanıyorum. İçinde müzik olan, bilim olan, kitap olan, doğa olan, aşk olan, deniz olan renklerin hepsi olan bir dünya.

Bu forumda birkaç yazarın çocukları hakkında yazdıkları bazı yazılar ( bir tanesi evlatlık) beni resmen ağlatmıştır.

İsteyen herkesin anne olmasını diliyorum Rabb'imden.

Birkaç yorum dışında hiç okumadım bilginize. Yazım kimseye yönelik değil yani. Bir de istemeyenlerin alanıydı aslında di mi? Biraz fazla yer kaplamış olabilirim. Sevgiler.
 
Çok güzel anlatmışsınız,şiir gibi okudum..
 
evet gercekten güzel anlatmissin, muhakkak isteklerini yerine getir derim.
Şu an bu boşluğu hissetmesem de. (zaman zaman hissediyorum
Iste zaman zaman hissetmek bile icinde cocuk dogurma sevgisi var demek. Simdiden ona o güzel hayati nasil yasatirim diye düsünüyorsun, biraz daha maddi acidan rahatlayip öyle cocugun gelsin bu dünyaya istiyorsun. Yani süper anne yolundasin, senin gercekten iyi bir anne olacagin simdiden belli. Tebrik ediyorum seni canim.
Bense hayatimi yeterince cok güzel etkinliklerle doldurmusum, cocuk bana hic bir sey ifade etmiyor. Ben tek yasamayi daha cok seviyorum. Kafadengi bir hayat arkadasimda var.
Oda bende, sadece ikimizin olan bu hayati paylasmayi seviyoruz. Yeterki kimse gölge yapmasin. Bizimde tek derdimiz o.
 
Çocuk istemeyen kadınlar, çocuk başlıklarına gidip sabote etmez, BAZI anneler ya da adayları tam tersi başlığa gelip problem çıkarır; bu nasıl iş? Neden?

Daha kendine farklılıklara, farklı fikirlere, kendin olmayana saygı duymayı öğretememişken çocuğuna mı öğretecek? Nasıl başaracak bunu? Mesela buraya gelip problem çıkarmasını hata görmüyor ki???
Sataşmak nasılsın der gibi doğal bir hal almış galiba.

Hiç muhatap olmak istemiyorum, hatta zamanında bana özel mesaj atmıştı ona bile cevap yazmamıştım uzak dursun benden diye, ama en burnu havada gibi bir başlığa aday olan, birinciliği zorlayan bir kişi gelmiş burada başkalarına burnu havada demiş. Komik.
 
kavun kokusu seni gördügüme cok sevindim, cagri yapacaktim gel diyeeeee ... Nasilsin canim ? Bosver, biz sohbetimize bakalim.
Banada yarin misafir gelecek 1 hafta kalacaklar. Arkasindan karar verdim, spor salonuna yaziliyoruz esimle. Artik fit olmak istiyoruz, Yas ilerlerken sarkmayalim, genc ve dinc kalalim diye. Kisin kosu yapamiyorum cok soguk disarisi.
Simdiden biliyorum nasil olacak, ben kesin pilates falan kadinlarla o bölümdeyimdir, esimde kesinlikle agirlik calisacak. Bu arada agirlik calisan bayanlarda var ama ben kendime bu konuda güvenmiyorum . Gecen oraya gittik bir gün öylesine spor yaptik deneme amacli ve aklima sen geldin kum torbasi vardi. Ha iste tam kavunun yeri dedim
 
Iyiki cocugum yok diye baslamak istiyorum bu güzel pazar sabahi. Iyiki yok.
Cocuklarida kirletmis bu dünya.
Ayni denizleri,ormanlari ve havayi kirleten insanoglu cocuklarida kirletmis. O eski cocuklar yok, simdiki cocuklarda hep istekler ön planda, bencil, herseyi isteyen, sartsiz kosulsuz yerine gelmezse hircinlanan cocuklar ....hic bitmeyen istekler....
Cevre, toplum, anneanne, dede, babaanne, sinif, arkadaslar, televizyon, radio, internet ve reklamlar, diziler, haberler, ne kadar saglikli cocuk yetiesebilirsinki bunlarin hepsinin icinden. Senden cok o disetkenler hakim cocugun hayatina.

Hayatimda, kendime yaptigim en güzel hediye cocuksuz olmak ve bu rahatligi doyasiya yasamak. Simdi gideyim, yataga biraz kocama sirnasayim, Hayat bize güzel.
Su iki cocuklu misafirlerde giderse tekrar esimle benim, aslinda ne kadar sükür etsek azdir endorfin yagmurlari beynimizde patlayacak.
 
olivia ikidir konun gözüme takılıyor ama şöyle baştan sona konuşmaları okumak istediğim için yazmayı hep erteliyorum,hayata bakış açın çok farklı,belki senden öğreneceğim çok şey vardır bu konu hakkında.
 
Evet yamukprenses , hayata bakis acim türk kadinlari gibi olmadigi kesin. dogrucu, dürüst, sistematik, mantiklar ülkesi Almanya`da büyüdüm ve burada bize kendi basina bir birey olmayi ögretiller. Anneye veya babaya bagli yasamiyorsun, sen kendin günahiyla sevabiyla kendin hayatindan sonrumlusun baskasi degil. Kimselere bahaneler üreterek asil becereksizligimizi kapatmiyoruz, yapiyoruz caba / emek göstererek yorularak, tirnaklarimizi kaziyarak bir yerlere gelebiliyoruz. Türk kadinlari ise, zengin koca bulup bir eve bir arabaya tav olup. hayatlarini kocalarina köle yapmaya hairlar. Cünkü kendileri caba göstermek istemiyorlar, dogurduklari cocuklari bile tüm aile birlikte büyütüyor , yani anneannne, babaanne, dedeler, teyzeler eltiler, tüm mahalle.
Bu ülkede bahane yok, veya sorumlulugu baskasina atma yok. Mesela 301 kisi bir is kazasinda ölüyorsa, bunun sorumlulari cikiyor ortaya aliyor cezasini. Burada öyle fitratinda vardi yok.
Öyle bir ülkede yasiyorumki hala sevginin ve sayginin bitmedigi ülke.
Ama görüyorumki Türkiye almis basini gidiyor her pis olaylarda, bunada cok üzülüyorum.
Cok konular var onlari detayli anlatirim zamanla.
 
Buerada cocuklari gercek cocuklar olarak görüyoruz, onlara oldugundan daha fazla manalar veya duygular yüklemiyoruz, her cocugun elde ele bakilmasi degil, sadece anne ve baba tarafindan bakilmasi dogru oldugunu biliyoruz ve ikiside calisir ise zaten krese gider cocuk. Bunun ya ama ben kiyamiyorum cocugumasi yok. Cocuck sosyallesmek ister, paylasmak ister, oynamak ister, hareket etmek ister bunu evde bu cocuga kimse karsilayamaz.
Üzücü, bebek yaslarda bilgisayarin basinda cocuklar, bebek yasinda i-pad kullaniyor bebekler yani yaslari 1-3 arasi, cünkü anne rahat etmek istiyor. Annenin cocuguna dogru sey yaptigini saniyor oysa bir yasindaki bebege ekranla oynamasini dogru bulmak bence cocuga yaptigin en büyük iskence.
 
Konuşmanın başında karşımda babam konuşuyor sandımDaha öncede birkaç yerde söylemiştim sanırım,bizde gurbetçiyiz,ben de Almanya da doğdum ama ilkokul da Türkiyeye geldim,ailem ben doğmadan çok önce gitmişler Almanyaya ve aynen senin anlattığın gibi Alman disiplinini almışlar ve babamda hep beni bu disiplinle büyüttü.Üniversiteden mezun olduğum günden beri tek kuruş almadım ailemden,hep çalıştım.

Annem ben ergenliğe geçtiğimde sürekli yemek öğretmeye çalışır,ev işleri,dikiş,örgü vs...öğretmeye çalışırdı,iç güdüsel sanırım,havlu kenarı örer,seccade işlerdim,ortaokul ikide babama bamya yemeği yapardım,işe yaramadımı yaradı ama babam anneme hep, şu kızı kocası için yetiştirme derdi!

Bu söylediklerinde mantık olarak aslında haklsıın,çoğu yazdığında sana katılıyorum ama ben de böyle dediğimde kızıyorlar,sanırım yetiştiriliş tarzı,yani çocuk ne görüyorsa onu uyguluyor aslında,bazen düşünüyorum bunun suçlusu kim,o kadınlar mı yoksa onların aileleri çevresimi?Neden bir kadın kocasının eline baksın ki,neden sabah giderken kaç lira harçlık bırakacak diye beklesin,neden kendisi kazanıp kendi dilediğini gönlünce alıp giyip yemesinki...Konu aslında Türkiye Avrupa meselesi değil;ben insanın hep birşeyler üretmesinden yanayım kim olursa olsun,tüketen değil üreten taraf olmak en güzeli.
Neyse ben bundan çok senin çocuksuz ama mutlu olan kadınlar başlığına takıldım,biliyormusun bilmiyorum benim de çocuğum yok,36 nın içindeyim mutlumusun diye soracak olursan hayatımdan ve eşimden dolayı çok mutluyum ama çocuk konusuna ben daha duygusal bakıyorum,kafamdan birtürlü atamıyorum,o yüzden başlığın dikkatimi çekti.
 
ooooyyyyy tüm kalbimle sana tüm dileklerinin olmasini diliyorum, daha cok gencsin, su an misafirim var iki cocuklu kadin 40 yasinda dogurdu. Ümidini kesme dilerim hersey gönlünce olur, tüm kalbimmmle diliyorum bunu.
Biliyorum, bazi insanlar bizi duygusuz olarak görüyor aslinda degil, ben su an bende misafir olan kadinin 2 yasindaki cocugunu sabhatan aksama Kadar i padi elinde dolasiyor ve benim yüregim kann agliyor kann. Bir insan bunu nasil yapar ??? Ben o gözlere kiyamam yaaaaaaa, bebek o daha ilgilensene be kadin.
Baska cümlelerle anlatmaya calisiyorum anlamiyor. Ben kiyamiyorum bebeklere cocuklara, dogurduysan hakkiyla bakacaksin.
 
Çok çok teşekkürederim güzel dileklerin için

İşin birde o boyutu var tabii,yani diyelim ki oldu iyi bir anne olabilecekmiyim,ona güzel bir hayat sunabilecekmiyim inan bilmiyorum,rüya gibi birşey benim için zaten.Ama dediklerin benim de dikkatimi çekiyor,veriyorlar eline bir telefon yeterki sussun ama işte zarar boyutunu düşünmüyorlar haklısın.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…