cocuk sahibi olmadanda cok mutlu hayatini yasayan kadinlar :)))

Oooyyyy canim cok cok gecmis olsun.
Aynen dedigin gibi, ayni dili konusunca insan bir baska mutlu oluyor. Onun icin bu konu burada olmali diye düsündüm.
Ben cok ama cok zorluklarla bir yere geldim bu hayatta. Hic kimseden, ne maddi ne manevi yardim almadim. Annem ve babam dahil. Yani hayatimin verdigi zorluklarla cocuk istegi hic olusmadi icimde, cünkü kendimi kurtarmakla mesguldum hep. mücadele, mücadele .....ama simdide 40 yasimi geldim ve su an diyebilirimki kaymagini yemeye basladim.
Ve hep söylüyorum mutlu olmak insanin elinde, tabiki kolay degil, o huzuru ve basariyi yakalamak, bunun icin cok cabalamak sart ama sonunda istedigin öyle veya böyle oluyor.
Benimde hayatimin kisa verziyonu böyle.
 
ne güzel özetlemişsin olivia "hep söylüyorum mutlu olmak insanin elinde, "
mutluluk için herkesin farklı şeylere ihtiyacı vardır. önemli olan onu bulmak.
 
öyle tabiki alpikesonsuz . Bir laf vardir : insanin ici ne kadar bossa, disa o kadar önem verir.
Benim icim cookkk doluuu, müzik, sanat, tiyatro, sinema, kitaplar, dans, gezmeler, tatiller, hayatarkadasim, dostlarim, evim, bahcem, baliklarim vs. vs. inan bir saniye bile keskem olmadi.
 
Canimmm, daha cok gencsindir, ilk önce esinle söyle tadini cikar evliligin belki zamanla istek olabilir. Hemen kesip atma.
 
Ben de bu konuda dertliyim. Asla ve asla istemiyorum anne olmayı. Çocuklarla aram da yok. Eşim desek şöyle kucağına alıp sevmişliği yok, hatta kendi yeğenlerine tahammül edemez. Sadece büyükleri sever,küçüklerin de büyümesini bekler.
Maalesef ailesi hakkımızı helal etmeyiz olayına girdi, eşim istemeye başladı.
Ne yalan söyleyeyim haberi olmadan hapa başlamayı düşünüyorum.
Eşimin tek isteme sebebi ailesi, gerçekten istese böyle bir şeyi düşünmezdim. Başkaları istiyor diye ben neden çocuk doğurayım?
Allah benim yazımda çocuk varsa alsın, bakacak gücü olan, deli gibi isteyen ve olmayan bir aileye versin.
 
Yani kavun kokusu , inan her cocuk isteyene cok seviniyorum. Hani kimseyi ikna etme istegim veya niyetim yok. Sadece bilinmesi gerektigini düsündügüm icin bu konu var. Yani bazen artik doganin bir oyunumudur nedir bilemiyorum ama annelik duygusu olusmayan kadinlarin var oldugunu bilinmesi gerektigini düsünüyorum.
Bence esinle enine boyuna bu konuyu iyi konusun.
Biz evlenmeden önce, ben bu konuya degindim ve esimdende onay alinca rahatlamistim dogrusu. Öyle birseyki bir ömürlük bir karar. Düsünsene evlenmeyi bile sonlandirabiliyorsun ama cocuguna bunu yapamazsin yapmamalisinda.
Benim ve esimin istememe hakkinda cok nedenlerimiz vardi.
 
Bizim konuşmamıza gerek kalmamıştı hiç. Hani flört ya da nişanlılık döneminde çiftler arasında illa olan konuşmadır kaç çocuğumuz olur, adları ne olur vs. Bizim hiç öyle muhabbetimiz olmadı. An geldi, ablanın çocuğunu kucağıma alıyorum ama sırf alınmasın diye, yoksa ilgim yok bebeklere de dedim. An geldi eşim ağlayan yeğeni için alın şunu ya sevmem ben çocuk ağlaması dedi. Yani biz karı koca cidden çocukla ilgisi olmayan insanlarız. Çocuklu arkadaşlarımızla da mümkün olduğunca görüşmeyen insanlarız. 9 senedir çok güzel yaşıyorduk, ta ki işgüzar eniştesi ailesinin bu hakkımı helal etmem lafını taşıyana kadar.
Zorla çocuk sahibi olursak biliyorum ki mutsuz olacağız. En azından ben kesin. E ben mutsuzsam kocamı nasıl mutlu ederim? O da mutsuz olacak.
İnş. kısırızdır diyorum. İnsan böyle dua edebilirmiş demek; inş. ya birimiz ya ikimiz birden kısırızdır.
 
ahahahaha son cümlen cok tatli yaa..... vallahi bilmiyorum belki bizde kisirdik ama haberimiz yok
Ya peki 9 sene hicmi aramadiniz ikiniz ? Yani acaba falan ?
Inan bende cok yogunum, birde bu son zamanlar hayati pek ciddiye almiyorum gögüs kanseri falan gecirdim, yani cocuk bakacak hic bir zaman ne vaktim oldu nede istegim. Neticede öyle cok mutluyumki inan eksikligini hic duymadim. Halada ayni. Neticede öylede yanlizsin böylede yanlizsin yani benim ümidim hic yoktur cocuklarim olsun ben yaslanirsam bana bakar diye.
 
olivia çok geçmiş olsun. Dilerim şimdi iyisindir, çok erken teşhis konmuştur. Tanımadığın insanlara başka bir ülkeden, başka bir şehirden üzülmek ne garip...
Hiç mi istemediniz diye sormuşsun, hayır ne istedik ne eksikliğini hissettik. Biz zaten tembeliz açıkçası. Uykumuz kıymetli, keyfimiz kıymetli. Evin içinde ses olsun değil, olmasın isteriz. Televizyon bile izlemeyiz, olur da açılırsa fazla tahammül edemeyiz.
Kimsenin bebeğine agucuk gugucuk yapmışlığımız bile yok. Uzaktan sevmişliğimiz, ne bileyim anla işte, ilgimiz yok.
Algıda seçicilik misali ben kaç km öteden köpekleri ve köpeği ile gezenleri görürüm, eşim de spor yapanları.
Rutinlerimiz var, sevdiğimiz rutinler.
Çok da bir şey yazmak istemiyorum her an biri çıkıp "çocuklular da şunları yapıyor, buralara gidiyor, çocuklar dünyanın en güzel şeyi" falan diyecek diye korkuyorum.
Benim derdim kimsenin çocuğu ya da çocuklu hayatları değil; benim derdim benim çocuk istememem ve bu hakkımı bana çok görmeleri, bunu anormal görmeleri. E arkadaş ben sana garipsem sen de bana garip olursun o zaman.
 
Cok tesekkür ederim, yok yok cabuk atlattim zira erken teshisdi.
O zaman sende bizlerdensin. Inan hic bir seye üsenmem aslina, ama cocuk dedikleri zaman bosa giden, bosa harcanmis zaman olarak gördüm hep.
Aynen insanin hangi pencereden hayata baktigi dogru, bende esimde karsidan gelen köpege daha cok ilgi gösteriyoruz acaba cinsi ne? Kac yasinda ? Ama cocuk gecse tabiki onada bakip gülümsüyoruz ama hangisini almak istersin deseler köpegi isterim. Bak onunla günde 3 kere uzun yürüyüsler yapmak bana koymaz ama.... dedigin gibi insan kendisini biliyor ve bildigi icinde neye cok zaman ayirip neye ayirmayacaginida tahmin edebiliyor.
Hic korkmana gerek yok, bu bölüm her konuya acik, yani kendini sinirlandirmana gerek yok.
Seni cok iyi anliyorum, buraya tüm yazan bayanlarda senin gibi düsünüyor, yani anormal falan degilsin.
Vallahi Hayat cok kisa, özgür, rahat ve bagimsiz yasamak istiyorummm !!!
 
anlattıklarında kendimi gördüm bu arada merhaba
bizde eşimle sıkı hayvan severleriz. daha biraz önce yemekten kalanları eşimin eline tutuşturdum sokak kedi ve köpekleri için :)
 
alpikesonsuz merhaba. Yazdıklarınıza hem sevindim hem üzüldüm.
Yalnız olmadığını bilmek sevindirici. Özellikle bu sitede zaman geçirdiğimden beri çocuk aşkıyla yanıp tutuşanları gördükçe, tedavilere bir servet harcayanlara tanık oldukça bende mi gariplik var diye düşünmedim değil zaman zaman. Belki de üretim hatasıyız
Biz artık boyut atladık, yemek artıklarını geçtik özellikle sokaktaki canlar için mama alıyoruz, hatta benim her çantamda 1 poşet mama var; olur ya görürüm bir yerlerde diye. Su kabını zaten çamaşır ipiyle bağladık kesmesi, atması zor olur diye. İşsiz insan çok, kendilerine görev biliyorlar o mama su kaplarını atmayı
 
benim arabamda da her daim kuru mama olur. bu sıcakta su kabını atan insanları da hiç anlamıyorum. bir parça vicdanları olsa yapmazlar.
 
Herkese merhaba! Bu konunun ilk sayfalarından beri müdavimiyim.Yeni gelen arkadaşlar hoşgeldiniz.
Güzel muhabbetlerinizi keyifle okudum.Okurken benimde aklıma gelenler olmadı değil.

Buraya çok yazmışımdır ama bazen eksik kalan, henüz bahsetmediğimiz noktalarda çıkabiliyor.

Bir süre sonra topic açılalı bir sene olacak.O kadar konuştuk ettik burda hala düşüncelerim değişmedi, değişmediği gibi daha da güçlendi. Geçenlerde forumun başka bir bölümünde bir üye (hatırlayamadım kimdi) bu forumdaki çocuk istemeyen üyelerin çoğunu biliyorum acaba ilerde düşünceleri değişir mi tarzında bir sözü olmuş.Bence bir kadının bilinçli olarak çocuk istememeye dair çok güçlü nedenleri varsa kendini de iyi tanıyorsa değişeceğini pek zannetmiyorum açıkçası.

Bende son zamanlarda biraz farklı çevrelere girdim.3 yaşındaki bir çocukla ve 8-9 aylık birkaç bebekle vakit geçirdim. Sonunda hep farkettim ki eve gelince bir ohhh çekiyorum. :) Kendime güzel bir kahve yapıp keyfime bakıyorum, kendime zaman ayırıyorum.Bu bana daha cazip geliyor. Bu arada belli bir zaman diliminde özellikle anaokulu çağındaki çocuklarla vakit geçirmeyi severim, onların dünyasına girmek hele çok hoşuma gider.Ama gelin görün ki çocukları çok sevmek başka birşey çocuk sahibi olmak istemek bambaşka birşey.

Birde bazı korkularımın ve kaygılarımın olduğunu farkettim.Çocuğun elim bir hastalığa yakalanması ve çocuğu kaybetmek gibi.Hasta çocukları görünce,evlat acısı yaşayan anneleri görünce çok üzülüyorum.Ki o annelerin durumlarını tahmin bile edemiyorum.

Yine farkettiğim birşey daha; Arkadaşlar ben mükemmelliyetçi bir insanım maalesef. Hala daha tam manasıyla üzerimden atabilmiş değilim.Bu çocuk yetiştirmede anne babalarda pek de olmaması gereken birşeydir.Hatta bunun çocuğa yarardan çok zararı dokunur.

Bunun gibi daha ince ama önemli detaylarla güçlü nedenlerim birleşince pek de anne olmaya hiç uygun biri değilim bence.Kendime çok düşkün biriyim yine özgürlük benim için bu hayatta çok çok önemli birşeydir.

Bende mesela bir çocukla bir anneyi görünce duygusala bağlama durumu olmuyor.Mantığım devreye giriyor içimden çok zor çok diyorum yani elbette ki çocuğunun olmasının güzellikleri vardır ama benim ilk gördüğüm o güzellikler olmuyor.

Son olarak değinmek istediğim bir önemli nokta daha var.O da baba mevzusu.Nasıl ki her sevgiliden eş olamıyorsa her eşten de baba olamaz bana göre. Bir anne herşeyden önce 1.sıraya çocuğunu koyuyorsa babada aynen bunu yapabilmeli.

Umuyorum birgün bende evlenmeye karar verirsem olivia ve LadyInGray kadar çok şanslı olurum da çocuk istemeyen bir adamla evlenirim. (tabi her şeyden önce evliliğe sıcak bakmam lazım. :) )
 
Arkadaşlar, bugün bir ekonomi kanalındaki (Bloomberg HT ) -Aile Ekonomisi- programını izledim. Tavsiye ederim kaliteli bir programdır severek takip ediyorum, her hafta belli bir tema seçip ele alıyorlar.Bu haftaki konu; 'Ailelerin eğitim harcamaları bütçesi' idi.Malum önümüzdeki günlerde okullar açılacak. Program devam ederken bir yandan izleyicilerden tweet'leri paylaşıyorlar. Bir izleyici 'çevremdeki birçok evli çift çocuğuma gerekli eğitimleri verdiremem diyerek bilinçli olarak çocuk sahibi olmuyorlar, olmak istemiyorlar' yazmış.Şimdi bu evli çiftler çok haklı değiller mi? Sunucu hanımda bu düşünceyi destekledi ve itiraf niteliğinde ben bu sebepten dolayı da çocuk sahibi olmak istemiyorum, çok zor çok gibi söylemleri oldu. Bende eğitim açısından düşündüm biraz.Hakikaten başlı başına çocuk sahibi olmak istememe nedeni. Herşeyden önce bu ülkenin eğitim sistemine güven duyulmuyor ki. Yapboz tahtasına çevirdiler resmen. Program sonunda sunucu Aslı hanım sözünün bir yerinde çocuk sahibi olurken 10 kere düşünülmeli dedi. Kesinlikle katılıyorum.

Birde az önce bir derdim var bölümünde bir konuya rastladım.Yalnız tüm samimiyetimle şunu söyleyeyim, kesinlikle yargıladığımdan değil sadece çok çok şaşırdığım için paylaşmak istiyorum. Bir kadının 5 aylık üçüz bebekleri varmış.Ve tekrar hamile imiş.O da çoğul hamilelik ihtimali varmış. Ne güzel üçüz bebek ama o çocukların eğitimleri ne şartlarda verilecek şimdi. Bir anne babanın bir çocuğa sunduğun imkanlarla üç ve üçten fazla çocuğa sunduğu imkanlar hiç bir olur mu? Çok büyük cesaret vallahi. Ben daha çok kılı kırk yaran insanlardanım. Günümüzde çocuk sahibi olmak istiyorsan 1 çocuğun olacak, 18 yaşını doldurana kadarda tüm imkanlarını kullanarak ona iyi bir hayat sunacaksın benim görüşüm bu yönde.
 
Katılıyorum Aysar_ . Bir kere ülkenin ne olacağı belli değil, geleceği muamma. Çok cesurca çocuk doğurmak, gözü karalık hatta. Bahsettiğiniz konuyu da biliyorum, konu sahibinden haz etmediğim ve anlaşamadığımız için sadece konusunu okuyup çıkmıştım. Yürek yemişler diyeyim, geçeyim.
İkincisi en iyi eğitimi alsın, en iyi şekilde yaşasın diye kendimi sıkmaktansa, kendim için harcamayı tercih ederim o parayı. Kendim için derken kıyafet vs değil, kendi ruhumu doyuracak şeyler yapmayı tercih ederim. Şunu şunu yaparım diye iyilik meleği cümleler sıralamak istemiyorum, söylersem de tadı kaçar zaten.
Benim dileğim, gerçekten isteyen ve iyi eğitip bakabilecek herkes çocuk sahibi olsun. Benim hiç gözümde gönlümde yok.
 
Aysar_ , zaten tüm kanallarin icinde Bloomberg`i cok seviyorum, bir yandan yemek yaparken, kulakligimla Bloomberg kanalin ekonomi programlarini dinlemeye bayiliyorum sanki hisse senetlerim varda borsada, ama olsun cünkü ekonomidende politikayi analiz edebiliyorsun bir ülkenin. O dedigin programada bakacagim söz, tesekkürler bu arada, yine birseyler ögrendim senden civcivim
kavun kokusu senin düsüncelerin ayni benim düsüncelerim, kendime yatirim yapmayi yegledim bende, cok iyi yapmisim degermis bana Inan kendimle mutlu olmayi cok sevdigim icin cocuk büyütmek hic bana göre degil.
Hayati dolu dolu yasiyorum cocuksuzluk sayesinde.
 
Ben de yarın kısırlık testi alıp yapmayı düşünüyorum, derin bir oh çekerim umarım. Net üzerinden olacak, 1-2 gğne güzel haberler veririm umarım.
 
O ne canim ? Kisirlik testi ayni hamilelik testi gibi evdemi yapiliyor ? Ilk defa duyuyorumda, saskinligimi magrur gör
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

F
  • Kilitli
Vicdansız anne ve baba ile baş etmek
4 5 6
Yorumlar
105
Görüntüleme
2K
MuneMune hesabı doğrulanmış üye.
F
Hayat mucadelesi..
2 3
Yorumlar
49
Görüntüleme
2K
Niloyatospikk
F
Yuvamda gözü olan kaynana ve anneci kocam kızlar deli ediyor bu kadın beni
2 3
Yorumlar
48
Görüntüleme
4K
garciaas
V
  • Kilitli
Aileme bu ilişkiyi nasıl açıklayabilirim? Mantık evliliği mutlu bir evlilik olur mu sizce?
17 18 19
Yorumlar
363
Görüntüleme
18K
Once_upon_a_time
A
Çocuk sahibi olmak istemiyorum
2 3
Yorumlar
42
Görüntüleme
4K
dasiyism
D
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…