Almıyorlardır. Siz mesela aman çocuğum balık yesin yeter ki diye somon alıyorsunuz ama kimisi ucuz balığı yedi yedi yemezse kendi bilir deyip üstüne düşmez. Bizimki balık yemiyor der geçer. Ya da muzu her hafta değil ayda bir alır gibi. Siz mutfak bütçenizi çocuklara göre ayarlıyorsunuz, bazıları da çocukların önüne koyduğunu bütçesine göre ayarlıyor. Aradaki fark bu bence.2 çocuk haftada 2 kg muz yiyor, sevdikleri elmanın kilosu 9 lira. Köfte haftada 2-3 kez, balık ( somon yer haspamlar ) haftada bir. Ben bu hesapları anlayamıyorum, bir tek biz mi sadece mutfağa çalışıyoruz?
Şu an kesin kararımı verdim, çocuğu seneye özel okula göndereceğim. Millet tek maaşla neler yapıyor( Gözüm yok maşallah ) ben de bir zahmet çift maaşla çocuğumu koleje bari göndereyim.
Biz 10000 TL yle tek çocuğa zor yetiyoruz ( ev bizim, kira yok, kredi borcu yok) siz 3 çocukla nasıl başarıyorsunuz? Gerçekten bu sırlar kapısı gibi bir muamma benim için, ciddiyimBeş bin liradan fazla hesaplayın
İthal muz o fiyat. Yerli muz 8-9 TL.Muz o kadar ddgil gecdn pazarda 9 liraydi kilosu aldim 12 liralik mesela.. belki de ek gelirleei de vardir
Olsun.. ithal yerli den daha mi saglikli faydali farki o mu yoksa ithal olmasi mi.. fiyat farki sadece ithal olmasiysa yerli olani alsam daha iyi..İthal muz o fiyat. Yerli muz 8-9 TL.
Biz fakir fakir yerli muz yiyoruz :)
Çocuk işi planla olmuyor. 5 senedir evliyim hala çocuğum yok.biliyorum defalarca soruldu ama ben de kendi durumumdan bahsetmek ve fikir almak istiyorum.
2019 ağustos ayında evlendik. yani 1,5 senedir evliyiz. öncesinde de 1,5 yıllık sevgililik var. yaşlar ben 29, eşim 27. buçukluyuz hatta. evliliğimizle ilgili hiç bi sorun yok. eşim benden çok yemek yapar. temizlik vs de yapar, kesinlikle işten kaçmaz. yani çocuğun bakımı konusunda elinden geleni yapacağına eminim. yani manevi olarak bir korkum yok. yüzde yüz istediğimden emin miyim? hayır değilim ama kimse değildir diye düşünüyorum. aklımızdaki en erken tarih mayıs gibi denemelere başlamak.
toplam gelirimiz şu an 9bin(yeni yıl zamlarıyla biraz daha artar). sabit giderimiz de dönem dönem eklenen taksitlerle birlikte 5-6 bin civarı + mutfak masrafı.
3 sene sürecek bir araba kredimiz var, aylık 2.500 tl
ev kira. çocuk da olursa ev hayal olur diye düşünüyorum çünkü kayda değer bir peşinatımız yok. 50bin gibi bir altınımız var sadece. evimiz 2+1. kedimiz de var, o yüzden pek sığamıyoruz aslında. evden memnun değilim pek ama kiradan kiraya taşınmak çok manasız geldiği için oturuyorum. bir de konumuna vs göre kirası idare eder. 1100 tl. haziranda zam gelir. ankara batıkentteyiz bu arada.
kenarda birikimiz var altın harici. ama o da doğum masraflarına filan gider. aslında özelde doğurma hevesim yok ama panik biriyim biraz o yüzden devlet zor olur. yakın doğum hastanesi yok zaten. medicalpark var 10.000 civarıdır sanırım. bu da ayrı bi başlığın konusu olsun.
eşim de ben de cumartesi çalışmıyoruz ama eşim hazirandan sonra cumartesi çalışacak sanırım. iş yüküm artarsa belki ben de çalışırım ama iş arkadaşlarım anlayışlılar, yardımcı olurlar diye düşünüyorum. önceki işimde işten çıkar, kreş yaşına kadar kendim bakarım diyordum çünkü işim dandikti. bu işim ise iyi. istifa edip gidemem. 6 aylık ücretsiz izinden sonra işe başlarım. asıl kafamı kurcalayan da bu.
maaşım net 3.000. şu an bir çocuğum olsa heralde maaşı olduğu gibi bakıcıya vermem gerekirdi. o zaman da çalışmak manasız geliyor. benim ailem uzakta oturuyor, kardeşim engelli. yani annem devamlı bakamaz. eşimin ailesi yakın oturuyor. aramız da çok iyidir. maddi olarak da yardımcı olurlar sağolsunlar. düşünceli insanlar aynı zamanda. davet ederiz, size zahmet olmasın der gelmezler, siz gelin derler. kayınpederim yemek bırakmaya gelse asla içeri girmez. çalışmadığım dönemde dahi kayınvalidem haftada bir yemek gönderirdi. öyle insanlar yani. ama çocuk bakımı başka iş. kayınvalidem güçsüz, rahatsızlıkları olan biri. teklif etmem yani gel bak diye. gönüllü olacağını da sanmam zaten herkesin bir düzeni var, belli yaşa gelmiş, zor artık. ha yardımcı olur mu olur, ama devamlı olmaz. bir de zor dönemler, iyiyken kötü olmak istemem. bu durumda kreş yaşına kadar maaşımı olduğu gibi bakıcıya mı vereceğim tereddütleri var aklımda.
ne diyorsunuz? nasıl yapıyorsunuz? öyle konuşalım diye geldim.
teşekkürler şimdiden.
Sadece şunu demeye geldim...İki çocuğum var ilkini özelde ikinci çocuğumu devlet Hastanesi'nde doğum yaptım...Ama ikincinin de belli bı doneme kadar özelde takiplerini yaptırdım doğumda istedikleri para fazla pahalı 10 bin nedir yaa...İnanın hiç gerek yok devlet hastaneleri tam teşekküllü doktorun iyiyse bence devlet daha mantıklı...Özelde görmedigim ilgi alakayı hijyeni herşeyi devlette gördüm...Özelde iyilisme sürem çok uzun sürdü devlette 2 günde ayaktaydim ikiside sezeryan bu arada...Ama ilk çocuk olunca bı panik yapıo insan o konudada anlıyorum sizi ama inanın çok manasız illa özelde doğum olsun diye düşünmek...Hastane değil doktor daha önemli bencebiliyorum defalarca soruldu ama ben de kendi durumumdan bahsetmek ve fikir almak istiyorum.
2019 ağustos ayında evlendik. yani 1,5 senedir evliyiz. öncesinde de 1,5 yıllık sevgililik var. yaşlar ben 29, eşim 27. buçukluyuz hatta. evliliğimizle ilgili hiç bi sorun yok. eşim benden çok yemek yapar. temizlik vs de yapar, kesinlikle işten kaçmaz. yani çocuğun bakımı konusunda elinden geleni yapacağına eminim. yani manevi olarak bir korkum yok. yüzde yüz istediğimden emin miyim? hayır değilim ama kimse değildir diye düşünüyorum. aklımızdaki en erken tarih mayıs gibi denemelere başlamak.
toplam gelirimiz şu an 9bin(yeni yıl zamlarıyla biraz daha artar). sabit giderimiz de dönem dönem eklenen taksitlerle birlikte 5-6 bin civarı + mutfak masrafı.
3 sene sürecek bir araba kredimiz var, aylık 2.500 tl
ev kira. çocuk da olursa ev hayal olur diye düşünüyorum çünkü kayda değer bir peşinatımız yok. 50bin gibi bir altınımız var sadece. evimiz 2+1. kedimiz de var, o yüzden pek sığamıyoruz aslında. evden memnun değilim pek ama kiradan kiraya taşınmak çok manasız geldiği için oturuyorum. bir de konumuna vs göre kirası idare eder. 1100 tl. haziranda zam gelir. ankara batıkentteyiz bu arada.
kenarda birikimiz var altın harici. ama o da doğum masraflarına filan gider. aslında özelde doğurma hevesim yok ama panik biriyim biraz o yüzden devlet zor olur. yakın doğum hastanesi yok zaten. medicalpark var 10.000 civarıdır sanırım. bu da ayrı bi başlığın konusu olsun.
eşim de ben de cumartesi çalışmıyoruz ama eşim hazirandan sonra cumartesi çalışacak sanırım. iş yüküm artarsa belki ben de çalışırım ama iş arkadaşlarım anlayışlılar, yardımcı olurlar diye düşünüyorum. önceki işimde işten çıkar, kreş yaşına kadar kendim bakarım diyordum çünkü işim dandikti. bu işim ise iyi. istifa edip gidemem. 6 aylık ücretsiz izinden sonra işe başlarım. asıl kafamı kurcalayan da bu.
maaşım net 3.000. şu an bir çocuğum olsa heralde maaşı olduğu gibi bakıcıya vermem gerekirdi. o zaman da çalışmak manasız geliyor. benim ailem uzakta oturuyor, kardeşim engelli. yani annem devamlı bakamaz. eşimin ailesi yakın oturuyor. aramız da çok iyidir. maddi olarak da yardımcı olurlar sağolsunlar. düşünceli insanlar aynı zamanda. davet ederiz, size zahmet olmasın der gelmezler, siz gelin derler. kayınpederim yemek bırakmaya gelse asla içeri girmez. çalışmadığım dönemde dahi kayınvalidem haftada bir yemek gönderirdi. öyle insanlar yani. ama çocuk bakımı başka iş. kayınvalidem güçsüz, rahatsızlıkları olan biri. teklif etmem yani gel bak diye. gönüllü olacağını da sanmam zaten herkesin bir düzeni var, belli yaşa gelmiş, zor artık. ha yardımcı olur mu olur, ama devamlı olmaz. bir de zor dönemler, iyiyken kötü olmak istemem. bu durumda kreş yaşına kadar maaşımı olduğu gibi bakıcıya mı vereceğim tereddütleri var aklımda.
ne diyorsunuz? nasıl yapıyorsunuz? öyle konuşalım diye geldim.
teşekkürler şimdiden.
Şöyle mesela dolabımız yatak odamıza sığmıyor bizim. Mecbur onu başka bir odaya koyduk. Koltuklarla tv ünitesi ve masa aynı anda sığmıyor, onları da bölmek durumunda kaldık. Yemek takımını atarsam bir oda boşaltabilirimevler çok küçük artık ya da eşyalar mı büyük bilemiyorum. Geniş bir 2+1 e sığarız ama mesela biz ama geniş bir 2+1 bu il sınırları içinde henüz görmedim
İthal olduğu için fiyatı yüksek boyut ve tat farkı var birazda :) fayda olarak bir farkı yok yerli muzlarin olmuslarida çok lezzetli biz seviyoruz yerli muz candırOlsun.. ithal yerli den daha mi saglikli faydali farki o mu yoksa ithal olmasi mi.. fiyat farki sadece ithal olmasiysa yerli olani alsam daha iyi..
Biz bu eve taşındığımız zaman eşyalarımız zaten olduğu için almama şansım olmadı. Yoksa tabi ki ben de öyle yapardım elbetteben sizi anladım da
bu anlattıklarınızın bir çoğu evimde yok
evime koltuklar, tv ünitesi ve masa sığmazsa ya tv ünitesi almam ya masa
ya da yatak odasına sığmayan dolap nasıl bir şey onu küçüğünden alırım
bir duvarda dolap duruyor diğerinde yatak
mesela çocuk olursa dolap olan odaya koyarım yatağını dolabın bir tarafını da ona veririm oldu bitti
anlatmak istediğim yaşamı küçültmek yerine hemen evi büyütmeye çalışıyoruz da bu da işte çok pahalı kiralar olarak dönüyor hayatımıza
2+1 evde çocuksuz yaşadım ikinci odamda bir tek kişilik yatak kitaplık ütü masası vs duruyordu
o zaman çocuğum olsaydı
kitaplıkları oradan alır o evin büyük koridor duvarı vardı oraya taşır, bebeğin yatağını da tek kişilik yedek yatak olan odaya koyardım
3+1 e taşınayım demezdim
keza 3+1 de yaşarken oğlum doğduğunda da odasında beşiği dolabı alt açma masası ve tek kişilik bazalı yatak vardı
yatak odasında da dolap yatak şifonyer
üçüncü odada da kitaplık ve çalışma masası
salonda da bir koltuk takımı, mini bir masa ve tv sehpası
aslında tam anlatamadım ama evin fiyatı uygun çevresi vs uygun ise bir bebek gelecek mutlaka yeni bir oda da lazım diye hareket etmeye gerek yok demek istedim
tüm yaşamımdaki evlerimde (15 yıl) ne tv ünitem ne konsolum ne de 8 kişilik yemek masam oldu
Kendimi gördümKardes, zamaninda okulum vardi ve ilk 1.5 yildan snra okul surecinden dolayi cocuk dusunmedik. 6 senelik evliyim. Ilk sene biz istemedik. Snra da okul var diye erteledim. Ama hayatimin en buyuk keskesi. Simdi kapi kapi dolasip bir yumurtanin pesinde kosuyrm. Yumurtalar yillarla beraber azalmakta. Keske onceden yapsaymisim. Bak simdi her gunum aglamakla gecyr. Olmuyor.
Yani tek diyecegim, erteleme. Olur gider hepsi.