cocuk sahibi olmadanda cok mutlu hayatini yasayan kadinlar :)))

kac yasindaydin döndün Türkiyeye ve döndügünde, hemen adapte olabildinmi ?
Ben yapamadim, her seferinde geri kactim Almanya`ya

Bence cok güzel uydu daha önceki yazdiklarima

olivia .!.:

Buerada cocuklari gercek cocuklar olarak görüyoruz, onlara oldugundan daha fazla manalar veya duygular yüklemiyoruz, her cocugun elde ele bakilmasi degil, sadece anne ve baba tarafindan bakilmasi dogru oldugunu biliyoruz ve ikiside calisir ise zaten krese gider cocuk. Bunun ya ama ben kiyamiyorum cocugumasi yok. Cocuck sosyallesmek ister, paylasmak ister, oynamak ister, hareket etmek ister bunu evde bu cocuga kimse karsilayamaz.
Üzücü, bebek yaslarda bilgisayarin basinda cocuklar, bebek yasinda i-pad kullaniyor bebekler yani yaslari 1-3 arasi, cünkü anne rahat etmek istiyor. Annenin cocuguna dogru sey yaptigini saniyor oysa bir yasindaki bebege ekranla oynamasini dogru bulmak bence cocuga yaptigin en büyük iskence.

Genişletmek için tıkla...

Forumda dolanirken bu konu dikkatimi cekti. Hic bisey yazmayi dusunmuyordum taa ki bu yazdiklarini gorunceye kadar. Cocuk istemen yada istememen kendi kararindir zaten Allah'ta insallah yurekten isteyene hak edene nasip etsin. Hayatimin ilk yarisini turkiyede gecirmis ve su anda ikinci yarisini yurtdisinda geciren bir kisi ve bir anne olarak yaziyorum. Turkiye'deki ve turk kadinlariyla ilgili yazdiklarini fazla genelleme buldum. Tamam hak hukuk yurtdisinda daha guzel ilerliyor bunu kabul ediyorum ama bazi yazdiklarin garibime gitti.

Anne olmadan once bende cok atip tutardim hep cocuk psikolojisini dusunurdum baska insanlarin annelerin buyutme seklini elestirirdim. Soyle ki sana misal olsun diye soyluyorum oyle cahil bi aileden gelmiyorum. Yuksek bi lisans okumus ve calisan birisiyim, esimde ayni sekil. 1 yasinda bir kizim var ikimizde su anda calisiyoruz ve gayette krese gonderme durumumuz var. Amaa gel gelelim anne baba yuregi sabah sogukta yada erkenden cocugu kaldirip kres yollarinda onun bize gule gule demesini istemiyoruz, onu kendi gozumuzden sakindigimiz icin ve bi tek kendi ailelerimize guvendigimiz icin anneanne ve babanneye birakiyoruz. Cocugumuz gayet programli ve ona gerekli olan ozgurlugu ve guveni baska aktivitelerle asiliyoruz. 3 yasini gecince zaten preschool/kindergarten egitimine gidecek ve gerekli sosyallesme destegini alacak. Kendi ailemiz bakiyor diye cocugumuz yanlis buyumus olmuyor. Ya kres yollarinda, etut yollarinda, sevgiden bi haber buyuyen cocuklar? Anne baba is guc derdine dalmis cocuguda kendi dongelerinde surukleyenler? Boyle cocuklarda ileride yalnizliktan depresyon veya baska aliskanliklara bulasan cocuklar degiller mi?

Uzaktan atip tutmak yargilamak cok kolay ama sirf aile buyuklerine cocuk emanet ediyoruz diye biz onlari bi birey olarak gormedigimiz anlamina gelmiyor! Biz hem kendi sistemimizde buyuyup hemde kendi ailemizden sevgi gorerek buyuyen ve bu yolda ilerleyen bireyler gormek istiyoruz. Cocugu krese atmak kolay ama gercekten kiyamiyorsun. Bir gun karar degistirirde cocuk sahibi olursan o zaman anlarsin. Bunun zengin koca bulayim cocuguda anam baksin mantigiyla alakasi yok. Daha kucuk yasta anne babadan ayrilma anksiyetesiyle ilerki yaslarda depresif hastaliklara yaklanan cocuklarda var.

Yani anlatmak istedigimin ozeti cocuk buyutmede dogru veya yanlis yok. Ve kesinlikle evlat sahibi olmadan insanlari bu sekilde genelleyip yargilamayin!

yrn3 .!.:

Forumda dolanirken bu konu dikkatimi cekti. Hic bisey yazmayi dusunmuyordum taa ki bu yazdiklarini gorunceye kadar. Cocuk istemen yada istememen kendi kararindir zaten Allah'ta insallah yurekten isteyene hak edene nasip etsin. Hayatimin ilk yarisini turkiyede gecirmis ve su anda ikinci yarisini yurtdisinda geciren bir kisi ve bir anne olarak yaziyorum. Turkiye'deki ve turk kadinlariyla ilgili yazdiklarini fazla genelleme buldum. Tamam hak hukuk yurtdisinda daha guzel ilerliyor bunu kabul ediyorum ama bazi yazdiklarin garibime gitti.

Anne olmadan once bende cok atip tutardim hep cocuk psikolojisini dusunurdum baska insanlarin annelerin buyutme seklini elestirirdim. Soyle ki sana misal olsun diye soyluyorum oyle cahil bi aileden gelmiyorum. Yuksek bi lisans okumus ve calisan birisiyim, esimde ayni sekil. 1 yasinda bir kizim var ikimizde su anda calisiyoruz ve gayette krese gonderme durumumuz var. Amaa gel gelelim anne baba yuregi sabah sogukta yada erkenden cocugu kaldirip kres yollarinda onun bize gule gule demesini istemiyoruz, onu kendi gozumuzden sakindigimiz icin ve bi tek kendi ailelerimize guvendigimiz icin anneanne ve babanneye birakiyoruz. Cocugumuz gayet programli ve ona gerekli olan ozgurlugu ve guveni baska aktivitelerle asiliyoruz. 3 yasini gecince zaten preschool/kindergarten egitimine gidecek ve gerekli sosyallesme destegini alacak. Kendi ailemiz bakiyor diye cocugumuz yanlis buyumus olmuyor. Ya kres yollarinda, etut yollarinda, sevgiden bi haber buyuyen cocuklar? Anne baba is guc derdine dalmis cocuguda kendi dongelerinde surukleyenler? Boyle cocuklarda ileride yalnizliktan depresyon veya baska aliskanliklara bulasan cocuklar degiller mi?

Uzaktan atip tutmak yargilamak cok kolay ama sirf aile buyuklerine cocuk emanet ediyoruz diye biz onlari bi birey olarak gormedigimiz anlamina gelmiyor! Biz hem kendi sistemimizde buyuyup hemde kendi ailemizden sevgi gorerek buyuyen ve bu yolda ilerleyen bireyler gormek istiyoruz. Cocugu krese atmak kolay ama gercekten kiyamiyorsun. Bir gun karar degistirirde cocuk sahibi olursan o zaman anlarsin. Bunun zengin koca bulayim cocuguda anam baksin mantigiyla alakasi yok. Daha kucuk yasta anne babadan ayrilma anksiyetesiyle ilerki yaslarda depresif hastaliklara yaklanan cocuklarda var.

Yani anlatmak istedigimin ozeti cocuk buyutmede dogru veya yanlis yok. Ve kesinlikle evlat sahibi olmadan insanlari bu sekilde genelleyip yargilamayin!

Genişletmek için tıkla...

Çocuklar bol bol anneanne babaanne gibi aile biyukleriyle vakit gecirmeli ki saygiyi ve geleneklerimizi ogrensin. Ben bu konuda böyle düşünüyorum. Valla ben anne baba ilgisiyle büyüdüm, keza babaannem de yanibasimdaydi. Ama bi bende özgüven eksikligine neden olmadı. Aksine kendimi daha iyi hissettim hep, bildim ki beni seven ailem var yanımda, daha da güvende hissettim kendimi. Kac yaşında kadinim babam hala alnimdan öper beni, sanki hiç buyumemisim gibi. Bunun neresi kötü?

Tamam çocuğu özgür birakmak da önemli benliginin gelismesi için ama sevgi de önemli. Once çocuğuna kosulsuz sevgini vereceksin. Gerisi zaten kolay.

nickimikim7 .!.:

Çocuklar bol bol anneanne babaanne gibi aile biyukleriyle vakit gecirmeli ki saygiyi ve geleneklerimizi ogrensin. Ben bu konuda böyle düşünüyorum. Valla ben anne baba ilgisiyle büyüdüm, keza babaannem de yanibasimdaydi. Ama bi bende özgüven eksikligine neden olmadı. Aksine kendimi daha iyi hissettim hep, bildim ki beni seven ailem var yanımda, daha da güvende hissettim kendimi. Kac yaşında kadinim babam hala alnimdan öper beni, sanki hiç buyumemisim gibi. Bunun neresi kötü?

Tamam çocuğu özgür birakmak da önemli benliginin gelismesi için ama sevgi de önemli. Once çocuğuna kosulsuz sevgini vereceksin. Gerisi zaten kolay.

Genişletmek için tıkla...

Ben bebegim 7 aylikken ise basladim neyin kafasini yasiyor hanimefendi krese verin. 7 aylik bebegi krese versem ne olucak ya diger cocuklardan hasta olucak yada ben meraktan hep arayip duracam. Annemlere bile guvenmem adapte olmam bile zaman aldi. Herseyin zamani var oyle uzaktan bakip oyle yapmam boyle olur olmaz demek kolay.

Arkadasin cocuk sahibi olmak istememesi normal kendi kararidir ama cocugu olan insanlarada elestirici sekilde dil cikarmak pek hos degil. Benim ailem bize hep guven salgiladi sevgiyle saygiyla buyuduk kararlarimiz hep bize birakildi. Belki kreslerde buyumedik ama cok sukur okuduk kariyer sahibi olduk. Etrafimda cok doktor yada profesor ailelerin cocuklarina mukemmel olma adina kucuk yastan uyguladigi baski var, cocuk sonunda ya yoldan cikiyor, ya dinleyip robot gibi yasiyor, yada ergenlik doneminde intihara bile kalkisabiliyor. Dedigim gibi bu isin dogrusu yanlisi yok kendisi bir gun anne olmaya karar verirse cocugunu ozgur bi birey olarak krese verip buyutsun, tutabilirse teknolojiden bi haber yetistirsin.

yrn3 .!.:

Ben bebegim 7 aylikken ise basladim neyin kafasini yasiyor hanimefendi krese verin. 7 aylik bebegi krese versem ne olucak ya diger cocuklardan hasta olucak yada ben meraktan hep arayip duracam. Annemlere bile guvenmem adapte olmam bile zaman aldi. Herseyin zamani var oyle uzaktan bakip oyle yapmam boyle olur olmaz demek kolay.

Arkadasin cocuk sahibi olmak istememesi normal kendi kararidir ama cocugu olan insanlarada elestirici sekilde dil cikarmak pek hos degil. Benim ailem bize hep guven salgiladi sevgiyle saygiyla buyuduk kararlarimiz hep bize birakildi. Belki kreslerde buyumedik ama cok sukur okuduk kariyer sahibi olduk. Etrafimda cok doktor yada profesor ailelerin cocuklarina mukemmel olma adina kucuk yastan uyguladigi baski var, cocuk sonunda ya yoldan cikiyor, ya dinleyip robot gibi yasiyor, yada ergenlik doneminde intihara bile kalkisabiliyor. Dedigim gibi bu isin dogrusu yanlisi yok kendisi bir gun anne olmaya karar verirse cocugunu ozgur bi birey olarak krese verip buyutsun, tutabilirse teknolojiden bi haber yetistirsin.

Genişletmek için tıkla...

Bebeklerin ilk iki yili güven açısından çok önemli. Bu dönemde özellikle anne babanin sevgisini hissetmesi şart. O yüzden kreş fikrini doğru bilmiyorum. 4-5 yaşlarına geldiğinde anaokuluna gidiyorlar zaten.

Velilerime de söylüyorum hep bir birey yetistiriyorsunuz robot değil, bu yüzden herseyden önce kosulsuz sevgi verilmeli çocuğa.

Ayrıca teknolojinin ortasina dünyaya gelen bir cocugu teknolojiden uzak tutmak imkansız ve çok gereksiz bence.Bunun yyerine teknolojiyi nasil kullanavagi ogretilmeli cocuklara. Ne zamana kadar uzakta tutabilirsiniz ki eninde sonunda ya ojulda ya arkadas ortaminda teknolojiyle tanısacak.

Arkadaslar yazilanlari dogru okudugunuzdan eminmisin, burada kim 7 aylikken cocugunuzu krese verin dedi ? Teknolijiden tabiki okula basladigi an tutmakda zor ama 1-3 yasinda bir bebegi anlattim yukarida. Onudami dogru buluyorsunuz, yani bebeklerin eline cep telefonu vermek, ipad vermek dogrumu sizce ?
Neyse tesekkürler yorumlariniz icin, sevgi ile kalin.

Tabiki genelleme yapmadan konusmak lazim, bu hersey icin gecerlidir. Fakat anne ve baba tarafindan büyütülmeyen cocuklar, zamanla anneye ve babaya adapte olmakta zorlaniyorlar. Cünkü nene ve dede daha cok simartabiliyorlar ccuklari ve cocugu kendi cocuklari gibi sahiplenip sonrada kendi cocugunun terbiyesine ve egitimine müdahale bile edemiyorsun. Artik onlar( dede ve nene ) kendi cocuklari gibi benimseyip kolluyorlar, kendi babasi cocuga sinir koymak istese bu seferde dede veya nene aliniyor.
Cok zor isler bunlar. Kafa karistiran seyler. Ben cocuklarin anne ve baba tarafindan büyütülmesi taraftariyim, belki en gec 3- 4 yasina kadar ede ve nene bakar ama sonrada kresde sosyallesmesi lazim bir cocugun ve evini tanimasi lazim, annesinin elinin lezettini ögrenmesi lazim.
Bu arada hayatta insanlar her konuyu konusur, senin cocugun yok, sen konusma bu konulari denilmez, cok ayip.

Olivia'cım, seni çok özledim.
Aslında ne kadar hayat dolu, etrafının farkında, hayatında çocuğa gerek duymayacak kadar meşgul bir insan olduğunu biliyorum.
Ne yazık ki bu konuyu açtığından beri, çocuğa karşı bir kadınmışsın gibi hep önüne bu konu geliyor. Aslında hayatında yeri olmayan bir konu ama sanki sen her gün çocuksuz yaşam propagandası yapıyormuşsun gibi muamele görüyorsun. Çok üzülüyorum gerçekten. Ve anlıyorum seni. İyi gelecekse belirtmiş olayım.
Yazmıyorum artık ama arada uğruyorum bu konuya. Burada geçmişte konuştuklarımız geliyor aklıma. Çocuksuz olması gereken bir konuda sürekli çocuk görüyorum. Çıkıyorum tekrar.
Beni sorarsan, etrafımda çocuk yap lafları dolaşmaya başladı. Malum 1,5 yılı geçti evliliğimiz. İnsanların ağzı torba değil ki büzesin. Yakın zaman önce eşimin yeni doğan yeğenini görmeye gittik. Eltim tam bir çocuk aşığı. Sürekli yanımda çocuk yap şöyle güzel, böyle mucizevi deyip duruyordu. En sonunda bir güzel felsefeye boğdum onu. Şöyle gereksiz, böyle zor, dünya iyiye gitmiyor ki her gün kötüye gidiyor vs. diye. Sen çok güzel bakıyorsun benim yerime de doğur dedim. Eşime döndü, ondan da benzer bir cevap aldı. Ben bile şaşırdım çünkü o gelecekte bir gün baba olmak istiyor biliyorsun. Bir umut oldu içime o da bana katılınca :) Umuyorum ki uzunca bir süre susarlar.

Canimmm flores `im evet cok iyi taniyorsun beni. Ama tüm kafa dengi arkadaslar ya gittiler yada bu topige ugramiyorlar ( ki sitem yapmiyorum, ben bile mesela Meg diye bir arkadasin hayvan topigini cok seviyorum ama vakitsizlikten gidemiyorum ) ve baktim haftalardir konu yazilmiyor, bari yanlis buldugum seyleride yazayim dedim
Bak konu canlandi yine.
Biliyorsun biz hep neler yapiyoruz bos zamanlarda diye sohbetler ederdik güle oynaya, ama ne yazikki her güzel sey bir gün ya bitiyor demekki. Operadan sanata, filmlerden spra hersey konusulurdu burada. O arkadaslarida senide cok özledim ama anliyorumda, ilk önce is sonra eglence derim hep, cogu vakitleri bile yok kafa kasimaya, marjinal, ayaklari üzerinde duran kadinlar hep.
Bu arada bak, daha yasin cok genc madem esinde istiyor, bence yavas yavas düsün birtanem, senden cok güzel bir anne olur bundan eminim. , herseyin en ince ayrintisina kadar farkindasin. Ama bu huyumuza kiziyorum biliyormusun ? Keske daha vurdum duymaz olsaydik. Vallahi yaaaa ... ne güzel olurdu.
Ama yok herseyi ayrintisina kadar düsünürüm. Kimseyi kiramam, kimseye yük olamam, kimseden yardim alamam, annem, babam bile olsa. Hep ayaklarinin üzerinde durunca sanki madalya takiyorlar. Su hassas ve duyarli huyuma cok kiziyorum. Görme diyorum kendime, görme, söyleme dogrulari, zaten anlamayacaklar. Mesela bana misafir geldi cocuk 10 yasinda, diyorumki ortodontiste gitmeniz lazim cocukla, baba diyorki acelesi yok 14-15 yasinda götürürüz. Bende diyorumki, ama o zaman gec olur ve dislerin düzelmesi zor olur, cünkü dishekimligini ben degil baba okumus. öz güvene bakin ?

Ah olivia ben de çok kızıyorum kendime. Hiç sorma. Ben de çok demişimdir ne olurdu evden işe, işten eve dünyadan bihaber yaşasaydım, bu kadar derine inmeseydim, doğursaydım çat çat, "Ay çocuk durmuyo" olsaydı tek derdim :)
Çok korkuyorum olivia Eşim dünya tatlısı bir insan. Çocukları da sever. Öyle oynar ki inanamazsın. Ama ben öyle değilim. Ben sevmiyorum çocukları, anlaşamıyorum. Büyüklerle de pek anlaştığım söylenemez ama neyse, şimdi konumuz o değil
Bir de zaman zaman psikolojik olarak zorlanıyorum hayatta. Kendimi çok yetersiz buluyorum bazen. Anlamsız geliyor her şey. Çocuğum olursa bu ufak depresyonları nasıl atlatırım diye düşünüyorum. Ya daha kötü olursa. Ya hiç atlatamazsam, ya depresyona bile giremezsem Dediğin gibi yaşım da genç biliyorum daha birçok şey için erken. Belki ileride daha iyi oturacak her şey. Hatta evliliğim bile. O zaman anlayacağım. Şu an kabus gibi geliyor kısaca :) Hep ileride diyorum. Daha var. Umarım o ilerisi gelince her şey olması gerektiği gibi olur. Hayal mi kuruyorum bilemiyorum ama pişman olmak istemiyorum.

Bu arada Bron/Broen dizisini izledin mi?
Ben ve eşim İskandinavya tutkunuyuz (En çok da İsveç )
Dizinin Danimarkalı aksanıyla İngilizce olarak söylenen şu şarkısı da aklımı başımdan alıyor. Biraz depresif ama olsun :) Kuzeyin puslu havasında böyle oluyor demek ki :)
Gelmişken seninle paylaşmış olayım :)

Ayy, 200. sayfayı da ben açmışım
Daha nice güzel sohbetli sayfalar olsun inşallah

yyuuhhuuu 200 sayfayi seninle kutlamak ne güzel , yani eskilerle,bu konuyu cok iyi bilenle, herseyimizi güle oynaya paylastigimizla.

Inan seni o kadar cok iyi anliyorumki, eski yazismalardanda unutmamisim yazdiklarimizi. Seni gercekten cok iyi anliyorum. Tamam, hersey otursun, ne zaman hazir hissettiginde, o sinyal gelecekir bak gör. Ne mutlu olurum ama.
Oooyyyy öyle özlemisimki bu sizin paylasimlari, cok sevdim ve begendim sarkiyi ve video klibini. Bakip daliyorsun öyle uzaklara.
Su an yerimden kalktim, cekmeceyi actim, arkadasim bana bir DVD vermisti bundan 1 ay önce illa bak diye, almancasi " Die Brücke " ve seninde bana tavsiye ettigin dizi cikti.
Simdi ben birazdan ilk cd`siyle bu aksam basliyorum ve sana yazarim yarin nasil buldugumu.
Bu arada bende cok sevdigim Misty Day sayesinde American Horror Story`e baktim. Ya esimle cildirdik o diziye sonunda Lady Gaga falanda oynuyor ama herkese tavsiye etmem, cok kan var olayin icinde yani vampirlik falanda, herkes kaldiramaz.
Ama birde " Palo Escobar" in bir dizisi var onada bayildik su an devaminin cekimesini bekliyouz. Cok güzel bir diziydi, bunu tavsiye ederim, özellikle esinde begenecektir, cünkü konu Kolumbiydaki Mafia olaylari ve tüm gercekleri anlatiyorlar dizide.
Bende bir sarkisini paylasayim bari. Dizinin adi NARCOS

olivia 'm 200. Sayfan hayırlı olsun canim. Nice güzel sayfalara inşallah
Ben bu topiğe sadece başlıkta yazdiğin gözüyle bakmıyorum,bir sürü güzel paylaşımlar olmuş,eğitici öğretici. Nitekim dahada olacaktır
Senden çok şey öğreneceğime inanıyorun,yazılarını hep baştan sona okuyorum. Biliyorsun

Allah aratmasin..

Ama bence bunlari konusmaniz icin cok erken..
Evladin ne demek oldugunu bilmiyorsunuz..
Biliyorum yegenlerim var desenizde yegen gibi olmuyor...

Çocuğunuz olsaydi bir isyan mesaji verseydiniz sizi anlayisla karsilayabilirdim ama yasamadiginiz duygu hakkinda yorum yapmanizi anlayisla karsilamayacagim.

Iyi geceler.

Tesekkürler Deranim, inan bende hep sizlerden birseyler ögreniyorum, onun icin bu topigi seviyorum, cünkü genel kültür cok yüksek, herkes baktigi, filmi veya okudugu kitabi veya gittigi bir konser hikayesini anlatiyorduk hep.
Yani bos zamanlarimizi nasil neyle dolduruyoruzu konusuyorduk hep. Allahtan floresin sayesinde yön degisti yine.

Allah aratmasin..

Ama bence bunlari konusmaniz icin cok erken..
Evladin ne demek oldugunu bilmiyorsunuz..
Biliyorum yegenlerim var desenizde yegen gibi olmuyor...

Çocuğunuz olsaydi bir isyan mesaji verseydiniz sizi anlayisla karsilayabilirdim ama yasamadiginiz duygu hakkinda yorum yapmanizi anlayisla karsilamayacagim.

Iyi geceler.

Iyi geceler canim !

Bir gün bana öldügümde sorsalar, neyi daha cok yapmak isterdin veya neler icinde kaldi diye ? Herhalde, denizde daha cok yüzmek isterdim, daha cok opera ve klasik müzik dinlerdim, Daha cok satranc oynayip, ata binmek isterdim, daha cok yüzmek ve gölgenin altinda elimde kitabimla yanimda nescafemle uykuya dalmak isterdim. Daha cok kedi köpek sever oksardim, esimle daha cok dans ederdim.

Aaa tesadüfe bak aynı dizi miymiş :) ben Bron/Broen diye başlığını da açtım istersen oraya da yazabilirsin daha çok kişiye ulaşır. Pek kimse bilmiyor ama bence daha iyi bir yeri hak ediyor bu dizi. Amerika'da da The Bridge diye uyarlamasını çekmişler ama izlemedim. American Horror Story'i bayağı bir süre izledik iyi gidiyordu ama nedense kestik izlemeyi. Breaking Bad de öyle. Hayran olduk izlerken ama bitiremedik duruyor :) Narcos'u eşim bitirdi ben ilk bölümü izledim sadece. Çok beğendi gerçekten.
Bu arada bir başka Danimarka yapımı Borgen var onu da tavsiye ediyorum. Danimarka'da başbakanlık seçimi ve aday olan bir kadın anlatılmış. Daha birkaç bölüm izledik ama güzel gidiyor. Vakit bulursan bak bence :)