cocuk sahibi olmadanda cok mutlu hayatini yasayan kadinlar :)))

Anneciğine söyle Ebru'nun keyfi gayet yerinde. Çok yakın kaynaktan bilgilerim var

Kavunum sen adanalıymışsın. Hep Adanalı bir tanıdığım yok derdim artık var :) portakal çiçeği festivalleri mi yapılıyordu orada? Bahar geldiğinde haberleri çıkıyor. Mis gibi kokuyormuş. Çok istiyorum Adana'yı görmek. Nasip olur inşallah bir gün.
 
Kim acaba o çok yakın tanıklar
En son adam yurt dışına gitmişti, o kadarını biliyorum. Döndü demek.
 
Ben de geçenlerde olivia ile burada mesajlaştım,üstelik anne olmak isteyen birisiyim ama şimdi geçmişe dönüp baktımda ne yanlış anlaşılmalar olmuş çok üzüldüm,hal böyle olunca insan fikrini yazmaya bile korkuyor,çok yanlış yerlere çekilebiliyor maalesef.

olivianın hiçbir zaman anne olan yada olmak isteyenleri aşağıladığını görmedim,anne olmak yada olmamak onun tercihi, öyle istiyor ve öyle yapıyor,bu anne olan ve olmak isteyenlerin yaptığı tercih kadar doğal bir seçim.Kendisine göre gerekçelerini ise muhabbet esnasında söylüyor,Almanyayla ilgili kıyaslamalar yaptığına takılmış başka arkadaşlar da,Olivia orada yaşıyor haliyle de oradaki insanlarla kıyaslıyor,yoksa Türk kadınlarını küçümsediği için yazdığını asla düşünmüyorum;sanki orada yaşayan herkes çok mu süper annelik yapıyor yada buradaki herkes çok mu kötü anne,tabiiki hayır.Onun verdiği sadece hayatındaki gördüğü örnekler.

Başka konularda beğenmiyorsan gelmezsin,okumazsın yazmazsın diyen bizler değilmiyiz,beğenmiyorsanız gelip yazmazsınız olur biter,yanlış bulduğunuz birşey varsa kiblersiniz geçersiniz,editörler karar verir,birde sanki sözleşmiş gibi hep birlikte geliyorsunuz.

Ayrıca bir arkadaş anne olmadığın,üreyemediğin için böyle yazıyorsun gibi birşey yazmış,tam cümleyi hatırlayamadım şimdi,nereden biliyorsunuz Olivianın çocuk doğuramadığını,kadın istiyerek yapmıyorum diyor,mesela asıl üreyemeyen,çocuk isteyipte yapamayan asıl benim,bu forumda benim gibi birçok arkadaş var,şimdi sizde çocuk doğuramayan kadınları küçümsemiş olmuyormusunuz,biz anne olan arkadaşları kıskanıyormuyuz,tasvip etmediğimiz bir hareketi eleştirdiğimiz,konuştuğumuz, kısaca muhabbetini yaptığımız için ve biz anne olmadığımız için sizleri kıskanıyor mu oluyoruz,gördüğümüz yanlışları söylemeyelimmi,konuşmayalımmı.Mesela burada sevmediği kişileri hedef alarak bazılarına inat çocuk doğurmak istiyorum diye yazanlar var,onlara tepkiniz niye yok?

Neyse bu sefer sessiz kalamadım,Olivia burada listemde ekli arkadaşım bile değil,onu korumaya çalışmıyorum ama yanlış anlaşılma var sanırım.Ve eleştirirken benim gibileri de incittiğinizin farkında değilsiniz arkadaşlar,ne isteyerek anne olmayanlar nede benim gibi olamayanlar siz anne olanları kıskanmıyoruz emin olun.
 
Son düzenleme:
yamukprenses , derandiren arkadaşımıza söylediğim şeyin aynısını size de söyleyeceğim: Uygun zamanda, hayırlı evlat(lar) dilerim size. Evladın hayırlı olması çok önemli. Bedenen, maddi açıdan hazır olduğunuzda çok uğraşmadan, üzülmeden kucağınıza alırsınız umarım. Gönülden, içten diliyorum bunu.

Her şeyiyle hazır olan ve isteyen çiftler dileklerine kavuşur umarım. Kavuşmaktan sonrası mesele, yoğurma kısmı. İyi yoğurun olur mu Terbiyeli olsunlar, çok önemli.
 
Çok teşekkürederim güzel dilekleriniz için,dilerim hayırlısı neyse o olsun.Yıllardır evlat hasreti çekip ve bunu kafamdan birtürlü atamamış biri olarak bu konu çok dikkatimi çekti,demek insanlar anne olmadanda mutlu olabiliyor,üstelik kendi tercihleri...bunu başarabiliyor dedim kendi kendime,belkide kendimi boşu boşuna yiyip bitiriyorum,belki hayata başka yerinden bakma zamanı gelmiştir diye girmiştim bu topiğe.

Ben zaten dediğiniz ikinci kısıma çok takılıyorum,hadi rabbim bana nasip etti ama nasıl bir evlat yetiştiririm,yetiştirebilirmiyim acaba diye onu da düşünüyorum,önemli olan doğurmaktan ziyade doğurduktan sonra bakabilmek,terbiye verebilmek,eğitebilmek haklısınız...Teşekkürler tekrar...
 

Yıllardır demişsiniz ya, kafamdan atamıyorum yazmışsınız, forumda az çok denk geliyor görüyorum, kafaya takmak ve çok düşünmek olumsuz etkiliyormuş. Nasıl olur bilmiyorum ama bir şekilde düşünmemeye, unutmaya çalışın. Her ay adet dönemini stresle beklemeyin, farz edin ki evli değilsiniz. Olumlu, pozitif şeyleri düşününce insanın başına onlar geliyor mu bilmiyorum ama, ya olmazsa ya şu kötü şey başıma gelirse diye düşündüğümüz şeyleri resmen üstümüze çekiyoruz, bir kaç kere test ettim onayladım . Bu yüzden bir ferahlatın kendinizi, beyninizi.

Mesela siz, doğmamış bir çocuğun eksikliğini hissediyorsunuz, arıyorsunuz, Olivia ve ben (ve unuttuğum diğer kişiler) bu histe değiliz. Size ve deran arkadaşımıza çok içten yazdım dileklerimi, çünkü sizdeki hissi duygusal açıdan anlamıyorum ama mantık açısından anlayabiliyorum. Sizlerin de aynı durumda olduğunuzu tahmin ediyorum; duygusal olarak bizim hislerimiz size yabancı, ama saygı gösteriyorsunuz. Tekrar teşekkürler, hem anlayışınız için hem de buraya saldırmaya gelmediğiniz için.

derandiren .!.:
Bende bir grup açayım,"üreyemeyenler" diye
Genişletmek için tıkla...

Neyse ki bilgi açısından ferah bir dönemdeyiz, çocuk olmuyorsa hemen kadının üstüne atılmıyor artık suç. Çocuğun cinsiyetinden bile kadın sorumluydu, "doğuramadın bir erkek" diye horlanırdı.

Ah vah halinde olmayıp, işi şakaya vurmanıza bayıldım, hep pozitif olun böyle, her konuda.
 
Teşekkür ederimm bazen isyan etsemde çevre yüzünden aslında kendimle alay etmeyi seven biriyim
 
ilk evliliğimi, 23 yaşımda ve deli gibi anne olmak isteğiyle yaptım. çocuğum olmadı. sebepsiz kısırlık denildi. sebebi halen bulunamadı :)

yaşım çok genç olduğu için doktorlar tüp bebek vb. yöntemlere başvurmak istemediler. "doğal yollara bırakalım. bi kaç sene sonra diğer yöntemleri deneyelim" dediler. bu süre zarfında evliliğim başka sebeplerden dolayı bitti.

ikinci evliliğimi geçen sene yaptım. şimdi 35 yaşımı dolduruyorum.

eşim, çocuk sahibi olmayı istemiyor. konuyu tamamen bana bıraktı. "eğer sen istersen hemen tedavi yollarını deneyelim" der hep.

ben ise yılların verdiği rahatlık, belki biraz da tedavi sürecinin zorlukları ve en çok da hayata bakış açım nedeniyle anne olma sevdasından çoktaaaaan vaz geçmiştim.

ŞOK !!!!! BİLİNÇ ALTIM HARİÇ !!!!!!!!

2 ay önce lıposakşın yaptırdım. genel anestezi oldum. uyanmama yakın "acaba çocuk yapsam mı, ya yapmadığım için pişman olursam, bi kızım olsa mı, adını Asya koyarım........" diye 1 saat bağıra bağıra deli gibi ağlamışım. ne doktorum, ne anestezi uzmanı doktor, ne iki sekreter, ne de refakatçi arkadaşım beni sakinleştirememiş. resmen kendimden geçmişim. hatta diğer bayan hastalar bile çığlıklarımla kahrolmuşlar. tamamen kendime geldiğimde, yüzüm gözüm bacaklarımdan daha fazla şişmişti. halimi anlattılar, inanamadım.!!!!

ve evet, çok mutluyum. çocuğum olmadığı için hayatımda bi eksiklik hissetmiyorum.

bu gün sorsalar "kesinlikle çocuk istemiyorum" derim.

ama diğer arkadaşların da dediği gibi acaba yıllar sonra bu kararımdan pişman olur muyum diye zaman zaman da düşünmeden edemiyorum?
 
Ajda pekkan ve emel sayın çok pişmanlar yıllar sonra itiraf ettiler ,ama onların parası çok onlar bunun teselli oluyor fakirlerde çocuklarıyla
 
derandiren .!.:
Teşekkür ederimm bazen isyan etsemde çevre yüzünden aslında kendimle alay etmeyi seven biriyim
Genişletmek için tıkla...

O çevrenin lafı, sözü, beklentisi ve isteği hiç bitmez. Çevreden kastım aileler, akrabalar, konu komşu, işsiz teyzeler
Onları 1 çocuk kesmez, kardeş şart derler. 2 çocuğun 2si de kızsa erkek, 2si de erkekse kız şart derler, onu da isterler.
Gerektiğinde ağız payları verilmeli ki susmayı öğrensinler.

akom merhaba. Çocuk istemiyor musunuz yoksa olmamasını mı kabullendiniz? Bence sizin için kilit soru bu. İsterim de isterim diye tutturan bir eşiniz de yokmuş, bu yüzden tam anlayamamış olabilirsiniz.

Ben de anestezi aldım, ameliyattan çıktığımda karın bölgemde feci bir şişlik vardı. Resmen 4-5 aylık gibiydim ve ben "çocuk mu koydunuz içime, çıkarın, beni kandırdınız" diye öfkelenmiştim. Eğer her ikimizin durumu da gerçekten bilinçaltıysa, siz istiyorsunuz, ben yine istemiyorum
 
Aynen öyle. Annem haricinde herkesin baskısı altındayım,en yakınım annem utanır böyle şeyler sormaya:))
Sanırım olgunlaştıkça çevreyi önemsememeye başlıyorum,henüz 28 yaşındayım,ilerledikçe dahada düzelirim umarım
 
Ben çocukluğumdan beri önemsemem, sebebi de anneannemin meşhur "el alem ne der kızım" lafı. Çekirdekten, el alemden nefret ederek büyüdüm Ters psikoloji oldu yani. Zaten onları umursamadığınızı anladıklarında, "aman boş ver onu" denecek kişiler arasına giriyorsunuz, otomatik yani kaçış yok. Çünkü kendilerine malzeme çıkmıyor, biliyorlar
 
Vallahi bende aynen elalemden nefret ediyorum,
Babam eğitimci o bile bazen abartıyor,yaşadiğimiz yer çok büyük olmadiği için aman kızım kayınbaban akşam dışarda görmesin falan diyor iyice köpürüyorum. Sende böyle düşünüyorsan eğitimsizi düşünemiyorum diyorum
Aslında boşvermelerinin diğer bir nedenide çalışan ve kendi ayakları üzerinde duran bir kadınsanız toplum fazla gelmiyor üzerinize,kendi gözlemlerime dayanarak yazıyorum kendi fikrimce:))
 
Yine anneannem derdi ki, insanoğlu elinden ve dilinden korktuğundan çekinir. Hani kabaca "ayyy çamur bu, üstümüze sıçrar" deyip uzak dururuz ya bazılarından, onun gibi. İlla korku demeyelim de başına geleceğin farkında olmak diyelim.

Bir kadın kimseye ihtiyaç duymadan yaşayabiliyorsa, herkes korkar; hatta bence bazı erkeklerin eşlerini çalıştırmaması bu yüzden. Ama iyidir, gereklidir çalışıyor olmak.

Ciddi konu olunca ne kadar sıkıcı yazıyorum yarabbi
 
Hayıııırrr çok güzel valla su gibi yazıyorsun:) Böyle okuyorum bak
Bende üniversiteyi kendi çabalarımla bitirmek üzereyim oyüzden bana çok güzel ışık tutuyor,yazdıkların
Anneanne ne güzel konuşuyormuş e tecrübe işte:))
 
Oy üni. konusuna hiç girmeyelim, lise diplomamın arkasında kaç tane mühür vardı unuttum
Benim kadar okul kazanıp, okul bırakan olmamıştır sanırım. Hatta bir ara, ölene kadar öğrenci mi olsam diye ciddi ciddi düşünmedim değil. Ama hayat öyle değil işte, bir yerde bitti o güzelim öğrencilik

Kendi çabamla bitirmek üzereyim derken? Tam anlamadım onu. Destek mi olmuyorlardı yoksa fazla zaman ayıramamaktan gereksiz yere uzama gibi bir durum mu oldu? Bölüm, hayaller ve hayatlar durumu nedir çok öğrenmek isterim.

Ayrıca 28 yaş üni. için hiçbir şey değildir. Sınıfımda çocukları üni.yi bitirmiş, evlenmiş bir teyze vardı. Canı sıkılmasın, elinde de diploması olsun diye gelmiş Süper bir başarı yaptığı, haberi yok. Çocukları açık öğretim yaz demiş, reddetmiş üni. hayatı yaşamak istiyorum diyerek Mesela o hiç düşünmemiş işte adı batasıca el alem ne der diye
 
Sen ne yazsan okunur beybiiii
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

F
  • Kilitli
Vicdansız anne ve baba ile baş etmek
4 5 6
Yorumlar
105
Görüntüleme
2K
MuneMune hesabı doğrulanmış üye.
F
Hayat mucadelesi..
2 3
Yorumlar
49
Görüntüleme
2K
Niloyatospikk
F
Yuvamda gözü olan kaynana ve anneci kocam kızlar deli ediyor bu kadın beni
2 3
Yorumlar
48
Görüntüleme
4K
garciaas
A
  • Kilitli
Aileme bu ilişkiyi nasıl açıklayabilirim? Mantık evliliği mutlu bir evlilik olur mu sizce?
17 18 19
Yorumlar
363
Görüntüleme
18K
Once_upon_a_time
A
Çocuk sahibi olmak istemiyorum
2 3
Yorumlar
42
Görüntüleme
3K
dasiyism
D
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…